สำหรับเขาผู้หญิงก็เป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่ เขาไม่เคยมีความรักไม่เคยรักใคร แต่พอได้มาเจอเธอ เพื่อนของน้องสาวเขา ใจที่ด้านชากลับเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง…
View Moreหนึ่งปีผ่านไป..ภายในสวนดอกไม้ที่กว้างใหญ่ของคฤหาสน์แคสเซียส พื้นหญ้าสีเขียวชะอุ่ม แสงแดดอ่อนๆช่วงเย็นของวันกับสายลมพัดผ่านเย็นสบาย กลิ่นหอมของดอกไม้นานาชนิดทำให้เด็กน้อยในอ้อมแขนกนกรดาหลับปุ๋ยรดานั่งอยู่ที่เก้าอี้กลางสวนดอกไม้ มือเรียวเล็กของหญิงสาวลูบไล้ผมนุ่มของเด็กน้อยวัยสี่เดือนในอ้อมแขนด้วยความหวงแหน เขาช่างเหมือนพ่อของเขายิ่งนัก“อุ้ยย หลานยายน่าฟัดจังเลยย” กชพร มารดาของรดานั่งอยู่เก้าอี้ตรงข้ามเธอเอ่ยขึ้นกนกรดาหันไปยิ้มให้กชพรอย่างอ่อนโยน แล้วเธอก็หันกลับมามองยังเบื้องหน้าของเธอเนื่องจากวันนี้ทุกคนนัดรวมตัวกันมาทานมื้อเย็นที่คฤหาสน์แคสเซียสจึงทำให้ที่นี้ดูคึกคักกว่าปกติ รดามองไปที่สามีของเธอที่กำลังยืนคุยกับกลุ่มเพื่ิอนของเขาอยู่มาเฟียหนุ่มเมื่อสัมผัสได้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องเขาอยู่ ชายหนุ่มจึงหันไปมองจ้องเธอเช่นกัน ควินตันยิ้มให้ภรรยาของตนเองด้วยรอยยิ้มที่สดใส เขาหันไปพูดกับเพื่อนสองสามประโยคแล้วก็เดินมาหารดาทันที“ดา เมื่อยไหมครับ ให้พี่อุ้ม เคแลน ให้ไหม” ควินตันเอ่ยถามอย่างเป็นห่วงเป็นใยภรรยาคนสวยเคแลน แคสเซียส เด็กชายวัยสี่เดือน เด็กน้อยผู้ที่มีใบหน้าเหมือนถอด
สองวันผ่านไป..ควินตันพารดากลับมายังเพนท์เฮ้าส์หรูของเขา จากปกติมาเฟียหนุ่มดูแลเธอดีอยู่แล้วแต่หลังจากที่รู้ว่าเธอท้องอ่อน เขาก็ยิ่งดูแลหญิงสาวดีเป็นพิเศษ“ดาครับ รดา ตื่นได้แล้วที่รัก”ควินตันปลุกรดาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล มือหนาเกลี่ยเส้นผมเจ้าหล่อนที่ลงมาปิดหน้าอยู่แล้วเลื่อนมาจับอังแก้มเนียนไว้ เขาไม่อยากรบกวนการนอนของเธอเลยแต่วันนี้เขาต้องพาเธอไปทำธุระสำคัญ ควินตันคิดว่ามันถึงเวลาที่เขาต้องทำอะไรให้มันชัดเจนมากกว่านี้แล้ว“อื้ออ”ชายหนุ่มประจบจูบลงบนริมฝีปากบาง หญิงสาวสะดุ้งตกใจเมื่อโดนรบกวนการนอน เธอลืมตาตื่นขึ้นมาทันที“จะทำอะไรดาคะ” รดาเอ่ยถามเสียงสั่น เมื่อคืนเขาก็รังแกเธอตั้งหลายรอบแล้ว ขนาดเขาพูดว่าจะเบาๆกับเธอแต่สุดท้ายคนตัวโตก็ข่มอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเองไม่ได้อยู่ดี“ตื่นแล้วหรอครับ คิดว่าต้องจับปล้ำก่อนถึงจะตื่น” ควินตันยกยิ้มอย่างชอบใจ“ตื่นแล้วค่ะ ถอยไปเลย” รดาเอ่ยพลางดันอกแกร่งเบาๆ“ไปอาบน้ำคครับ วันนี้เรามีธุระนะ” มาเฟียหนุ่มเอ่ยพร้อมกับลูกหน้าท้องแบนราบของรดาอย่างแผ่วเบา“ไปไหนคะ” รดาถามออกไปอย่างสงสัย“เดี๋ยวก็รู้”ฟอดด ควินตันตอบอย่างมีเลศนัยพร้อมกับหอมแก้มเนียนนุ่มฟอ
