Share

อย่า

last update Huling Na-update: 2025-02-27 05:45:37

รสาตกใจที่เห็นว่ามันไม่ใช่แค่ฝัน แล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน เธอจำได้ว่าเธอถูกเขาจูบอยู่ที่ห้องน้ำในผับนั้น มารู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่นี่แล้ว แถมเขายังทำการถือวิสาสะกับเนื้อตัวเธออีก ทุกอย่างมันคือฝีมือของเขาอย่างนั้นสินะ ทไม่อย่างนั้นเนื้อตัวของเธอไม่ล่อนจ้อนขนาดนี้ สิ่งที่เธอฝันนั้นแสดงว่ามันไม่ได้เป็นเพียงแค่ฝัน เขาจูบเธอจริงเข้าเล็มเลียเนื้อตัวของเธอจริง แถมตอนนี้เขากำลังจะขืนใจเธออีกด้วย รสาตกใจรีบดิ้นหนีปากของเขา

“อื้อ จุ๊บ จ๊วบอื้อ” นายครางอย่างขัดใจเมื่อคนด้านล่างดิ้นรนขัดขืนอยู่อย่างนั้น ร่างสูงเหลือบตามองใบหน้าของอีกฝ่าย สายตาสบเข้าอย่างจัง คนตัวสูงกว่ากดร่างของตัวเองลงไปแนบแน่น พร้อมกับบดริมฝีปากลงเคล้าเจ้าหล่อนอย่างหนักหน่วง มือข้างหนึ่งเอื้อมไปไปถูไถลกลีบเนื้อสวยก่อนจะค่อยๆ กรีดลงไปใจกลางสาวแล้วสะกิดติ่งเนื้อหยุ่นเต่งตึงนั้นไปมา

“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ นาย อุ๊บ อือ” รสาสะดุ้งกายเบาๆ ตามจังหวะการสะกิดของเขานั้น ร่างน้อยร้อนวูบวาบขึ้นตามจังหวะการสัมผัสของเขา ใช่ว่าเธอจะไร้เดียวสา พอจะรู้ว่าตรงส่วนนั้นมันไวต่อความรู้สึกมากมายขนาดไหน เธอเสียวสยิวเป็นที่สุดเขาทำให้ขนกายของเธอลุกซู่อย่างเ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • ลิขิตรักคืนใจ   เธอเป็นเมียฉันแล้ว

    นายเหลือบสายตามองเบื้องหน้าในระหว่างนั้นก็ค่อยๆ จรดริมฝีปากพรหมจูบเนินเนื้ออิ่มของเจ้าหล่อนด้วยความแผ่วเบา ปลายนิ้วยาวทั้งสามยังคงแช่มันอยู่ตรงช่อทางรัก เมื่อเห็นสีใสที่ไหลเยิ้มออกมานั้นเธอจึงเบาใจลงบ้าง กล้ามเนื้อหยุ่นที่เริ่มปรับตัวนั้นมันทำให้นายแอบอมยิ้ม“อื้อ ตอดดีจัง จุ๊บ อื้ม จุ๊บ อื้อ” นายเปรยระหว่างนั้นก็พรมจูบลงกับเนินเนื้ออิ่มของเจ้าหล่อน ลิ้นร้อนแอบตวัดปุ่มเนื้อหยุ่นที่บวมเป่งเบาๆ“อ๊ะ คุณ อ๊ะ อื้อ อ่าส์” รสาเงยหน้าร้องบอกเขา หญิงสาวส่ายหน้าไปมาเบาๆ สะโพกสวยบิดเร้าอยู่อย่างนั้น หัวใจของเธอเต้นระทึกเมื่อรู้สึกถึงสิ่งที่ค้างคาอยู่ตรงร่องสวยของเธอนั้นเริ่มขยับไปมา หญิงสาวถึงกลับต้องเลียริมฝีปากที่แห้งผาก มือทั้งสอข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น“อื้ม จุ๊บ อื้อ คนดี แบบนี้แหล่ะค่ะ แบบนี้ อื้ม จ๊วบ อือ” เมื่อเห็นว่าร่างน้อยเลิกเกร็งร่างกายนั้นแล้ว นายจึงเปรยออกมาพร้อมกับการเล้าโลมขึ้นสุด เธอห่อปากดูดดึงติ่งเนื้อนุ่มนิ่มของเจ้าหล่อนไปมา หยดน้ำหวานที่เคลือบอยู่ถูกตวัดปาดเลียลงลำคอ นายจึงค่อยๆ ขยับข้อมือตัวเองออกอย่างช้าๆ จากนั้นก็ดันมันเข้าไปใหม่ด้วยความแผ่วเบา“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้อ คุณ อื้อ

    Huling Na-update : 2025-02-27
  • ลิขิตรักคืนใจ   ความสุข (ตอนจบ)

