หลังจากครีมหอมได้สติ เธอก็คะยั้นคะยอให้เขาพากลับมาบ้าน
“ เดี๋ยวครีมจะไปไหน“ เมื่อเห็นว่าเมียกำลังจะเดินไปทางอื่น ไม่ได้จะเดินขึ้นบ้าน เสี่ยโอมก็รีบเรียกถาม
“ ครีมจะไปบอกป้าทัน ให้ไปนอนเฝ้าแม่ ถึงแม่จะบอกว่าอยู่คนเดียวได้ ไม่ต้องเฝ้าแต่แม่ก็อยู่คนเดียวไม่ได้จริง ๆ หรอกครีมรู้ ”เสี่ยโอมพยักหน้า แล้วเขาก็นั่งลงที่แคร่ไม้ไผ่ตรงใต้ถุนบ้าน มองดูเมียเดินห่างออกไป
“ เดี๋ยวนะ ป้าทัน? เทียน? อย่าบอกนะว่า “เขารีบลุกพรวด และวิ่งตามหลังครีมหอมออกไปทันที
บ้านของเทียน
“ เอ้าครีม กลับมาบ้านตั้งแต่ตอนไหนลูก” ตอนเห็นครีมหอมเดินมา ป้าทันที่กำลังก้มหน้าทำกับข้าวอยู่ก็รีบทัก
“ มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ เย็นนี้ป้าทันว่างไหม พอดีว่าแม่ครีมนอนโรงพยาบาลแล้วก็เหมือนเดิม แม่ไม่ยอมให้ครีมเฝ้า”
“ อ๋อ ลายนั้นน่ะหรือ มันโทรมาบอกป้าแล้ว นี่ป้าก็ว่าจะกินข้าวแต่หัวเย็นแล้วก็จะไปนอนกับมันนี่แหละ ว่าแต่ครีมเถอะเทียนมันบอกว่ามันไปหาครีมแต่เช้านู้น ครีมได้เจอมันหรือยัง “ ครีมหอมส่ายหน้า
“ ยังเลยค่ะป้า ครีมก็พึ่งกลับมาจากโรงพยาบาลเมื่อกี้นี้เอง “
“ อ๊า สงสัยมันจะไปเถลไถลที่อื่นแล้ว”
“ งั้น ถ้าไม่มีอะไรแล้วครีมฝากแม่ด้วยนะป้า “
“ โอ๊ยไม่เป็นอะไรหรอก คนเคย ๆ อีหงส์มันก็เหมือนกับน้องแท้ ๆ ของป้าคนหนึ่งนั้นแหละ ครีมอย่าเป็นห่วงเลย “
“ ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ นะคะ “ หลังจากนั้นครีมหอมก็หันหลังจะเดินกลับบ้าน เธอคิดในใจ ทั้งพี่เทียนและแม่ของเขานั้น ใจดีกับครอบครัวของเธอเหลือเกิน มันจะเป็นไปได้ไหม ที่วันหนึ่งเธอจะได้ตอบแทนพระคุณทั้งสอง
“ พี่คนหล่อจะไปไหนเหรอพี่”
“ นั่นสิคะพี่มีเมียหรือยัง พวกหนูว่างน่ะ “
เสี่ยโอมที่เดินตามครีมหอมมา แต่ไม่รู้ไปตามท่าไหน ให้หลงกัน เขาเดินหลงมาทางพวกเด็กวัยรุ่น ที่นั่งดื่มกันอยู่ข้างซุ้มไผ่บริเวณนั้น แถมยังไม่ร้องหยอดเฉย ๆ พวกเธอยังมาเกาะแขนเขาไม่ยอมปล่อยอีก
“ ปล่อยเถอะ ! มาจับทำไม “ เขารีบแกะมือเด็กพวกนั้นออก พร้อมกับมองค้อนพวกเธอ
“ โอ๊ย พี่จะรีบไปไหนล่ะคะ ไปดื่มกับพวกเราสักแก้วก่อนดีกว่า “ แต่เด็กพวกนั้นกับไม่มีท่าทีจะกลัวเขาเลย
“ อย่าเลย!! พี่ต้องไปตามหาเมียพี่ ปล่อย! “ เสี่ยโอม ที่บอกว่าเป็นเสือผู้หญิง แต่มาเจอรุ่นเด็ก 15-16 คราวลูกแบบนี้เขาก็เริ่มกลัวเสียแล้วสิ
“ เมียพี่? พี่ครีมหอมนะหรือ “ เด็กคนหนึ่งพูด
“ อ้าวนี่ พวกเธอรู้จักเหรอ “ เสี่ยโอมมองเด็กพวกนั้นด้วยท่าทีสงสัย เขาอยู่หมู่บ้านเดียวกันรู้จักก็คงไม่แปลก
