ตอนที่17 กำลังจะแต่งงาน

บ้านนราทร

20.00 น.

“แกไปสร้างเรื่องอะไรอีกล่ะ แค่ฉันต้องเร่งบรูคให้ลูกชายเค้ามาแต่งงานกับแกก็เกรงใจเค้าจะแย่อยู่แล้ว เพราะฉันรู้ว่าเบนจามินไม่สนใจแกเลยสักนิด ทำตัวให้มันสมกับเป็นลูกฉันหน่อย”

นราทรนั่งอยู่บนรถเข็นเพราะเขาเดินไม่ได้มาสักพักเมื่อเห็นลูกสาวคนเดียวของเขาเดินออกมาจากห้องได้ก็ถือโอกาสต่อว่าเรื่องข่าวที่เขาพึ่งรู้มาเสียหน่อย เพราะเขารู้สึกว่าลูกสาวของเขานับวันๆยิ่งแต่จะควบคุมไม่อยู่

“นิจะทำอะไรมันก็เรื่องของนิ นิว่าคุณพ่อเอาเวลาไปรักษาตัวแล้วก็รอฟังข่าวดีจากนิดีกว่านะคะ”

นิรินไม่ได้สนใจคำของพ่อเธอเลยสักนิด ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เธอจะออกไปเที่ยวหาความสุขนอกบ้านแล้ว เมื่อพูดจาหักหารน้ำใจคนเป็นพ่อเสร็จก็ออกไปจากบ้านอย่างหน้าตาเฉย

“ฉันเตือนแกแล้วนะ”

นราทรตะโกนให้หลังคนเป็นลูกสาวเขารู้ว่าคนอย่างเบนจามินไม่ยอมให้ลูกสาวของเขาข่มอยู่ฝ่ายเดียวแน่ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เขาไม่น่ารับปากกับเพื่อนของเขาแบบนั้นเลย

“ปล่อยคุณหนูไปก่อนเถอะค่ะคุณทร”

ป้าจิตแม่บ้านที่ดูแลความเรียบร้อยของทุกอย่างบ้านนี้รู้ดีว่าคนอย่างนิรินเป็นอย่างไร ด้วยความที่ไม่มีแม่ตั้งแต่เล็กๆแถมพ่อก็ยังเอาแต่ทำงานเลี้ยงนิรินมาด้วยเงิน โตมาก็เลยจะควบคุมนิสัยยากสักนิด เพราะคนอย่างนิรินคิดว่าตัวเองอยากได้อะไรก็ต้องได้อยู่แล้ว

“ฉันมันเลี้ยงลูกไม่ดีเองจิต”

นราทรกัดฟันกลั้นน้ำตาเอาไว้เขารู้ว่าลูกสาวของเขาไม่ได้คิดอยากจะได้เบนจามิน เพราะเขารู้ว่าลูกสาวของเขาก็มีผู้ชายที่มาเกี่ยวพันเยอะอยู่เหมือนกัน แต่ที่นิรินทำทุกอย่างนั้นก็เพื่อเอาชนะเบนจามิน ยิ่งเบนจามินไม่สนใจเท่าไรนิรินก็อยากจะเอาชนะ

21.30 น.

เสียงโทรศัพท์มือถือ...

“ว่าไง”

เบนจามินผละตัวออกจากร่างบางที่นอนหลับอยู่กับอกของเขาเพื่อออกมาคุยโทรศัพท์กับโจชัว

“เธอกำลังไปที่นั่นจริงๆด้วยครับ”

“ดี...ตามเธอไปอย่าให้คลาดสายตา”

เบนจามินยกยิ้มเจ้าเล่ห์กับเรื่องที่เป็นไปตามที่เขาคิด ไม่นานเขาจะเอาคืนนิรินให้หน้าหงายไปจนได้

สองวันต่อมา

//ข่าวด่วนอีกแล้วค่าไฮโซสาวที่มีข่าวก่อนหน้านี้ว่าจะแต่งงานมีภาพหลุดว่อนนัวกับหนุ่มที่ไม่ใช่คู่หมั้นของตัวเอง

