ตอนที่15 บังคับ

ตระกูลลอเปอร์

“คุณพ่อเรียกผมเข้ามามีอะไรหรือเปล่าครับ”

เบนจามินรีบเข้ามาที่บ้านใหญ่ของตระกูลอย่างเร่งด่วน เพราะทางนี้ติดต่อไปหาโจชัวว่ามีเรื่องด่วนจะคุยกับเขา

“เรื่องหนูนิริน”

“ถ้าจะเรียกผมมาคุยเรื่องนี้ผมขอไม่คุยนะครับ”

เบนจามินได้ยินชื่อนี้เขาถึงกับเซ็ง อยากจะหันหน้ากลับเสียตอนที่พึ่งมา

“แกจะยืดเยื้อเวลาไปจนถึงเมื่อไรฉันปล่อยให้แกใช้ชีวิตตามใจมามากแล้วนะ ทางเพื่อนฉันเค้าก็ถามมาแล้ว”

นิรินเป็นลูกสาวของนราทรเพื่อนสนิทของบรูค เขาเคยสัญญากันเมื่อหลายปีก่อนว่าถ้าหากมีลูกจะให้หมั้นกัน แล้วตอนนี้ลูกของพวกเขาทั้งสองก็โตจนมีครอบครัวได้แล้ว แต่ทางเบนจามินยังไม่ยอมแต่งงานเสียที ทางด้านนราทรก็เร่งรัดมาแล้วทำให้บรูคต้องมาเร่งรัดลูกชายของเขาอีกที

“ผมไม่เอาผู้หญิงแบบนั้นมาทำเมียหรอกครับ”

เบนจามินยืนยันว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมแต่งกับนิรินเด็ดขาด

“หนูนิรินเป็นยังไง เธอเหมาะสมกับแกแทบจะทุกอย่างเป็นผู้ดีมีสกุลขนาดนั้นแกยังต้องการอะไรอีก”

บรูคเห็นว่านิรินนั้นเหมาะสมกับลูกชายของเขาทุกอย่าง ดีกว่าปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปแล้วลูกชายเขาไปคว้าแม่พริตตี้ที่ไหนไม่รู้มาทำเมีย

“ยัยนั่นเสแสร้งเก่งจะตายไป”

เบนจามินแทบจะรู้ใส้รู้พุงของนิรินแทบทุกอย่างตั้งแต่ที่เรียนอยู่เมืองนอกด้วยกันแล้ว เขาไม่เคยแม้แต่อยากจะแตะตัวผู้หญิงคนนี้ด้วยซ้ำ

“แต่งๆไปอยู่ๆไปก็รักกันเอง”

บรูคคิดว่าสัญญายังไงก็ต้องเป็นสัญญา เพราะเขาไม่อยากผิดคำพูดกับเพื่อนคิดเอาเองว่าหากแต่งกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง

“คุณพ่อคิดแบบนี้ไงครับครอบครัวมันถึงได้เป็นแบบนี้”

“นี่แก”

เบนจามินหันขวับจ้องหน้าพ่อของเขาเขม็งพึ่งรู้ความคิดของพ่อเขาเป็นแบบนี้ก็วันนี้นี่เอง ถึงว่าตอนที่เขายังเด็กๆครอบครัวมันถึงไม่เป็นครอบครัว ทำให้เขาต้องอยู่กับย่าเพราะพ่อไม่เคยรักแม่ของเขาเลยสักนิด อยู่ด้วยกันเพราะผลประโยชน์เท่านั้น เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็หันหลังเดินออกจากบ้านไปทันที ทำเอาคนเป็นพ่อโมโหจนมือไม้สั่นที่มีลูกชายคนเดียวก็ไม่ได้ดั่งใจเอาเสียเลย

คลับหรู

นิรินสาวสวยไฮโซนั่งดื่มอยู่ที่โซนวีไอพีของคลับหรู เธอนัดนักข่าวคนสนิทที่เธอเรียกใช้งานเป็นประจำมาคุยเรื่องที่เธออยากจะให้ทำข่าว

