ตอนที่ 83 โอมรักครีมหรือเปล่า

เจระวี คาเฟ่

“ อยู่ดี ๆ รสาก็โผล่มาพร้อมกับลูก ทั้งที่ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิด รสาเป็นคนทิ้งโอมไป ไม่ใช่เหรอ “จีนเน่ที่นั่งฟังสามีตัวเองเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง แล้วก็พูดขึ้นอย่างไม่เข้าใจ 

“ ก่อนจะมานี้พี่ก็โทรหาครีมหอมว่าไอ้โอมฟื้นแล้ว แต่ไม่รู้ว่าน้องจะยอมมาหามันมั้ย “ 

“ เฮ้อ ถ้าเป็นกู ให้มาก็จะมาลาว่ะ เพราะแม่ไอ้โอมก็จ้องจะดูถูกครีม แถมอยู่ ๆ ดันมีลูกมีเมียโผล่มาเพิ่มอีกเป็นกู กูคงไม่เอาแล้ว “ พลอยเจนที่นั่งฟังก็เริ่มออกความเห็นไปตามความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ไม่เข้าข้างใคร 

“ แต่ก็เป็นห่วงน้องน่ะ ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง โทรไปหาน้องก็ไม่รับ “ จีนเน่บ่นออกมาอย่างเป็นห่วงคนที่เธอเอ็นดูเหมือนน้องสาว

“ คงจะต้องรอให้ไอ้โอมมันเคลียร์เรื่องรสาให้เสร็จก่อน แต่ก็หวังว่า กว่าจะถึงวันนั้นครีมหอมคงไม่เปลี่ยนใจจากมันไปเสียก่อนน่ะ “พลอยเจนที่เข้าใจสถานการณ์บอกอย่างคนที่คิดไว้แล้ว ว่าสักวันมันต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับไอ้เพื่อนแสนเจ้าชู้ของเธอ

“ ทำไมคนจะรักกัน มันถึงได้มีอุปสรรคอะไรขนาดนี้ด้วย “จีนเน่บ่นออกมาพร้อมกับถอนหายใจแรง หนักใจแทนเพื่อน พลอยเจนจึงหันมาพูดด้วยเพื่อนให้จีนเน่ไม่ต้องไปคิดมาก

“ อย่าคิดมากแทนพวกเขาเลย ถ้าใจของไอ้โอมมันรักครีมหอมจริง ๆ มันคงมีวิธีที่ดีพอกลับมาง้อน้องได้เองแหละ แต่ปัญหาก็คือมันรักครีมหอมหรือเปล่า “ 

“ แต่เป็นถึงขนาดนี้แล้ว คิดว่าน่าจะรักนั้นแหละ “ 

เกลวาดี

ครีมหอมนั่งอยู่บนชิงช้าไม้ตัวเก่า หน้าบ้านไม้หลังสีขาว ในหัวของเธอก็คิดย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อตอนสาย ๆ 

“ เดี๋ยว เธอใช่มั้ยชื่อครีมหอม “ครีมหอมที่กำลังจะขึ้นไปหาเสี่ยโอมบนห้อง ก็โดยรสาเรียกดักทางไว้

“ ใช่ “เธอจึงหยุดแล้วหันไปมองคนเรียก

“ เฮ้อ โอมก็เลือกเก่งจัง เธอยังดูเด็กอยู่เลย ทำไมโอมถึงได้ทำแบบนี้ “รสาพูดด้วยเสียงเหมือนจะเศร้า แต่ก็ไม่ค่อยจะเห็นถึงความจริงใจแม้สักนิด

“ คุณหมายถึงอะไร “ ครีมหอมถามคนตรงหน้าไป

“ น้อง พี่ขอเตือนด้วยความหวังดี ในฐานะที่เป็นผู้หญิงด้วยกัน ผู้ชายน่ะ มันยอมพูดคำว่ารักเพื่อที่จะได้รับรางวัลโดยการพาไปจบที่เตียงกันทั้งนั้นแหละ พี่เองก็เป็นคนหนึ่งที่อยากได้ความรักจากโอม ก็เลยยอมโอมทุกอย่าง “ รสายกมือขึ้นปาดน้ำตา

 “ แต่สุดท้ายก็เป็นแบบที่น้องรู้ “ พูดจบเธอก็มองไปที่ลูกสาวตัวน้อยที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ไม่ไกล 

“ พี่กับโอมเราไม่ได้ไปต่อ แต่ที่พี่มาวันนี้ก็เพราะอยากจะให้ลูกได้มีพ่อ เพราะลูกสาวพี่ยิ่งโตยิ่งถามหาพ่อทุกวัน พี่เองก็…”รสาพูดไม่จบก็ก้มหน้าร้องไห้สะอื้น จนครีมหอมที่เคยมีชะตากรรมเดียวกันกับเด็กคนนั้นรู้สึกสงสารขึ้นมา เพราะเธอเองรู้ดีว่าการโตมาโดยไม่มีพ่อมันเป็นอย่างไร 