    เนติกาอมยิ้มเมื่อเห็นความฉ่ำเยิ้มของดอกไม้งามตรงหน้า กลีบของมันแม้จะช้ำจากการเข้าหอเมื่อคืนอยู่บ้าง แต่ความสวยยังคงเป็นเช่นเดิม ดวงตาคมจ้องมองมันด้วยความปรารถนา หญิงสาวค่อยๆ กรีดปลายนิ้วลงไปเพื่อขอดูความฉ่ำข้างในนั้น“อื้อ...ตะ ตัว” เมื่อรู้สึกถึงการแยกออกจากกันนั้น เจ้าของความหวานฉ่ำจึงร้องครางขึ้น หญิงสาวผงกหัวมองผู้เป็นสามี ที่ตอนนี้กำลังซุกซนจนเกินไปเสียแล้ว“หืม ที่รัก จุ๊บ อื้อ อ่าส์” เนติกาเงยหน้าขานรับเสียงหวาน ขณะที่ริมฝีปากนุ่มก็จุมพิตอยู่กับเนินเนื้ออิ่มตรงหน้านั้น เธอใช้นิ้วที่ยวที่สุดสะกิดปุ่มด้านบนไปมาเบาๆ“มัน สะ เสียว ตัวอย่าเขี่ย อื้อ อ่าส์” หัวใจของนีรนิลเต้นระทึก เมื่อกลีบเนื้อสวยถูกแบะออกขณะที่นิ้วร้ายยังเล่นซนจนเธอหัวใจจะวาย เขาทำแบบนี้รู้ไหมว่าน้ำเธอกำลังไหลออกจนหมดตัวแล้ว“ไม่เขี่ยแล้วเลียได้ไหม อื้อ แพล่บ อื้ม อร่อยจัง แพล่บๆ” เนติกาเปรยระหว่างปาดลิ้นร้อนไปตรงปุ่มนั้น พลับดูดซับน้ำหวานแล้วกลืนกินลงคอ ไม่อยากจะบอกเลยว่าน้ำตาลก้อนนี้หวานล้ำจนเธอหลงใหล กลิ่นสาบสาวที่โชยแตะปลายจมูกมันปลุกอารมณ์ดิบข้างในร่างกายของเธอเป็นอย่างดี คิดแล้วก็ห่อปากงาบงับเจ้าเนื้อหยุ่นสีช

    Huling Na-update : 2025-02-27
  • ลิขิตรักคืนใจ   อดีตที่แสนหวาน

    5 ปีก่อนร่างของสองสาวสวยกำลังนอนกอดกันกลมภายในห้องชุดสุดหรู กลางเมืองกรุง สองสาวดาวคณะนิติศาสตร์ อย่าง เนติกา (เน) ไพลีรัตน์ และพยาบาลศาสตร์ อย่าง นีรนิล (น้ำตาล) วีระพงษ์ ทั้งคู่อายุ 21 ปีเท่ากัน เข้าเรียนพร้อมกัน และพบรักกันตอนรับน้อง จึงย้ายมาอยู่ด้วยกันที่คอนโด ความรักสุกงอมจนปีเดินทางมาถึงปีสี่นี้ เนติการค่อยๆ ลืมตาอย่างช้าๆ เหลือบมองร่างเล็กแล้วอมยิ้ม หญิงสาวขยับเข้าไปหาแล้วกดปลายจมูกที่แก้มใสอย่างแผ่วเบา“จุ๊บ! รักตัวนะคะ” เนติกาเปรยเบาๆ ข้างแก้มใส หัวใจชุ่มฉ่ำไปด้วยความรัก เธอคลอเคลียปลายจมูกกับพวงแก้มใสไปตามลำคอ ทำให้ร่างน้อยกว่ารู้สึกตัว“อื้อ ตัว ทำอะไรคะเนี่ย อื้อ” นีรนิลปรือตามองร่างสูง เธออมยิ้มออกมาพลางเอียงไปอีกทาง พร้อมกับมือน้อยที่พยายามเอื้อมไปกอดร่างสูงของคนรัก“ก็เค้าปลุกตัวไง เช้าแล้วค่ะไปเรียนได้แล้ว” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ย พร้อมกับขยับร่างขึ้นแล้วเปลี่ยนจากตะกองกอดเป็นค่อมใบหน้าเจ้าหล่อนเอาไว้ นีรนิลอมยิ้มแล้วแกล้งมองค้อน“แน่ใจนะคะว่าปลุกให้ไปเรียน ไมได้ปลุกทำอย่างอื่น” นีรนิลยกมือดันหน้าอกของอีกฝ่ายเอาไว้ สายตาช้อนขึ้น พลางใช้มืออีกข้างเกาะที่บ่าของเขาเอาไว้เนต