“เขียนแบบนี้เลยใช่ไหมครับ”

นักข่าวเห็นหัวข้อที่หญิงสาวจะให้เขาทำแล้วรู้สึกร้อนๆหนาวๆแปลกๆ เพราะเขาเองก็เกรงกลัวชื่อเสียงเรียงนามความโหดของชายหนุ่มอยู่เหมือนกัน

“แบบนี้แหละให้มันรู้กันไปว่าจะยอมไม่ยอม”

นิรินไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้น เธอคิดว่าเธอนั้นอยู่เหนือกว่าใครๆ

หญิงสาวยังรู้อีกว่าตอนนี้ชายหนุ่มที่เป็นคู่หมั้นของเธอไม่ได้กินทิ้งกินขว้างผู้หญิงแบบเมื่อก่อนแล้ว แต่ดูท่าคนที่อยู่ด้วยในปัจจุบันชายหนุ่มจะจริงจัง เธอจึงให้พ่อของเธอเร่งรัดให้มีงานแต่งให้เกิดขึ้นเร็วที่สุด ก่อนที่เธอจะเสียหน้าเสียคู่หมั้นไปให้กับใครเพราะถ้าหากเป็นแบบนั้นเธอไม่ยอมเป็นแน่ เธอถือคติว่าถ้าเธอไม่ได้ใครก็ไม่ไม่ต้องได้

2 วันต่อมา

“ฉันไปละนะ...เธอจะไปไหนก็ให้ฮาเปอร์พาไปก็แล้วกัน”

“ค่ะ”

ต้นรักสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มมีสีหน้าเคร่งเครียดมาสองสามวันแล้วแต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรกวนใจเขาออกไป แค่พยายามทำตัวให้ไม่ขัดใจชายหนุ่มก็เท่านั้น หลังจากหญิงสาวผูกเนคไทให้ชายหนุ่มเรียบร้อยแล้วเขาก็ออกไปทำงานทันที

“ข่าวใหม่สดๆร้อนๆค่าทายาทสองนักธุรกิจไฮโซกำลังจะลั่นระฆังวิวาห์กันเร็วๆนี้ค่า สองคนนี้ใครๆก็ว่าสมกันดั่งกิ่งทองใบหยกหลังจากที่หมั้นกันมานานแล้ว/ได้ข่าวว่าตอนที่เรียนอยู่เมืองนอกก็เรียนอยู่ด้วยกันแสดงว่าสองคนนี้ก็รักกันมานานมากถึงเวลาที่จะได้แต่งกันเสียที”

“หา!!..”

ต้นรักถึงกับนั่งนิ่งกลืนน้ำลายไม่ลงคอเมื่อได้เห็นภาพในทีวีพร้อมทั้งเสียงอ่านข่าวที่ดังฟังชัดจนทำให้เธอเจ็บหน่วงหัวใจ

พร้อมทั้งรื้อฟื้นเรื่องเก่าๆมาคิดว่าเธออยู่ที่นี่ในฐานะอะไร ยิ่งทำให้เธอรู้สึกเสียใจหนักขึ้นไปอีก ตอนนี้หัวใจของเธอฝากไว้ที่ชายหนุ่มไปหมดแล้ว ให้เขาไปโดยที่ลืมคิดไปว่าเธอมันก็แค่ผู้หญิงในปกครองคนนึงของเขา

สวนสาธารณะ

“รัก”

ต้นหลิวรับสายจากน้องสาวของเธอหญิงสาวก็รีบมาหาทันที

“หลิว”

ต้นรักเห็นคนเป็นพี่สาวก็รีบโผเข้ากอดทันที

“เรื่องข่าวนั่นใช่ไหม”

“อึก...ฮือๆๆ”

