จะกลับบ้านดีๆได้หรือยัง

นีรนิลพยายามเบนกายหนี แต่ตอนนี้มันติดอยู่กับกำแพงบ้านของนายพลนี้เสียแล้ว แถมข้างซ้ายยังเป็นต้นไม้บ้านี้อีก คนตัวเล็กเริ่มหงุดหงิดตัวเองที่พอดื่มเหล้าแล้วเรี่ยวแรงไปไหนหมด เนติกาบดจูบอย่างหนักหน่วง มือข้างหนึ่งดันเจ้าหล่อนจนชิดกำแพง ส่วนอีกข้างก็สอดเข้าท้ายทอยให้แหงนเงยขึ้น ลิ้นร้อนพยายามสอดเข้าริมฝีปากเล็กอวบอิ่ม ความหวานของมันเธอรู้ดีว่ามันหวานมากมายขนาดไหน แต่ทว่าตอนนี้มันรู้สึกว่าเข้าไปชิมยากจัง

“อื้อ ...” เสียงครางอย่างขัดใจดังขึ้น พลางลิ้นร้ายค่อยๆ สอดเพื่อเปิดปาก แต่อีกฝ่ายก็เม้มแน่นและพยายามเบี่ยงหน้าหนี ร่างโปร่งไม่รอช้าที่จะเคลื่อนมือไม้นั้นไปจัดการสิ่งที่กระตุ้นให้มันเปิดปากออกมา มือข้างหนึ่งเคลื่อนเข้ากอบกุมก้อนเนื้อกมข้างหนึ่งแล้วบีบคลึงมันอย่างหนักหน่วง

“อ๊ะ! อุ๊บ อื้อ” ร่างน้อยสะดุ้งโหยงพร้อมส่งเสียงร้อง เพราะเนื้อนุ่มถูกเขาขยำอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บจี๊ดตรงฐานไตที่แข็งขืนนั้น เธอจึงเพลี่ยงพล้ำให้กับเจ้าลิ้นร้อนของเขาที่สอดเข้ามาในอุ้งปากเธออย่างรวดเร็ว และตอนนี้มันได้ถือวิสาสะคิดว่าทั้งโพรงปากนี้เป็นของตัวเองเสียแล้ว มันเกี่ยวกวัดกวาดควานไปทั่ว ไม่เว้นแม้กระพุ้งแก้ม

“อื้ม จ๊วบ หวาน อื้ม จ๊วบ อืม” เนติกาครางออกมาอย่างพอใจ กลิ่นหวานจากข้างในมันทำให้เธอรู้สึกเพลิดเพลิน กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ มันทำให้อารมณ์ดิบที่มีอยู่นั้นเพิ่มมากขึ้น ยิ่งได้ยินคำที่ขัดหูด้วยแล้วมันยิ่งทำให้คนอย่างผู้กองเนอยากเอาชนะ ร่างสูงดันเจ้าหล่อนไปชิดกำแพงมากขึ้นขึ้น ส่วนมืออีกข้างก็ปัดป่ายไปตามบั้นท้ายงอนงามของเจ้าหล่อนไปมา

“อ๊ะ อื้อ ตะ ตัว มะ ไม่ได้นะ อื้อ” นีรนิลรีบร้องห้าม เมื่อเขาผละริมฝีปากออกห่าง แต่น้ำเสียงนั้นมันเบาหวิวจนคนฟังแทบไม่ได้ยิน มือน้อยของเธอรีบดึงแขนเสื้อของเขาเอาไว้ ส่วนอีกข้างก็ดันใบหน้าที่เคลื่อนเข้าหาซอกคอของเธอนี้ หัวใจของเธอระส่ำ เมื่อรู้สึกถึงความพึงพอใจจากการกระทำของเขานั้น ภาพของวันวานมันแล่นเข้ามาในสมองอันขาวโพลนของเธอนี้ ร่างสวยค่อยๆ เลิกต่อต้านเขา กายสาวเริ่มเบียดเข้าหาเขามากยิ่งขึ้น ไม่ได้นะน้ำตาล เขามีแฟนแล้ว หญิงสาวพยายามตะโกนบอกตัวเองในใจ