“ ใครจะไม่รู้จัก อยู่ที่หมู่บ้านนี้ใครก็รู้จักพี่ครีมที่แม่ไม่รัก คนที่โดนด่าโดนตีตั้งแต่เล็กจนโตกันหมดนั่นแหละ “ เด็กหญิงคนนั้นพูดเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ จนเสี่ยโอมเริ่มสงสารเมียของตัวเองขึ้นมา
“ พี่เป็นผัวพี่ครีมระวังชีวิตจะหดหู่เหมือนกันนะคะ มานี่เถอะค่ะ มาดื่มด้วยกันหน่อย “ เสี่ยโอมโดนเด็กพวกนั้นดึงแขนให้ไปนั่งกับพวกเธอ
“ ทำอะไรนะ!!” ก่อนที่เสียงคุ้นหูจะดังขึ้น เขารีบหันไปมอง
“ ครีม ! “ ครีมหอมยืนเท้าเอวอยู่ไม่ไกล ก่อนจะเดินเข้ามาแยกพวกสาว ๆ วัยรุ่นพวกนั้นออกจากตัวของชายหนุ่ม
“ โอ๊ย พี่มาตามผัวเหรอ ยังไม่ได้สนุกเลย “
“ นี่อย่าแก่แดดให้มันมากน่ะ วัยนี้เรียนให้จบมัธยมก่อนมั้ย ระวังจะท้องโย้ไม่รู้ตัว “ ครีมหอมถือโอกาสสั่งสอนพวกเด็กนั่นไปเสียเลย กล้าดีอย่างไรมายุ่งกับเสี่ยของเธอ
“ โอ๊ คนที่แม่ไม่รัก พ่อก็ไม่มี รู้จักมาสั่งสอนคนอื่นด้วยหรือ “ แต่เด็กพวกนี้ก็ไม่ได้สนใจ แถมยังตอกย้ำซ้ำเติมเธอกลับอีก
“ นี่!! “
“ นังครีม มึงจะทำอะไรลูกกู “ แม่ของเด็กพวกนั้นเดินเข้ามา
“ มึงอย่าน่ะ ออกไปให้ห่าง ๆ เลย” หญิงกลางคน คนนั้นพูดอย่างไม่ชอบใจพร้อมสีหน้ารังเกียจ จนเสี่ยเห็นท่าไม่ดีเขาจึงรีบพาตัวเธอออกมา
“ ครีม “ พอเดินมาถึงหน้าบ้าน ครีมหอมก็รีบเดินสับขาขึ้นบันไดไป โดยไม่สนใจเขาเลย
หลังจากตะวันลับขอบฟ้า ครีมหอมที่หอบเสื้อผ้าเพราะเพิ่งกลับมาจากอาบน้ำที่ลำธาร เธอเดินมาแอบดูเสี่ยโอมซึ่งกำลังทำผัดผักบุ้งไฟแดง จนไฟลุกวาบน่ากลัว
“ โห่ ไฟจะไม่ไหม้ใช่ไหมเนี่ย “ หญิงสาวพูดพร้อมกับส่ายหน้า แล้วก็รีบขึ้นบันไดเพื่อไปเปลี่ยนชุดบนบ้าน พอกลับลงมาเสี่ยโอมก็ร้องเรียกเธอตั้งแต่อยู่หัวบันไดเลย
“ ครีมมาสิ มากินข้าว “ ครีมหอมเดินลงมายังใต้ถุนเรือน และมองร่างสูงที่ใส่แต่กางเกงผืนเดียว เนื้อตัวมอมแมมเต็มไปด้วยเถ้าถ่าน
“ เสี่ย ครีมว่าเสี่ยไปอาบน้ำก่อนดีไหม เลอะเทอะขนาดนี้จะกินข้าวอร่อยได้ยังไง “ เสี่ยโอมก้มมองตัวเอง ก่อนจะวางจานผัดผักบุ้งและทอดไข่ดาวของเขาลงไว้ที่แคร่ แล้วจึงหันมาพูดอ้อนกับเมีย
“ ถ้าอย่างนั้นพาพี่ไปอาบน้ำหน่อยสิ อาบน้ำให้พี่หน่อยได้ไหม “ สัมพันธ์นามของเขาเล่นเอาครีมหอมขนลุกซู่ พี่งั้นหรือ? ปกติเธอจะได้ยิน เขาแทนตัวเองว่าพี่ก็ตอนทำกิจกรรมกัน คิดแล้วก็เสียวสันหลัง
“ พี่ ? “
“ ทำไม เรียกแทนตัวเองแบบนี้ไม่ดีหรือ ไม่น่ารักหรือครับ “ เสี่ยโอมทำหน้าอ้อนหวังจะทำให้เมียยิ้มออกมาได้บ้าง แล้วมันก็เป็นผล
“ ฮ่า ๆ เลี่ยนจะตาย รีบไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวครีมจะรอ“
“ ไม่เอา มันมืดแล้วใครจะกล้าไปอาบคนเดียวพี่ก็กลัวเป็นน่ะ “ เขาพูด
“ คนแบบเสี่ยโอม ยังกลัวอะไรอีกหรือคะ?”
