" เราจะรู้ได้ยังไงคะ ว่ามันคือความรัก " คำถามของลูกสาว ทำเอาแม่ใจพองขึ้นมา พี่ทรายโตแล้ว " ฟังเสียงหัวใจสิลูกพี่ทราย เวลาที่เราอยู่ใกล้คนที่เราชอบหัวใจของเราจะเต้นไม่ถูกจังหวะ เวลาที่เราได้เจอหน้าเค้า หัวใจของเราจะสั่นรัว แตกต่างจากเวลาอยู่กับคนอื่น "
View Moreรถเก๋งคันสีขาว จอดในบ้านของคุณปู่กับคุณย่า ชายชราที่ยังแข็งแรง อ้าแขนกว้างให้หลานชายเข้ามากอด คุณหมอทิวกอดคุณปู่ ที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายสัปดาห์ ยิ้มกว้างออกมา “คุณปู่ครับ ผลตรวจร่างกายแข็งแรงดีมากๆ เลย เก่งมากครับ” ชายชรา พยักหน้า แล้วยิ้มออกมา " ดีใช่ไหม หมอทิวบอกว่า ปู่แข็งแรงดีใช่ไหม " คุณหมอยิ้มให้คุณปู่ แล้วประคองผู้เป็นปู่ขึ้นรถตู้ โดยมีม่อน ประคองคุณย่า เดินตามมา คุณปู่กับคุณย่า ไปตรวจสุขภาพทุก6เดือนตามปกติ พยาบาลประจำตัว รายงานผลการตรวจสุขภาพแก่หลานชายคนโต ที่เป็นนายแพทย์หนุ่ม ข้อมูลทุกอย่างที่ออกมา เป็นที่น่าพอใจเหลือเกิน " ปู่กับย่าอยากอยู่นานๆ อีกหลายสิบปี ต้องระวังตัวเองให้มาก อยากจะอุ้มเหลนก่อน " " ครับ พี่ทรายคงสักพัก ใช่ไหม " หลานชายบอกเสียงอ่อนโยน" ยัง ทรายเค้ายังไม่มีหรอก เจ้าเมฆ นั่นแหละตัวดี มาขอปู่แล้ว ว่าจะมีเหลนให้ปู่ " คุณหมอพยักหน้านับรู้ น้องชายตัวแสบโทรมาขอคำแนะนำต่างๆ สารพัด แถมยังโทรไปหาพ่อกับแม่ ให้จัดวิตามินมาบำรุงแฟนขนานใหญ่ เพื่อจะให้ เข็ม ตั้งท้องลูกได้อย่างดีที่สุด " คุณปู่ไม่เสียใจนะครับ ที่ทิวไม่มีหลานปู่ " คุณหมอถามขึ้นมา แล้วจับมื
ห้องนอนของลูกชายคนเล็กของบ้านตกแต่งด้วยของเล่นหลายอย่างที่บ่งบอกตัวตน แขกคนสำคัญวางกระเป๋าใบเล็กราคาแพง เอาไว้บนโต๊ะ แล้วมองดูรอบๆ ห้อง นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้เข้ามานอนในห้องนี้ ตามปกติทุกครั้งที่มา จะนอนที่ห้องพักแขกข้างล่าง แต่เนื่องจากงานสำคัญแบบนี้ ห้องพักแขก จึงยกให้กับ พี่หมอกี้ กับสามี และสาวน้อยตัวอ้วนกลม ที่ทำเอาน้าเมฆ หลงหัวปักหัวปำ เด็กหญิงตัวอ้วนกลม ยิ้มอย่างอารมณ์ดีเรียกหา พ่อพ่อ ตลอดเวลา สายตาของเมฆที่มอง เต็มไปด้วยความหลงรัก เต็มเปา พี่ทินยิ้มกว้าง เมื่อน้องชายเพื่อน เกาะติดลูกสาวตัวเองแจ พาไปเดินเล่น ดูดอกไม้ ไปนั่งเล่นกับคุณทวด ได้เป็นครึ่งค่อนวัน ไม่ร้องไม่กวนสักนิด เขมจิรามองภาพนั้นแล้วเต็มตื้นในหัวใจ เมฆไม่ใช่เด็กอย่างที่ใครๆ คิด เค้าอยากมีครอบครัว อยากสร้างครอบครัว ด้วยตัวเอง อยากมีลูกน้อยหน้าตาน่ารัก ที่เป็นแก้วตาดวงใจ " คุณทวดหลงเหลนไหมครับ " คุณย่ามองเด็กตัวอ้วนกลม แล้วพยักหน้า เรียกให้เข้ามาใกล้ๆ " ย่ายังไม่ได้รับขวัญหลานเลยลูก " ย่าวุ้นหยิบห่อสีแดงออกมาจากข้างตัว แล้วยิ้มกับเหลนตัวน้อย " ขอให้แข็งแรง โตวันโตคืนนะลูก อารมณ์ดี เป็นเด็กดีของพ่อแม่เจ้านะลูก