“อื้อ หึ ...จุ๊บ อื้ม จ๊วบ อื้อ” เนติกายกยิ้มมุมปาก เธอเค้นเสียงในลำคอระหว่างนั้นก็จรดริมฝีปากลงกับผิวขาวสะอาดของเธอนี้ กลิ่นน้ำหอมของเจ้าหล่อนทำให้เธอรู้สึกหลงใหล ความหวานที่แอบเซ็กซี่เบาๆ มันช่างเร้าใจเธอได้เป็นอย่างดี เนติกาค่อยๆ ลากฝ่ามือไต่จากต้นขาอ่อนของเจ้าหล่อนแล้วล้วงเข้าไปข้างในอย่างชำนาญ งานนี้อย่ามาห้ามเธอซะให้ยากเลย ปล่อยไปตอนนี้ก็เสร็จหมอนั่นนะซิ คิดแล้วก็ยิ่งรู้สึกหวงแหนร่างนุ่มนิ่มใต้อ้อมแขนของเธอมากยิ่งขึ้น

“อื้อ ตะ ตัว อย่านะ อื้อ ยะ อ๊ะ อื้อ อ่าส์” นีรนิลร้องห้ามได้แค่นั้น ร้องห้ามจนรู้สึกเหนื่อย เหนื่อยที่จะต้องหลบปากที่ซุกซนของเขา แล้วก็มือไม้ที่ยิ่งกว่าปลาหมึกยังไงยังนั้น ตอนนี้มันเริ่มไต่ยั่วเยี้ยเต็มไปหมดแล้ว คนตัวเล็กรีบใช้มือข้างหนึ่งกำสาบเสื้อเชิดของตัวเองเอาไว้ เธอรับรู้ได้ว่ามันถูกปลดกระดุมออกไปถึงสามเม็ดแล้ว ส่วยอีกมือก็พยายามตะปบเจ้าปลายนิ้วของเขา ที่ตอนนี้มันกำลังไต่อยู่ตรงขอบชั้นในตัวบางของเธอนี้

“อื้อ ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกยังไง ดูซิ น้ำเดินขนาดนี้” เนติกากระซิบข้างใบหูของเจ้าหล่อน ทำเอาคนฟังหน้าร้อนผ่าว เขาพูดจาได้น่าเกลียดที่สุด แม้จะเป็นคำที่เคยฟังเมื่อตอนนั้น แต่ตอนนี้สถานะของเรามันไม่เหมือนเดิมแล้ว

“อื้อ มะ ไม่จริงค่ะ ฉะ ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย ความรู้สึกนั้นมันหายไปนานแล้ว อื้อ” นีรนิลพยายามโต้เถียง แต่น้ำเสียงนั้นมันกระเส่าเสียจนคนฟังอมยิ้ม เนติกาเคลื่อนใบหน้าลงมาอยู่ระดับหน้าอกอิ่ม ขณะที่ฝามือยังลูบไล้อยู่ตรงสามเหลี่ยมที่เปียกชุ่มนั้น

เนติกาช้อนสายตามองเจ้าหล่อนแล้วเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน ไม่รู้สึกแล้วอย่างนั้นเหรอ น้ำตาลเธอนี่ปั่นหัวคนเก่งจริงเชียว แถมตอนนี้กำลังจะปั่นหัวเราให้หมุนเป็นลูกข่างอีก

“หึ ไม่รู้สึกอย่างนั้นเหรอ” หญิงสาวยืดตัวเองขึ้นเล็กน้อย พร้อมส่งสายตาเข้ม อาศัยจังหวะที่เบี่ยงเบนความสนใจเจ้าหล่อนนั้นค่อยๆ แหวกขอบชั้นในเจ้าหล่อนอย่างช้าๆ