“ เอ้า! ครีมไม่กลัวว่าจะมีผู้หญิงคนอื่นมาลักลอบดูซิกแพคชุ่มน้ำของพี่เหรอ “ เขาพูดเบา ๆ พร้อมกระซิบข้างหูเล่นเอาคนฝังกลืนน้ำลายลงคอไปกลืนใหญ่
“ เออ ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปเอาอุปกรณ์อาบน้ำสิคะ สระผมด้วยน่ะ เหม็นกลิ่นควันแล้วเนี่ย” เขายิ้มออกทันทีเมื่อเธอใจอ่อน
“ รอแป๊บนะครับ “ เสี่ยโอมส่งยิ้มแล้วรีบวิ่งขึ้นบันไดไป
หญิงสาวที่ใส่เสื้อคอกระเช้า และนุ่งผ้าซิ่น กำลังนั่งสระผมให้กับเสี่ยโอมอยู่ริมน้ำ“ สบายตัวจังเลย “ เสี่ยโอมที่กำลังหลับตาให้เมียสระผมให้อยู่พึมพำ เขาชอบให้เธอจับหัวของเขาแบบนี้จัง“ สบายแค่คุณคนเดียวน่ะสิ ขนาดครีมนั่งเก้าอี้ แล้วเสี่ยนั่งพื้น ครีมยังต้องเงยหน้ามองขนาดนี้ “ หญิงสาวบ่นเพราะถึงเธอจะนั่งสูงกว่า แต่เธอก็ยังต้องได้แหงนหน้ามองเขาอยู่ดี เพราะเธอมีส่วนสูงแค่ 160 แต่เสียโอมก็สูงไปแล้ว 180 + เป็นครีมหอมนี้มันลำบากจริง ๆ“ ไม่ต้องบ่นสิ ทำตัวเป็นเมียที่ดีหน่อย เดี๋ยวคืนนี้ พี่จะจัดให้เน้น ๆ เลย “ ครีมหอมชะงักทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น“ ฮ่า ๆ พูดเล่นน่ะ พี่จะไม่ทำอะไรให้หนูหรอก ถ้าหนูไม่เต็มใจ “ “ คำพูดจากปากเสี่ยเชื่อได้กี่เปอร์เซ็นต์คะ “ “ ต้องร้อยแน่นอน “ เสี่ยโอมพูดจบก็หันหน้ามาซุกใส่หน้าอกเมีย“ เฮ้ย! เสี่ยทำอะไร ครีมเปียกหมดแล้ว “ “ ถ้าเปียกก็แก้ผ้ามาอาบใหม่สิ จะกลัวอะไร “ เขาพูดแล้วเงยหน้าจ้องตาเธอ“ จะทำอะไรนะเดี๋ยวคนอื่นก็มาเห็นหรอก “ “ วันนี้พี่ยังไม่ได้จูบหนูเลย ขอจุ๊บหน่อยได้ไหมครับ ““ ไม่ตอบแบบนี้แสดงว่าไม่ปฏิเสธ “ เสี่ยโอมเผยยิ้มก่อนจะจัดให้เมียไปหนึ่งรอบอย่างคนก
“ ครีมพี่ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม ““ ว่า??” “ ทำไมแม่ของเด็กพวกนั้นถึงได้ทำท่าทางรังเกียจครีมของพี่ขนาดนั้น “ คำถามของเขาทำให้ครีมหอมเงียบไป“ ถ้าไม่สบายใจที่จะบอก ก็ไม่ต้องบอกก็ได้น่ะ “ เขาจึงตัดบทขึ้นมา เพราะกลัวจะเป็นคำถามที่ทำให้เธอไม่สบายใจ“ ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ พี่ถามก็ดีครีมก็ไม่เคยเล่าหรือระบายเรื่องนี้ให้ใครฟังเหมือนกัน “ ครีมหอมพูดขึ้น เธอทำท่าเหม่อลอยเหมือนกับนึกคิด“ เรื่องเริ่มตั้งแต่ 3-4 ปีก่อนตอนนั้นครีมอายุประมาณ 16-17 “ “ อ้าวครีมหอมมาก็ดี ครูมีอะไรจะบอก “ ครูมนัส ครูหนุ่มหน้าตาดี การงานดี ที่พึ่งย้ายมาสอนที่นี้เขาเป็นที่รักของคนในหมู่บ้าน วันหนึ่งเขาได้มาบอกกับครีมหอมว่า“ วิชาคณิตเธอได้แค่ 2 คะแนนน่ะ “ “ห๊า เป็นไปได้ยังไงคะอาจารย์ครีมนึกว่าครีมทำได้ 8 หรือ 9 ด้วยซ้ำ เพราะครีมมีข้อที่ทำไม่ได้แค่ข้อเดียวเอง “ “ ก็คะแนนมันออกมาแล้วนี่ ถ้างั้นเอาอย่างนี้ 5 โมงเย็นของวันนี้ครีมไปหาครูที่ทุ่งนาตาบุญได้ไหม ครูมีวิธีช่วย “ ตอนนั้นถ้าให้พูดแบบไม่เข้าข้างตัวเอง ครีมรู้สึกเลยว่าครูมนัส ไม่ได้เห็นครีมเป็นเพียงลูกศิษย์ จนถึงวันที่เขาเอ่ยปากให้ครีมไปหาที่ทุ่งนาในเวลาที่ไม่ควร“ แ
“ ก็หุ่นดีจริง ๆ แหละ สมคำร่ำลือ “ ครีมหอมที่เพิ่งจะได้สังเกตร่างกายของเขาเต็มตาก็วันนี้ เธอลากสายตาตั้งแต่เนินอกนูน ๆ ไล่ลงมาตามเนื้อ 6 ก้อน จนมาสะดุดอยู่ที่ ที่เดียวที่เขาปกปิดมันไว้ เจ้างูยักษ์สีชมพูตัวนั้นยังคงติดตาเธอ บ้าจริงนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่นะ แต่ว่าอยากรู้จังว่าเวลามันหลับ ตัวมันจะโตเหมือนตอนตื่นมั้ยนะ!?“ แกคิดบ้าอะไรอยู่เนี้ย “ เธอรีบเอามือขึ้นจับขมับเพราะละอายความคิดในหัวตัวเอง“ อือ “ เสี่ยโอมพลิกตัวนอนหงาย ทำให้ครีมหอมที่นอนดูอยู่ถึงกับตาค้าง ด้วยความตกใจ“ ยังไม่นอนอีกเหรอครีม “ เสียงบ่นเบา ๆ จากเขาดังขึ้น ถึงแม้ว่าตาของเขาจะยังหลับอยู่“ ไม่ไหว” ครีมหอมสบถออกมา ก่อนที่มือบางจะทาบลงที่หน้าท้องนูนของเขาพร้อมกับขยับใบหน้าเข้าไปแนบอกของเสี่ยโอม หน้าอายจัง เธอจะบอกเขาอย่างไรว่าเธออยาก…“ ครีมนอนไม่หลับเลยค่ะเสี่ย “ เสียงหวานดังแว่วข้างหู ทำเอาคนหลับถึงกับตาสว่าง ก้มลงมามองเธอที่กำลังอ้อนเขาตาหวานเยิ้ม“ ครีมเป็นอะไรคะ “ เขาแกล้งถามไปอย่างนั้น ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเล็กของเขาต้องการอะไร “ มันร้อน ๆ นะคะ “ เธอบอกทั้งใช้มือลูบไล้ไปตามซอกอกของเขา เสี่ยโอมเห็นเช่นนั้นจึง