“ แล้วดูจากทรง โอมก็คงยังหลงน้องมาก พี่เลยอยากจะขอน้องในฐานะที่เป็นผู้หญิงด้วยกัน ขอให้แอมมี่ได้มีพ่อน่ะ “ รสาเงยหน้าขึ้นมาพูดกับครีมหอมที่กำลังมองไปที่ลูกสาวของเธอ ครีมหอมหันกับมาจ้องที่รสาแล้วก็พยักหน้าให้ โดยที่ไม่ตอบอะไร

“ นี่เรากำลังทำอะไรอยู่ เรายอมมอบกายถวายใจให้กับเขา เพียงเพราะว่าเรารักเราหลงเขา ทั้งที่ ..เขาไม่เคยแม้แต่จะบอกรักเราสักครั้งด้วยซ้ำ แกทำอะไรลงไปครีม แกคิดว่าตัวเองจะได้อยู่กับเขาไปตลอดชีวิตหรือไง ถึงได้ยอมเขาขนาดนั้น“ ครีมหอมนั่งพึมพำตัดพ้อ ก้มหน้าร้องไห้เหลืออด ทำไมความรักมันทำร้ายคนได้ถึงขนาดนี้ 

“ ครีม พ่อให้พี่มาตามไปกินข้าว ครีมเป็นอะไร! “ เคเปอร์ที่เดินเข้ามาหาเห็นน้องร้องไห้อยู่ก็ตกใจรีบนั่งลงที่ชิงช้าตรงที่ว่างข้างน้อง ครีมหอมเห็นแบบนั้นก็รีบยกมือขึ้นปาดน้ำตา แล้วหันมาพูดกับพี่ชาย

“ อืม พี่มาก็ดี ครีมมีอะไรจะปรึกษา “

“ ว่ามาสิ “ 

“ ครีมว่า จะไปเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษ “ 

“ จริงเหรอ “ เคเปอร์อุทานขึ้นด้วยความดีใจ ที่เห็นว่าน้องสาวไฝ่จะเรียนรู้ ครีมหอมรีบพยักหน้าตอบพี่ชาย

“ ใช่ แต่ครีมจะไม่เอาเงินของที่บ้านไปเรียนน่ะ “ 

“ อ้าว แล้วครีมจะไปเอาเงินที่ไหน พี่เป็นพี่ครีม ถ้าครีมอยากให้พี่ช่วยส่งเรียน พี่ก็ส่งได้ ไม่เหลือบากกว่าแรงหรอก ครีมไม่ต้องเกรงใจ “ เคเปอร์พูดพร้อมยกมือลูบหัวน้องด้วยความเอ็นดู ครีมหอมก็จ้องหน้าพี่ชายแล้วยิ้มให้เขาทั้งน้ำตาไม่รู้ว่าดีใจหรือยังเศร้าอยู่กันแน่ 

“ ครีมจะไปกับป้าชลลี่ ป้าชลลี่เขาเคยเป็นผู้จัดการคนสนิทของแม่ครีมสมัยเป็นนางแบบ ป้าเขาต้องย้ายไปทำงานที่ลอนดอน แล้วทาบทามอยากได้ครีมไปทำงานเป็นเด็กในสังกัด แล้วก็บอกว่าจะแนะนำที่เรียนดี ๆ ให้ครีมด้วยนะคะ ครีมก็เลยคิดว่าจะทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย “ 

“ จริงหรือ นี้น้องพี่จะไปเป็นดาราหรือนางแบบล่ะ?” เคเปอร์ถามคนตรงหน้าด้วยความดีใจ น้องสาวเขารูปร่างหน้าตาดีแบบนี้ต้องดังแน่เลย แต่คนถูกถามดันตอบตัดความหวังพี่ชายกลับมาเสียอย่างนั้น

“ ไม่รู้หรอกค่ะ แต่ครีมคิดว่าแบบตัวเองเป็นแค่คนจัดฉากจัดไฟหลังเวทีได้ก็บุญแล้วค่ะ “ 

“ พูดเป็นเล่นไป น้องสาวพี่สวยขนาดนี้ ใครจะไปใจดำให้อยู่แค่หลังเวทีกัน แต่ไม่ว่าครีมน้องพี่จะเป็นอะไรพี่ก็ดีใจด้วย แล้วก็อย่าลืมน่ะว่าถ้า ขัดสนหรือตังไม่พอใช้ พี่เคเปอร์คนนี้จะเป็นอีป๊าส่งเสียเอง “ ชายหนุ่มยกแขนสองข้างขึ้นมากอดอกพร้อมเอนหลังทำท่าเชิดชูคอประกอบคำพูดจนน้องสาวเห็นภาพ แล้วหัวเราะออกมาอย่างห้ามมันไม่อยู่

“ ขำอะไรกันนะ แอบมาคุยกันสองคนได้อย่างไร ให้มาตามครีมไปกินข้าวไม่ใช่หรือ “ คิตตี้เดินเข้ามาต่อว่าพี่ชายเธอ 

“ โมโหหิวหรือไงคิตตี้ “ คนเป็นพี่ก็กวนน้องกลับ

“ ก็ใช่น่ะสิ รีบลุกได้แล้ว “ คิตตี้ดึงแขนทั้งสองคนให้ลุกจากชิงช้า แล้วคล้องไว้ด้วยแขนของตัวเองจากนั้นจึงพากันเดินไปที่บ้านใหญ่