Novels by เซนโด้

“จริงเหรอครับว่าทางคาวาชิตะกรุ๊ปส่งคนมาทำร้ายคุณทาเคชิน่ะครับ” เสียงนักข่าวคนหนึ่งเอ่ยถามหลังจากที่ทาเคชิและพ่อของเขาแถลงข่าว“จริงซิครับ ทางนั้นไม่ไว้หน้าผมเลย ให้คนมาทำร้ายลูกชายของผมด้วยวิธีสกปรกๆ ครับ แถมลูกชายคนโตยังมีข่าวเรื่องรักร่วมเพศด้วยนะครับ” พ่อของทาเคชิไม่ได้บอกหมดว่าวิธีสกปรกนั้นมันคืออะไร และนำข่าวลือนั้นมาบอกให้ทุกคนเพื่อเป็นข่าว ทางบ้านของมิเอะจะได้เสียชื่อเสียง“ตายจริง ไม่น่าเชื่อนะครับวาชิตะกรุ๊ปจะเป็นยากูซ่า แถมลูกชายยังเป็นรักข้ามเพศด้วย”นักข่าวบางคนเอ่ยถามพรางหันหน้าไปหาบรรดาเพื่อนักข่าวด้วยกัน และมันก็ทำให้เคนและทาเคชิยกยิ้มมุมปากด้วยความสะใจ ช่วยไม่ได้ให้แต่งก็ไม่แต่งแถมยังไม่จ่ายเงินชดใช้อีก“ใช่ครับ ไม่อยากจะเชื่อเลย” ทาเคชิเอ่ยสมทบ“หึ แล้วแกไม่บอกนักข่าวเขาไปล่ะว่า ที่ถูกทำร้ายน่ะ แกไปทำเลวอะไรไว้” เสียงที่ดังมาจากด้านหลังทำให้ทุกคนตกใจ โดยเฉพาะทาเคชิและเคน“คุณโทมะ !!” บรรดานักข่าวอุทานพร้อมกันพร้อมกับยื่นไมค์ไปทางผู้มาใหม่“อุ๊ย!ทุกคนดูคลิปนั่น” นักข่าวอีกคนตะโกนไปยังจอโปรเจ็คเตอร์ที่ทาเคชิเอามาเพื่อเปิดรูปตอนฟกช้ำให้กับทุกคนเห็น แต่ตอนนี้สิ่งที่ทุกค

วีรดาเริ่มร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งตัว กายอวบอิ่มตอนนี้ไม่มีอาภรณ์ใดๆ ปกปิดเรือนกายเลยก็ว่าได้ ร่างอวบของหญิงสาวท้องโตตอนนี้กำลังนอนพิงอยู่กับโซฟาตัวใหญ่ ใบหน้าของเธอเริ่มมีหยดน้ำผุดๆ ปรากฏขึ้นมาบ้างแล้ว เธอมองร่างโปร่งที่ตอนนี้ก็เปลือยเปล่าเช่นกัน สายตาที่เป็นมันส์ส่งมานั้นทำให้เธอหัวใจเต้นแรง“อ๊ะ นายท่าน อื้อ” ปากบางเผลออุทานเมื่อเขายกขาสวยของเธอทั้งสองข้างตั้งชันขึ้น เธอเม้มปากแน่นเมื่อร่างของเขากลับลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ด้านล่าง สายตาคมหวานช้อนขึ้นมามอง เธฮถึงกับเปลอกัดริมฝีปากตัวเองแล้วซูดลมเข้าเบาๆจุ๊บ !! “ขอกินนะคะ จุ๊บ อื้ม” เสียงแหบพร่าเอ่ยหลังจากที่จรดริมฝีปากกับต้นขาสวยของเธอข้างในนี้ ความร้อนจากริมฝีปากนุ่มทำให้ร่างสาวท้องแก่สะดุ้ง มิเอะอมยิ้มก่อนจะค่อยๆ แลบลิ้นลากปลายลิ้นไปตามสรีระของเจ้าหล่อนเธอลากมันจากหัวข่าด้านในนั้นเคลื่อนผ่านลงมารด้านล่าง ก่อนจะจุมพิตข้างๆ ขาหนีบที่ขาวสะอาดจนใครเห็นต้องอิจฉา สายตาเหลือบมองกลีบเนื้ออวบอิ่มสีชมพู ซึ่งเธฮคนเดียวที่รู้ว่ามันสวยมากขนาดไหน หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะจุมพิตตรงส่วนนั้นอย่างหวงแหนจุ๊บ !!“อื้อ นายท่านขา อ่าส์” วีรดาถึงกับเงยหน้าครางเสีย

