ตอนที่ 82 ท้องกับกูได้ยังไง!?

“ เสี่ย “ ครีมหอมที่ตั้งใจเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะไม่ใจอ่อนให้เขา แต่พอเห็นเขาเจ็บเธอก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เธอรีบเข้าไปช่วยพยุงเขาให้ลุกขึ้น 

“ ครีม ครีมไปไหนมา พี่คิดว่าตื่นขึ้นมาพี่จะเห็นครีมเป็นคนแรกเสียอีก “ เขาถามเมื่อลุกขึ้นยืนชิดกับเธอ

“ จะอยากเห็นหน้าครีมเป็นคนแรกไปทำไมคะ ในเมื่อเสี่ยก็มีทั้งแม่ ทั้งแม่ของลูกอีก “ ครีมหอมตอบเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย

“ ครีมรู้เรื่องรสากับแอมมี่แล้วเหรอ “ เขาถามเธอกลับด้วยแววตากังวล

“ ใช่ ครีมถึงได้กลับมาเพื่อที่จะถามเสี่ย ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่ของลูกเสี่ย จริงใช่มั้ย “ เธอถามออกมาพร้อมกับแววตาที่แดงก่ำ 

“ ตอบมาสิคะ “ ทำไมเขาถึงเอาแต่ยืนนิ่งแบบนี้ แค่ตอบเธอมาว่า เขารักเธอ ไม่ได้หรือไง 

“พี่ขอโทษครีม “ คำพูดของเขาทำเอาเธอแขนขาอ่อนไร้เรี่ยวแรง แขนเล็กที่โอบเอวเขาไว้รีบคลายออก มันเป็นอย่างที่เธอคิดจริง ๆ สินะ 

“ พี่ยังไม่แน่ใจเรื่องแอมมี่…แต่ว่า..” 

“ พอ! ครีมพอจะรู้แล้วละ “ 

“ รู้อะไรครีม “ เขาจ้องคนตรงหน้าที่น้ำตากำลังไหลลงมาอาบแก้ม มองมายังเขาด้วยแววตาผิดหวัง

“ ขอบคุณมากนะคะกลับเรื่องที่ผ่านมา ขอบคุณที่ทำดีกับครีมมาโดยตลอด “ 

“ เดี๋ยว พูดอะไรนะครีม “เขารีบคว้าแขนของเธอเอาไว้ เพราะเธอกำลังจะเดินหนีเขาไป

“ ปล่อย!! ต่อไปนี้ครีมจะเห็นคุณค่าของตัวเองให้มากกว่านี้ …” ครีมหอมรีบสะบัดมือและเดินหนี เธอจะไม่ใจอ่อนให้เขาอีก ที่ผ่านมาเธอยอมให้เขามามากพอแล้ว

“ ครีม! ฟังพี่ก่อนได้มั้ย “ อศิรพยายามวิ่งตามเธอจนเขาสะดุดเสาน้ำเกลือล้มลงไปนอนกองที่พื้นอีกรอบ แต่น้องก็ไม่หันกลับมามองเขาเลย

“ ครีม! ครีมกลับมา!! ครีม!! ครีมหอม!“ 

“ ไอ้โอม มึงมานอนทำห่าอะไรตรงนี้ “ ไนยะเดินเข้ามาเจอ ก็รีบเข้ามาช่วยพาเพื่อนให้ลุกขึ้นยืน

“ ครีม กูต้องการคุยกับครีม “ เมื่อลุกขึ้นมาได้เขาก็พยายามจะออกไปหาเธอ แต่ก็โดนไนยะห้ามไว้

“ มึงจะไปคุยกับน้องว่ายังไง ตอนนี้คุยเรื่องแม่มึง กับ แม่ของลูกมึงก่อนดีกว่ามั้ย “ เสี่ยโอมนิ่งไปแล้วจ้องที่หน้าเพื่อน 

“ มึงเชื่อจริงเหรอว่าแอมมี่เป็นลูกกูจริง ๆ “ เขาถามออกมาอย่างไม่แน่ใจเอามาก ๆ

“ กูจะรู้กับมึงหรือไง กูไม่ได้ทำกับมึงด้วยน่ะ “ คนโดนถามก็ไม่รู้จะตอบอย่างไร เพราะเขาก็ไม่ได้อยู่ใต้เตียงเสียหน่อย 

“ แต่กูจำได้ว่ากูป้องกันทุกครั้งเวลามีอะไรกับคนอื่น” เสี่ยโอมตอบเพื่อนเสียงดัง แต่ท่าทางไม่มั่นใจของเขา ทำเอาหมอไนคิ้วยุ่ง

“แล้วรสาจัดเป็นคนอื่นด้วยมั้ยเนี่ย กูละไม่เข้าใจที่มึงจะสื่อเลย “ 

“ ก็คนอื่นนั้นแหละ! คนที่ไม่ใช่คนอื่นมีแค่ครีมหอมคนเดียวเท่านั้น เพราะกูมีอะไรกับครีมทุกครั้งไม่เห็นจะได้ป้องกันเลยแถมยังทำเกือบทุกวันน้องยังไม่ท้อง! แต่กับยายนั่น มึงก็รู้ว่ากูถือคติว่ามีอะไรกับผู้หญิงคนเดียวต้องไม่เกินสามครั้ง แถมยังป้องกันทุกครั้ง แล้วยายนั่นจะมาท้องกับกูได้อย่างไรก่อน! “ เมื่อคิดไม่ตก เขาก็โวยวายออกมาต่อหน้าคุณหมอจนหมดเปลือก เล่นเอาไนยะ ยืนเหม่อเลยทีเดียว

“ นี้มึงเข้าข่ายเป็นหมันปะวะ “ หมอบ่นออกมาเบา ๆ

“ ตลกหรือไง!! “ แต่ก็โดนสวนกลับด้วยท่าทีไม่พอใจของเพื่อน

“ แล้วมึงจะให้กูทำไงวะ สมัยเรียนเราก็รู้กันดีว่ารสาเป็นคนเรียบร้อยขนาดไหน ถ้าเด็กนั่นไม่ใช่ของมึง มันจะเป็นของใครไปได้อีก “ เล่นเอาคนเป็นเพื่อนก็คิดไม่ตกไปตาม ๆ กัน 

“ กูอยากตรวจ ดีเอ็นเอ มึงช่วยกูได้มั้ย ?”

“ ถ้าจะตรวจมันต้องยินยอมทั้งสองฝ่าย แล้วคิดว่ารสาจะยอมไหมล่ะ แล้วมึงแน่ใจน่ะว่ายายนั่น จะไม่เล่นเล่ห์อะไรถ้ายอมให้ตรวจจริง “ ทั้งสองจ้องหน้ากัน เพราะพวกเขาเองก็ไม่เจอรสามาหลายปีแล้ว แถมก็ไม่ได้สนิทถึงกับรู้ว่าเธอลึก ๆ แล้ว เป็นคนอย่างไรกันแน่ 

“ มึงพูดแบบนี้จะไม่ช่วยกูเหรอ “ ช่างเป็นประโยคที่ขัดหูหมออย่างไนยะเสียจริง ๆ 

“ มึงจะให้กูทำยังล่ะ “ 

“ ก็อย่าให้แม่เด็กรู้สิ “