ต้นหลิวพอจะรู้ว่าอาการของน้องสาวของเธอที่เป็นแบบนี้มันเป็นเพราะอะไร เธอเองก็หนักใจกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกันเพราะสถานะของน้องสาวเธอที่ต้องอยู่กับชายหนุ่มก็เพียงเพราะเป็นผู้หญิงคนนึงของเบนจามินก็เท่านั้น แต่เธอดูออกว่าน้องสาวเธอยกหัวใจให้เบนจามินไปหมดแล้ว

ต้นหลิวอยู่เป็นเพื่อนต้นรักพักใหญ่จนน้องสาวเธอสบายใจขึ้นจึงพากันไปหาอะไรทานโดยมีฮาเปอร์ตามไปด้วยติดๆตามคำสั่งของเบนจามิน ฮาเปอร์จะต้องดูแลหญิงสาวอย่าให้คลาดสายตาเหตุการณ์ทั้งหมดจึงอยู่ในสายตาของฮาเปอร์ตลอด

ห้างสรรพสินค้า

“ทานเยอะๆเลยนะรัก”

“อืม”

ต้นหลิวนั่งทานข้าวเป็นเพื่อนน้องสาวของเธอเห็นว่าน้องเธอนั้นทานอะไรไม่ค่อยลงเธอจึงคอยตักโน่นตักนี่ใส่จานให้น้องของเธออยู่เรื่อยๆ พร้อมทั้งส่งรอยยิ้มให้กำลังใจกันอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดเธอพร้อมอยู่เคียงข้างน้องเธอเสมอ

เสียงทรศัพท์มือถือ...

“คะพี่พิ้ง...โอเคค่ะเดี๋ยวหลิวจะรีบไป”

ต้นหลิวต้องขมวดคิ้วเสียอารมณ์ทั้งที่เธออยากจะอยู่เป็นเพื่อนต้นรัก แต่กลับต้องมามีงานด่วนต้องรีบไปดูเสียอย่างรวดเร็ว

“รัก คืองานเค้าเข้ามาด่วน”

“หลิวไปเถอะ รีบไหมเดี๋ยวให้ฮาเปอร์ไปส่งก็ได้”

ต้นรักเข้าใจเธอไม่ได้ท้วงอะไรเมื่อพี่สาวเธอจะไปทำงานพร้อมทั้งยังจะให้ฮาเปอร์ไปส่งพี่สาวของเธอจะได้ไม่ต้องไปเรียกรถให้เสียเวลา

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเค้าไปเอง”

ต้นหลิวคิดว่าถึงไม่มีเธออยู่ก็ยังมีฮาเปอร์อยู่เป็นเพื่อนต้นรัก แม้จะทำได้แค่ยืนแข็งทื่อเป็นท่อนไม้เฝ้าน้องเธออยู่ก็เถอะ

“ให้ฮาเปอร์ไปส่งเถอะนะ”

“อืม...ก็ได้”

ต้นหลิวเองไม่อยากจะขัดใจอะไรน้องสาวเธอตอนนี้เหมือนกัน ยอมให้ฮาเปอร์ไปส่งเธอก็ได้ถ้ามันทำให้น้องเธอสบายใจ

10 นาทีต่อมา

“ไง แม่ผู้หญิงชั่วคราว”

ต้นรักนั่งทานอาหารไปเพลินๆเพื่อรอฮาเปอร์กลับมาจู่ๆก็มีผู้หญิงที่เธอเห็นในทีวีเมื่อเช้ามานั่งตรงข้ามเธอพร้อมพูดจาไม่ให้เกียรติเธออย่างไม่เกรงใจสายตาคนอื่น

“คุณ”

“อย่าคิดว่าเบนเค้าจะยกย่องแก รู้ว่าเค้าจะแต่งงานก็ควรจะออกห่างเค้าได้แล้ว ก่อนที่เค้าจะเฉดหัวแกทิ้งเอง”

นิรินไม่คิดว่าจะได้เจอคนที่อยากเจอตอนที่ช้อปปิ้งอยู่ที่นี่คนอย่างเธอไม่ยอมให้คนที่ด้อยกว่าเธอได้ดีไปกว่าเธอเด็ดขาด เธอรู้ว่าผู้หญิงของบนจามินไม่ได้มีอะไรดีกว่าเธอไปเลยสักนิดทั้งฐานะและการศึกษา