“อะไรนะครับคุณแม่ มิเอะหายไป” โทมะอุทานเสียงดัง ใบหน้าแตกตื่นเป็นที่สุด เขาหันไปมองหน้าแม่ของตัวเองสีหน้าเป็นกังวลที่สุด ขณะที่ในใจตอนนี้กลับยิ้มร่าด้วยความสะใจ“ใช่นะสิ ไม่รู้ว่าเมื่อไรด้วย เพราะเมื่อสองวันก่อนแม่ก็ไม่ได้เข้าบริษัท มัวแต่ยุ่งๆ เรื่องจัดงานหมั้นที่จะถึง วันจันทร์หน้านี้”“เพราะคุณคนเดียว ผมไม่โทษใครนอกจากคุณ” ผู้เป็นพ่อเอ่ยเสียงเข้มสายตาตำหนิภรรยาที่รักของเขา เข้าใจว่ารักครอบครัว แต่ว่ามาทำร้ายจิตใจลูกแบบนี้ไม่ได้“เพราะฉันอะไรคะ ฉันทำไปก็เพราะชื่อเสียงในวงตระกูลนะคะ”“มันจะเสียอะไรนักหนา หรือถ้าเสียก็ให้มันเสียไปซิ แล้วนี่เป็นไงเสียลูกไปแล้วคุณรู้ไหมลดา” เสียงเข้มของผู้เป็นพ่อตะโกนต่อว่าภรรยาสุดที่รัก ซึ่งเขาได้เลี้ยงดูเหมือนกับไข่ในหิน และเชิดชูให้เกียรติเจ้าหล่อนเป็นที่สุด“ไม่หรอกคุณ ฉันรู้ว่าลูกรักฉัน” น้ำเสียงผู้เป็นแม่เริ่มอ่อย หัวใจของเธอตอนนี้บีบรัวจนถึงขีดสุด“ลูกน่ะรักคุณ แล้วคุณอ่ะรักลูกบ้างไหม”“พอแล้วครับคุณพ่อ นี่คุณแม่ก็คงเสียใจมากแล้ว”“เรื่องงานวันจันทร์จะทำยังไงล่ะทีนี้ ผมเตือนคุณแล้วนะ”“ฉันไม่รู้ ฉันจะเป็นลม เอ้อออ...” ร่างท้วมแทบหงายหลังไปพิงโซฟา

วีรดานอนร้องไห้อยู่ภายในห้องนอน หญิงสาวเจ็บปวดใจที่สุดเท่าที่เคยมีมา เพียงแค่คำว่าเป็นไปไม่ได้คำเดียวเท่านั้น ร่างอวบอิ่มกระเพื่อมตามแรงสะอื้น มือน้อยข้างหนึ่งปาดน้ำตา ส่วนอีกข้างก็ลูบท้องน้อยๆ ด้วยความห่วงใย“แม่จะทำยังไงดี แม่กลัวเหลือเกินที่จะไม่ได้พบลูก” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เพียงแค่คิดถึงนายหญิงจะไม่ให้เจอหน้าลูกหัวใจของเธอก็เหมือนกับถูกเข็มทิ่มเป็นพันๆ เล่ม“ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นค่ะฉันไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นแน่”“นายท่านขา อึก ๆ !อือ” เมื่อได้ยินเสียงของเขาเธอรีบผุดลุกขึ้นแล้วหันหลังไปหา ดวงตาหวานนั้นแสนเศร้า ก่อนจะโผเข้าหาร่างนั้นอย่างรวดเร็ว“เธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ครั้งนี้คุณแม่ทำเกินไปแล้ว” มิเอะเอ่ยเสียงเรียบ สายตามองออกไปนอกหน้าต่าง สมองของเธอตอนนี้มันมีทุกอย่างอยู่ในหัวหมดแล้ว“นายหญิงบอกว่าหากหนูคลอดลูกแล้วยังอยู่ที่นี่ท่านจะไม่ให้หนูเจอลูก” วีรดาสะอึกสะอื้นมองหน้าเขาด้วยแววตาหลากหลายความรู้สึก“เขาก็บอกให้ฉันหมั้นกับทาเคชิเหมือนกัน”“หมั้นเหรอคะ อึก อึก อือ” เมื่อได้ฟังเช่นนั้นเธอก็ปล่อยโฮขึ้นมาอีก เธอรู้ความหมายของคำว่าเป็นไปไม่ได้แล้วว่าอะไร ลำพังไม่ให้เ