มาเฟียหนุ่มมาดนิ่งน่าเกรงขามในชุดสูทสีเทาเข้ากับนัยน์ตาสีเทาชวนฝันนั้น ก้าวเดินเข้ามาในคฤหาสน์แคสเซียสพร้อมสาวสวยหน้าหวานในชุดมินิเดรสสั้นสีชมพูเรียบหรูควินตันหันไปมองรดาที่มีอาการประหม่ามาตลอดทางระหว่างมาคฤหาสน์ ชายหนุ่มยื่นมือไปจับมือบางไว้แน่น“ตื่นเต้นหรอครับ” เสียงทุ้มทรงพลังเอ่ยถาม“เอิ่ม..ค่ะ” รดาตอบเสียงตะกุกตะกัก“ตื่นเต้นทำไมละครับ ดาเคยเจอครอบครัวพี่ก่อนเจอพี่อีกนะ”“มันก็ใช่ค่ะ แต่ไม่ใช่ในสถานะนี้นิค่ะ”“สถานะเมียพี่นะหรอ” มาเฟียหนุ่มเอ่ยพร้อมยกยิ้มมุมปาก“คนบ้า พูดอะไรไม่อายเลยนะคะ”“อายทำไมครับ เมียสวยขนาดนี้”สิ้นเสียงของชายหนุ่ม เขาและรดาก็เดินมาจนถึงห้องอาหารสุดหรูหราใหญ่โตพอดี ควินตันจับกระชับมือเล็กแน่นมากขึ้นกว่าเดิม ส่วนอีกมือก็เปิดประตูเข้าไปให้ห้องอาหารอย่างช้าๆ“หนูดา” คุณนายมุกธิดาเอ่ยทักทายรดาด้วยความดีใจ เธอไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ที่รดามากับควินตัน เพราะชายหนุ่มได้โทรมาบอกเธอและสามีให้ทราบก่อนแล้วว่าจะพาลูกสะใภ้มาหา บวกกับที่แคทเธอรีนเล่าเรื่องราวของรดาและควินตันให้เธอฟังแล้วด้วยมุกธิดาและเควินที่นั่งอยู่โต๊ะอาหารก็ลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางกระตือรือล้นให้กับผู้มาเ
“นายครับ คุณรดาหายไปครับ” รอนเข้ามาในห้องทำงานด้วยท่าทางรีบร้อน เขาเดินตามรดาไป แต่หญิงสาวเดินไวจึงทำให้คลาดกัน รอนให้คนออกตามหารดาอยู่เกือบสิบห้านาทีแล้ว หาทั้งห้องน้ำชั้นล่างชั้นบนตึกซ้ายขวาก็ไม่พบร่องรอยของเธอ“ว่าไงนะ!!“ ควินตันร้องขึ้นด้วยความตกใจ ไฟโทสะเริ่มปะทุขึ้นเรื่อยๆ“รอนมึงพาคนไปดูกล้องวงจรปิดเดี๋ยวนี้ ส่วนเดฟมึงมากับกู” ควินตันสั่งลูกน้องเสียงเข้มหลังจากนั้นไม่นาน ภาพจากกล้องวงจรปิดก็เผยให้เห็นรดาที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำโดนบุคคลปริศราฉุกกระชากอยู่ ชั่วพริบตาก็โดนผ้าสีขาวปิดจมูก จนทำให้เธอสลบไป หนุ่มปริศราอุ้มรดาตรงไปยังลานจอดรถ พาเธอขึ้นรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มเห็นป้ายทะเบียนรถคันนั้นจึงสั่งให้ลูกน้องเร่งออกไปตามทันที และให้คนประสานงานกับตำรวจเพื่อสกัดจับ มาเฟียหนุ่มกำหมัดแน่นข่มอารณ์ที่เดือดดาลเอาไว้ เขาทั้งโมโหไอ้ชั่วนั้นและทั้งเป็นห่วงคนตัวเล็กที่สุดครึ่งชั่วโมงผ่านไปเขาก็พบว่าคนที่เป็นหนอนบ่อนไส้คือพนักงานรักษาความปลอดภัยคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ในคาสิโนของเขา ควินตันให้ลูกน้องออกตามหาคนที่เป็นหนอนบ่อนไส้ทันที มันคงวางแผนกันเพื่อให้คนของไอ้เสี่ยสุชาติเข้ามาจับตัว