เสียงเปียโน และ ไวโอลิน ดังขึ้นตั้งแต่ช่วงบ่ายแก่ เต็นท์สีขาว หลายสิบเต็นท์ตั้งตรงลานกลางบ้านหลังใหญ่ สามหลังที่ปลูกติดกัน รถขนของวิ่งเข้าออกตั้งแต่สองวันก่อน เพื่อจัดงานแต่งงาน ของลูกสาวคนโต ทายาทไทยแมนสตีล กับ นักแสดงหนุ่มชื่อดัง ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ ได้ไม่ทันครบเดือน ทุกอย่างที่เตรียมการเอาไว้ เรียบร้อยและสวยงามเพื่อนเจ้าสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้ากระจก กับมือของเพื่อนรักเอาไว้แน่น มือบอบบางสองมือ เกาะกุมกัน เอาไว้ " สวยไม่มีที่ติเลยทราย สวยมากจริงๆ " หมอกี้บอกกับเพื่อนรัก แล้วกอดเจ้าสาว ที่สวมเดรสยาวสีขาว เรียบง่าย ที่หอบหิ้วมาจากต่างประเทศ ผมยาวสยาย ทำเป็นเกลียวใหญ่ ติดดอกไม้หอมละมุน ลำคอขาว สวมสร้อยคอเส้นเล็ก เพชรเม็ดเดี่ยว งามแทบลืมหายใจ ช่างแต่งหน้าช่างทำผม ถ่ายภาพคู่กับเจ้าสาว เพื่อเป็นผลงานของตัวเอง เสียงเคาะประตูหน้าห้อง พร้อมกับเด็กหญิงวัยขวบกว่า ยิ้มกว้างโผเข้ามาหา แมะ แมะ ทันทีที่ เห็นหน้า ผู้เป็นพ่อยิ้มกว้าง แล้วมองเพื่อนที่เห็นกันมาหลายปี ด้วยความดีใจเหลือเกิน " ขอบคุณนะคุณพ่อ ที่ช่วยเลี้ยงลูกให้ กี้เลยได้เม้าส์ยาวๆ ทั้งคืน " ทินพยัก
" ทิว เมฆ มีเรื่องอยู่ที่โรงพัก ทิวมาได้ไหมคะ " คุณหมอหนุ่มมาถึงสถานีตำรวจแทบจะทันทีที่รับโทรศัพท์ แพทย์หนุ่มที่กำลังจะออกเวร วิ่งมาที่รถเก๋งของแฟนหนุ่มด้วยความตกใจ แล้วบอกคนข้างๆ " เข็มโทรมา เจ้าเมฆมีเรื่อง ไปหาน้องก่อน แล้วค่อยบอกผู้ใหญ่อีกที " คนขับรถกำพวงมาลัยแน่น ไอ้ชิบหายตัวไหนมันกล้าทำน้องกู “เข็มดูตกใจมาก แต่ทิวยังไม่ได้คุยกับน้อง น้องคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม” มือบอบบางถูกดึงไปกุมมือเอาไว้แน่น " ม่อนอยู่นี่แล้ว ดูท่าทีถ้ามันไม่จบ ทิวก็ประกันตัวม่อนไปพร้อมๆ กันเลยละกัน " เลือดวิศวะมันเข้มข้นไหลพล่านในตัว เมฆไม่ใช่คนเกเร ถ้าไม่เหลืออด เมฆไม่ทำ แล้วถ้าทำน้องเจ็บ พี่จะอยู่นิ่งได้อย่างไร " อย่าใจร้อนนะม่อน เดี๋ยวคอยดูสถานการณ์ก่อน ถ้ายังไง ทิวจะโทรหาพ่อแม่เอง " คนที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดตอนนี้ คือพ่อสายกับแม่ชม อย่างน้อย ก็ยังเป็นผู้ใหญ่มากกว่าตัวเอง รถเก๋งสีขาวจอดที่หน้าโรงพัก พอร์ชคันสวยจอดอยู่ด้านหน้าแล้ว คุณหมอหนุ่มเดินดุ่มๆ ไปที่ด้านใน ก่อนจะเห็นแฟนน้องชายนั่งหน้าซีดอยู่ " ทิว " คุณหมอพยักหน้า ว่าตัวเองมาแล้ว ม่อนเดินตามหลังมาติดๆ แล้ววิ่งไปข้างใ