รุ่งเช้า มิเอะถูกผู้เป็นแม่เรียกเข้าหาตั้งแต่เช้า คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นรถของบ้านทาเคชิ เธอมองไปรอบๆ ก็พบว่าทาเคชิไม่มา แต่คนที่มาก็คือพ่อของเขา หญิงสาวยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินออกไปยังห้องรับแขกนั้น“หึ มาแล้วไงครับ ลูกสาวของคุณ” ชายสูงวัยพ่อของทาเคชิเอ่ยขึ้น สายตามองมายังเธฮด้วยแรงเกรียวกราด“ค่ะ มีอะไรเหรอคะ” ใบหน้าเรียบเฉยมองไปยังแขกผู้มาเยือน“มิเอะ มาแล้วเหรอ เธอไปทำอะไรทาเคชิ สภาพถึงดูไม่จืดเลย” แม่ของเธอมองหน้าอย่างจับผิด มิเอะทำท่าทางเหมือนกับว่าเธอไม่ร็อะไรทั้งนั้นแล้วมองหน้าแม่ตัวเอง“ทำอะไรคะ ไม่หนูไม่รู้เรื่องเลยสักนิด”“เธอดูสภาพลูกฉันซิ เขาบอกว่าฝีมือเธอ ” เคนพ่อของทาเคชิ ส่งรูปใบหน้าลูกชายที่บวมช้ำให้กับมิเอะดู เพราะก่อนหน้านี้ได้ให้แม่ของมิเอะดูไปก่อนแล้ว“อะไรคะ หนูจะไปทำอะไรทาเคชิได้ หนูผู้หญิงนะคะ”“แต่ลูกฉันบอกว่าเธอเป็นคนทำ ถึงขนาดนอนซมอยู่บนเตียงที่บ้าน เธอนี่ใจร้ายมากเลยนะ ไม่อยากหมั้นก็บอกันดีๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องให้คนไปทำร้ายกันเลย แบบนี้มันไม่ให้เกียรติกันเลย”“นั่นนะซิ มิเอะ แกทำแบบนี้มันเกินไปไหม” แม่กล่าวสมทบ“หึ คนที่ไม่ให้เกียรติกันก็คือทาเคชิคนดีข

มิเอะทั้งเตะทั้งถีบเพื่อให้ร่างของตัวเองหลุดพ้นจากการกอดรัดของผู้ชายที่น่ารังเกียจตรงนี้ แม้จะออกแรงไม่เต็มที่เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่เธอก็จะขอสู้เต็มที่ ไม่ยอมตกเป็นเมียของมันง่ายๆ หรอก ทาเคชิมันอยากที่จะฟันดาบหรือยังไงกัน“นี่ทาเคชิ ปล่อยฉันนะโว้ย ไอ้บ้า” ปากอิ่มพ่นน้ำเสียงแวดเพื่อด่าทอ ขณะที่กำปั้นก็ทุบไปที่ร่างของมันนั้นอีกมือก็ดันหน้าของมันออกห่าง แขนขาก็สะบัดออกแรงเต็มที่“หึ ไม่ปล่อยหรอก แต่ถ้าปล่อยข้างในตัวมิเอะล่ะได้” น้ำเสียงหื่นกระหายนั้นเอ่ยเล็ดลอดไรฟัน ขณะที่ที่แขนแกร่งก็รัดแน่นต“ปล่อยใส่ตูดฉันนี่มา ไอ้บ้าเอ้ย” มิเอะตะโกนใส่หน้าของทาเคชิ ซึ่งตอนนี้เธอเริ่มหายใจแรงด้วยความเหนื่อย“หึ อ๋อ ชอบประตูหลังเหรอ ได้เลย ฉันก็ชอบเหมือนกัน มันเสียวดี” น้ำเสียงแหบพร่านั้นหื่นกระหายเป็นที่สุด สภาพของชายหนุ่มตอนนี้เหมือนกับเป็นคนละคนกับที่เห็นครั้งแรกที่บ้าน ท่าทางสุภาพเรียบร้อยนั้นไม่มีร่องรอยเอาไว้เลย นี่คงเป็นตัวตนของมันซินะ ไม่ถึงอาทิตย์ก็ออกลายเสียแล้ว อยากให้แม่ของเธอมาเห็นเหลือเกินแบบนี้“อี๋ ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ ฉะ”ผลั๊ก!“อุ๊ค อื้อ” ร่างบางของเจ้าหล่อนถึงกับตัวงอ เพราะกำปั้นนั

เนติกาอมยิ้มเมื่อเห็นความฉ่ำเยิ้มของดอกไม้งามตรงหน้า กลีบของมันแม้จะช้ำจากการเข้าหอเมื่อคืนอยู่บ้าง แต่ความสวยยังคงเป็นเช่นเดิม ดวงตาคมจ้องมองมันด้วยความปรารถนา หญิงสาวค่อยๆ กรีดปลายนิ้วลงไปเพื่อขอดูความฉ่ำข้างในนั้น“อื้อ...ตะ ตัว” เมื่อรู้สึกถึงการแยกออกจากกันนั้น เจ้าของความหวานฉ่ำจึงร้องครางขึ้น หญิงสาวผงกหัวมองผู้เป็นสามี ที่ตอนนี้กำลังซุกซนจนเกินไปเสียแล้ว“หืม ที่รัก จุ๊บ อื้อ อ่าส์” เนติกาเงยหน้าขานรับเสียงหวาน ขณะที่ริมฝีปากนุ่มก็จุมพิตอยู่กับเนินเนื้ออิ่มตรงหน้านั้น เธอใช้นิ้วที่ยวที่สุดสะกิดปุ่มด้านบนไปมาเบาๆ“มัน สะ เสียว ตัวอย่าเขี่ย อื้อ อ่าส์” หัวใจของนีรนิลเต้นระทึก เมื่อกลีบเนื้อสวยถูกแบะออกขณะที่นิ้วร้ายยังเล่นซนจนเธอหัวใจจะวาย เขาทำแบบนี้รู้ไหมว่าน้ำเธอกำลังไหลออกจนหมดตัวแล้ว“ไม่เขี่ยแล้วเลียได้ไหม อื้อ แพล่บ อื้ม อร่อยจัง แพล่บๆ” เนติกาเปรยระหว่างปาดลิ้นร้อนไปตรงปุ่มนั้น พลับดูดซับน้ำหวานแล้วกลืนกินลงคอ ไม่อยากจะบอกเลยว่าน้ำตาลก้อนนี้หวานล้ำจนเธอหลงใหล กลิ่นสาบสาวที่โชยแตะปลายจมูกมันปลุกอารมณ์ดิบข้างในร่างกายของเธอเป็นอย่างดี คิดแล้วก็ห่อปากงาบงับเจ้าเนื้อหยุ่นสีช