เช้าวันใหม่..มาเฟียหนุ่มพารดากลับมาที่เพนท์เฮาส์ช่วงบ่ายของวัน กนกรดาขอตัวไปอาบน้ำชำระร่างกายและพักผ่อนสักสองสามชั่วโมงเพราะเมื่อคืนกว่าเธอจะได้นอนก็เกือบเช้าหญิงสาวสลบไปก่อนชายหนุ่ม แต่คนตัวใหญ่ก็ยังไม่หยุดการกระทำ เขาจับเธอทำบทรักจนเธอลืมตัวตื่นมาอีกรอบชายหนุ่มก็ยังไม่หยุด สุดท้ายเธอก็ได้นอนเกือบเช้า ส่วนจุดสงวนของเธอตอนนี้ก็ทั้งเจ็บและแสบไปหมด"นายครับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ" รอนเดินเข้ามาในห้องทำงานของควินตันด้วยท่าทางรีบร้อน"มีอะไรวะ" มาเฟียหนุ่มเลิกสนใจงานตรงหน้าแล้วหันไปมองลูกน้อง เอ่ยถามเสียงราบเรียบ"คือ ไฟไหม้คาสิโนหลักของเราครับนาย แต่คนของเราช่วยกันยับยั้งไฟไว้ทัน จึงไม่ได้เสียหายมากนัก และไม่มีคนบาดเจ็บครับนาย"สิ้นเสียงของบอดี้การ์ด ควินตันก็กัดฟันกรอดข่มอารมณ์เอาไว้ ใครมันกล้าทำได้ขนาดนี้"ไปสืบมาว่าเป็นฝีมือใคร กูขอเร็วที่สุด กูอยากรู้ว่าใช่คนที่กูคิดไว้ไหม" ควินตันเอ่ยเสียงเข้ม ความคับแค้นใจมันกำลังสุมอยู่ในใจเขามาเฟียหนุ่มคาดว่าอาจจะเป็น 'เสี่ยสุชาติ' มันคือคนที่น่าสงสัยที่สุดเนื่องจากเป็นคู่แข่งทางธุรกิจกันมานาน เสี่ยสุชาติจึงหาทางกลั่นแกล้งพวกเขามาตลอด แต่เรื่อ
กนกรดาช่วยแก้วกับน้ำที่เป็นพนักงานใหม่ของเธอเก็บร้านปิดร้านจนเสร็จ รดาก็ขึ้นมายังชั้นสองของร้าน ตรงไปที่ห้องนอนทันทีหญิงสาวล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มอย่างเหนื่อยล้า สมองยังคงครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอคิดว่าเธอมั่นใจในควินตันพอสมควรแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมชายหนุ่มถึงต้องโกหกและปิดบังเรื่องนี้รดาสะบัดหัวไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไป หญิงสาวลุกขึ้นไปอาบน้ำชำระร่างกายแล้วเข้านอนด้วยความรู้สึกที่สับสน รดานอนพลิกไปมาเพราะนอนไม่หลับ ปกติหญิงสาวนอนกอดควินตันทุกวัน พอวันนี้ต้องนอนคนเดียว เธอก็รู้สึกหน่วงแปลกๆเหมือนกันเวลาผ่านไปจนเกือบตีสอง ในหัวของรดายังคงสับสนวุ่นวายตีกันไปหมด ทั้งน้อยเนื้อต่ำใจและคิดถึงชายหนุ่มมาก รดาตัดสินใจลงไปชั้นล่างเพื่อหยิบน้ำเปล่ามาดื่มหลังจากดื่มน้ำเสร็จหญิงสาวก็รีบเดินกลับขึ้นมาที่ห้องนอนอย่างรวดเร็ว รดากำลังจะก้าวขึ้นเตียงแต่ก็ต้องตื่นตกใจเพราะมีร่างกำยำมากอดเธอไว้จากข้างหลังอย่างรวดเร็วจนเธอตั้งตัวไม่ทัน“กรี้ดดดดด” รดาตื่นตกใจร้องตะโกนเสียงดังลั่นห้อง“รดา พี่เอง”เสียงทุ้มที่คุ้นหูเอ่ยขึ้นพร้อมกับกลิ่นกายประจำตัวของเขาและกลิ่นแอลกอฮอล์ ควินตั
