ตอนที่ 84 แล้วคนไหนที่ลูกเลือก

โรงพยาบาล

“ แอมมี่มาหาลุงหน่อยสิ “ เสี่ยโอมที่ตอนนี้อยู่ในห้องกับเด็กหญิงตามลำพัง เพราะไม่รู้ว่าแม่ของเด็กหายหัวไปไหน เขากวักมือเรียกเด็กน้อยให้วิ่งเข้ามาหา 

“ ใครคือลุงคะ คุณเป็นคุณพ่อของแอมมี่นิ “ เด็กหญิงถามออกมาอย่างไร้เดียงสา

“ โอเค ๆ จะลุงหรือพ่อก็ช่างเถอะ แต่มานี้ก่อนได้มั้ย ลุ—พ่อมีอะไรจะถาม “ เด็กหญิงรีบวิ่งเข้ามาหาเขาในทันทีเสี่ยโอมจึงนั่งย่อตัวลงแล้วลูบหัวเด็กเบา ๆ 

“ ที่ผ่านมาแอมมี่อยู่กับใครครับ “ 

“ แอมมี่อยู่กับแม่แล้วก็ยายค่ะ “ 

“ เหรอ? มีคนอื่นอีกไหมครับ คนที่เป็นผู้ชาย “ เขาพยายามที่จะหลอกถามเด็กหญิง เด็กน้อยก็จ้องหน้าเขาพร้อมกับรอยยิ้ม

“ ผู้ชาย? หรือ คุณพ่อหมายถึงคุณลุง….” 

“ แอมมี่!! “ ก่อนแอมมี่จะได้พูดบอกอะไรไปมากกว่านั้น รสาก็เดินเข้ามาขัดเสียก่อน

“ แม่ซื้อขนมมาให้น่ะแอมมี่ มาเอาไปกินเร็ว “ แอมมี่จึงรีบวิ่งเข้าไปหาแม่ แล้วทั้งสองก็พากันเดินออกไปข้างนอก เสี่ยโอมก้มมองฝ่ามือของตัวเองพร้อมกับยิ้ม เพราะที่ฝ่ามือของเขามีเส้นผมของเด็กหญิงติดอยู่ด้วย 

“ โอม “ ชายหนุ่มสะดุ้ง เนื่องจากระหว่างที่เขากำลังจะหาที่เก็บเส้นผม คนเป็นแม่ของเขาก็เดินเข้ามาพร้อมกับเรียกเขาเสียงดัง เขารีบหันมองเธออย่างไม่พอใจ

“ นี่คุณยังไม่ยอมกลับอีกเหรอ “ 

“ นี่แม่น่ะโอม จะคุยกับแม่ดี ๆ หน่อยไม่ได้หรือ “ อเล็กซ่าพูดอย่างเรียกร้อง ให้ลูกชายสนใจกันบ้าง

“ แล้วคุณมีอะไรจะคุยกับผมล่ะครับ คุณอเล็กซ่า “ เสี่ยโอมเรียกชื่อใหม่ของมารดาอย่างห่างเหิน ทำเอาคนโดนเรียกถึงกับนิ่งไปต่อไม่เป็น ทั้งคู่เงียบไปพักหนึ่ง อเล็กซ่าจึงพูดขึ้น

“ แม่ไม่เชื่อว่าเด็กแอมมี่นั่นเป็นลูกแก แม่อยากให้ตรวจดีเอ็นเอ “ เธอพูดพร้อมมองที่ลูกชาย คนที่กำลังแสยะยิ้มด้วยท่าทีขบขันมองมายังเธอ

“ คุณอย่ามายุ่งเรื่องนี้ได้มั้ย มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ และ อีกอย่างไอ้หนึ่งมันบอกผมแล้วว่าคุณพูดไม่ดีกับครีมหอม คุณพูดอะไรกับเธอไปบ้างเธอถึงได้หนีผมไป และ ไม่แวะมาหาเลยแบบนี้ ติดต่อก็ไม่ได้ด้วย “ คนพูดมีท่าทีโมโห สีหน้าของเขาต่อว่าคนตรงหน้าอย่างชัดเจน 

“ แต่แม่เป็นแม่ของโอมน่ะ แม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกคนดี ๆ ให้ลูก “ อเล็กซ่ารีบโต้กลับ อศิรจึงได้แต่ถอนหายใจแรง เขาไม่ได้อยากให้เธอมาทำหน้าที่แม่ตอนนี้เสียหน่อย

