ตอนที่31 ข่าวมั่ว

กว่าภูมิไทจะพาเปมิกากลับถึงบ้านได้ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนหญิงสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วเธอก็มานั่งข้างๆคนรักที่นั่งเปลือยเปล่าโชว์แผงอกพันผ้าขนหนูรอบเอวอยู่ที่โซฟาดวงตากลมโตของเปมิกามองหน้าภูมิไทด้วยสีหน้าที่สงสัยเพราะเห็นว่าเขาทำหน้าเครียดๆตั้งแต่ก่อนจะกลับจากงานแล้ว

"เป็นอะไรหรือเปล่าคะสีหน้าดูไม่ดีเลย"

"ไม่มีอะไรหรอกครับ.. คุณเหนื่อยหรือเปล่ายืนตลอดทั้งงานเลย"

ชายหนุ่มส่ายหัวก่อนจะยกอุ้มร่างบางไปนอนที่เตียงด้วยกัน

"ไม่หรอกค่ะฉันสนุกมากกว่า"

เปมิกายิ้มร่าส่ายหัวเล็กๆเธอสนุกกับงานที่ทำมากกว่าจะเหนื่อย

"ครั้งหน้าผมไม่ให้รับงานอะไรแบบนี้แล้วนะครับมีแต่ผู้ชายมาคุยกับคุณผมไม่ชอบเลย"

ชายหนุ่มบุ้ยปากจนน่าเอ็นดูก่อนจะซุกใบหน้าลงที่ลำคอระหงส์บ่นอุกไม่ชอบใจที่เห็นเหล่าผู้ชายไฮโซในงานเฝ้าอยู่แต่กับคนรักของตน

"เค้าแค่มาคุยถามเรื่องเพชรที่ฉันใส่เท่านั้นแหละค่ะ"

"วันนี้คุณสวยมากเลยสวยจนผมอยากจะลากคุณกลับไม่อยากให้ใครมามองของๆผม"

ริมฝีปากหนาขยับบ่นพึมพำขณะที่มือยังคงรีบทำงานปลดเสื้อผ้าร่างบางออกจนเหลือตัวเปลือยเปล่าก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมร่างของเขาและเธอเอาไว้

"ขนาดนั้นเลยเหรอคะ"

เปมิกาจ้องมองคนรักที่กำลังคร่อมอยู่บนตัวพร้อมทั้งยิ้มอ่อนมองว่าเวลาชายหนุ่มบ่นอู้อี้เช่นคนงี่เง่าก็ดูน่าเอ็นดูสำหรับเธอไม่น้อย

"อืม..ก็คนมันหวง..ตรงนี้ก็หวง..ตรงนี้ก็ยิ่งหวง"

ภูมิไทพยักหน้าทั้งก้มลงจูบหน้าผากไล่มาแทบจะทั่วไปหน้ามาที่เนินหน้าอกแล้วกิจกรรมกระชับความสัมพันธ์ที่แสนดูดดื่มบนเตียงก็ได้เริ่มขึ้นพักนี้ภูมิไทยอมรับว่าเขาติดเปมิกาพอสมควรตอนนี้ก็รอคอยวันที่เธอจะตั้งท้องจะได้แต่งงานแล้วพาเธอมาอยู่ด้วยกันตลอดเสียที

ในวันต่อมาเมื่อเปมิกาเข้ามาทำงานในออฟฟิศของขวัญก็รีบเข้ามาคุยกับเธอเรื่องข่าวของภูมิไทและอรนิชาทันที

ไฮโซสาวทายาทเครื่องเพชรกับไฮโซหนุ่มจอมลึกลับแอบกุ๊กกิ๊กกันในงานประมูลเครื่องเพชรคนเชียร์เป็นคู่ที่เหมาะสม

"เขียนข่าวบ้าอะไรเนี่ย..แกน่าจะเปิดตัวกับคุณภูมิให้รู้แล้วรู้รอดนักข่าวพวกนี้จะได้เลิกเขียนข่าวมั่วๆแบบนี้ซะที"

"ฉันไม่สนใจหรอกมันไม่จริงนี่นา"

แม้นจะแอบมีไม่ชอบใจกับข่าวนี้บ้างแต่เปมิกาก็เชื่อว่ามันน่าจะไม่มีอะไรและเข้าใจว่าวงการข่าวต้องใส่สีตีไข่เพิ่มอยู่แล้ว

"ข่าวนี้มาได้ไงคะพี่ภูมิ"