นายเหลือบสายตามองเบื้องหน้าในระหว่างนั้นก็ค่อยๆ จรดริมฝีปากพรหมจูบเนินเนื้ออิ่มของเจ้าหล่อนด้วยความแผ่วเบา ปลายนิ้วยาวทั้งสามยังคงแช่มันอยู่ตรงช่อทางรัก เมื่อเห็นสีใสที่ไหลเยิ้มออกมานั้นเธอจึงเบาใจลงบ้าง กล้ามเนื้อหยุ่นที่เริ่มปรับตัวนั้นมันทำให้นายแอบอมยิ้ม“อื้อ ตอดดีจัง จุ๊บ อื้ม จุ๊บ อื้อ” นายเปรยระหว่างนั้นก็พรมจูบลงกับเนินเนื้ออิ่มของเจ้าหล่อน ลิ้นร้อนแอบตวัดปุ่มเนื้อหยุ่นที่บวมเป่งเบาๆ“อ๊ะ คุณ อ๊ะ อื้อ อ่าส์” รสาเงยหน้าร้องบอกเขา หญิงสาวส่ายหน้าไปมาเบาๆ สะโพกสวยบิดเร้าอยู่อย่างนั้น หัวใจของเธอเต้นระทึกเมื่อรู้สึกถึงสิ่งที่ค้างคาอยู่ตรงร่องสวยของเธอนั้นเริ่มขยับไปมา หญิงสาวถึงกลับต้องเลียริมฝีปากที่แห้งผาก มือทั้งสอข้างกำผ้าปูที่นอนแน่น“อื้ม จุ๊บ อื้อ คนดี แบบนี้แหล่ะค่ะ แบบนี้ อื้ม จ๊วบ อือ” เมื่อเห็นว่าร่างน้อยเลิกเกร็งร่างกายนั้นแล้ว นายจึงเปรยออกมาพร้อมกับการเล้าโลมขึ้นสุด เธอห่อปากดูดดึงติ่งเนื้อนุ่มนิ่มของเจ้าหล่อนไปมา หยดน้ำหวานที่เคลือบอยู่ถูกตวัดปาดเลียลงลำคอ นายจึงค่อยๆ ขยับข้อมือตัวเองออกอย่างช้าๆ จากนั้นก็ดันมันเข้าไปใหม่ด้วยความแผ่วเบา“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้อ คุณ อื้อ

รสาตกใจที่เห็นว่ามันไม่ใช่แค่ฝัน แล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน เธอจำได้ว่าเธอถูกเขาจูบอยู่ที่ห้องน้ำในผับนั้น มารู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่นี่แล้ว แถมเขายังทำการถือวิสาสะกับเนื้อตัวเธออีก ทุกอย่างมันคือฝีมือของเขาอย่างนั้นสินะ ทไม่อย่างนั้นเนื้อตัวของเธอไม่ล่อนจ้อนขนาดนี้ สิ่งที่เธอฝันนั้นแสดงว่ามันไม่ได้เป็นเพียงแค่ฝัน เขาจูบเธอจริงเข้าเล็มเลียเนื้อตัวของเธอจริง แถมตอนนี้เขากำลังจะขืนใจเธออีกด้วย รสาตกใจรีบดิ้นหนีปากของเขา“อื้อ จุ๊บ จ๊วบอื้อ” นายครางอย่างขัดใจเมื่อคนด้านล่างดิ้นรนขัดขืนอยู่อย่างนั้น ร่างสูงเหลือบตามองใบหน้าของอีกฝ่าย สายตาสบเข้าอย่างจัง คนตัวสูงกว่ากดร่างของตัวเองลงไปแนบแน่น พร้อมกับบดริมฝีปากลงเคล้าเจ้าหล่อนอย่างหนักหน่วง มือข้างหนึ่งเอื้อมไปไปถูไถลกลีบเนื้อสวยก่อนจะค่อยๆ กรีดลงไปใจกลางสาวแล้วสะกิดติ่งเนื้อหยุ่นเต่งตึงนั้นไปมา“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ นาย อุ๊บ อือ” รสาสะดุ้งกายเบาๆ ตามจังหวะการสะกิดของเขานั้น ร่างน้อยร้อนวูบวาบขึ้นตามจังหวะการสัมผัสของเขา ใช่ว่าเธอจะไร้เดียวสา พอจะรู้ว่าตรงส่วนนั้นมันไวต่อความรู้สึกมากมายขนาดไหน เธอเสียวสยิวเป็นที่สุดเขาทำให้ขนกายของเธอลุกซู่อย่างเ

