ตอนที่28 ท้อง

"ตานนท์ท่าจะอยู่ที่นี่เป็นชาวประมงเต็มตัวเลยหรือยังไง"

ทางด้านทิพย์เกสรเช้านี้เธอเห็นรัชนนท์เอากุ้งหอยปูปลามาฝากเธอเหมือนเดิมทุกเช้าก็อดที่จะเอ่ยถามไม่ได้ว่าเขานั้นจะไม่คิดที่จะกลับไปทำงานทำการบ้างหรืออย่างไรเพราะหน้าที่ความรับผิดชอบก็ไม่ใช่เล็กๆ

รัชนนท์แม้นเป็นเพียงญาติฝั่งแม่ของภูมิไทแต่เธอก็เห็นรัชนนท์มาตั้งแต่เด็กๆเอ็นดูเขาไม่แพ้หลานแท้ๆไม่รู้ว่าเกาะนี้มีอาถรรพ์หรืออย่างไรที่คนอยู่จะต้องไม่อยากกลับ

"ผมไม่ได้มีงานยุ่งอะไรนักหนานี่ครับคุณย่าอยู่หาปูหาปลาที่นี่มาฝากคุณย่าได้อีกนาน"

เจ้าตัวว่าด้วยหน้าระรื่นเขายังไม่อยากกลับไปในโลกแห่งความจริงเท่าไรอยู่แบบนี้แม้นไม่ได้สุขกายแต่ก็สบายใจ

"พี่นนท์"

กชกรวิ่งหน้าตั้งนำหน้าทุกคนเข้ามาหาพี่ชายเธอและทิพย์เกสร

"อ้าว..ยัยเกรซ"

"คุณย่าสวัสดีค่ะ"

"สวัสดีครับคุณย่า"

สองสามีภรรยากชกรและธันวายกมือสวัสดีทิพย์เกสรทั้งยังเข้าไปกอดหอมกันคนละฟอดด้วยทิพย์เกสรเป็นคนในดีอบอุ่นเด็กรุ่นหลานจึงสนิทชิดเชื้อแทบทุกคนที่รู้จัก

"หวัดดีลูกทำไมวันนี้แห่กันมาที่นี่ได้ล่ะ"

ทิพย์เกสรเปรยสายตามองทุกคนด้วยสีหน้าสงสัยเหตุใดจึงกรูกันมาที่นี่โดยที่ไม่นัดแนะบอกกล่าวกันก่อนเธอจะได้ให้คนเตรียมอาหารห้องหับต้องรับให้ดี

"คิดถึงจังเลยครับคุณย่า.."

ภูมิไทเข้ามากอดย่าตนเอาไว้แน่นเขาคิดถึงย่ามากเหลือเกิน

"ดูท่าเจ้าของวันเกิดคงลืมวันเกิดตัวเองซะแล้วพี่ภูมิ"

กชกรหันมาเอ่ยหยอกกับภูมิไทเพราะดูท่าทิพย์เกสรจะจำไม่ได้เสียแล้วว่าวันนี้เป็นวันอะไร

"วันเกิด..อ่อ..จริงสิย่าลืมวันเกิดตัวเองไปเสียสนิทเลย"

"ผมพาว่าที่หลานสะใภ้คุณย่ามาด้วยนะครับ"

ภูมิไทดึงมือเปมิกาให้เดินออกมาจากข้างหลังตน

"สวัสดีค่ะคุณย่า"

ใบหน้านวลมีสีหน้าที่ไม่สู้ดีเท่าไรนักเพราะไม่รู้ว่าทิพย์เกสรจะโกรธมากแค่ไหนที่เธอมาหาผลประโยชน์จากภูมิไทในครั้งก่อนที่มาที่นี่

"หนูดาว"

สีหน้าของทพย์เกสรยิ้มแย้มดีใจที่เห็นเปมิกาจนหญิงสาวลดความกังวลลงได้และทั้งสามก็รีบขอตัวเข้าไปคุยกันตามลำพังในบ้านภูมิไทเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นจนละเอียดทิพย์เกสรเข้าใจทุกอย่างดีจนเปมิกาสบายใจขึ้นที่คุณย่าของภูมิไทไม่ได้คิดโกรธเคืองเธอตั้งแต่แรก

"เข้าใจกันได้ก็ดีแล้วล่ะลูก...ยังไง..จะแต่งเลยไหมย่าจะได้ยกขันหมากไปขอเสียเลย"

คนเป็นย่าอย่างทิพย์เกสรดีใจที่เห็นคนที่รักกันสองคนเข้าใจและลงเอยกันได้ต่อไปเธอก็อยากจะเร่งให้หลานทั้งสองรีบสร้างครอบครัวด้วยต่างคนก็ต่างพร้อมกันแล้วทั้งคู่อีกอย่างเธอก็อยากจะอุ้มเหลนเสียแล้ว

"เอ่อ.."

ภูมิไทอมยิ้มอ่อนเขาเองก็คิดอยากจะมีครอบครัวแล้วเหมือนกันติดตรงที่เขายังไม่ได้คุยเรื่องนี้จริงจังกับเปมิกาทว่ายังไม่ทันจะพูดตกลงกับคนเป็นย่าเปมิกาก็รีบสวนขึ้นมาก่อนเพราะตอนนี้เธอยังไม่คิดจะอยู่เป็นครอบครัวมีลูกกับภูมิไทด้วยยังรู้จักกันไม่นานแถมเธอยังอยากจะทำงานที่เธอรักไปก่อนด้วยหากมีลูกเวลาทำงานคงไม่เต็มที่เท่าที่ควร

"คงยังหรอกค่ะคุณย่า..เราพึ่งคบกันเองค่ะ"

"อ่อ..งั้นเรอะเอาที่พวกเราทั้งสองพร้อมก็ได้แต่รีบๆก็ดีนะลูกย่าก็อยากจะอุ้มเหลนแย่แล้ว"

คำตอบของเปมิกาทำเอาภูมิไทหน้าเสียทิพย์เกสรเห็นหน้าหลานชายเธอก็รู้ว่าเขารู้สึกอย่างไรโดยที่ไม่ต้องพูด

19.00 น.