    Huling Na-update : 2025-02-19
  • ลิขิตรักคืนใจ   ความเจ็บปวด

    นีรนิลส่งข้อความอธิบายเรื่องทั้งหมดและเธออ่านแล้วยิ่งทำให้เธอเจ็บปวด ตอนนี้หัวใจของเธอเหมือนกับถูกกระชากออกมาแล้วขยี้ด้วยฝ่าเท้าของอีกฝ่าย ความรู้สึกดีๆ ตอนนี้มันสลายไปเพราะอีกฝ่ายหลอกลวง ทั้งๆ ที่เธอจริงใจ ตลอด 4 ปีมันไม่มีความหมายอีกแล้ว เนติการู้สึกเจ็บปวด เธอกลับไปเก็บข้าวของตอนที่นีรนิลไม่อยู่ แล้วทิ้งโน้ตเอาไว้พร้อมกับแหวานแทนใจที่เราเคยแลกกัน หลังจากวันนั้น เนติกาก็ไม่กลับเข้ามาที่ห้องอีก เธอหลบหน้านีรนิลแล้วทิ้งข้อความเอาไว้“ขอให้ตัวโชคดี” ประโยคนั้นทำให้คนอ่านถึงกับปล่อยโฮ“ตัว…ฮือออ เค้าขอโทษ ฮือๆ” นีรนิลหยิบข้อความนั้นขึ้นมาอ่านทีไร น้ำตาเธอไหลทุกครั้ง เธอพยายามตามหาเขาทุกที่ และก็เพิ่งรู้ว่าเขาทำเรื่องขอจบไปแล้ว เธอเช็ครายชื่อรับปริญญาเขาก็ไม่ประสงค์ที่จะรับมันด้วย แล้วเธอจะไปตามเขาได้ที่ไหน คนตัวเล็กปล่อยน้ำใสๆ ให้ไหลออกมาอย่างพลั่งพลู“น้ำตาล! เธออยู่ที่ห้องหรือเปล่า” เสียงเรียกนั้นดังมาจากด้านนอก เมื่อจำได้ว่าเป็นใครคนตัวเล็กจึงวิ่งไปเปิดประตู“อื้อ..ริน อึก มีอะไรเหรอ”“นี่ร้องไห้อีกแล้วเหรอ เนไปเกือบครึ่งปีแล้วนะ ตัดใจเหอะน้ำตาล”“อึก อือ มันยากนะริน ฮือๆ” เมื่อพูดถู

    Huling Na-update : 2025-02-19
  • ลิขิตรักคืนใจ   ลมพัดหวน

    "พยาบาลคะๆ คนไข้มาแล้วค่ะ" เสียงผู้ช่วยพยาบาลเรียก ระหว่างนั้นนีรนิลรีบวิ่งเข้าไปยังห้องฉุกเฉินอย่างเคยชินคนตัวเล็กมองร่างสูงของหญิงสาวที่ถูกหามขึ้นเตียงเธอตกใจกับเลือดจำนวนมากที่อยู่บนตัวบริเวณหน้าอกด้านซ้าย ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสีดำจากเขม่าถ่าน คาดว่าน่าจะพลางตัวเวลาไปจับยาเสพติด"คุณพยาบาลห้ามเลือดก่อน เสร็จแล้วสั่งเตรียมห้องผ่าตัด""ห้องเรียบร้อยแล้วค่ะคุณหมอ""คนไข้มีญาติหรือเปล่า" คุณหมอเอ่ยถามเดี๋ยวดิฉันออกไปสอบถามให้ค่ะ""ว่าแต่ชื่อคนไข้อยู่ไหนเนี่ย" คนตัวเล็กมองหาแผ่นชาร์จเพื่อดูรายชื่อคนไข้"รายชื่อยังไม่มาเลยค่ะ" เสียงผู้ช่วยพยาบาลเอ่ย“ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันออกไปจัดการเอง เธออยู่นี่นะ" นิรนิลสั่งผู้ช่วยพยาบาลเสียงเรียบพร้อมรีบเดินออกไปด้านนอกเพื่อหาญาติเซ็นเอกสาร“ขอโทษค่ะใครเป็นญาติคนไข้ที่ถูกยิงเมื่อกี้คะ. เสียงหวานตะโกนเรียกพลางมองหาร่างทหารหญิงทั้งสองเดินเข้ามา“เขาไม่มีญาติค่ะแต่พวกเราเป็นเพื่อนร่วมงานสามารถเซ็นเอกสารได้ค่ะ”“แต่ว่า....” นิรนิลทำท่าลังเล“จัดการเถอะค่ะคุณพยาบาลเพราะว่าผู้กองมีแกไม่มีญาติ”ประโยคนั้นทำให้เธอสะดุดหูชื่อเหมือนแฟนเก่าเราเลยแฮะเนรมินพยักหน้า

    Huling Na-update : 2025-02-19
  • ลิขิตรักคืนใจ   ขอหัวใจคืน

    เนติกาเหลือบมองร่างเล็กในชุดพยาบาลสีขาวสะอาดนั้น แววตาไหววูบขึ้นมาเมื่อนึกถึงอดีต ตอนนั้นเจ้าหล่อนกำลังจะหมั้นนี่นา แล้วทำไมตอนนี้ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ หรือว่าย้ายตามสามีมาอยู่ที่นี่ ร่างโปร่งคิดไปไกลสารพัด“อ้าวตื่นแล้วเหรอตัว” ด้วยความเคยชิน นีรนิลจึงเอ่ยพลางรีบเข้ามาประคอง“เอ่อๆ ไม่ต้องหรอก ฉันลุกเองได้” นีรนิลหน้าชาเกือบทันที หญิงสาวทำหน้าไม่ถูก แต่เธอก็พยายามปรับสีหน้าให้มันเป็นปกติให้มากที่สุด“ตัวหิวอะไรไหม ข้าวต้มที่โรงพยาบาลคงไม่ถูกปากตัวเท่าไหร่”“ไม่หิว แล้วก็ไม่อยากกินด้วย ฉันอยากอยู่คนเดียว” เนติกาเบนหน้าหนีสายตานั้นเธอไม่อยากมองหน้าอีกฝ่ายมากนัก มันรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ ตรงหัวใจของเธอ“อ่อ แต่ว่าตัวยังลุกขึ้นไม่ถนัดนะ ให้เค้าอยู่ดูแลน่ะดีแล้ว” เสียงหวานเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เธอพยายามไม่ใส่ใจกับการกระทำที่สุดแสนจะหมางเมินของอีกฝ่ายนั้น“ไม่ต้องหรอก คุณไปทำงานของคุณเถอะ”“เอ่อๆ” นีรนิลทำหน้าไม่ถูก นี่เป็นครั้งที่ร้อยแล้วมั๊งที่เขาออกปากไล่เธอแบบนี้ ตั้งแต่เมื่อวานเลยก็ว่าได้“แล้วก็เลิกเรียกว่าตัวด้วย เราไม่ได้รู้จักกัน” เนติกามองออกไปนอกหน้าต่าง ประโยคที่แสนทิ่มแทงหัวใจคนฟังนั้