รสาดิ้นขลุกขลักเธอทั้งผลักทั้งดึงเพื่อให้เขาปล่อยปากจากการจูบเธอนี้ แต่ดูเหมือนว่าคนตัวสูงกว่าจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆ เหมือนลิ้นร้ายของเขาพยายามสอดแทรกเพื่อเปิดปากอิ่มของเธอเข้าไปข้างในริมฝีปากนี้ เธอไม่ยอมให้เขาจูบเธอเหมือนเมื่อวันก่อนเป็นแน่ แค่ครั้งเดียวมันก็เกินพอแล้ว รสาคิดพลางดึงเสื้อของเขาแน่น“อื้อ....” นายครางอย่างขัดใจ เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมให้ความร่วมมือ ความนุ่มนิ่มของปากอิ่มทำให้เธอคิดถึงความหวานจากข้างในนั้น ทีแรกก็แค่อยากจะปิดปากเจ้าหล่อนไม่ให้ส่งเสียง แต่พอได้สัมผัสแล้วมันทำให้เธออยากลิ้มรสความหวานจากข้างในโพรงปากนี้ หญิงสาวค่อยๆ สอดมือเข้าท้ายทอยของเจ้าหล่อน พลางสอดมืออีกข้างเคลื่อนเข้าก้อนเนื้อตรงหน้าอย่างถือวิสาสะ“อ๊ะ อื้อ อะ อุ๊บ จุ๊บ อื้อ อ่าส์” รสารีบร้องห้ามเมื่อเมื่อเขาสอดมือเข้าใต้สาบเสื้อแล้วบีบหน้าอกเธออย่างแรง แต่เธอไม่รู้เลยว่าการกระทำเช่นนั้นมันทำให้เขาอาศัยจังหวะเผลอส่งแทรกเจ้าลิ้นร้ายเข้าไปข้างในโพรงปากเธอทันที รสารีบถดลิ้นเล็กหนี แต่พื้นที่ข้างในปากอิ่มของเธอนี้มันก็ไม่ได้กว้างเหมือนลานจอดรถ เขาไล่ตามต้อนเธอจนมุม และตอนนี้เขากำลังตวัดปลายลิ้นมายังเธอนี้“อื้อ

นีรนิลหน้าร้อนผ่าวเมื่อร่างสวยขาวโพลนทอดยาวอยู่บนเตียงนุ่ม คนตัวเล็กนอนหอบตัวโยงหลังจากที่เรามีความสุขกันไปรอบหนึ่งแล้ว ร่างสูงของเขายังคงขึ้นค่อมอยู่ด้านบน มือทั้งสอข้างยังยันอยู่กับเตียงนุ่มอยู่อย่างนั้น คนตัวเล็กหน้าแดงจัดพลางอมยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงลีลารักของเขา กลีบเนื้อนุ่มก็ร้อนขึ้นมาเลยก็ว่าได้ สายตาหวานเยิ้มมองเรือนร่างของเขาแล้วเอื้อมมือไปลูบไล้เนื้อตัวของเขาไปมาเบาๆ เนติกาเงยหน้าส่งเสียงครางเมื่อฝ่ามือร้อนสัมผัสเรือนร่าง“อื้อ....อาส์” เสียงหวานครางเบาๆ เมื่อฝ่ามือร้อนแสนนุ่มนิ่มนั้นสัมผัสเรือนร่างโปร่งของตนนั้น ร่างสูงโน้มลงไปใกล้ สายตาหวานเยิ้ม นีรนิลอมยิ้มปรือตาหวานเยิ้ม เธอไต่ปลายนิ้วไปกอบกุมอยู่กับเต้าเต่งของเขา“นุ่มมือจังค่ะ อื้อ” เสียงหวานของคนด้านล่างเอ่ย พลางเคล้นไปมาเบาๆ เนติกาหน้าร้อนผ่าวหญิงสาวเบียดร่างน้อยลงไปหาเจ้าหล่อนอีกแล้วคลายยิ้มออกมา“อื้อ มือตัวก็นุ่มจังค่ะ อ่าส์ รู้สึกดีจังเลย” ร่างโปร่งหลับตาเงยหน้าคราง นีรนิลอมยิ้ม ทุกครั้งที่เธอสัมผัสเขาๆ ก็จะร้องแบบนี้ บิดกายส่ายไปมาแบบนี้ ซึ่งมันปลุกเร้าความต้องการข้างในขึ้นมาทุกขณะ นีรนิลใช้ปลายนิ้วยาวสะกิดไปมาเบา