กนกรดาหยิบโทรศัพท์ของสาวใช้ขึ้นมา เธอคิดว่าจะโทรหาแคทเธอรีน แต่เธอขอกดเข้าไปดูข่าวสารก่อนละกัน เพราะตั้งแต่ที่เพื่อนของเธอไปถ่ายแบบที่ต่างประเทศ รดาก็ยังไม่มีเวลาได้ดูเลย ขอเข้าไปดูก่อนจะที่จะโทรหาแคทเธอรีนจะได้มีเรื่องคุยกันหญิงสาวเลื่อนไปมาดูข่าวสารทั่วไปตามประสาของเธอ แล้วเธอก็เลื่อนมาจนเจอรูปของเพื่อนสาวเธอจริงๆ“สวยจัง”รดาเอ่ยชมเพื่อนของเธอบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือ มือเล็กกำลังจะกดเข้าแอพโทรหาแคทเธอรีน แต่ก็ต้องชะงักเพราะข่าวต่อไปที่เธอเห็นคือรูปของชายหนุ่มที่เธอคุ้นเคย ควินตันกับหญิงสาวคนหนึ่งพากันเข้าโรงแรมหรู เมื่อเห็นอย่างนั้นใจดวงน้อยก็หล่นวูบทันทีอีกแล้วสินะ เรื่องผู้หญิงอีกแล้วรดาคิดไปถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา ชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอใช้โทรศัพท์ก็เพราะเหตุนี้เองหรอ รดาครุ่นคิดอยู่สักพัก เธอข่มอารมณ์และน้ำตาไว้ก่อนจะตัดสินใจโทรหาแคทเธอรีนทันที‘สวัสดีค่ะ นี่ใครคะ’ ปลายสายเอ่ยขึ้น“เคท นี่ดาเองนะ”‘อ้าวดา ทำไมใช้เบอร์อื่นโทรมาละ นี่เบอร์ใครหรอ’“เคทว่างไหม มาเจอกันหน่อยสิ ดามีเรื่องจะคุยด้วย”‘เป็นอะไรหรือป่าวดา’“เดี๋ยวดาค่อยเล่าให้ฟังนะ”‘โอเค งั้นเจอกันที่ห้างนะ’“ได้จ้ะ แค่นี้นะ
เช้าวันใหม่..กนกรดาตื่นมาช่วงเจ็ดโมงเช้า เมื่อคืนกว่าเธอจะได้นอนก็เกือบเช้า เธอได้นอนไปแค่สองชั่วโมงเท่านั้นเอง ส่วนคนตัวโตเอาแต่ใจเธอก็ปล่อยให้้เขานอนพักผ่อนไปก่อน รดาอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขายาวสีเข้มก้าวลงมาจากบ้านอย่างช้าๆ“อ้าว ตื่นเราหรอลูก” กชพรที่กำลังกวาดชั้นล่างของบ้านอยู่เอ่ยถามลูกสาวที่ก้าวกำลังเดินลงมา“ตื่นแล้วจ้ะ ให้ดาช่วยอะไรไหมจ้ะแม่” รดาลงมาถึงชั้นล่างก็ตรงไปสวมกอดมารดาของตน“ไม่ต้องหรอกลูก แม่ทำข้าวต้มไว้ให้แล้ว ไปปลุกพ่อหนุ่มฝรั่งมากินด้วยกันไป”“เรากินกันก่อนก็ได้จ้าแม่ ให้เขานอนไปก่อนดีกว่า”“หรอ จ้ะๆไปตักข้าวต้มไป”“จ้า”รดากำลังจะเดินไปตักข้าวต้ม แต่ทว่าทันใดนั้นเองเสียงโวยวายก็ดังขึ้นมาจากชั้นบนบ้านทันที“ดา! ดา! ดาอยู่ไหน”ควินตันวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้าน ตะโกนเรียกหาเมียเสียงดังลั่นบ้าน บนเนื้อตัวก็มีแค่ผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวพันอยู่รอบเอวสอบ ผมเผ้าไม่เป็นทรงแต่กระนั้นชายหนุ่มก็ยังดูดีมีเสน่ห์อยู่ดี“พี่ควินตัน ดาอยู่นี้ เป็นอะไรไปคะตะโกนสะลั่นบ้านเลย” เสียงหวานเอ่ยถามอย่างงุนงงควินตันวิ่งลงมาอย่างเร็วแบบที่ไม่กลัวว่าผ้าขนหนูจะหลุดแล้วเห็นอะไรต่