    Huling Na-update : 2025-02-19
  • ลิขิตรักคืนใจ   หัวใจเต้นแรง

    เนติกาเผลอมองริมฝีปากอิ่มอย่างลืมตัว หัวใจของเธอเต้นระทึก ดวงตาหวานหรี่ลงจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของกันและกัน ความรู้สึกบางอย่างปรากฏในหัวใจนั้น ดวงตาหวานยังคงกวาดมองดวงหน้าใสนั้นนิ่ง นีรนิลอาศัยช่วงนั้นหันไปมองยาที่อยู่ในถาด แอบยิ้มแล้วค่อยๆ เอื้อมไปหยิบมันมา“ตัว!” หญิงสาวแกล้งเรียกเราเสียงเบาหวิว เนติกาเลิกคิ้วเชิงคำถามอย่างลืมตัว“หืม...อ๊ะ นี่...อุ๊บ อื้อ อื้อ อือ”เนติกาลืมตัวขานรับเสียงหวาน ดวงตากลมเบิกกว้างเมื่อจู่ๆ คนใต้ร่างของเธอก็นำบางอย่างมายัดใส่ปากเธอ เมื่อรู้ว่ามันคือยาเธอรีบจะบ้านทิ้ง แต่ทว่ามันก็ถูกสกัดกั้นด้วยริมฝาปากนุ่มของอีกฝ่ายที่ผงกหัวขึ้นมาฉกลงอย่างจังหนักหน่วง มือข้างหนึ่งก็กอดคอของเขาเอาไว้แน่น ส่วนอีกข้างก็กอดรัดร่างของเธอเอาไว้ เธอหายใจไม่ออกจนต้องกลืนเจ้าสิ่งนั้นลงไป“จู๊บ บ๊ะ!! อื้อ เธอทำอะไรของเธอเนี่ย แฮกๆๆๆ”เนติการีบผละร่างออกจากการกดทับร่างของคนตัวเล็กขึ้นแล้วจับคอตัวเอง“เอ้า ดื่มน้ำก่อนค่ะ..อื้อ เร็วๆ ซิ” นีรนิลทำหน้าตาไขสือ เธอไม่ยี่ระกับสายตาคมดุนั้น หญิงสาวรีบส่งน้ำให้เขาดื่มอย่างรวดเร็ว นึกขันเมื่อเห็นสีหน้าตกใจนั้น เนติกาหรี่ตามองอีกฝ่ายแล้วนึกฉุน

    Huling Na-update : 2025-02-19
  • ลิขิตรักคืนใจ   น้ำหอมหรือหัวใจที่เป็นเหตุ

    นีรนิลมาแอบมองคนถือดีที่ตอนนี้บอกว่าจะรับประทานอาหารเอง คิ้วเรียวขมวดนิ่วหน้าอย่างไม่พอใจ ทำไมเขาถึงได้ดื้อได้ใจอย่างนี้นะ จะทานเองได้ยังไงกัน แขนข้างที่ใช้งานได้นั้นมันไม่ใช่ข้างถนัดของเขา แล้วมันก็ยังไม่ค่อยปกติด้วย ภาพที่เห็นทำให้เธอต้องส่ายหัวอย่างเอือมระอา แบบนี้คงไม่ได้ทานยาแน่แกร่ก! คนตัวเล็กรีบเปิดประตูเข้าไปข้างในทันทีโดยไม่ต้องเคาะส่งสัญญาณตามมารยาท“อื้อ ...มาค่ะ เดี๋ยวเค้าป้อนให้เอง” หญิงสาวรีบขยับโต๊ะเลื่อนที่วางถาดอาหาร มาวางอยู่ตรงหน้าของเขา“ไม่ต้อง..ฉันกินเองได้” เนติกาจ้องหน้าอีกฝ่ายเสียงเข้ม ในใจนึกรำคาญตัวเองที่ทำอะไรไม่ค่อยถนัดนั้น“กินเองได้ยังไงล่ะคะ ดูสิ ถามว่า..ได้สักคำหรือยัง” หญิงสาวนิ่วหน้าตำหนิเขา เมื่ออีกฝ่ายเบนหน้าหนี เธอก็อมยิ้ม เพราะรู้ว่าคงเถียงไม่ออกนั่นเอง“อืมก็ได้ ป้อนเร็วๆ ด้วย หิวจะแย่แล้ว” ประโยคที่ได้ยินทำให้นีรนิลอมยิ้ม นีรนิลจัดการดึงข้าวต้มหมูของโปรดของเขาเอามาถือ ก่อนจะค่อยๆ ตักชั้นบนสุดใส่ปากเขาอย่างเบามือเนติการู้สึกดีเมื่อมีอะไรลงท้องเสียทีหลังจากที่ป้ำตักใส่ปากอย่างยากลำบาก ทุกการกระทำนั้นทำให้นีรนิลดีใจ นี่เป็นครั้งแรกในรอบ ห้าหกปีท