เช้าวันต่อมาฟอด เสี่ยโอมเดินเข้ามากอดมาหอมเมียที่กำลังใส่เสื้ออยู่“ อีกเดี๋ยวเราต้องไปรับแม่นะคะ “ครีมหอมจึงได้หันมาพูดกับเขา“อืม เมื่อกี้นี้ลุงมีก็โทรมาบอกพี่ ว่ารถพี่ซ่อมเสร็จแล้ว อีกเดี๋ยวเขาจะมารับพี่ไปเอารถ ถ้างั้นพี่ไปเอารถแล้วเราค่อยไปรับแม่พร้อมกันน่ะ” ครีมหอมพยักหน้าให้ ก่อนจะมีสายเรียกเข้ามาในมือถือ“ ฮัลโหล “ [“ ครีมพี่มีเรื่องจะคุยด้วย มาหาพี่ตรงเถียงนาหน้าบ้านหน่อยได้ไหม “ ]“ ค่ะ เดี๋ยวครีมจะลงไปหา รอแป๊บนึงนะคะ “ ครีมหอมรีบเก็บเสื้อผ้าที่ต้องเอาไปจับซักเข้าตะกร้าไว้ หลังจากนั้นจึงเดินออกมาจากบ้านโดยมีเสี่ยโอมที่เห็นเดินตามมา“ ผัวหลานครีม ไป!ไปเอารถกันเถอะ ” แต่พอเมื่อตีนของเสี่ยโอมถึงพื้น ลุงมีก็เดินเข้ามาก่อนทำให้เขาต้องหยุดความคิดที่จะตามเธอไปครีมหอมเดินมาหาเทียนที่กำลังยืนยิ้มให้เธอ“ พี่เทียนยังไม่กลับเข้าไปทำงานในเมืองอีกเหรอ?“ แท่งเทียนส่ายหน้า แล้วก้มลงไปจับมือครีมหอมขึ้นมา“ เมื่อวานครีมไปหาป้าทัน ป้าบอกว่าพี่เทียนมาหาครีมที่นี้ แต่เหมือนจะไม่เห็นครีมใช่ไหม ” หญิงสาวถามต่อหลังจากเห็นว่าคนที่คุยด้วยไม่ยอมพูดด้วย“ พี่มา แต่เห็นว่าครีมกำลังมีความสุขอยู่กับเข
“ หรือกูจะหูฝาดวะ ”ครีมหอมเดินขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ไม้บนบ้าน ข้างคนเป็นแม่ที่กำลังมองออกไปยังนอกหน้าต่าง “ ครีมแม่รู้ความจริงหมดแล้ว ว่ามึงไปอยู่กับพ่อไม่ได้สุขสบาย เหมือนที่กูคิด “หงส์ฟ้าหันมามองลูกสาว“ แม่รู้ได้ไง หรือว่า ”“ โอมบอกแม่หมดแล้ว ว่าที่แกสองคนมาเป็นผัวเมียกันได้ เพราะพ่อมึงเป็นหนี้มัน นี่ไอ้คงยุทธมันทำกับมึงขนาดนี้เลยเหรอ เลี้ยงดูก็ไม่เคยเลี้ยง พอมึงโผล่หน้าไปอยู่ด้วยไม่ถึงเดือนก็จับมึงไปขายใช้หนี้แบบนี้“ ครีมหอมเอาแต่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จานอกเสียจากฟังที่แม่พูด“ ต่อไปนี้ ไม่ต้องกลับไปแล้วได้ไหม ถึงกูจะไม่ชอบขี้หน้ามึง แต่กูก็อยากให้มึงอยู่กับกู ดีกว่าไปอยู่ชดใช้เวรใช้กรรมให้พวกมัน” หงส์ฟ้าจับมือลูกสาวไว้ ถึงเธอจะมองหน้าลูกแล้วคิดถึงวันที่ตัวเองโดนข่มเหง แต่เธอก็ไม่อยากให้ลูกไปลำบากแทนคนอื่นแบบนั้น โดยเฉพาะคนพวกนั้นที่เธอเกลียดเข้ากระดูกดำ“ แต่ครีมรับปากกับเสี่ยโอมไว้แล้ว ที่สำคัญถ้าครีมไม่กลับไป พ่อจะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้ ตอนนี้พ่อเดินไม่ได้ ครีมสงสารพี่เคเปอร์มากกว่าที่ต้องรับภาระทั้งหมด ถึงพ่อเขาจะไม่เคยเลี้ยงดู แต่อย่างน้อยเขาก็คือสาเหตุที่ทำให้ครีมได้เกิดมาอยู่บนโ