กชพรขึ้นชั้นสองของบ้านมา เพื่อจัดห้องนอนให้ลูกสาวและมาเฟียหนุ่ม เธอไม่ได้หัวโบราณถึงขนาดที่ว่าจะให้ทั้งสองนอนแยกห้องกันเพราะแค่ยังไม่แต่งงานกัน เธอเข้าใจคู่รักสมัยนี้ดีทุกอย่างและอยากให้ลูกสาวของเธอสบายใจที่สุด“แม่จัดห้องเสร็จแล้วนะ ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าเข้านอนกันได้แล้วนะลูก” กชพรเดินลงมาเรียกทั้งสองคนให้ขึ้นบ้าน“จ้ะ / ครับ” มาเฟียหนุ่มและรดาเอ่ยพร้อมกัน“ดาขึ้นไปก่อนเลยนะ พี่ไปคุยกับลูกน้องก่อน” เสียงทุ้มของควินตันเอ่ยอย่างราบเรียบ“ค่ะ” รดายิ้มหวานให้ควินตันแล้วเธอก็เดินขึ้นบ้านไปมาเฟียหนุ่มเดินออกมายังหน้าบ้านที่มีบอดี้การ์ดนับสิบยืนประจำตำแหน่งกันอยู่“พวกมึงแบ่งกันไปพัก ไปหาโรงแรมพักในเมืองกันเลย อยู่เฝ้าแค่สี่คนพอ ทีเหลือเข้าเมืองไปพักกันเลย”“ครับ” เหล่าบรรดาชายชุดดำตอบรับเสียงเข้ม“รอน เป็นไงบ้างเรื่องที่กูให้สืบ คืบหน้าหรือยัง”ควินตันเอ่ยถามเสียงทุ้มต่ำแฝงไปด้วยความน่าเกรงขาม“ครับ ตามที่นายสงสัยเลยครับ เธอนั้นแหละครับที่เป็นคนปล่อยข่าว ทางเรากำลังตามไล่ปิดลบรูปพวกนั้นที่ว่อนอยู่ในเน็ตอยู่ครับ”“เสียเงินเท่าไหร่ ฉันไม่ว่า แต่ต้องไม่ให้เรื่องนี้ถึงหูรดาเด็ดขาด”“รูปมันกระจายไ
แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนผ่านทะลุผ้าม่านสีขาวสะอาดตา สาดส่องเข้ามาปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากการนอนหลับ 'กนกรดา' หญิงสาวผู้มีใบหน้ารูปไข่ และดวงตาใสกลมโต หญิงสาวตื่นแต่เช้าตรู่เป็นกิจวัตรประจำวันของหญิงสาว เธอก้าวเดินลงมาชั้นล่างของตึกนี้ เพื่อจัดเตรียมความพร้อมในการเปิดร้านคาเฟ่ของเธอ'RADA CAFE' ร้านคาเฟ่ขนาดเล็กของหญิงสาว ถึงจะเป็นร้านเล็กๆ แต่หญิงสาวมีความสุขกับการได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักและทำให้เธอลืมตาอ้าปากหาเลี้ยงแม่เธอที่อยู่ต่างจังหวัดได้กริ่งง"สวัสดีค่ะ"เสียงกริ่งประตูดังขึ้น รดาหันไปมองทางประตูและกล่าวสวัสดีผู้มาเยือน"อ้าว เคท" กนกรดาเอ่ยทักทายเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงสดใสแคทเธอรีน หรือ เคท เพื่อนรักของเธอด้วยน้ำเสียงดีใจ เคทเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของรดา ถึงแม้ฐานะจะต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่เคทไม่เคยสนใจว่ารดาจะร่ำรวยหรือยากดีมีจน สองสาวคบกันมาด้วยความจริงใจและความบริสุทธิ์ใจต่อกัน เคทคอยช่วยเหลือรดามาตลอดโดยไม่หวังผลตอบแทนอะไร"ไงจ๊ะ คนสวยยย"แคทเธอรีนทักทายรดา แล้วเดินไปสวมกอดเพื่อนรักด้วยความคิดถึง"หายหน้าหายตาเลยนะช่วงนี้ คิดถึงกันบ้างไหมเนี่ย" เคทเอ่ยด้วยน้ำเสียงงอนง้...
Comments