    Huling Na-update : 2025-02-20

Pinakabagong kabanata

  • ลิขิตรักคืนใจ   ความสุข (ตอนจบ)

    เนติกาอมยิ้มเมื่อเห็นความฉ่ำเยิ้มของดอกไม้งามตรงหน้า กลีบของมันแม้จะช้ำจากการเข้าหอเมื่อคืนอยู่บ้าง แต่ความสวยยังคงเป็นเช่นเดิม ดวงตาคมจ้องมองมันด้วยความปรารถนา หญิงสาวค่อยๆ กรีดปลายนิ้วลงไปเพื่อขอดูความฉ่ำข้างในนั้น“อื้อ...ตะ ตัว” เมื่อรู้สึกถึงการแยกออกจากกันนั้น เจ้าของความหวานฉ่ำจึงร้องครางขึ้น หญิงสาวผงกหัวมองผู้เป็นสามี ที่ตอนนี้กำลังซุกซนจนเกินไปเสียแล้ว“หืม ที่รัก จุ๊บ อื้อ อ่าส์” เนติกาเงยหน้าขานรับเสียงหวาน ขณะที่ริมฝีปากนุ่มก็จุมพิตอยู่กับเนินเนื้ออิ่มตรงหน้านั้น เธอใช้นิ้วที่ยวที่สุดสะกิดปุ่มด้านบนไปมาเบาๆ“มัน สะ เสียว ตัวอย่าเขี่ย อื้อ อ่าส์” หัวใจของนีรนิลเต้นระทึก เมื่อกลีบเนื้อสวยถูกแบะออกขณะที่นิ้วร้ายยังเล่นซนจนเธอหัวใจจะวาย เขาทำแบบนี้รู้ไหมว่าน้ำเธอกำลังไหลออกจนหมดตัวแล้ว“ไม่เขี่ยแล้วเลียได้ไหม อื้อ แพล่บ อื้ม อร่อยจัง แพล่บๆ” เนติกาเปรยระหว่างปาดลิ้นร้อนไปตรงปุ่มนั้น พลับดูดซับน้ำหวานแล้วกลืนกินลงคอ ไม่อยากจะบอกเลยว่าน้ำตาลก้อนนี้หวานล้ำจนเธอหลงใหล กลิ่นสาบสาวที่โชยแตะปลายจมูกมันปลุกอารมณ์ดิบข้างในร่างกายของเธอเป็นอย่างดี คิดแล้วก็ห่อปากงาบงับเจ้าเนื้อหยุ่นสีช

  • ลิขิตรักคืนใจ   เธอเป็นเมียฉันแล้ว

    นายเหลือบสายตามองเบื้องหน้าในระหว่างนั้นก็ค่อยๆ จรดริมฝีปากพรหมจูบเนินเนื้ออิ่มของเจ้าหล่อนด้วยความแผ่วเบา ปลายนิ้วยาวทั้งสามยังคงแช่มันอยู่ตรงช่อทางรัก เมื่อเห็นสีใสที่ไหลเยิ้มออกมานั้นเธอจึงเบาใจลงบ้าง กล้ามเนื้อหยุ่นที่เริ่มปรับตัวนั้นมันทำให้นายแอบอมยิ้ม“อื้อ ตอดดีจัง จุ๊บ อื้ม จุ๊บ อื้อ” นายเปรยระหว่างนั้นก็พรมจูบลงกับเนินเนื้ออิ่มของเจ้าหล่อน ลิ้นร้อนแอบตวัดปุ่มเนื้อหยุ่นที่บวมเป่งเบาๆ“อ๊ะ คุณ อ๊ะ อื้อ อ่าส์” รสาเงยหน้าร้องบอกเขา หญิงสาวส่ายหน้าไปมาเบาๆ สะโพกสวยบิดเร้าอยู่อย่างนั้น หัวใจของเธอเต้นระทึกเมื่อรู้สึกถึงสิ่งที่ค้างคาอยู่ตรงร่องสวยของเธอนั้นเริ่มขยับไปมา หญิงสาวถึงกลับต้องเลียริมฝีปากที่แห้งผาก มือทั้งสอข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น“อื้ม จุ๊บ อื้อ คนดี แบบนี้แหล่ะค่ะ แบบนี้ อื้ม จ๊วบ อือ” เมื่อเห็นว่าร่างน้อยเลิกเกร็งร่างกายนั้นแล้ว นายจึงเปรยออกมาพร้อมกับการเล้าโลมขึ้นสุด เธอห่อปากดูดดึงติ่งเนื้อนุ่มนิ่มของเจ้าหล่อนไปมา หยดน้ำหวานที่เคลือบอยู่ถูกตวัดปาดเลียลงลำคอ นายจึงค่อยๆ ขยับข้อมือตัวเองออกอย่างช้าๆ จากนั้นก็ดันมันเข้าไปใหม่ด้วยความแผ่วเบา“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้อ คุณ อื้อ