เนติกายืนมองร่างร่างบางในชุดราตรีสีครีมยาวกรอมพื้นด้วยแววตาปลื้มปริ่ม ใบหน้าสวยหวานของคนตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกภูมิใจ เมียใครทำไมสวยขนาดนี้ คนตัวสูงคิดพลางอมยิ้มก่อนจะก้มลงไปจับมือเรียวสวยนั้นขึ้นมากุมไว้ สายตามองคนตรงหน้าหวานเยิ้ม“รู้ไหม ว่าวันนี้ตัวสวยมากเลยนะคะ”“อื้อ ตัวก็สวยค่ะ สวยจนจำไม่ได้เลยคะ”เสียงหวานเอ่ยพลางกุมมือเขาตอบ เธอยิ้มหวานให้คนตรงหน้า คนที่กำลังเป็นคู่วิวาห์กับเธออยู่ตอนนี้ เธอไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่เธอจะได้แต่งงานกับเขา คนที่หนีเธอไปและเลิกกันเมื่อห้าปีก่อนนั้น มันเหมือนฝันเลยก็ว่าได้“อื้อ ว่าแต่ตอนนี้เมียพร้อมหรือยังคะ” เธออมยิ้มใส่ตาหวานคู่ที่ระยิบระยับนั้น นีรนิลมองตามเขาไปยังประตูโบสถ์ที่ปิดสนิทนั้นแล้วพยักหน้า“พร้อมตั้งแต่เกิดแล้วค่ะ” เจ้าหล่อนเย้าคนตัวสูงเล่น เนติกาอมยิ้มก่อนจะจับหัวเจ้าหล่อนแล้วโยกเบาๆ“อื้อ อ่ะจ๊ะ ไปกันค่ะ”“อื้อ...” นีรนิลพยักหน้าเบาๆ จากนั้นทั้งสองสามก็พากันเดินจูงมือเข้าสู่ประตูวิวาห์ ทันทีที่บานประตูเปิดออกเสียงปรบมือก็ดังเกรียวกราวพร้อมกับเสียงชื่นชมยินดีที่ดังขึ้น ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วยิ้มหวานให้กัน มือสองมือกุมกันแน่น แน่นชน

จันทร์เจ้านั่งท้องโย้มองแฟนหนุ่มที่ตอนนี้ดูสดใสขึ้นมามาก หลังจากที่อีคอนได้ถูกถอนคำสาปแล้ว เขาใช้ชีวิตแบบปกติทั่วไป ส่วนลูกน้องของเขา ใครที่เป็นหมาป่านั้นก็ยังเหมือนเดิม ตอนนี้จันทร์เจ้าเป็นที่รักของทุกคนในบ้าน ยิ่งตอนนี้หล่อนมีทายาทของอีคอนด้วยแล้ว หล่อนขออะไรทุกคนจัดให้หล่อนหมด แต่ทว่าตอนนี้หล่อนไม่อยากได้อะไรเลยนอกจากเลือดสดๆ จากมนุษย์ หล่อนมองแก้วสีดำทึบที่ในนั้นบรรจุน้ำสีแดงเข้ม หล่อนกินเลือดบำรุงลูกในท้องแทนนมสดที่มนุษย์กินกัน"คิดถึงแม่จัง " หล่อนเปรยออกมาเบาๆ เมื่อหล่อนรู้สึกอ่อนล้าหล่อนจะนึกถึงแม่บุญธรรมของหล่อนเสมอแต่จะให้ไปในสภาพนี้ ท่านคงตกใจแย่ หญิงสาวนึกพรางก้มลงมองเนื้อตัวของหล่อนที่ตอนนี้ทรุดโทรมลงอย่างเห็นได้ชัด ท้องสาวของหล่อนเป็นเหมือนท้องแฝดลูกสาม หล่อนไม่รู้เลยว่าทำไมร่างหายหล่อนถึงเป็นเช่นนี้ หล่อนไม่กล้าพาลูกไปฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล เพราะหล่อนกลัวว่าที่นั่นของจะแตกตื่น คนท้องที่ดูเหมือนจะเป็นตัวประหลาด อีคอนให้เพื่อนของเขาที่เป็นหมาป่ามาดูแล"คิดอะไรอยู่เหรอครับที่รัก" อีคอนเดินเข้ามาสวมกอดหล่อนอย่างหลวมๆ จากด้านหลัง เขาก้มมองร่างเมียเขาที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งในสวน

