บทที่ 434

มู่จิ่วซีพูดไม่กี่คำก็รีบเดินเข้าไป กลิ่นคาวเลือดด้านในยังไม่ได้ฟุ้งจางหาย ทำเอามู่จิ่วซีขมวดคิ้ว

พอเข้าไปก็เป็นเรือนหลังใหญ่มาก รอบด้านล้วนเป็นกำแพง ดูไปแล้วเป็นส่วนตัวไม่เลว

นางอาศัยความรู้สึกตอนถูกคลุมหัว พวกเขาไม่ได้ไปยังอาคารด้านหลังเรือน แต่เป็นภายในเรือนใหญ่หลังนี้

สถานที่ที่นางสังหารคนอยู่ชิดทางด้านตะวันออก ทางด้านนั้นมีของเสียหายมากมาย เห็นชัดถึงการต่อสู้อันรุนแรง

ไม่นานนัก นางก็เห็นทางที่นางออกมาจากใต้ดิน เพราะว่าถูกยิงไปด้วยธนูจนเป็นรู

"คุณหนูใหญ่ ท่านผู้สำเร็จราชการแทนกับเจ้าสำนักฮั้วอยู่ด้านล่างขอรับ" ทหารมังกรดำนายหนึ่งกล่าวขึ้นมา

มู่จิ่วซีให้เย่ฮานคอยดูข้างบน ส่วนนางก็ลงไปด้านล่างทันที นางขณะลงไปก็ตะโกนไปด้วย : "โม่จุน ท่านพี่ฮั้ว!"

"ซีเอ๋อร์!"

"จิ่วซี!" เสียงของชายทั้งสองตกใจได้ดังก้องมา

มู่จิ่วซีเห็นพวกเขาเดินออกมาจากห้องอุโมงค์หิน แต่ว่าทั้งสองคนกลับเต็มไปด้วยฝุ่น

"ซีเอ๋อร์ เจ้ามาได้ยังไง? เจ้าอยากตายหรือไง!" โม่จุนทันใดนั้นก็โกรธมาก แต่เขาก็ได้เดินเข้ามาหามองแผลของนางว่ามีเลือดไหลหรือไม่

"ข้าบอกให้เจ้าไปตามท่านพี่ฮั้วมาหาข้า พวกเจ้ากลับไม่บอกไม่กล่าวเลยสัก