ตอนที่ 27 เที่ยวตลาดเมืองหลวง 1/3

ในวันต่อมา หลังจากที่ได้คลุกคลีทำความรู้จักกับบ้านตระกูลเซวียน วันนี้ก็เป็นวันที่เขาตั้งใจจะให้เวลากับตัวเองเต็มที่ ซึ่งสิ่งแรกที่เขาเลือกที่จะทำนั้น เป็นสิ่งที่สำคัญที่จะมองข้ามไม่ได้

นั่นคือ การพบหมอนั่นเอง

“คุณชายหลิว ท่านหายไปนอนข้างบ้านมาหนึ่งคืน แล้วถึงกับต้องตรวจร่างกายเลยรึ” ลี่จูถึงกับต้องกลั้นขำ เมื่อเซวียนจางหย่งจัดหาหมอชื่อดังมาตรวจอาการของหลิวซีซวนถึงในบ้าน

“ตู้ลี่จู!!”

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ตอนข้าท้องอาจ้านก็เพราะแอบไปค้างกับท่านพี่ตู้เจาก่อนแต่งงานเช่นกัน” 

“อะแฮ่ม เจ้าอย่าคิดไปไกล ข้าแค่แวะไปนอนหลับ หาได้หลับนอนร่วมกับใครไม่ พูดเช่นนี้ข้าเสียหาย”

“เสียหายอะไร ท่านชอบล่ะสิไม่ว่า” ตู้ลี่จูเอ่ยอย่างรู้ทัน

“เจ้าพูดถูก ข้าชอบยิ่งนัก ฮี่ๆ รู้หรือไม่ว่าเขาบอกว่าจะแต่งให้ข้าเพียงผู้เดียว ในที่สุดข้าก็มีคนรักแล้ว”

เมื่อมีโอกาสจะรอช้าอยู่ไย อวดแฟนเข้าไปสิ กว่าจะได้คนนี้มา ไม่ใช่ง่ายๆ หลิวซีซวนอยากจะวิ่งออกไปประกาศหน้าจวนว่า เขากำลังคบหากับเซวียนจางหย่ง

“ทุกคนดูออกกันตั้งนานแล้วว่าพี่จางหย่งน่ะ มีใจให้ท่านมาตลอด ไม่เห็นจะมีอะไรต้องตื่นเต้นเลย ท่านหมอ คุณชายหลิวช่วงนี้คงตื่นเต้นไปหน่อย ไม่ทราบว่าร่างกายของคุณชายเป็นอย่างไรบ้าง”

ท่านหมอที่กำลังตรวจร่างกายอยู่ ทำหน้าเคร่งเครียดอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเอ่ยถาม

“ข้าได้ยินจากใต้เท้าเซวียนว่าท่านเคยได้รับยาพิษกร่อนปราณมาหลายปี จริงหรือไม่”

“จริงขอรับ ข้าไม่รู้ตัวจึงรับพิษมาตลอด โชคดีที่จางหย่งต้มยาแก้พิษให้ข้าอย่างสม่ำเสมอ”

ท่านหมอพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะเอ่ยถามต่อ

“ยามนี้ ท่านคงรู้สึกว่าร่างกายแข็งแรงขึ้นกว่าเดิม มีกำลังวังชา อาการปวดท้องที่เคยเป็นก็หายไป ใช่หรือไม่”

“เป็นเช่นนั้น”

“อาการภายนอกดีขึ้น แต่ภายในยังไม่นับว่าดีมาก โดยเฉพาะมดลูกของท่านยังเย็นอยู่”

“มดลูกเย็นแปลว่า ข้ามีลูกไม่ได้หรือ”

“มีได้ แต่อาจจะแท้งได้ง่าย หากไม่เร่งปรับหยินในร่างให้สมดุล ข้าได้เขียนเทียบยาบำรุงให้กับท่านแล้ว ให้ท่านดื่มยาอย่างต่อเนื่อง ยาเทียบนี้คงจะพอประคับประคองอาการของท่านไปได้ แต่ถ้าจะให้หายขาดเลย ท่านควรไปเสาะหาโสมพันปีมาบดเป็นยา ย่อมได้ผลดีที่สุด”