ทางด้านกชกรเองก็ต้องรีบถามภูมิไทเช่นกันว่าเรื่องราวมันเป็นยังไงทำไมถึงมีคนเขียนข่าวแบบนี้ได้

"นักข่าวหรือนักใส่สีตีไข่กันแน่..ที่เห็นอยู่ในภาพพี่กำลังทะเลาะกับยัยอรนิชานั่นด้วยซ้ำ"

ภูมิไทส่ายหัวกรอกตามองบนกับข่าวที่เผยแพร่ออกมาเรื่องจริงต่างจากในข่าวฟ้ากับเหวเขาไมได้กุ๊กกิ๊กอะไรกับอรนิชาแต่กำลังโมโหเธอต่างหากที่ดูถูกคนรักของเขา

"เกรซว่าพี่ภูมิต้องรีบเปิดตัวกับน้องดาวแล้วล่ะค่ะผู้หญิงไม่ชอบให้แฟนตัวเองมีข่าวแบบนี้กับผู้หญิงอื่นหรอกนะคะแม้จะรู้ว่าเรื่องจริงเป็นยังไงก็ตาม"

"พี่จะหาโอกาสนั้นนะ"

ภูมิไทคิดเอาไว้ว่าคงต้องทำอย่างที่กชกรบอกเร็วๆเช่นกันเขาจึงรีบต่อสายไปที่สำนักข่าวที่ทำข่าวออกมาทันทีเพราะไม่ชอบเป็นข่าวหากจะมีใบหน้าของตนอยู่ในข่าวก็ต้องเป็นข่าวกับเปมิกาเท่านั้นเขาถึงจะยอม

บริษัทXXX

“มีข่าวแบบนี้ได้ไงลูก”

ตระการเข้ามาหาลูกสาวตนในห้องทำงานเพราะข่าวที่พึ่งได้อ่าน

“อรว่าดีออกค่ะ...ถ้าสังคมรู้ว่าเราสนิทสนมกับภูมิไทก็จะเป็นผลดีต่อทางธุรกิจไม่น้อยนะคะ”

“จริงสิ..แล้วภูมิไทเค้าสนใจลูกสาวพ่อมากน้อยแค่ไหนล่ะ”

“ตอนนี้ยังค่ะอนาคตไม่แน่”

อรนิชารู้ดีว่าตอนนี้ภูมิไทมีคนที่สนใจอยู่แล้วแต่อีกไม่นานนี้เขาต้องหมดความสนใจกับแม่นางแบบโนเนมคนนั้นแล้วหันมาสนใจคนที่คู่ควรกับเขาอย่างเธอ

ตกเย็นภูมิไทชวนเปมิกามานั่งทานข้าวเย็นในร้านอาหารหรูในย่านที่ผู้คนค่อนข้างพลุกพล่านเปมิกาเห็นว่าวันนี้ชายหนุ่มมาแปลกอีกแล้วด้วยปกติเป็นคนที่รักความเป็นส่วนตัวมากแต่ทำไมอยากจะมานั่งร้านอาหารกลางฝูงชนเช่นนี้ได้

"ทำไมชวนฉันมากินข้าวข้างนอกปกติคุณไม่ค่อยชอบนั่งที่ร้านอาหารไม่ใช่เหรอคะ"

"อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างอีกอย่างวันนี้ก็อยากจะเอาใจคุณด้วยแก้ตัวที่เป็นข่าวให้คุณรำคาญใจ"

มือหนายกกุมมือของเปมิกาเอาไว้หลวมๆทั้งยังทำเสียงอ่อนเสียงหวานด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิดกับหญิงสาว

"ฉันเข้าใจดีค่ะว่ามันไม่มีอะไร"

ริมฝีปากบางเริ่มอมยิ้มเข้าใจแล้วว่าทำไมวันนี้คนรักของเธอมาแปลกที่แท้ก็อยากจะเอาใจเธอเท่านั้นนับว่าเรื่องตะขิดตะขวงใจกับข่าวได้มลายหายไปหมดสิ้นเพราะรู้ว่าอย่างไรภูมิไทก็ไม่มีวันหักหลังเธอเด็ดขาด

"ปลาดาวน่ารักกับทะเลเสมอเลยนะครับ"

จากที่กุมมือเรียวอยู่หลวมๆตอนนี้ยกขึ้นมาหยิกแก้มนวลเล่นเบาๆไม่ได้แคร์สายตาผู้คนที่นี่แม้แต้น้อย

"ปากหวานอีกแล้วนะคะ"