นักศึกษาฝึกงานหลายคนเดินมากับพี่ๆ ที่แผนกที่ดูแลรุ่นน้องสัปดาห์นี้ ก่อนที่กลุ่มคนที่นั่งอยู่ก่อน จะบอกเสียงเบา “เมฆ เค้าขับพอร์ช นะจ๊ะ สาวๆ” ข่าวลือที่ออกมาจากปากพนักงานฝ่ายHR บอกกับเพื่อนๆ ระหว่างที่เห็น รุ่นน้องเดินมาทานข้าวกลางวัน " ข่าวลือหรือข่าวจริง " " ฉันอ่านเอกสารกับตา เอกสารที่เขียนคำร้อง บัตรจอดรถไงเธอ " คนที่รู้ถึงเอกสารพยักหน้า " คือ น้องหล่อ พี่ก็ยอมใจแล้ว น้องยังสุภาพ น่ารัก แถมยังรวยเว่อร์ๆ แบบนี้ พี่จะทำยังไงได้ " พนักงานสาวๆ ที่ยังโสดสนิท หันไปมองคนที่ตกเป็นเป้าสายตา รุ่นน้องผู้หญิงที่มาพร้อมกัน ชวนชายหนุ่มคุย ตลอด แต่คนที่ยืนเชิด ก็เชิดอยู่อย่างนั้น ไม่สนใจอะไรเลย " คุณน้องพีพี เค้าก็คอยเฝ้าของเค้าอยู่ แกเห็นไหมละ " หนึ่งในนั้นพูดขึ้นมา คนที่นิ่งฟังอยู่ ยกน้ำขึ้นมาดื่ม แล้วดับฝันสาวๆ ตรงหน้าก่อนจะมโนไปไกล " ลูกชายคนเดียวของไทยแมนสตีล จะขับพอร์ช ก็ไม่แปลก แล้วเค้าก็มีแฟนแล้ว ชื่อน้องเข็ม พี่เคยเจอมากับตา ดับฝันนะจ้ะ สาวๆ แล้วมองจากทางนี้ ก็ดูออกว่า พีพีอะชอบเค้า แต่เค้าไม่เล่นด้วย " คนอ่านเกมขาด ลุกขึ้นถือจานข้าวไปเก็บ เบื่อข่าวเมาส์ ทั้งหลายแหล่ ไม
" เย็นนี้เจอกันนะครับ " คนขับรถโบกมือให้คนที่ยืนข้างรถ แล้วยิ้มกว้าง ก่อนจะขับรถออกไป เขมจิรายื่นใบลาออกให้หัวหน้างาน แล้วนั่งลงตรงหน้า " พี่ก็เข้าใจเข็มนะ แต่ว่าเข็มก็ต้องเข้าใจพี่ด้วย พี่ช่วงนี้งานแต่งงานเยอะมาก ยังไงช่วยพี่อีกสักสองเดือนได้ไหม " " ได้ค่ะ อีกสองเดือนนะคะ " คนที่ไม่ได้มีปัญหาอะไร บอกเสียงอ่อนหวาน เข้าใจทุกอย่าง ว่าทุกคนก็มีเหตุผล เหมือนที่เธอก็มีเหตุผลที่ต้องลาออกเหมือนกัน คุณตาอิฐแม้จะอายุเกินเลข7แล้ว แต่ยังหล่อเหลา ยิ้มกว้างเมื่อได้พบหน้าหลานชายคนเล็ก ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ กอดคุณตาเอาไว้แน่น แล้วขยับเดินไปหอมแก้มคุณยาย ที่นั่งข้างกัน " เมฆจะมารบกวนครับ " หลานชายบอกเสียงอ่อน แล้วมองหน้าแฟนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ คุณยาย " เมฆจะเรียนจบแล้ว ก็เลยจะมาของานทำ " คนฟังยิ้มกว้างน้ำตาคลอ ไม่คาดคิดเลยว่า ไอ้แสบของตา จะมาเอ่ยปากเอง" เอางั้นหรอไงลูก ให้แล้วให้เลยไม่เอาคืนนะ งานเนี่ย " คนฟังพยักหน้า แล้วจับมือคุณตาเอาไว้ " เมฆจะมาทำงานให้คุณตา มาดูแลคุณตาคุณยาย แต่คุณตาคุณยาย ต้องสัญญานะครับ ว่าจะอยู่เลี้ยงลูกให้เมฆด้วย " คำบอกกล่าวของหลานชายคนเล็ก ทำเอาคุณยายพราวร