  • ลิขิตรักคืนใจ   อย่า

    รสาตกใจที่เห็นว่ามันไม่ใช่แค่ฝัน แล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน เธอจำได้ว่าเธอถูกเขาจูบอยู่ที่ห้องน้ำในผับนั้น มารู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่นี่แล้ว แถมเขายังทำการถือวิสาสะกับเนื้อตัวเธออีก ทุกอย่างมันคือฝีมือของเขาอย่างนั้นสินะ ทไม่อย่างนั้นเนื้อตัวของเธอไม่ล่อนจ้อนขนาดนี้ สิ่งที่เธอฝันนั้นแสดงว่ามันไม่ได้เป็นเพียงแค่ฝัน เขาจูบเธอจริงเข้าเล็มเลียเนื้อตัวของเธอจริง แถมตอนนี้เขากำลังจะขืนใจเธออีกด้วย รสาตกใจรีบดิ้นหนีปากของเขา“อื้อ จุ๊บ จ๊วบอื้อ” นายครางอย่างขัดใจเมื่อคนด้านล่างดิ้นรนขัดขืนอยู่อย่างนั้น ร่างสูงเหลือบตามองใบหน้าของอีกฝ่าย สายตาสบเข้าอย่างจัง คนตัวสูงกว่ากดร่างของตัวเองลงไปแนบแน่น พร้อมกับบดริมฝีปากลงเคล้าเจ้าหล่อนอย่างหนักหน่วง มือข้างหนึ่งเอื้อมไปไปถูไถลกลีบเนื้อสวยก่อนจะค่อยๆ กรีดลงไปใจกลางสาวแล้วสะกิดติ่งเนื้อหยุ่นเต่งตึงนั้นไปมา“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ นาย อุ๊บ อือ” รสาสะดุ้งกายเบาๆ ตามจังหวะการสะกิดของเขานั้น ร่างน้อยร้อนวูบวาบขึ้นตามจังหวะการสัมผัสของเขา ใช่ว่าเธอจะไร้เดียวสา พอจะรู้ว่าตรงส่วนนั้นมันไวต่อความรู้สึกมากมายขนาดไหน เธอเสียวสยิวเป็นที่สุดเขาทำให้ขนกายของเธอลุกซู่อย่างเ

  • ลิขิตรักคืนใจ   เสือร้าย

    รสาดิ้นขลุกขลักเธอทั้งผลักทั้งดึงเพื่อให้เขาปล่อยปากจากการจูบเธอนี้ แต่ดูเหมือนว่าคนตัวสูงกว่าจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆ เหมือนลิ้นร้ายของเขาพยายามสอดแทรกเพื่อเปิดปากอิ่มของเธอเข้าไปข้างในริมฝีปากนี้ เธอไม่ยอมให้เขาจูบเธอเหมือนเมื่อวันก่อนเป็นแน่ แค่ครั้งเดียวมันก็เกินพอแล้ว รสาคิดพลางดึงเสื้อของเขาแน่น“อื้อ....” นายครางอย่างขัดใจ เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมให้ความร่วมมือ ความนุ่มนิ่มของปากอิ่มทำให้เธอคิดถึงความหวานจากข้างในนั้น ทีแรกก็แค่อยากจะปิดปากเจ้าหล่อนไม่ให้ส่งเสียง แต่พอได้สัมผัสแล้วมันทำให้เธออยากลิ้มรสความหวานจากข้างในโพรงปากนี้ หญิงสาวค่อยๆ สอดมือเข้าท้ายทอยของเจ้าหล่อน พลางสอดมืออีกข้างเคลื่อนเข้าก้อนเนื้อตรงหน้าอย่างถือวิสาสะ“อ๊ะ อื้อ อะ อุ๊บ จุ๊บ อื้อ อ่าส์” รสารีบร้องห้ามเมื่อเมื่อเขาสอดมือเข้าใต้สาบเสื้อแล้วบีบหน้าอกเธออย่างแรง แต่เธอไม่รู้เลยว่าการกระทำเช่นนั้นมันทำให้เขาอาศัยจังหวะเผลอส่งแทรกเจ้าลิ้นร้ายเข้าไปข้างในโพรงปากเธอทันที รสารีบถดลิ้นเล็กหนี แต่พื้นที่ข้างในปากอิ่มของเธอนี้มันก็ไม่ได้กว้างเหมือนลานจอดรถ เขาไล่ตามต้อนเธอจนมุม และตอนนี้เขากำลังตวัดปลายลิ้นมายังเธอนี้“อื้อ

