4.เคยเจอกันไหม?

“เรียนวิดวะหรอ?” คนที่ชี้ไปที่ปกหนังสือถามอีกครั้ง แล้วมองคนข้างๆ เต็มตา

" อืม เรียนวิดวะเครื่องกล " คนอยากมีเพื่อนยิ้มกว้าง จนคนมองต้องทำหน้าเครียด ดูท่าจะยิ้มเก่งเหลือเกิน

ใบหน้าเรียบเฉยของเพื่อนใหม่ ทำเอาคนที่คลับคล้ายคลับคลามองหน้าอีกครั้ง

" เราเคยเจอกันไหม "

คำถามของเธอ ทำเอาเค้ามองหน้าเธอ ไม่แน่ใจว่า คำถามมีความหมายว่า ยังไงจำได้ว่าทำงานเป็นเด็กพาร์ทไทม์แล้วไม่อยากจะนั่งด้วยหรือเปล่า หรือ จำได้ว่าเค้าเป็นเด็กเสิร์ฟ แล้วมาเรียนวิดวะ

" ทำไมหรอ เคยเจอที่ไหน " เค้าทำเสียงดุใส่ทันที ผู้หญิงที่มาจากครอบครัวร่ำรวยก็ดูคนแค่เปลือก

" ทรายคิดว่าอาจจะเคยเจอกันที่ไหนมาก่อน "

" ร้านข้าวต้ม " เค้าพูดแล้วก็เป่าปากถอนหายใจออกมา

" เก่งเนอะ ขยันมากด้วย ป๊ายังชมเลยว่าเก่ง "คำต่อท้ายของคนตรงหน้า ทำเอาอคติที่มีจางหาย เธอไม่ได้รังเกียจเลยสักนิด

" ไม่ได้ทำแล้ว มาเรียนไกล ไปกลับลำบาก " เค้าบอกออกมา แล้วเปิดหนังสือ ของตัวเอง

" ลองดูร้านแถวๆ นี้ไหมละ ถ้าเราเจอ เราจะบอก "เธอบอกกับเค้าแล้วยิ้มให้

" ลืมไปเลย แนะนำตัวกันก่อนสิ เราชื่อทราย " เธอบอกกับเค้า

" แผ่นดิน เรียกดินก็ได้ " เค้าบอกกับเธอ แล้วอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องทันที

" นักศึกษา ขอเช็คชื่อก่อนนะครับ ครั้งแรกที่พบกัน แนะนำตัวกันก่อน เงียบนะครับ

ทุกคน ส่งไมค์ให้เพื่อน คนต่อไป ชื่อเล่น ชื่อจริง คณะที่เรียน เอ้าเริ่ม "

คนแรกเริ่มต้น การแนะนำตัว พร้อมกับสายตาของเพื่อนทั้งคลาส มองตาม ก่อนที่คนข้างๆ จะส่งไมค์มาให้

" ทราย สิรภัทร วิศวะเครื่องกล ค่ะ " เสียงของเธอแนะนำตัว พร้อมกับเสียงคนในห้องดังอื้ออึง สาววิดวะ สวยได้ขนาดนี้เลย

" ดิน แผ่นดิน วิศวะเครื่องกล ครับ " คนข้างๆ แนะนำตัวพร้อมรอยยิ้มของสาวๆ ในห้องที่มองตาม ก่อนเสียงคำถามจะดังขึ้น

" แฟนกันหรือเปล่า "

“เงียบครับ เงียบ” อาจารย์ปรามเสียงนักศึกษาที่ดังขึ้นคุยกันถึงคนสองคน ที่นั่งข้างกัน

" โอเค แนะนำตัวครบทุกคนแล้วนะครับ ทีนี้ก็เป็นเพื่อนรู้จักกันแล้ว เทอมนี้ทั้งเทอม เราจะเรียนกันเป็นคู่ หันไปหาเพื่อนคุณเลยครับ จับคู่กัน จำหน้ากันไว้ คุณทั้งสองจะเรียนด้วยกัน "

มือบางเปิดโทรศัพท์มือถือเครื่องเล็กแบบฝาพับให้คนข้างๆ สติ้กเกอร์สีชมพูวาววับ เหมาะกับตัวเหลือเกิน

" ขอเบอร์ด้วยนะ แอดไลน์ด้วยสะดวกไหม " คนข้างๆ กดเบอร์ตัวเองลงไป แล้วแอดไลน์ให้ไปเลยทีเดียว

" ทรายรู้ว่าคุณต้องเรียนเก่งมากแน่ ถึงสอบที่นี่ติด ทรายก็ตั้งใจเรียนมาก ทุกวิชามีค่า มีความหมาย งานของเราสองคน ขอให้คุณช่วยทรายด้วยนะ " เธอบอกกับเค้า อย่างตรงไปตรงมา

" เรียกดินเถอะ "

" โอเค งั้นเรียกดินนะ " เธอบอกพร้อมรอยยิ้ม ขยับแว่นของตัวเอง แล้วจดสรุปบนกระดาน อย่างรวดเร็ว

คลาสเช้าสามชั่วโมง ผ่านไปแล้ว ไม่คิดเลยว่าเวลาสามชั่วโมง

เพื่อนๆ ที่นั่งแถวด้านนอก ทยอยกันเดินออกไป เหลือวิดวะอีกไม่กี่คนที่ยังรออยู่

" ต่อไปเรียนอีกตึก ไปยังไงหรอ "