จันทร์เจ้ากลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เลือดหมาป่าในกายของหล่อนตอนนี้ทำให้หล่อนถูกแสงแดดได้ หล่อนจึงออกไปไหนมาไหนกับอีคอนได้อย่างเฉกเช่นเดิม ร่างกายสาวของหล่อนถึงแม้ว่าจะเป็นแวมไพท์นั้น แต่ด้วยความที่ดื่มเลือดของหมาป่าจึงทำให้ร่างหล่อนแข็งแรงมากขึ้น หล่อนใช้ชีวิตเหมือนกับมนุษย์ปกติ หล่อนหลับนอนกับอีคอนทุกวันทุกคืน หล่อนไม่รู้เลยว่าตอนนี้ในกายของหล่อนนั้นได้มี สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ก่อกำเนิดขึ้นเสียแล้ว"จันทร์เจ้าจ๋า ตื่นเถิดที่รัก " อีคอนกระซิบข้างใบหูขาว เพื่อเรียกร่างบาง ซึ่งวันนี้ดูเจ้าหล่อนจะตื่นสายกว่าปกติ"อื้ออ "เสียงคำรามอย่างขัดใจนั้นดังมาจากร่างบางที่บิดขี้เกียจไปมานั้น""ตื่นได้แล้วจันทร์เจ้าจ๋า วันนี้คุณกับผมต้องไปดูธุรกิจที่โรงพยาบาลนะครับ" เขากระซิบย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเจ้าหล่อนเพียงแต่ขยับกายเล็กน้อยเท่านั้น แต่ขนตาสวยยังคงปิดสนิท"อื้อ เจ้าไม่อยากตื่นเลยคะอีคอน มันอยากนอนค่ะ" เสียงพึมพำนั้นเปล่งออกมาจากปากสวยทำให้อีคอนหันไปมองหล่อน"ไม่สบายหรือเปล่าครับ หรือว่าเลือดที่ผมเตรียมให้นั้นมันไม่พอ" อีคอนนึกถึงเลือดสุกรที่เขาสั่งมาให่หล่อนดื่มนั้น เพราะหากแม่แวมไพท์สุดที่รักของเขาดื่

หลังจากวันนั้นจันทร์เจ้าก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ หล่อนไม่ต้องนอนหลับในตอนกลางวันและตื่นในตอนกลางคืนอีกแล้ว เพียงแต่หล่อนยังต้องกินเลือดอยู่เท่านั้น อีคอนเป็นคนจัดการให้เจ้าหล่อนทุกอย่าง เขาไม่อยากให้หล่อนต้องเป็นอันตราย แล้วจันทร์เจ้าเองก็เป็นเด็กดีมากขึ้นด้วย ตอนนี้หลับปุ๋ยเชียว"อือ อื้อ " หล่อนบิดกายสาวไปมา พรางดึงผ้าห่มมาคลุมร่างหล่อนอีคอนก้มลงไปมองใบหน้าสวยขาวใสนั้น ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก ฟอดดดด!!! "อื้ออออ " จมูกโด่งก้มลงไปฝังยังแก้มเนียนของหล่อน เขาสูดความหอมนั้นเข้าเต็มปอด"อื้อ..... อีคอน" จันทร์เจ้าเอ่ยขึ้นทันทีที่หล่อนลืมตา หล่อนเห็นใบหน้าหล่อของเขานั้นอยู่แถวๆ หน้าหล่อนนี้"อือหึ ตื่นแล้วเหรอครับ " เขายิ้มนัยน์ตาให้หล่อน"ค่ะ ก็มีคนมาแกล้าเจ้านี่คะ " สายตาหวานหรี่ลงเป็นเชิงเย้าแหย่"ก็เห็นคุณหลับปุ๋ยเหมือนเด็กเชียว""ค่ะ นี่เช้าแล้วเหรอค่ะ " หล่อนมองไปรอบๆ พรางมองไปที่หน้าต่างที่มีแสงลอดเข้ามานั้น"ครับ ไปเดินเล่นกันไหม นานแล้วที่ผมไม่ได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นกับคุณ" เขาหันไปมองหน้าต่างนั้น แล้วหันมายิ้มกว้าง"อือ แต่เจ้ายังอยากนอนอีกหน่อยนี่ค่ะ หล่อนล้มตัวนอนลงอีกครั้ง อีคอนมองร่

จันทร์เจ้าอาการไม่ดีขึ้นเลย มีแต่จะทรุดโทรมลงทุกวันๆ ตอนนี้ก็จะครบ 7 วันแล้ว หล่อนยังคงทุกทรมานอยู่อย่างนี้ อีคอนนั่งมองรางบางของเขาอย่างเศร้าสร้อย ท่านผู้เฒ่าก็ยังใช้เวทมนต์ช่วยประคองอาการของหล่อนไว้ เขามองร่างหล่อนที่อ่อนเปลี้ยเพลียแรงนั้นในใจเขาก็รู้สึกเจ็บปวดแทนเจ้าหล่อน"นังหนูนี่เป็นยังไงบ้าง" เสียงนั้นเอ่ยขึ้น อีคอนหันกลับไปมองนิ่งแล้วดวงตาคู่นั้นก็สลดลงอย่างเห็นได้ชัด"ยังไม่ดีขึ้นเลยครับท่านผู้เฒ่า""นี่เป็นวันที่ 7 แล้วสินะ " ท่านผู้เฒ่านับนิ้วระหว่างนั้น อีคอนมองตามอย่างหนักใจ"ครับ นางยังไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นเลย " ชายหนุ่มหันกลับไปมองหล่อนด้วยสีหน้าที่เศร้าสร้อย ในใจแสนทรมาน นี่เขาต้องเสียหญิงอันเป็นที่รักไปหรือนี่"เราใช้ทุกวิถีทางแล้ว ข้าก็ถอดใจ " ท่านผู้เฒ่าเอ่ยอย่างหมดหวังเช่นกัน ...."เอ่อ..... มีอีกวิธีหนึ่ง" ท่านผู้เฒ่าหยุดพูดไปสักพักหนึ่งอะ อะไรหรือครับท่านผู้เฒ่า " อีคอนเอ่ยถามด้วยท่าทางร้อนรน"คืนนี้พระจันทร์เต็มดวงใช่ไหม เจ้านำร่างหล่อนออกไปรับแสงจันทร์ดู เผื่อมันจะช่วยได้" ประโยคนั้นทำให้ชายหนุ่มหัวใจพองโต เขาเริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้างเล็กน้อย ในใจนึกถึงปานรูป