เปมิกายิ้มแก้มปริก้มหน้างุดมีอาการเขินกับคำพูดของภูมิไทพอสมควรแม้ช่วงหลังๆมานี้เขาจะป้อนคำหวานกับเธออยู่บ่อยๆแต่ได้ฟังทีไรก็ใจเต้นแรงทุกทีไป

วันต่อมา

"..ข่าวก่อนหน้าแค่ข่าวโคมลอยหวานใจตัวจริงที่ภูมิไทกำลังจะแต่งงานด้วยคือนางแบบสาวที่ชื่อปลาดาวต่างหากงานนี้ไม่ใช่ข่าวที่มโนขึ้นเพราะหนุ่มไฮโซฉายาจอมลึกลับเป็นคนให้ข่าวเอง...เปิดตัวกันแบบนี้เลยเหรอคะน้องดาวรู้ตัวหรือเปล่าคะเนี่ย"

กชกรอ่านข่าวไปก็อมยิ้มไปรู้สึกปลื้มแทนเปมิกาที่พี่ชายเธอนั้นชัดเจนและปกป้องความรู้สึกผู้หญิงที่ตัวเองรักขนาดนี้

"คงรู้จากข่าวเอง"

ชายหนุ่มในชุดสูทราคาแพงนั่งไขว่ห้างกอดอกหน้าระรื่นสบายใจที่เอาข่าวนี้กลบเรื่องไม่จริงก่อนหน้าได้

"แหม..ต้องเตรียมตัดชุดไว้ใช้งานแต่งของพี่ภูมิแล้วล่ะมั้ง"

"เตรียมไว้เลยก็ได้พี่ว่าน่าจะเร็วๆนี้"

"ตื่นเต้นแทนว่าที่เจ้าสาวป้ายแดงจังเลยค่ะ"

กชกรรู้สึกตื่นเต้นเหมือนคราแรกที่จะได้แต่งงานเองด้วยยินดีกับทั้งคู่มากเป็นพิเศษ

แต่ทางด้านของคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างเปมิกาตอนนี้เริ่มมีความกังวลเพราะเธอเชื่อว่าการที่เธอเป็นข่าวกับภูมิไทคงทำให้เธอและภูมิไทน่าจะเป็นที่สนใจของนักข่าวอยู่ตลอดแบบนี้คงไม่ดีแน่

"ทำไมไม่ถามฉันสักคำคะ"

ตกเย็นหลังเลิกงานเปมิกาเดินหน้ามุ่ยเข้ามาหาภูมิไทในห้องทำงานบ่นเขาอุกเรื่องที่เขาให้ข่าวกับนักข่าวแบบนั้น

"ถามทำไมเพราะอีกหน่อยเราก็ต้องแต่งกันจริงๆอยู่แล้ว...หรือที่จริงแล้วคุณไม่อยากแต่งกับผม"

ดวงตาคมเริ่มตวัดมองใบหน้านวลเริ่มจะน้อยใจที่เขาอุตส่าห์ชัดเจนกับเธอแต่เธอกลับไม่พอใจเสียอย่างนั้น

"เปล่าค่ะ..ฉันหมายถึงให้ข่าวกับนักข่าวแบบนั้นได้ยังไงฉันไม่อยากให้คู่เราอยู่ในสื่อแบบนี้ค่ะ...ต่อไปเราจะไม่มีความเป็นส่วนตัว"

เปมิการับส่ายหัวที่เธอห่วงเป็นเรื่องอนาคตต่างหากที่เวลาเธอจะไปไหนทำอะไรอาจจะไม่เป็นส่วนตัวเพราะมีคนคอยจับจ้องทำข่าวอยู่ตลอดแน่ด้วยรู้ดีว่าวงการข่าวซุบซิบนักข่าวชอบทำเพราะมันขายดี

"ผมขอโทษแล้วกันครั้งหน้าสัญญาว่าทำอะไรจะบอกก่อน"

ภูมิไทเข้าใจว่าเปมิกาสื่ออะไรเขารู้ว่ามันอาจจะมีเรื่องที่หญิงสาวกังวลเกิดขึ้นแต่เขาเชื่อว่าเขาจัดการได้ชายหนุ่มลุกขึ้นมากอดร่างบางเอาไว้แน่นขอโทษที่ทำให้เธอเป็นกังวล

"ค่ะ"

เปมิกาคิดว่าคราวนี้คงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วจึงต้องปล่อยเลยตามเลยหากภูมิไทรับปากเธอว่าคราวหน้าจะปรึกษาก่อนเธอก็ค่อยสบายใจ