" เมฆ พักอยู่แถวไหนหรือคะ " หญิงสาวที่นั่งฝั่งตรงกันข้าม ชวนคุย " ทำไมหรอ " เค้าเงยหน้าจากโทรศัพท์ที่เล่นเกมชนะพอดี ย้อนถาม " ก็เผื่อว่า ทางเดียวกัน จะขอติดรถไปด้วย " " แล้วรู้ได้ไง ว่าผมขับรถมา " คำถามที่ย้อนกลับ ทำเอาสะอึกไปทันที คนที่แอบเห็นพอร์ชคันสวย แล้วถอนหายใจ " ก็แค่คิดเอาเอง ว่าเมฆ น่าจะขับรถมา " เธอยิ้มกลบเกลื่อนแล้วก้มหน้าก้มตา ทานอาหารกลางวัน ไม่คิดเลยว่า คนหน้าตาดีแบบนี้ จะพูดจากวนประสาท หญิงสาวที่สวยพอตัวมั่นใจในตัวเองเสมอมา ว่าตัวเองก็มีดีมากพอ ที่จะให้ใครต่อใครสนใจ แต่ผู้ชายคนนี้ กลับกวนกลับ หรือมันอาจจะเป็นวิธี เรียกความสนใจ ก็เป็นได้ คนที่คิดในใจเงยหน้าขึ้นมาอีกที คนที่นั่งฝั่งตรงข้ามก็ดึงทิชชูออกมาเช็ดปาก ดื่มน้ำ แล้วยกถาดไปเก็บ ไม่รออีกคน ที่นั่งอยู่ด้วยเลย รุ่นพี่ที่นั่งข้างๆ มองนักศึกษาฝึกงานแล้วพูดคุยกัน " น่ารักเนอะ เด็กสมัยนี้ มันน่าเลี้ยงดู " เพื่อนสาวที่นั่งคุยกันหัวเราะคิกคักชอบใจ " สูง ขาว หุ่นดี หน้าตาดี เรียนมหาวิทยาลัยมีชื่อ แบบนี้ จะโสดหรือไงละแก " คนอีกคนพูดขึ้นมา " ไหน แกส่องสิ น้องเค้าชื่ออะไร ลองหาในเฟสบุ้คดูสิ " พนักงานสาวๆ
ใบหน้าเล็กมองคนที่ขับรถกลับบ้านด้วยกัน ด้วยความหมองเศร้า เธออายเหลือเกิน อายที่ครอบครัวเป็นแบบนี้ พ่อกับแม่ตัดสิน และ ประเมินค่าทุกอย่าง ด้วยเงินในกระเป๋า สิ่งของ และ รถที่ขับ มากกว่า ความรู้สึก " เมฆ เข็มไม่รู้จะบอกเมฆยังไงดี " เขมจิราบอกเค้า เสียงอ่อน แล้วขยับเข้าไปแนบชิด ชายหนุ่มที่กำลังขับรถอยู่ ดึงแขนตัวเองออกจากมือเธอ แล้วก็รั้งตัวเธอ เข้าไปกอดแทน " ถ้าเมฆเป็นพ่อ เมฆจะหวงลูกสาวแบบนี้ไหม " เค้ายิ้มออกมา มองคนตรงหน้าที่ยังไม่สบายใจอยู่ดี " ไม่เป็นไรเลยครับ คนดีของเมฆ อย่ากังวลไปเลย พ่อเข็มเค้าก็รักเข็มในแบบของเค้านั่นแหละ ความคิดอาจจะไม่เหมือนกัน แต่เมฆรู้ว่า พ่อเข็มหวงเข็มมากนะ " เขมจิราเข้าใจในสิ่งที่เค้าบอก เธอเติบโตมา ตรงกลางระหว่าง พ่อแม่ โดยมีเงินเป็นตัวกำหนด แต่พอได้เข้ามาอยู่ในครอบครัวของเค้าแล้ว ความรักในครอบครัวต่างหาก ที่หล่อหลอมให้ ทุกคน มีความสุขได้แบบนี้ ใบหน้าหล่อเหลายิ้มกว้างออกมา แล้วหอมหน้าผาก คนข้างๆ อีกครั้ง ใครจะว่ายังไงเค้าไม่สนใจหรอก ตัวเท่านี้เอง เมฆเลี้ยงได้ แล้วก็จะเลี้ยงให้ดีด้วย นักศึกษาชั้นปีที่4 ยื่นเอกสาร เพื่อเข้าขอฝึกงาน ในห้างร้าน