//อ้าวแล้วนัวกับใครเรื่องนี้มีต่อเป็นซีรีย์ยาวค่า

//แถมคู่หมั้นไฮโซหนุ่มที่เคยเป็นข่าวก็ให้สัมภาษณ์ว่าไม่รู้เรื่องที่ตัวเองจะแต่งงานอีกด้วย แบบนี้ก็หน้าแตกหมอไม่รับเย็บเลยสิคะ

“ดีมากโจชัว”

เบนจามินยิ้มอย่างพอใจกับข่าวบันเทิงของเช้านี้จริงๆ เขารอมาตั้งสองวันกว่าจะได้เห็นผลงานที่โจชัวทำ

“ครับคุณเบน ตอนนี้ก็รอดูว่าคุณนิรินจะว่ายังไง”

โจชัวคิดว่าทางด้านนิรินคงจะไม่อยู่เฉยแน่ถ้าได้รู้ข่าว แต่เขาก็มีแผนสำรองเอาไว้แล้ว เขาทำงานอย่างรอบคอบโดยเสมอมาเรื่องนี้เบนจามินเองก็รู้ดี

“หึ่!!..ที่นี้ฉันก็จะดูซิว่าคุณพ่อฉันยังอยากจะได้แม่นั่นเป็นสะใภ้อยู่ไหม”

เบนจามินอยากจะรู้จริงๆว่าคนที่รักษาหน้าอย่างพ่อของเขาจะรับได้หรือไม่ถ้ารู้ว่าว่าที่ลูกสะใภ้ตัวเองมีข่าวมาแบบนี้

“คุยอะไรกันอยู่เหรอคะ”

ต้นรักพึ่งทำอาหารเช้าเสร็จเมื่อออกมาจากห้องครัวก็เห็นเบนจามินคุยกับโจชัวอย่างอารมณ์ดีจึงอยากรู้ว่าคุยอะไรกัน

“เปล่าหรอกครับเรื่องทั่วไปยังไงเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ”

“ค่ะ”

โจชัวเห็นต้นรักอาการดีขึ้นแล้วจึงไม่อยากอยู่ขัดจังหวะเวลาของทั้งสองคนมากนัก อีกอย่างเขาเองก็มีงานที่ต้องไปทำต่ออีกด้วย

“คุณเบนคะอาหารเช้าเรียบร้อยแล้วนะคะ”

หลังจากที่โจชัวออกไปแล้วต้นรักก็เรียกให้ชายหนุ่มตามเธอไปที่โต๊ะอาหาร

“ป้อนหน่อย”

เบนจามินนั่งอยู่หน้าจานอาหารเช้าที่มีไส้กรอกกับขนมปังปิ้งและไข่ดาวพร้อมหันไปอ้อนหญิงสาวให้ป้อนเป็นเด็ก

“หือ คุณเบนก็ทานเองได้นี่คะ”

ต้นรักเห็นอีกฝ่ายดูอ้อนเธอผิดปกติ เล่นจนเธอเขินเสียอาการเหมือนกัน

“ก็อยากให้เธอป้อนนี่นา”

“ได้ค่ะ...แต่วันนี้ฉันขอไปหาแม่นะคะ”

ต้นรักยอมทำตามที่ชายหนุ่มร้องขอแต่โดยดีเพราะเธอก็มีข้อแลกเปลี่ยนที่จะขอเขาเหมือนกันในวันนี้

“ได้สิ ฉันเองก็จะไปเยี่ยมแม่เธอเหมือนกัน”

เบนจามินเองก็อยากจะไปเยี่ยมแม่ของหญิงสาวเหมือนกันและก็มีบางอย่างอยากจะคุยกับแม่ของเธอด้วย

“อืม จะดีเหรอคะ”

ต้นรักถึงกับหน้าเจื่อน ถ้าเขาไปกับเธอแล้วเธอจะอธิบายกับแม่เธออย่างไรว่าเขาคือใครแล้วรู้จักกันได้อย่างไร ทำให้เธอค่อนข้างที่จะลำบากใจ

“ฉันจะไปคุยกับแม่เธอเรื่องของเรา”

“เรื่องของเรา...ฉันว่าเรื่องของเรามัน...”