“มีอะไรกันเหรอครับ”

ตะวันที่กำลังจะเดินมาทักทายหญิงสาวที่เขารู้จักและเคยตามจีบตอนสมัยเรียน เมื่อมาเจอเหตุการณ์แบบนี้จึงต้องรีบทำตัวเป็นสุภาพบุรุษช่วยเหลือหญิงสาวที่เขาตามจีบก่อน

“พี่ซัน”

ต้นรักเงยหน้ามามองชายหนุ่มด้วยน้ำตา ตอนนี้เธออายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว

“ไปกับพี่”

ตะวันพาหญิงสาวเดินออกจากร้านพร้อมวางเงินค่าอาหารเอาไว้ ดูจากอาหารแล้วเขาว่าเงินที่เขาวางน่าจะสามเท่าของค่าอาหารด้วยซ้ำ จากนั้นจึงพาหญิงสาวไปหาที่เงียบๆสงบอารมณ์ก่อน

ตะวันชายหนุ่มรู้จักกับต้นรักและต้นหลิวมาตั้งแต่สมัยเรียนแถมยังตามจีบสองสาวพี่น้องนี้อีกด้วย ถือคติว่าได้คนไหนก็เอาคนนั้นหรือได้ทั้งสองเลยก็ดี แต่ทั้งต้นรักและต้นหลิวเคารพเป็นแค่รุ่นพี่ไม่ได้คิดอยากจะคบกับชายหนุ่ม ถึงชายหนุ่มเป็นคนหน้าตาดีเรียนเก่งบ้านมีฐานะ แต่ว่ากะล่อนจนเป็นที่เลื่องลือ สองสาวไม่คิดจะเล่นด้วยเพราะรู้ว่าที่ตะวันตามจีบพวกเธอไม่ลดละก็เพื่อที่จะอยากจะเอาชนะ

จนเรียนจบมาต้นรักก็ได้มาทำงานในบริษัทของตะวันเขาก็ยังหาทางจีบเธอให้ได้ไม่เลิก แต่ต้นรักก็ไม่เคยใจอ่อนจนมาไม่ได้เจอกันก็ช่วงที่แม่ของต้นรักป่วยแล้วหญิงสาวไม่ได้ไปทำงาน

บริษัท

เบนจามินเห็นข่าวก็ค่อนข้างหัวเสีย รู้ว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของใคร เขาไม่เข้าใจว่านิรินจะมาอยากได้อะไรเขานักหนาทั้งที่ผู้ชายในสต็อกของเธอก็ออกจะเยอะจะตายไป

เสียงโทรศัพท์มือถือ...

“โทรมาก็ดี ฝีมือเธอใช่ไหม รู้ทั้งรู้ว่าฉันไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอทำแบบนี้เพื่ออะไร”

เบนจามินเห็นเป็นเบอร์ของใครโทรเข้ามาก็รีบกดรับพร้อมพ่นคำต่อว่าอย่างเหลืออดกับหญิงสาวทันที

“อย่าพึ่งอารมณ์เสีย ดูคลิปที่ฉันส่งไปถ้าไม่เชื่อก็มาดูเองให้เห็นกับตาฉันอยู่ห้างใกล้ๆ”

นิรินเก็บภาพที่ชายหนุ่มประคองผู้หญิงของเบนจามินไว้ทุกฉากพร้อมส่งให้ชายหนุ่มเรียบร้อยแล้ว แต่เห็นเขาไม่เปิดอ่านเธอจึงต้องโทรบอก

เบนจามินวางสายได้ก็รีบดูคลิปที่หญิงสาวส่งมาให้ ตอนนี้เขาบีบโทรสัพท์มือถือจนมันแทบแหลกคามือ จากนั้นจึงเดินหัวเสียจากห้องทำงานอย่างรวดเร็ว