  • ลิขิตรักคืนใจ   บอกรักด้วยร่างกาย

    นีรนิลหน้าร้อนผ่าวเมื่อร่างสวยขาวโพลนทอดยาวอยู่บนเตียงนุ่ม คนตัวเล็กนอนหอบตัวโยงหลังจากที่เรามีความสุขกันไปรอบหนึ่งแล้ว ร่างสูงของเขายังคงขึ้นค่อมอยู่ด้านบน มือทั้งสอข้างยังยันอยู่กับเตียงนุ่มอยู่อย่างนั้น คนตัวเล็กหน้าแดงจัดพลางอมยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงลีลารักของเขา กลีบเนื้อนุ่มก็ร้อนขึ้นมาเลยก็ว่าได้ สายตาหวานเยิ้มมองเรือนร่างของเขาแล้วเอื้อมมือไปลูบไล้เนื้อตัวของเขาไปมาเบาๆ เนติกาเงยหน้าส่งเสียงครางเมื่อฝ่ามือร้อนสัมผัสเรือนร่าง“อื้อ....อาส์” เสียงหวานครางเบาๆ เมื่อฝ่ามือร้อนแสนนุ่มนิ่มนั้นสัมผัสเรือนร่างโปร่งของตนนั้น ร่างสูงโน้มลงไปใกล้ สายตาหวานเยิ้ม นีรนิลอมยิ้มปรือตาหวานเยิ้ม เธอไต่ปลายนิ้วไปกอบกุมอยู่กับเต้าเต่งของเขา“นุ่มมือจังค่ะ อื้อ” เสียงหวานของคนด้านล่างเอ่ย พลางเคล้นไปมาเบาๆ เนติกาหน้าร้อนผ่าวหญิงสาวเบียดร่างน้อยลงไปหาเจ้าหล่อนอีกแล้วคลายยิ้มออกมา“อื้อ มือตัวก็นุ่มจังค่ะ อ่าส์ รู้สึกดีจังเลย” ร่างโปร่งหลับตาเงยหน้าคราง นีรนิลอมยิ้ม ทุกครั้งที่เธอสัมผัสเขาๆ ก็จะร้องแบบนี้ บิดกายส่ายไปมาแบบนี้ ซึ่งมันปลุกเร้าความต้องการข้างในขึ้นมาทุกขณะ นีรนิลใช้ปลายนิ้วยาวสะกิดไปมาเบา

  • ลิขิตรักคืนใจ   วิวาห์หวาน

    เนติกายืนมองร่างร่างบางในชุดราตรีสีครีมยาวกรอมพื้นด้วยแววตาปลื้มปริ่ม ใบหน้าสวยหวานของคนตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกภูมิใจ เมียใครทำไมสวยขนาดนี้ คนตัวสูงคิดพลางอมยิ้มก่อนจะก้มลงไปจับมือเรียวสวยนั้นขึ้นมากุมไว้ สายตามองคนตรงหน้าหวานเยิ้ม“รู้ไหม ว่าวันนี้ตัวสวยมากเลยนะคะ”“อื้อ ตัวก็สวยค่ะ สวยจนจำไม่ได้เลยคะ”เสียงหวานเอ่ยพลางกุมมือเขาตอบ เธอยิ้มหวานให้คนตรงหน้า คนที่กำลังเป็นคู่วิวาห์กับเธออยู่ตอนนี้ เธอไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่เธอจะได้แต่งงานกับเขา คนที่หนีเธอไปและเลิกกันเมื่อห้าปีก่อนนั้น มันเหมือนฝันเลยก็ว่าได้“อื้อ ว่าแต่ตอนนี้เมียพร้อมหรือยังคะ” เธออมยิ้มใส่ตาหวานคู่ที่ระยิบระยับนั้น นีรนิลมองตามเขาไปยังประตูโบสถ์ที่ปิดสนิทนั้นแล้วพยักหน้า“พร้อมตั้งแต่เกิดแล้วค่ะ” เจ้าหล่อนเย้าคนตัวสูงเล่น เนติกาอมยิ้มก่อนจะจับหัวเจ้าหล่อนแล้วโยกเบาๆ“อื้อ อ่ะจ๊ะ ไปกันค่ะ”“อื้อ...” นีรนิลพยักหน้าเบาๆ จากนั้นทั้งสองสามก็พากันเดินจูงมือเข้าสู่ประตูวิวาห์ ทันทีที่บานประตูเปิดออกเสียงปรบมือก็ดังเกรียวกราวพร้อมกับเสียงชื่นชมยินดีที่ดังขึ้น ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วยิ้มหวานให้กัน มือสองมือกุมกันแน่น แน่นชน

  • ลิขิตรักคืนใจ   หวานซึ้ง

    นีรนิลยืนมองนิ้วนางข้างซ้ายของตัวเองแล้วอมยิ้ม หัวใจดวงน้อยรู้สึกอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่คิดว่าเขาจะขอเธอแต่งงานในวันเปิดตัวว่าเราคบกันแบบนี้ ซึ่งทุกคนก็ตกใจและเซอร์ไพรซ์มาก ไม่รู้ว่าไปคบกันตอนไหนแล้วก็มาขอแต่งงานกันเลย เขาต้องเล่าสตอรี่ทั้งหมด แล้วทุกคนก็ถึงบางอ้อ เธอถูกเพื่อนๆ ล้อเลียนกันใหญ่ เรื่องที่อาสาดูแลคนไข้ตอนที่เขาถูกยิงครั้งแรก เธอเกือบจะเอาปี๊บคลุมหัว แต่จะทำยังไงได้ ก็ตอนนั้นเธออยากเข้าใกล้เขานี่นา คนตัวเล็กคิดแล้วยิ้มออกมาคนเดียวหมับ“อุ๊ย!”ร่างน้อยสะดุ้ง เมื่อถูกสวมกอดจากด้านหลัง เธอเหลียวหน้าไปมองเสี้ยวหน้าคมแล้วยิ้มออกมา“คิดอะไรอยู่เหรอจ๊ะเมียจ๋า” เนติกาเอ่ยเสียงหวานพลางเกลี่ยปลายจมูกกับแก้วใสของเจ้าหล่อนไปมาเบาๆ“ปะ เปล่าค่ะ”“แน๊ เปล่าได้ยังไงคะ เห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่นี่ไง หรือว่าคิดถึงใครอีก”เนติกาจับร่างน้อยให้รีบหันมามองตน สายตาคมจ้องมาอย่างเอาเรื่อง“อื้อ ปะ เปล่าค่ะ เค้าแค่คิดถึงเรื่องของเราน่ะ” นีรนิลต้องรีบบอกเขาเมื่อเห็นว่าคนตัวสูงเริ่มจะเข้าใจผิด“เรื่องของเรา เรื่องอะไรเหรอคะ” ร่างสูงชะโงกหน้าลงไปปาสายตากรุ้มกริ่มเป็นที่สุด นีรนิลอมยิ้มแล้วรีบดัน