ตอนนี้ทุกคนเริ่มฉลองวันเกิดของทิพย์เกสรโดยการจัดอาหารปิ้งย่างชุดใหญ่และของหวานอีกมากมายอยู่ที่หน้าชานบ้านใหญ่รับลมริมทะเลยามฟ้ามืด

สองสาวช่วยกันจัดจานอาหารและนั่งคุยเล่นกับทิพย์เกสรส่วนเหล่าผู้ชายก็ช่วยกันปิ้งย่างเปิดเพลงคลอบรรยากาศให้น่าครึกครื้นทิพย์เกสรเจ้าของวันเกิดยิ้มแทบไม่หุบแม้นงานวันเกิดเธอครั้งนี้จะเป็นงานเล็กๆแต่เธอก็อบอุ่นหัวใจไม่น้อยที่หลานๆไม่เคยลืมวันเกิดของเธอทั้งที่ตัวเธอนั้นลืมวันเกิดตัวเองเสียเอง

"อึก..อืม.."

เมื่อถาดกุ้งลายเสือที่พึ่งย่างเสร็จมาวางตรงหน้ากชกรเธอถึงกับสีหน้าเปลี่ยนจากที่นั่งคุยด้วยใบหน้าระรื่นอยู่กับเปมิกาและทิพย์เกสร

"คุณเกรซเป็นอะไรคะ"

“นั่นสิลูก”

ทิพย์เกสรมองหลานสาวด้วยความเป็นห่วง

"กลิ่นคาวของทะเลแรงมากเลยนะคะ"

"ของนี่คุณนนท์บอกว่าพึ่งจะหาได้มาสดๆไม่น่าเหม็นนะคะ"

เปมิกาก้มลงไปดมอาหารในจานเธอไม่เห็นรู้สึกว่ามันจะมีกลิ่นคาวกลับหมอเตะจมูกจนเธออยากจะแกะกินตอนนี้ด้วยซ้ำหากไม่ติดว่าทุกคนยังไม่มานั่งพร้อมหน้าพร้อมตาเพราะยังย่างของสดไม่เรียบร้อย

"อึก..อุบ.."

กชกรไม่ไหวกับกลิ่นในตอนนี้เธอจึงรีบผุดลุกวิ่งเข้าไปในบ้านเพื่อไปอาเจียนในห้องน้ำโดยมีทุกคนตามเข้ากรูกันไปดูอาการของหญิงสาวเป็นตาเดียว

"ที่รักเป็นอะไรครับ"

ธันวาเข้าไปลูบหลังให้กชกรสีหน้าของเขาเป็นห่วงภรรยาตัวเล็กมากพอสมควรด้วยไม่รู้ว่าภรรยาของเขาเป็นอะไรเมื่อตอนที่เดินทางมาที่นี่ก็ยังดีๆอยู่เลย

"ท่าจะท้องแล้วล่ะ"

ทิพย์เกสรเห็นว่ากชกรจะมีอาการเหมือนคนที่กำลังแพ้ท้องอย่างไงอย่างงั้นเพียงดูครั้งแรกก็ดูออกเพราะเธออาบน้ำร้อนมาก่อน

"ท..ท้อง.."

สิ้นเสียงของทิพย์เกสรทุกคนต่างมองมาที่เธอเป็นตาเดียวหากทิพย์เกสรพูดถูกคนที่ดีใจที่สุดตอนนี้เห็นจะเป็นธันวาเพราะเขาตั้งใจมาตั้งนานแล้วว่าอยากจะมีลูกกับกชกร

หลังจากกชกรอาการดีขึ้นทุกคนก็มานั่งคุยกันที่หน้าชานบ้านเช่นเดิมโดยยกของทะเลบนโต๊ะออกให้ห่างจากกชกรก่อนเพื่อที่เธอจะได้ไม่รู้สึกผะอืดผะอมอีก

"เกรซตรวจรู้มาเป็นอาทิตย์แล้วค่ะกะว่าจะเซอร์ไพรซ์แต่ไม่ทันแล้ว"

กชกรไม่ใช่ว่าไม่รู้ตัวเองแต่เธอตั้งใจว่าจะยังไม่บอกใครรอว่าจะบอกวันนี้แต่ก็ไม่ทันได้บอกด้วยคำพูดกลับสื่อสารให้ทุกคนรู้โดยออกอาการไปเสียก่อน

"พี่ดีใจที่สุดเลยเกรซ...ฉันมีน้ำยาแล้วโว้ยภูมิ"

ธันวาสวมกอดภรรยาตัวเล็กเอาไว้แน่นทั้งพูดอวดอ้างกับภูมิไทลบคำสบประมาทของเพื่อนเขา

"เออ...ฉันถอนคำพูดให้ละกัน"

ภูมิไทดีใจที่เห็นทั้งสองสมหวังเขาเองก็อยากจะมีช่วงเวลาที่น่าดีใจเช่นนี้บ้างแต่คงยากเพราะเปมิกายังไม่คิดจะแต่งงานกับเขาเลย