ไม่ปล่อย

นีรนิลหลุบสายตามองริมฝีปากเขาเมื่อรู้สึกว่าอีกฝ่ายจับจ้องอยู่ที่ริมฝีปากของเธอ การกอดรัดของเขานั้นมันแรงขึ้นมากกว่าเดิมที่เป็นอยู่นี้ มือน้อยรีบดันหน้าอกของเขาเอาไว้ ในใจเริ่มสับสนกับการกระทำของเขานี้

“อื้อ ปล่อยนะคะ คุณกำลังจะทำอะไร” คนตัวเล็กถามเขาอีกครั้ง เนติกายกยิ้มมุมปาก แขนเรียวรัดเจ้าหล่อนมากยิ่งขั้น

“นี่คุณ มากอดฉันทำไมคะเนี่ย จะพูดอะไรก็ไม่พูด ยืนจ้องหน้าอยู่ได้”

“คิดจะปั่นหัวฉันเล่นอย่างนั้นเหรอ หืม” เนติกาเค้นเสียงต่ำพลางก้มหน้าลงมาใกล้

“ปั่นหัวอะไรคะ ฉันไม่รู้เรื่องสักหน่อย อื้อ ปล่อยนะฉันอึดอัด อ๊ะ” คนตัวเล็กเริ่มดิ้น

“คบกับคุณหมอแล้วยังมาทำเหมือนกับว่าอยากได้ฉันอีก นิสัยไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ”

“อื้อ อย่ามาว่าฉันนะ ใครกันแน่ที่เลิกกันไปไม่กี่เดือนก็มีใหม่ ทุกวันนี้ยังกินเด็กอีกต่างหาก” นีรนิลเชิดหน้าต่อว่าเขาบ้าง เธอจ้องตาเขากลับอย่างเอาเรื่อง

“ก็ยังดีกว่าคนที่บอกว่าชอบลิ้นแล้วกินดุ้นหน้าตาเฉย”

“บ้า หยาบคาย คุณจะไปไหนมันก็เรื่องของคุณ เราไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว จะทำอะไรก็เรื่องของคุณ อ๊ะ ปล่อยสิ อื้อ” นีรนิลต่อว่าเขาผลักเขาสารพัด

“หึ ไม่ปล่อย "

"คนบ้า คนหยาบคาย"

"ใครจะนุ่มนวลเหมือนคุณหมอ ลิ้นเขาคงนุ่มหน้าดูซิ” เนติกาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้พาลขนาดนี้ เพียงแค่เจ้าหล่อนหายไปไม่มาสนใจดูแลมันทำให้เธอหงุดหงิดหัวใจเป็นบ้า

นีรนิลเมื่อได้ฟังแล้วก็นึกฉุน นี่มันเรื่องอะไรของเขาทำไมถึงมาว่าเธอแล้วก็ดูถูกเธอแบบนี้

“ใช่ค่ะ นุ่มมาก นุ่มกว่าคนแถวนี้หลายทะ อ๊ะ อุ๊บ อื้อ....” นีรนิลยังพูดไม่ทันจบ จู่ๆ เสียงนั้นก็ขาดหายไปเพราะปากของเขากดเข้ามาประกบปิดอย่างหนักหน่วง ดวงตาหวานเบิกกว้างพลางดันร่างของเขาออกห่าง แต่ทว่ากลับถูกรัดแล้วรวบเข้าหาจนแนบแน่น เขาจูบเธออย่างหนักหน่วงจนเธอเริ่มหายใจไม่ออก ใบหน้าสวยพยายามเบนหนี แต่เขาก็ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้งับอากาศเข้าปอดนั้น

“อื้อ จุ๊บ อื้อ อื้อ” เนติกาครางอย่างขัดใจ เมื่อคนตัวเล็กไม่ได้จูบง่ายๆ เหมือนวันนั้น ตอนนี้ทั้งดิ้นทั้งผลัก แถมไม่ยอมเปิดปากให้ลิ้นเธอเข้าไปด้วย แบบนี้ฌะอต้องเอาชนะเจ้าหล่อนให้จงได้ หญิงสาวคิดพลางเคลื่อนมือเข้าหาก้อนเนื้อด้านหน้าแล้วออกแรงบีบมันอย่างจัง

“อ๊ะ อุ๊ย! จุ๊บ อื้อ อื้อ” นีรนิลสะดุ้งโหยง พร้อมกับเจ็บจี๊ดตรงหน้าอกอิ่มของเธอนี้ เขาบีบมันอย่างแรงแถมตอนนี้ยังเคล้นมันไปมาทั้งสองข้าง ดวงตาหวานค่อยๆ หรี่ลงเมื่อรับรู้ได้ถึงลิ้นร้ายของเขาที่เข้าไปกวาดต้อนในโพรงปากของเธอนี้ ภาพของวันหวานที่แสนหวานแล่นเข้าสมอง ร่างนุ่มเริ่มจูบตอบเขาตามสัญชาติญาณ