อ๋อ โสมพันปี โสมพันปีที่มีอยู่ในท้องพระคลังเท่านั้น

นี่เขาต้องไปขอโสมจากคนที่เอาดาบแทงว่าที่สามีน่ะหรือ

หลิวซีซวนพักความคิดเรื่องขอพระราชทานโสมพันปี ปล่อยให้เรื่องนั้นเป็นหน้าที่ของว่าที่สามีที่เป็นพระญาติของฮ่องเต้ไปรับผิดชอบเสีย หลังจากที่ได้เทียบยา เขาก็ออกมาซื้อข้าวของรวมถึงสมุนไพรกับคนแซ่ตู้ หนึ่งคือ พากันมาเปิดหูเปิดตาในฐานะคนต่างบ้านต่างเมือง สองคือ พาอาจ้านมาสำรวจที่สถานศึกษา พวกเขาตั้งใจเอาไว้ว่า ในระหว่างนี้จะให้อาจ้านเข้าเรียนในเมืองหลวงไปพลางๆ หากอาจ้านไปได้ดีก็อาจจะได้ปักหลักเรียนที่เมืองหลวงไปเรื่อยๆ

และอย่างสุดท้ายที่เขามาเดินเที่ยวในตลาด เพราะต้องการหาลู่ทางการค้านั่นเอง

ตู้เจานั้นบางครั้งดูเหมือนกับเป็นคนซื่อบื้อ แต่กลับเป็นคนที่มีหัวการค้าไม่น้อย เขาวางแผนเอาไว้ว่านำของชั้นดีของเหิงเยว่มาขายที่เมืองหลวง และนำของในเมืองหลวงกลับไปขายที่เหิงเยว่ ด้วยการทำเช่นนี้ พวกเขาก็จะมีเวลาแวะไปเยี่ยมท่านตาตู้เฉิงได้บ่อยขึ้น

ที่เหิงเยว่นั้น ผู้คนนิยมดื่มชาหลากหลายชนิด ล้วนแล้วแต่เป็นชาชั้นเลิศที่ไม่เหมือนที่ไหน เขาตั้งใจจะนำชาจากเหิงเยว่มาขายที่เมืองหลวง แล้วนำผ้าแพรและผ้าไหมสีสันสดใสแปลกตาจากเมืองหลวงไปขายที่เหิงเยว่ สร้างเม็ดเงินจากการซื้อมาขายไป จากนั้นจึงค่อยขยายกิจการซึ่งหลิวซีซวนก็เห็นด้วยกับแผนการนี้เช่นกัน

วันนี้ พวกเขามาเดินเล่นที่ตลาดในเมืองหลวง ผู้คนแต่งกายสีสันสดใสหรูหราเดินเที่ยวซื้อของกันแน่นขนัด หลิวซีซวนรวบผมขึ้นราวกับคุณชายเจ้าสำราญ โดยมีตู้เจาและตู้ลี่จูเดินขนาบ ความทรงจำในอดีตยังเด่นชัด เขาไม่จำเป็นต้องให้ใครมาบอกทางก็สามารถเดินลัดเลาะไปตามร้านค้าที่ต้องการได้อย่างใจคิด

“อาจ้าน อาเหลียง เจ้าอยากกินขนมหรือไม่ ข้าจะซื้อให้เอง” 

“หัวมุมนั้นมีสุราชั้นเลิศ ตู้เจาเจ้าสนใจหรือไม่”

“ลี่จู เจ้าเห็นร้านนั้นหรือไม่ นั่นเป็นร้านเครื่องสำอางอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ข้าว่าเจ้าควรมีแป้งดีๆ สักตลับ ข้าซื้อให้เอง”

วันนี้ หลิวซีซวนในฐานะเจ้าบ้านก็รับบทพ่อบุญทุ่ม ซื้อข้าวของให้กับคนของตนอย่างไม่มากมายจนแทบถือไม่ไหว

“คุณชาย เหตุใดคนเมืองหลวงจึงได้ดูงดงามนักเล่า ดูพวกข้าสิ เทียบกับพวกเขาไม่ติด” ตู้ลี่จูเจอหญิงงามในเมืองหลวงมองด้วยสายตาเหยียดหยาม ก็อดไม่ได้ที่จะเสียความมั่นใจ

“เจ้าเองก็งามนัก ตู้ลี่จู เป็นเพราะการแต่งกายต่างกัน เพียงแค่ปรายตาดูก็รู้ว่าเจ้ามาจากต่างเมือง เช่นนี้เราไปแวะร้านผ้าดีหรือไม่ ซื้อเสื้อผ้าสำเร็จรูปไปมากหน่อย ให้สามีเจ้าและบุตรชายด้วย จะได้ไปถามราคาผ้าแพรและผ้าไหมที่จะนำไปขายที่เหิงเยว่ด้วย” หลิวซีซวนยกยิ้มกว้างราวกับดอกไม้บานในฤดูดอกไม้ผลิ เพียงแค่คุณชายเกอคนงามก้าวมาเยือนที่ตลาด ก็เรียกความสนใจจากผู้คนมาตลอดทาง ยิ่งยามที่แย้มยิ้ม ยิ่งทำให้ทั้งหญิงสาวทั้งชายหนุ่มพากันตะลึงตาค้าง