  • ลิขิตรักคืนใจ   เปิดตัว

    ตกเย็นบ้านของเนติกาเต็มไปด้วยบรรดาเพื่อนพ้องน้องพี่ที่สนิทสนมกัน ทั้งหมดมาร่วมงานเพื่อแสดงความยินดีและเลี้ยงรับขวัญที่นิติกาหายจากอาการป่วยทุกครั้งที่เขาได้รับบาดเจ็บและหายทุกคนในหน่วยงานก็จะมาเลี้ยงรับขวัญเขาไม่ที่ใดก็ที่หนึ่งแต่วันนี้เป็นวันที่พิเศษมากกว่าวันอื่น“ตัวไม่ต้องทำมากหรอกให้เด็กช่วยทำก็ได้” ร่างสูงเอยทางสายตามองคนรักที่ง่วนอยู่กับการจัดผลไม้นีรนิลหันมายิ้มให้เขาก่อนจะเอยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล“เด็กๆ เขาก็ยุ่งค่ะ ตัวดูสิ” หญิงสาวมองไปยังกลุ่มคนงานที่พามาช่วยเขาจัดบ้านทำอาหาร“ก็ปล่อยให้เขาทำไปตัว ไปอาบน้ำอาบได้แล้วค่ะ”“ทำไมเหรอคะ เหม็นเหรอ” สายตาตำหนิจ้องมองเขาอย่างเอาเรื่องใบหน้าสวยแยกเขี้ยวคล้ายจะกินเลือดกินเนื้อคนถูกดุอมยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปหาแล้วรวบเอวบางเอาไว้หลวมๆ“เหม็นที่ไหนคะ เมียออกจะหอม” ร่างสูงเอ่ยอย่างเอาใจ มือไม้ก็เกลี่ยไปที่ผมยุ่งเหยิงของคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู นีรนนิลอมยิ้มเธอเห็นเขาแสดงความรักออกมาแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้หัวใจของเธอพองโต“จริงหรือเปล่าคะ”ฟอดดดด!!! อื้อ จริงสิคะ ขนาดเหงื่อมากขนาดนี้ยังหอมเลย”เนติกาเอ่ยทันทีที่ถอดปลายจมูกออกมาจากแก้มใสของเจ้าหล่

  • ลิขิตรักคืนใจ   ดูแลไม่ห่าง

    เนติกายืนมองร่างน้อยตรงหน้าแล้วอมยิ้ม เธอไม่คิดเลยว่าจะกลับมาเห็นภาพนี้อีกครั้ง เพราะตอนนั้นที่เราเลิกกันเมื่อห้าปีก่อน เธอก็ไม่ได้รับข่าวคราวของเจ้าหล่อน และไม่คิดที่จะอยากรู้ข่าวของเจ้าหล่อนด้วย เพราะทุกครั้งที่มีใครมาสะกิด มันทำให้เธอเจ็บปางตายเกือบเดือน แต่หารู้ไม่ว่าเธอได้พลาดสิ่งดีๆ ไปหลายอย่าง เธอพลาดโอกาสที่จะได้รู้ข่าวว่าเจ้าหล่อนไม่ได้เข้าพิธีหมั้น แล้วไม่ได้แต่งงานกับคนที่แม่ของเธอเลือกให้ด้วย เธอพลาดโอกาสที่จะรับรู้ว่าเจ้าหล่อนรักเธอมากมายขนาดไหน เพราะตลอดเวลาห้าปีที่เลิกกันนั้นเจ้าหล่อนไม่เคยมีแฟนเลยแม้แต่น้อย หากรู้แบบนั้น เธอเองคงไม่ต้องมาเจ็บปวดใจอยู่ก่อนหน้านี้ ร่างโปร่งคิดแล้วส่ายหน้าไปมา ต่อไปนี้เธอจะไม่ให้พลาดโอกาสใดๆ อีกแล้ว เธอเสียเวลามามากแล้ว เธอจะต้องใช้ทุกวินาทีให้มีค่านั้น ไวเท่าความคิด ร่างสูงค่อยๆ เดินเข้าไปซ้อนหลังคนตัวเล็กแล้วเอื้อมมือโอบกอดอีกฝ่ายอย่างเบามือพรืดดด!!“อ๊ะ!ตัว ตื่นแล้วเหรอคะ” คนตัวเล็กเอ่ยพลางง่วนมืออยู่กับการตักเครื่องปรุงข้าวต้มลงไปนั้น“เมียไม่อยู่ เลยตื่นเร็วอ๊ะ’ คนตัวสูงด้านหลังเอ่ยน้ำเสียงอุ่น พลางกดปลายจมูกกับแก้มใสของอีกฝ่ายแผ่วเ

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status