เนติกายกยิ้มมุมปาก หญิงสาวค่อยๆ อาศัยจังหวะที่เจ้าหล่อนเผลอดันร่างนั้นเข้าไปแนบชิดผนังห้อง มือข้างหนึ่งเริ่มลูบไล้ไปตามแผ่นหลังความนุ่มนิ่มจากเรือนร่างสวยทำให้เธอรู้สึกเพลิดเพลิน

“จุ๊บ! อื้ม จุ๊บ อื้ม อ่าส์” เสียงครางกระเส่าดังอยู่ในลำคอของผู้กองสาวผู้มากประสบการณ์ ความหวานจากข้างในทำให้หัวใจเธออิ่มเอม ลิ้นเล็กกวาดควานไปทั่วทุกซอกทุกมุม พลางตวัดปลายลิ้นนุ่มทักทายอย่างโหยหา เธอบดริมฝีปากเคล้าลงอย่างหนักหน่วงสลับกับแผ่วเบา เสียงนุ่มหวานที่ครางออกมาด้วยความรู้สึกหลากหลายนั้น

นีรนิลรู้สึกดีขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เธอเริ่มโอนอ่อนผ่อนตามทุกการกระทำของเขา หญิงสาวเงยหน้าส่งเสียงครางพลางเอียงลำคอเข้าหาใบหน้าของเขาอย่างลืมตัว มือข้างหนึ่งกอดคอเขาไว้แน่นเมื่อรับรู้ได้ถึงการจูบลากไล้ไปตามลำคอขาว อารมณ์ดิบจากก้นบึ้งหัวใจนั้นทำลังเตลิด ร่างสวยเบียดเข้าหาเขาอัตโนมัติ เธอรู้สึกเหมือนใบหน้าเขาเคลื่อนลงต่ำมาเรื่อยๆ แถมกระดุมชุดพยาบาลกำลังถูกปลดออกทีละเม็ดๆนั้น หญิงสาวกำลังเคลิบเคลิ้มจนลืมไปเลยว่าห้องนี้เป็นห้องพักของคนไข้ และเมื่อนึกขึ้นได้คนตัวเล็กก็สะดุ้งตื่นจากภวังก์แล้วรีบตะปบมือของเขาเอาไว้ ซึ่งตอนนี้มันกำลังใต้ล้วงเข้าไปใต้กระโปรงชุดพยาบาลของเธอนี้

“อ๊ะ! มะ ไม่ได้นะ อื้อ” คนตัวเล็กรีบร้องห้ามพลางดันร่างของเขาออกห่าง มือข้างหนึ่ึงก็จับมือของเขาเอาไว้ซึ่งมันเข้าใกล้เนินเนื้อสวยของเธอไม่ถึงคืบ เนติกาผละใบหน้าออกจากลำคอเขา สายตาหวานหรี่มองเจ้าหล่อนอย่างไม่เข้าใจ

“ทำไมเหรอ กลัวหมอนพจับได้เหรอ” เนติกากัดฟันถาม

“มะ ไม่ใช่สักหน่อย อื้อ ปล่อยก่อนค่ะ อ๊ะ” นีรนิลกำลังจะอธิบายเรื่องของหมอนพให้เขาฟัง แต่ดูเหมือนเขาไม่อยากจะฟังเธอพูดเท่าไหร่นัก เขาจับข้อมือของเธอทั้งสองข้างที่ดันร่างเขาอยู่นั้นขึ้นไว้เหนือศีรษะ จากนั้นสายตาเข้มก็ถูกส่งมาให้

“ไหน แล้วไอที่ใช่มันคืออะไร หึ”

“คือว่าฉันกับหมอนะ....อื้อ”

ก๊อกๆๆๆ! ยังไม่ทันที่จะเอ่ยคำใด เสียงเคาะเรียกก็ดังจากด้านนอก นีรนิลรีบดึงมือเธอออกจากการเกาะกุมของเขาอย่างแรงแล้วปรับเปลี่ยนให้ทีท่าเป็นปกติมากที่สุด หญิงสาวเหลือบมองว่าเป็นใคร หัวใจก็รู้สึกเจ็บแปล่บๆ เมื่อเห็นว่าเป้นคนของเขา โชคดีที่เขากับเธอนั้นหลบมุมจากประตู ไม่เช่นนั้นนักศึกษานั่นคงได้เห็นว่าเขาทำหื่นใส่หญิงอื่นเป็นแน่

“พี่เนขา ไหนบอกว่ามาหาที่ชาร์ตแบตไงคะ ทำไมช้าจัง อ้าวคุณพยาบาลคนสวยก็อยู่ด้วย”