“ เหอะ! ผมดีใจที่คุณกลับมา แล้วเรียกตัวเองว่าแม่ แต่ถ้าจะกลับมาแล้ว มาตัดสินผู้หญิงที่ผมเลือก ว่าไม่คู่ควรกับผมอย่างโน้นอย่างนี้ ผมก็เลือกจำว่าแม่ของผมตายไปตอนที่ผมอายุได้ 8 ขวบเสียยังดีกว่า “ คำพูดของลูกชายทำเอาคนเป็นแม่เหมือนมีอะไรมาทุบอก เธอยอมรับว่าไม่เคยเหลียวแลลูกคนนี้เลย แต่ตอนที่เธอกลับมาเยี่ยมแล้วรู้ว่าเขาถูกทำร้าย เธอก็เป็นห่วงมากเช่นกัน มันจึงทำให้เธอยังยืนอยู่ตรงนี้ 

“ แล้วอีกเรื่อง ที่คุณมาหาผมก็เพราะเห็นข่าวที่มีคนปล่อยรูปของผมออกไปใช่มั้ย ไม่ต้องห่วงหรอกผมคงไม่ดัง จนข่าวจะไปถึงประเทศที่คุณอยู่หรอกน่ะ “ เสี่ยโอมหันมาพูดส่งท้าย เล่นเอาคนเป็นแม่แบบอเล็กซ่าพูดไม่ออก เพราะเธอมาด้วยเหตุผลที่ลูกพูดจริง ๆ 

“ แล้วสองคนนั้น คนไหนคือคนที่ลูกเลือกล่ะ “ เธอถามลูกชายเป็นคำถามสุดท้าย แต่คนตรงหน้ากลับเงียบไม่ตอบ อเล็กซ่าจึงเดินออกไปจากห้องแล้วหาคำตอบเอาด้วยตัวเอง แต่โชคดีที่มาเจอกับหมอไนยะ ที่กำลังจะมาหาเพื่อนเข้า

“ อ้าวคุณหมอ ถ้าฉันจำไม่ผิดคุณเป็นเพื่อนกับลูกชายฉันใช่มั้ย “ คนที่ได้ยินคำถามก็รีบพยักหน้ารับแล้วยกมือไหว้เธอ 

“ ฉันอยากรู้ว่าโอมกับครีมหอมเจอกันได้อย่างไร แล้วมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งไปถึงขั้นไหน “ ไนยะฟังแล้วก็เงียบ 

“ ฉันแค่อยากจะรู้เรื่องของลูกชาย “ คนพูดมองคนตรงหน้าด้วยแววตาอ้อนวอนขอร้อง ปนความรู้สึกผิด ทำให้คุณหมอผู้ใจดีอย่างไนยะใจอ่อน เลยยอมเล่าเรื่องทุกอย่างของเพื่อนเขาและน้องครีมหอมที่ตัวเขาพอจะรู้ รวมไปถึงเรื่องรสาให้แม่ของเพื่อนได้ฟังและรับรู้ไว้ 

“ แล้วแบบนี้ลูกชายฉันมีใจให้กับคนไหนล่ะคะ? “ อเล็กซ่าถามขึ้นหลังจากที่ฟังเรื่องราวอันสับสน คนเล่าก็ยิ้มจาง ๆ เพราะเขาก็ไม่แน่ใจ แต่ถ้าจะให้เดาก็คงไม่ยากอะไรหรอก

“ คนปัจจุบันครับ ผมว่าโอมมันมีใจให้ครีมหอม ถึงมันไม่บอกแต่พวกเราที่เป็นเพื่อนก็พอจะเดา ๆ กันออก “ 

“ อืม ขอบใจมากน่ะที่บอกเรื่องนี้ ฉันไม่อยากให้ลูกชายซ้ำประวัติเดินรอยตามพ่อเขา แต่ว่าถามอีกเรื่องหน่อยได้มั้ย โอมให้เธอตรวจดีเอ็นเอของเด็กแอมมี่นั่นแล้วใช่มั้ย “ ไนยะจ้องมองที่หน้าของอเล็กซ่าทันที หญิงกลางคนก็ยิ้มจาง ๆ ให้กับท่าทีของเขา

“ ถึงฉันจะไม่ได้เลี้ยงโอมมา แต่ฉันก็พอจะรู้ ว่าลูกชายของฉันจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ ขอบใจหมอมากที่มาช่วยตอบคำถามฉัน ถ้าผลตรวจดีเอ็นเอออกมาเป็นอย่างไร ก็อย่าลืมแจ้งฉันอีกคนด้วยละ “ เธอพูดจบก็ส่งยิ้มอ่อนให้หมอหนุ่ม แล้วจึงหันหลังเดินออกไป