ท่านประธานคะอย่าหื่น

บทที่ 1 สิงหราช

ในช่วงบ่ายของวันอาทิตย์ ซึ่งเป็นวันหยุดที่เหมาะกับการพักผ่อนหลังจากต้องเผชิญหน้ากับความเหนื่อยล้าจากการทำงานมาตลอดห้าวัน ท่ามกลางกลิ่นหอมของนมและเนยที่ลอยกรุ่นอยู่ในคาเฟ่ร้านดังที่ตั้งอยู่บริเวณชั้นล่างของคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่ง เสียงเพลงสากลที่เปิดคลอไปกับบรรยากาศทำให้ทั้งรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายไม่น้อย เสียงสนทนาที่ดังมาเป็นระยะจากลูกค้าแต่ละโต๊ะยิ่งทำให้คาเฟ่แห่งนี้ดูครึกครื้นขึ้นมา เครื่องดื่มแก้วโปรดและของว่างยามบ่ายพาให้บทสนทนายิ่งไหลลื่น เจ้าจันทร์ หรือชื่อที่เพื่อนๆ เรียกจนชินปากว่าคุณเจ้า ก็เป็นหนึ่งในคนที่มาใช้บริการคาเฟ่แห่งนี้ด้วยฉายา 'คุณเจ้า' ที่ได้มาเพราะความเจ้าระเบียบนั้นดูจะละลายหายไปเมื่อเวลานี้เจ้าตัวอยู่นอกเวลางาน เจ้าจันทร์ที่ถูกเพื่อนนัดให้ออกมาเที่ยวเล่นด้วยกันแทบจะสลัดภาพลักษณ์เลขาจอมเนี้ยบไปจนหมด ชุดทางการกับแว่นตาอันโปรดที่ชอบสวมใส่ พอเปลี่ยนมาสวมคอนแทคเลนส์กับชุดสบายๆ ก็ให้ความรู้สึกราวกับเป็นคนละคนจนโดนเพื่อนแซวตั้งแต่เห็นหน้านั่งคุยกันไปๆ มาๆ ก็กลายเป็นว่าหัวข้อสนทนาเปลี่ยนไปเรื่อยเปื่อยจนแทบจำไม่ได้แล้วว่าคุยอะไรกันไปบ้าง "เอ๊ะ นั่นคุณสิงหราชที่เป็นซี...