“เอ่อๆ สวัสดีค่ะ ฉันแค่มาเช็คความเรียบร้อยค่ะ” นีรนิลรีบแก้ตัว เธอกลัวว่าเธอเองจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน

“อ่อเหรอค่ะ ว่าแต่วันนี้คุณพยาบาลออกเวรกี่โมงคะ รสาอยากชวนคุณไปทานข้าวที่บ้าน”

“เอ่อๆ ไม่ดีกว่าค่ะ ขอบคุณสำหรับน้ำใจนะคะ”

“ไปสิคะ คุณหมอนพก็ไปด้วยนะคะ คุณพ่ออยากเลี้ยงต้อนรับพี่เนค่ะ แล้วก็ขอบคุณคุณหมอกับคุณพยาบาลที่ดูแลพี่เนอย่างดี”

“เอ่อๆ ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันไม่ค่อยสะดวกขับรถกลางคืน” หญิงสาวบอกไปอย่างนั้น แท้จริงแล้ว เธอไม่อยากไปเห็นภาพบาดตาบาดใจของเขากับคุณต่างหาก หญิงสาวคิดในใจ

“อ้าว ก็คุณหมอไงคะ คุณหมอขับรถไปส่ง”

“เอ่อๆ ..”

“ไม่เป็นไรหรอกน้องรสา อย่าทำให้คุณน้ำตาลลำบากใจเลย” เนติกาเหลือบมองคนตัวเล็กกรายๆ

“คุณพยาบาลคนสวยนี่ชื่อน้ำตาลหรือคะ สมชื่อจังค่ะ หน้าคุณหวานเหมือนน้ำตาลเลย” รสายิ้มกว้าง พลางมองใบหน้าของผู้หญิงสวยข้างๆ นึกแปลกใจที่พี่เนรู้จักชื่อของเขาได้ยังไงกัน ปกติพี่เนจะไม่ค่อยสนใจเรื่องส่วนตัวของใครทั้งนั้น

“อ่อค่ะ ขอบคุณนะคะ”

“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นวันหน้ารสาจะให้พี่เนมารับนะคะ พี่เนขับรถกลางคืนเก่งมากเลย”

“รสา พูดมากจัง ไปค่ะ ไหนจะมารับพี่กลับบ้านไง” เนติกาเปลี่ยนเรื่องคุยทันที หลังจากที่สายตายังชำเรืองมองร่างน้อยนั้น นึกหยุดหงิดที่รสามาขัดจังหวะ

“อ่อก็ได้ค่ะๆ งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวคนแถวนี้จะดุเอา” รสาพูดพลางซบหน้ากับไหล่ของเขา ซึ่งนีรนิลยิ้มให้ด้วยใบหน้าเรียบ แต่ใครจะไปรู้ว่าหัวใจของเธอเหมือนถูกบีบจนเจ็บอยู่ตอนนี้

“ค่ะ สวัสดีค่ะ ขอให้ระมัดระวังตัวด้วยนะคะ อย่าทำอะไรที่อันตรายอีกนะคะ” นีรนิลมองหน้าเขานิ่ง

“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”

หลังจากนั้นทั้งหมดก็แยกย้าย เนติกากลับไปพักที่บ้านรสาก่อน เพราะพ่อของรสาคือผู้บังคับบัญชาของเธอ แล้วเธอก็สนิทสนมกับบ้านของรสามาก หากกลับไปบ้านพักทหารเกรงว่าเธอจะทำงานจนเจ็บแผลอีก ตกเย็นที่บ้านรสาจัดงานเลี้ยงเล็กๆ เพื่อรับขวัญการกลับมาของเธอ ซึ่งในใจเธอแอบหวังลึกๆ อยากให้คนเมื่อตอนบ่ายนั้นมาด้วย

“มาค่ะคนป่วยมาทานข้าวมื่อพิเศษกันค่ะ”

“แกก็พูดเกินไปรสา”

“ไม่จริงหรอคะคุณพ่อ มือนี้เลี้ยงต้อนรับพี่เน แถมยังมีแขกมาร่วมด้วยอีก แท่นแท๊น”

“คุณหมอนพกับพี่น้ำตาลค่า” ภาพนั้นทำให้เนติการู้สึกดีใจ แต่ที่แอบไม่พอใจคือการใกล้ชิดสนิทสนมของเจ้าหล่อนกับหมอนพนั้น แหวะ อยากจะอ๊วก เนติกาคิดในใจเมื่อเห็นภาพของหมอเดินคอยตามติดน้ำตาลไม่ห่าง งานนี้เธอจะทำให้หมอนพเข็ดไปเลยคอยดู หญิงสาวคิดอย่างร้ายกาจ...>>>