“ตะ ตัว เอ้ย คุณจะทำอะไร ยะ อึก อึก อ๊ายยยยย อุ๊บ อื้อ อือ” นีรนิลมองหน้าเขาด้วยความรู้สึกหวาดๆ เธอไม่รู้เลยว่าคนอย่างเขาจะมากประสบการณ์ถึงเพียงนี้ ร่างน้อยสะดุ้งร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ รู้สึกถึงของแข็งที่สอดแทรกเข้าไปข้างในกายสาวเธอนี้อย่างรวดเร็ว ดวงตาหวานเบิกกว้าง พลางกระพริบปริบๆ เมื่อเสียงร้องนั้นมันก็ไม่มีโอกาสให้ใครได้ยินอีก เขาจัดการประกบปิดด้วยปากของเขาเสียแล้ว

“อื้อ จุ๊บ อื้อ อ่าส์” เสียงปากอิ่มบดเคล้าริมฝีปากนุ่มอย่างหนักหน่วง ความรู้สึกพอใจปรากฏขึ้นในหัวใจของเนติกานี้ ผนังข้างในที่บีบรัดตัวแรงเสียจนเธอรู้สึกอึดอัด ขณะที่ปากทางนั้นมันขยับจนเนติกาเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว ร่างโปร่งต้องรีบบดจูบเพื่อให้อีกฝ่ายได้ผ่อนคลาย แม้มันจะชุ่มฉ่ำแต่คงไม่มากพอ

“อื้อ ซี๊ด จะ เจ็บ ตัว อื้อ อือ” เมื่อเขาเลิกกัดปากเธอแล้วเสียงนั้นจึงเปล่งออกมาตามสัญชาติญาณ ทำเอาคนฟังรู้สึกผิดขึ้นมา เธอเผลอส่งสองดัชนีเข้าไปด้วยความลืมตัว เนติกาช้อนสายตามองแล้วเคลื่อนใบหน้าเข้าไปพูดชิดริมฝีปาก

“อื้อ เค้าขอโทษนะ ลืมตัวไปหน่อย” ริมฝีปากขยับชิดปากอิ่มของอีกฝ่าย นีรนิลได้ฟังแล้วชุ่มชื่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก เขาแคร์เราอย่างนั้นเหรอ คนตัวเล็กรับรู้ถึงการหยุดการเคลื่อนไหว ขณะที่ปลายนิ้วหัวแม่มือยังกดปุ่มสยิวของเธออยู่อย่างนั้น

“ตะ ตัว จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบอ่าส์” นีรนิลยังไม่ได้ได้พูดให้มันจบประโยค เขาก็กดจูบริมฝีปากเธอลงมาอย่างหนักหน่วง ครั้งนี้เขาทำมันอย่างนุ่มนวลแล้วก็เนิบนาบ นีรนิลหลงเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบของเขา หญิงสาวเริ่มเผลอไผลปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาเป็นคนนำทาง มือทั้งสองข้างเริ่มโอบกอดร่างของเขา พร้อมกายสาวค่อยๆ เบียดเข้าใกล้เขามากยิ่งขึ้น อกอิ่มแอ่นเข้าหาฝ่ามือร้อนผ่าว เธอไม่รู้เลยว่าเต้าตูมเปลือยตั้งแต่เมื่อไรนั้น มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มันแข็งขืนจนเป็นไตสู้มือของเขานี้

“อะ อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์” เสียงหวานครางเบาๆ ในลำคอ เมื่อสิ่งที่คาอยู่ตรงปากทางรักเริ่มขยับเข้าออก ความลื่นไหลทำให้มันสะดวกมากยิ่งขึ้น คนตัวเล็กค่อยแยกขาสวยออกกว้างปล่อยให้เขาพาเจ้าสองดัชนีเข้าออกได้อยากสบายมากยิ่งขึ้น ตอนนี้ใบหน้าของเขาเคลื่อนลงต่ำ เขากำลังครอบงำเธอทั้งส่วนบนและส่วนล่างแล้วนี้ ปากอุ่นๆ ค่อยๆ เจข้างาบงับเต้าเต่งทั้งสองสลับกัน ทุกความคุ้นเคยทำให้ทั้งสองเข้ากันได้เป็นอย่างดี