คนไม่มีรถถามระหว่างเก็บของ เพราะมองหาเพื่อนที่ต้องไปทางเดียวกัน อาจจะต้องไปนั่งรถเล็กที่มีบริการภายใน

" เอารถมา " เค้าบอกเสียงเรียบ แล้วลุกขึ้นเดินตามเธอออกมา ก่อนจะถามเสียงเบา

" ไปกับดินก็ได้ ถ้าทรายไม่รังเกียจ " คนที่เดินนำหน้าหันหน้ากลับมา ทำเอาคนที่เดินตามชะงักทันที

" รบกวนด้วยนะ " เธอยิ้มอีกแล้ว แล้วเดินนำหน้าเค้าออกไปจากห้อง ลงลิฟต์ไปพร้อมกัน

" ทราย " รูมเมทโบกมืออยู่หน้าลิฟต์มองเพื่อนสาวที่เดินออกมา

" เอารถไป กี้มีเพื่อนร่วมคณะติดรถไปแล้วแล้ว อยู่ห้องติดกันด้วย ทรายเอารถกี้ไปเลย "เธอยัดกุญแจรถใส่มือ แล้ววิ่งไปอีกทางชี้รถที่จอดอยู่ด้านหน้า แล้วโบกมือให้อีกครั้ง

คนที่คิดว่าจะได้พาซ้อนรถ หงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ ยืนอยู่ข้างๆ แล้วมองกุญแจรถในมือของเธอ

" ไปนะ " เค้าเดินเลี่ยงไป ไม่หันกลับไปหาอีก

แผ่นดินสตาร์ทมอเตอร์ไซค์ของตัวเอง แล้วขับออกจากอาคารเรียนรวม ตรงมาที่ตึกคณะ มองรุ่นพี่และเพื่อนกลุ่มใหญ่ แล้วหน้าตึงขึ้นมาทันที ดูทุกคนจะสนใจตัวเค้าขึ้นมา

" มาแล้วจ้า ว่าที่เดือนของเรา " รุ่นพี่สาวบอกกับคนที่เพิ่งเดินมาถึงทำหน้าตางงอยู่

" ไม่ต้องงงเลยค่ะน้อง พวกพี่ตั้งใจเลือกน้องแล้ว " คนหน้าบูดถอนหายใจทันที เดือนคณะอะไร ไม่เอา

" ไม่เป็นครับ ไม่สะดวก ไม่ว่าง " เค้าตอบปฏิเสธออกไป เป็นจังหวะเดียวกับรุ่นพี่ผู้ชายเงียบเสียง มองคนที่เพิ่งมา

" ดีมาครบแล้วทั้งคู่ ปีนี้วิดวะเราจะต้องประกาศก้องไปทั่วให้ทุกคนได้รู้ ว่าเรามีดี "เสียงปรบมือดังลั่นโรงอาหารคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่มีรุ่นพี่รุ่นน้องมาทานอาหารกลางวัน ทุกชั้นปี

" ตัวแทนของเราปีนี้ น้องทรายกับน้องดินจ้า "

เพื่อนปรบมือดังสนั่น คนที่ตั้งใจจะไม่ทำไม่เอาอะไรทั้งนั้น ปิดปากเงียบทันที เค้าไม่ได้คิดอะไรมากมาย ก็อยากร่วมกิจกรรมก็แค่นั้นเอง

" น้องทรายคะ น้องทรายก็พอรู้เนอะว่าตัวเอง สวยมาก ดังนั้น เราจะไปบอกให้ทุกคนได้รู้ ว่าทั้งสวยทั้งเก่ง คือน้องทราย "

คนที่ตกกะไดพลอยโจนยิ้มหน้าเจื่อนมองอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ไกล แล้วยิ้มให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ถ้ามี๊รู้ว่าลูกสาวได้ประกวดดาวเดือน คงจะยิ้มกว้าง เพราะมี๊ของเธอก็ได้เป็นดาวมหาวิทยาลัยเช่นกัน

" ทรายจะทำให้เต็มที่เลยค่ะ "

หญิงสาวบอกกับรุ่นพี่แล้วมองเพื่อนใหม่ที่นั่งอยู่ ป๊าบอกว่า ชีวิตมหาวิทยาลัยสนุกมาก ใช้ให้คุ้ม เรียนให้หนัก แต่เล่นให้หนักกว่า

คนที่ไม่อยากทำอะไร ทำหน้าเรียบเฉย ไม่แสดงอะไรออกมา เท่านี้ก็ถือว่าดีแล้ว สำหรับการตอบโต้ของคนที่ชื่อแผ่นดิน ที่โคตรดื้อเงียบยิ่งกว่าใคร

" วันนี้เลิกคลาสสี่โมงเย็น ปี1ปี2มาเจอกันที่นี่นะครับน้องๆ ปี3มีงาน ปี4ก็มีงาน คงไม่ได้มา ปี2ดูแลน้องให้ดีนะ "

พี่ปี4ในชุดเสื้อช้อปสีแดงเลือดหมูบอกกับน้องๆ แล้วเดินแยกตัวไป หัวหน้าของรุ่นมองน้องทรายแล้วยิ้มออกมา จนเพื่อนต้องแซว

" ว่ายังไงครับเพื่อน มองน้องตาไม่กระพริบเลย " คนถูกแซวยิ้มกว้าง ไม่ตอบ ก็ชอบจริงๆ นั่นแหละ น้องทรายน่ารัก