เปิดบ้าน เปิดใจ และ มุมมองของนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ที่เป็นคุณพ่อ ลูกสอง คุณ ซัน อาทิตย์ แห่งไทยแมนสตีล 1.คุณซันเป็นลูกชายคนเดียว ใช่ไหมคะ คุณซัน : ครับ ผมเป็นลูกชายคนเดียว คุณพ่อผม คุณจอมทัพ คุณแม่ผม คุณน้ำวุ้น แล้วก็เป็นหลานชายคนเดียวด้วย 2.กดดันไหมคะ ที่ต้องรับสืบทอด คุณซัน: เนื่องจากเล่มนี้ เป็นเล่มพิเศษที่ให้สัมภาษณ์ ตอบจริงๆ ก็เลยจะเล่ายาวเลยนะครับ ความเป็นคุณซันของทุกคน มันต้องกดดัน ในสายตาคนอื่นๆ เพราะเหมือนเราเป็นผู้สืบทอดคนเดียว แต่สำหรับ ที่บ้าน คุณพ่อคุณแม่ผม ค่อนข้าง เข้าใจลูกมาก ก็เลยไม่กดดัน 3.คุณซันเรียนจบอะไรคะ คุณซัน:ปริญญาตรีผมเรียนวิศวะ เหมือนคุณพ่อคุณแม่ ครับ แล้วก็มาต่อโท บริหารอีกใบ เหมือนคุณแม่ คุณแม่ผมไปเรียนจนท้องแก่เลยครับ 4.คุณซัน เริ่มงานออฟฟิศก่อนใช่ไหมคะ คุณซัน:ครับ ดื้อ อยากออกไปสำรวจโลกกว้าง ออกไปใช้ชีวิต ทำงานบริษัทอยู่หลายปี 5.อะไรเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ต้องกลับมาสืบทอด คุณซัน: ความจริงคือเรารู้อยู่แล้ว ว่าที่นี่คือบ้านของเราคือที่ของเรา ไทยแมนสตีล เป็นที่วิ่งเล่น เป็นที่คุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก ที่ออกไปทำงานข้างนอก ไปหาประสบการณ์ แต่สุดท้ายแล้
" สั่งอาหาร จดเลยนะครับ เดี๋ยวผมมารับออเดอร์ "ชายหนุ่มวัยรุ่น รูปร่างสูงโปร่งสวมเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีน บอกกับแขกที่เพิ่งนั่งลง ส่งเมนูอาหารหลายเล่มให้ แล้วเดินเลี่ยงออกไป รับแขกชุดต่อไปที่เดินเข้ามา"กี่ท่านครับ " เด็กหนุ่มคนเดิม สวัสดีแขกที่มาเป็นครอบครัว แล้วเดินนำมาที่โต๊ะกลาง ขนาด4ที่ ตามที่แขกยกนิ้วแทนคำตอบ" เมฆ จะนั่งข้างมี๊ครับ "เด็กหนุ่มรูปร่างผอมสูงสวมแว่นสายตา ยิ้มหวานอ้อนมี๊เพราะอยากจะไปค้างกับพี่ทิวก่อนจะกลับบ้าน แต่มี๊ไม่อนุญาตเพราะพี่ทิวกำลังเรียนหนัก" อย่าไปกวนพี่ทิวเค้าเลยลูก พี่ทิวเรียนหนักมาก จะสอบหมอให้ได้ "มี๊คนสวยบอกลูกชาย แล้วนั่งลง ที่เก้าอี้พลาสติกของทางร้าน" ตอนแรกที่ป๊าบอกว่า จะพามาเลี้ยงฉลองที่พี่ทรายสอบเข้าวิดวะได้ ไอ้เราก็คาดหวัง โอมากาเสะพรีเมี่ยมหรือสเต็กเนื้อนำเข้า ไม่คิดเลยว่า จะมากินร้านข้าวต้ม "น้องชายบ่นพี่สาว ที่นั่งอยู่กับป๊า หน้าตาพิมพ์เดียวกันเลย"ก็เมฆไม่รู้อะไร ป๊ากับมี๊เค้ามาจีบกันที่นี่นะ " พี่สาวมองป๊าแล้วอมยิ้ม ออกมา" จริงหรอครับป๊า ป๊ามามี๊มาเดทร้านข้าวต้มหรอครับ " ทายาทไทยแมนสตีลยิ้มกว้าง พยักหน้า" ก็ตอนนั้นป๊าทำงานบริษัท เงินเ...
Comments