ต้นรักอยากจะให้เวลามันเลยไปกว่านี้อีกสักนิดเพราะกลัวว่าแม่ของเธอจะตกใจ อีกอย่างเธอก็มาอยู่กับเขาแล้วด้วยเธอยังไม่รู้เลยว่าแม่เธอจะว่าอย่างไรหรือจะเสียใจหรือเปล่าที่เธอดูเหมือนคนที่ปล่อยตัวแบบนี้

“ฉันว่าแม่เธอรู้เร็วก็ยิ่งดีนะ...ไม่ต้องกังวลฉันจะพูดกับท่านเอง”

เบนจามินคิดว่าเขาเองมคำพูดดีๆที่จะรักษาน้ำใจของแม่หญิงสาวเอาไว้ได้ เขาคิดว่าถ้าหากเขาจริงใจเสียอย่างยังไงแม่ของหญิงสาวก็ต้องเห็นเอง

โรงพยาบาล

“แม่จ๋า”

“ต้นรัก”

อนงค์อาการดีขึ้นมากตอนนี้ก็รอดูแค่ไม่มีอาการอะไรแทรกซ้อนอีกสองสามวันก็กลับบ้านได้

“แล้วพาใครมาด้วยล่ะลูก”

อนงค์สังเกตว่ามีชายหนุ่มแปลกหน้าที่เดินตามลูกสาวเธอเข้ามาจึงเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย ทั้งใบหน้าอันหล่อเหลาของชาหนุ่มทำให้เธอนึกถึงใครบางคนที่ไม่ได้เจอกันนานแสนนานอีกด้วย

“คือ...”

ต้นรักอึกอักเล็กน้อยที่ไม่รู้ว่าจะตอบคนเป็นแม่ของเธอว่าชายหนุ่มนั้นเป็นอะไรกับเธอ

“ผมเบนจามินครับคุณแม่...ผมเป็นแฟนของต้นรักครับ”

เบนจามินรู้ว่าต้นรักอึกอักแบบนั้นเพราะไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไร เขาจึงถือโอกาสนี้บอกกับแม่หญิงสาวไปเสียเลยและทำให้หญิงสาวได้รู้สถานะของเธอไปด้วยว่าเธอไม่ใช่แค่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงของเขาแค่นั้นแต่เธอคือแฟนและคนที่เขาอยากจะแต่งงานด้วย

“เหรอจ๊ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะพ่อหนุ่ม”

อนงค์อมยิ้มเล็กน้อยค่อนข้างพอใจที่ชายหนุ่มตรงหน้ากล้าพูดกับเธอตรงๆ

“ครับ”

“แม่หลับไปนานเลยสินะตื่นมาอีกทีลูกสาวแม่ก็มีแฟนกับเค้าแล้ว...แล้วคบกันนานหรือยังล่ะลูก”

อนงค์รู้ว่าตัวเองหลับไปนานร่วมปีอยากจะรู้เหมือนกันว่าทั้งสองนั้นไปคบกันตอนไหนและไปเจอกันได้อย่างไร

“คือ...ผมคบกับต้นรักได้สักพักแล้วครับแล้วก็กำลังจะแต่งงานแล้วด้วย”

เบนจามินเลี่ยงที่จะตอบคำที่สร้างความไม่สบายใจให้กับแม่ของหญิงสาวเลยชิงพูดเรื่องที่เขาคิดเอาไว้มาเสียก่อน

“หา...”

อนงค์ถึงกับอ้าปากค้างไม่คิดว่าตื่นขึ้นมาไม่เท่าไรจะได้รู้ข่าวว่าลูกสาวเธอจะแต่งงาน

“คุณเบน!!”

ต้นรักเองก็ตกใจพอๆกับแม่ของเธอที่พึ่งรู้เรื่องเธอเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าชายหนุ่มนั้นจะพูดกับแม่ของเธอแบบนี้ เรื่องแต่งงานมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ยังไงเรื่องนี้เธอก็จะต้องคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวอีกทีแต่ตอนนี้เธอต้องตีเนียนนิ่งเอาไว้ก่อน

“คุณเบนไปพูดกับแม่ฉันแบบนั้นได้ยังไงคะ”

หลังจากที่แม่ของเธอหลับไปแล้วต้นรักก็ลากเบนจามินออกมาคุยอย่างเร่งด่วนถึงเรื่องที่เธอกำลังคาใจ