“อื้ม ตัว จ๊วบ หวานเหมือนเดิมเลย จุ๊บ อื้อ อ่าส์” เนติกาเผลอเรียกแทนตัวเองอย่างเคยชิน นีรนิลก็อมยิ้มหลับตาพริ้มยิ้มหวานให้กับเขานั้น

“อื้อ หวานก็ทานเยอะๆ ซิคะ อื้อ อ่าส์” น้ำเสียงกระเส่าส่งบอกเขาเบาหวิว ทำเอาคนฟังยิ้มออกมาจากนั้นก็ดูดดึงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างหนักหน่วง เจ้าดัชนีร้ายก็ไม่วายทำหน้าที่ ลิ้นร้อนเล็มเลียไปทั่วหน้าอกอิ่ม

“อื้อ ไม่บอกเค้าก็กินอยู่แล้ว จ๊วบ อื้อ อื้อ อ่าส์” เนติการัวลิ้นร้อนตรงยอดถันสีหวาน พร้อมกับเร่งส่งเจ้าดัชนีร้ายเข้าออกเร็วรี่ ทำเอาร่องสวยของนีรนิลขมิบถี่ยิบ หญิงสาวเคลื่อนมือไปขยุ้มอยู่ที่ผมสลวยของเขา พร้อมส่งเสียงหวานเครางเบาๆ ออกมาในลำคอนั้น

“อ๊ะ อ๊ะ ตะ ตัวเร็วออกค่ะ เร็วหน่อย อ๊ะ อ่าส์”

“อื้อ ได้ค่ะ อึก อึก อึก อ่าส์”

หลังจากนั้นเนติกาก็เร่งจังหวะทุกการกระทำของเธอนั้น ไม่นานนักร่างน้อยของนีรนิลบก็กระตุกพร้อมปลดปล่อย ลมหายใจถูกพ่นออกมาอย่างแรงด้วยความเหนื่อยหอบ นีรนิลถึงกลับเข่าอ่อนทรุดตัวนั่งแต่ทว่าก้นของเธอกลับสัมผัสได้ถึงตักของใครบางคน หญิงสาวเงยหน้ามองเขานิ่ง

“อุ๊ย!”

“จะกลับบ้านดีๆ ได้หรือยัง” เนติกากระซิบเสียงเบาหวิว นีรนิลหน้าแดงจัด หากเธอดื้ เธอก็คงจะถูกเขาจัดการอีกเป็นแน่

“เอ่อๆ ก็ๆ ได้ค่ะ ตัวปล่อยเขาก่อนซิ” นีรนิลหน้าร้อนผ่าว เธอรู้สึกเหมือนถูกเขาจีบอีกครั้งยังไงยังงั้น หัวใจของเธอเต้นแรง

“ให้ปะ….”

“พี่เน ๆ ขาอยู่ไหนคะเนี่ย” เสียงเรียกของรสาดังขึ้นขัดจังหวะ ทำเอานัรนิลรู้สึกผิดขึ้นมานั้น คนตัวเล็กรีบดันร่างของเขาออกห่าง

“คุณออกไปก่อนเถอะค่ะ แฟนคุณเรียกแล้ว”

“หะ อะ ไรนะ แฟนเหรอ” เนติกาหันไปถามคนพูดอีกครั้ง ก็พบว่าอีกฝ่ายไม่อยู่เสียแล้วร่างโปร่งจึงเลือกที่จะออกไปรับหน้ารสาก่อน เธอเกรงว่าจะถูกจับได้ว่าแอบมาทำอะไรหลังพุ่มไม้นี้ ปล่อยให้ความวุ่นวายตกอยู่กับเจ้าของรถยนต์ราคาแพงของหมอนพนั้น ตอนนี้กำลังวุ่นอยู่กับการหาช่างเปลี่ยนล้อรถยนต์นั้น….>>>>