อ๊ากกก โอ๊ยยยย!!!ไม่ทันที่จันทร์เจ้าจะขยับกายงาม ร่างของอีคอนถูกกัดกระเด็นออกไปจากตรงนั้น จันทร์เจ้ามองชายคนรักตรงหน้านี้อย่างตกใจ ดวงตาคู่สวยของหล่อนขึ้นสีฟ้าในทันที มือเรียวกำเข้าหากันแน่น ภาพที่เห็นคือเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากบาดแผลของชายหนุ่มคนรักทำให้จันทร์เจ้าโกรธเป็นที่สุด"เป็นยังไงไอ้อีคอน มึงกลายร่างมาสู้กับกูเดี๋ยวนี้" แม็กซ์เอ่ยทั้งๆ ที่ร่างของเขาเป็นหมาป่า สายตาสีแดงทรงอำนาจนั้นมองชายหนุ่มนั้นนิ่ง"อย่ามาสั่ง มึงไม่ใช่พ่อกู" ประโยคที่แสนจะกวนประสาทของเขา ทำเอาแม็กซ์โกรธจัด มันจ้องหน้าอีคอนเขม็ง"ถ้าอย่างนั้นมึงก็ตายเสียเถอะ" อ๊ากกกก!!! แม็กซ์พูดเสร็จก็กระโจนร่างหมาป่าของมันนั้นเข้าหาอีคอนอย่างแรง"อย่านะ งับ!!! ........ ควับ!! .....พรืดดดด!! จันทร์เจ้าตะโกนอย่างตกใจ พรางร่างของหล่อนก็กระโดดเข้าไปขวางทางนั้น"โอ้ยยยย อ๊ากกกก!! " เสียงแม็กซ์ ร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เมื่อเขี้ยวของมันฝังอยู่ในร่างสาวของหญิงสาว จันทร์เจ้าล้มกลิ้งไปกับพื้นทันทีตามแรงกระโจน ดวงตาหล่อนแววสีฟ้าด้วยความโกรธเมื่อแม็กซ์ทำร่างหล่อนให้เป็นแผล หญิงสาวหันไปมองตรงหัวไหล มันน่าเหลือเชื่อที่บาดแผลนั้นค่อยๆ ปิด

จันทร์เจ้าร้อนลุ่มในกายอย่างบอกไม่ถูก หล่อนต้องการที่จะปลดปล่อย เลือดในกายของหล่อนตอนนี้เริ่มร้อนระอุไปทุกอณูรูขุมขน มืเรียวของหล่อนเองค่อยๆ เคลื่อนกายลูบคลำตัวเองไปมาอย่างเนิบนาบ "อ๊าส์" หล่อนครางออกมาเบาๆ อย่างรู้สึกดี ในใจนึกถึงคนรักเป็นที่สุด หากอีคอนอยู่เขาคงช่วยหล่อนไปนานแล้ว หญิงสาวหลับตาพริ้มนึกถึงหน้าชายหนุ่ม มือของหล่อนลกไปตามผิวเนียนของตัวเองเบาๆ"อ๊ะ อ๊าส์ อีคอนขาช่วยเจ้าด้วย "หล่อนครางเรียกชื่อชายหนุ่มช่วยเบาๆ มือเรียวของหล่อนเองก็สอดเข้าสาบเสื้อของหล่อนนั้น อกสวยของหล่อนเองถูกมือของตัวเองขยำมันไปมาอย่างหนักหน่วง ตอนนี้หล่อนต้องการปลดปล่อย "อ๊ะ อ๊ะ อ๊า" เสียงหวานเอ่ยครางขณะที่ตัวเองยังหลับตาพริ้ม"อ๊ะ อ๊ะ อือ" นิ้วยาวของหล่อนเองสอดแทรกเข้าไปในกายสาวของตัวเองอย่างช้าๆ "อืมมมมม" จันทร์เจ้าครางออกมาเบาๆ เมื่อกุหลาบสาวของหล่อนสัมผัสได้กับความเย็นจากนิ้วของหล่อนนั้น "อ๊าส์ อ๊าส์" หล่อนชักนิ้วตัวเองเข้า-ออกอย่างช้าๆ ปลายนิ้วโป้งของหล่อนก็บี้บีบปุ่มกระสันของหล่อนเองเบาๆสวบๆๆๆๆ!!! แจ๊ะๆ!!! เสียงนิ้วยาวนั้นเสียดสีร่องสาวจนทำให้น้ำในกายของหล่อนถูกกระตุ้นออกมา "อ๊ะ อ๊ะ อีคอนขา" หล่