เพนท์เฮาส์“ มีมี่มาแล้วค่ะเสี่ย “ มีมี่ในชุดสีแดงเดินเข้ามาในห้อง เสี่ยโอมที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ ให้พอสร่างเมาหันไปมองเธอ ก่อนจะใช้มือขวาของเขาจับมีมี่ดันใส่ฝาห้อง“ โอ้ย เสี่ยใจเย็นสิคะ “ มีมี่พูดขึ้น เพราะคิดว่าเสี่ยโอมนั้นหยอกตน แต่เสี่ยกับพูดเสียงดุออกมา“ ทำไมคุณถึงทำกับผมแบบนี้ หักหลังกันง่าย ๆ เลยเหรอ ผมไม่ดีตรงไหน ” มีมี่เริ่มงง กับสิ่งที่คนตรงหน้าพูด เธอไปทำอะไรให้เขาตอนไหน“....ครีมหอม “ จนคำสุดท้ายโยนเข้ามาใส่หู เธอจึงเข้าใจ อีนี่อีกแล้วเหรอ“ มันไปทำอะไรให้คุณแล้วล่ะคะเสี่ย แต่ไม่เป็นอะไรนะยังมีมี่คอยปลอบใจอยู่นี่ไง ““ หือออ..” หน้าเพนท์เฮ้าส์ครีมหอมที่พึ่งขึ้นลิฟต์มาถึง พวกการ์ดก็มองเธอด้วยสายตาแปลก ๆ“ มีอะไร เสี่ยอยู่ไหม ”เธอถาม แต่ก็ไม่มีใครตอบคำถามเธอได้ ครีมหอมจึงเดินเข้าไปในเพนท์เฮ้าส์ เธอมองไปที่ตู้ใส่รองเท้าที่ตอนนี้ปรากฏมีส้นสูงสีแดงที่เธอไม่คุ้นเคยวางคู่กับรองเท้าขัดมันของเขา? ทั้งเสียงครวญครางที่ทำให้ร่างของเธอเคลื่อนไหวช้าลง ขาเล็ก ของครีมหอมค่อย ๆ ก้าวเดินนำร่าง ไปที่หน้าประตูห้องนอน ห้องที่ขึ้นชื่อว่าเธอเคยใช้ ตอนนี้มันกลับมีคนอื่น ใช้ร่วมกับชายที่เธอคุ้นเคย
ห้องเช่าที่นิโล่อยู่กลิ้ง ๆ ครีมหอมรู้สึกตัวเพราะเสียงโทรศัพท์ สายเรียกเข้าจากแม่“ แม่ “ครีมหอมลุกนั่งก่อนจะรับสายวิดิโอคอลของแม่ที่โทรเข้ามา[“ เฮ้ยอีครีม ตาไปโดนอะไรต่อยมา “ ] เมื่อได้ยินแม่ทักแบบนั้น ครีมหอมก็ถึงกับตกใจรีบจับเอากระจกที่อยู่ใกล้ ๆ มาส่องดูสภาพตัวเอง ซึ่งเมื่อคืนหลังจากที่เธอกลับมาถึงห้องเธอก็เอาแต่ร้องไห้จนเพลียหลับไปเลย [“ ครีมจับโทรศัพท์ขึ้น แล้วบอกกูมาเดี๋ยวนี้ ง้อเสี่ยโอมของมึงไม่สำเร็จเหรอ ถึงได้เป็นแบบนี้ มึงร้องไห้ใช่ไหม ”]ครีมหอมจับมือถือที่เมื่อกี้วางเอาไว้ขึ้นมา“ ง้ออะไรล่ะแม่ เขาไม่ดีกับครีมหรอก เลิกพูดเรื่องเขาได้แล้ว“[“ หมายความว่ายังไงฮึ มันทำอะไรให้มึง”]“ เขาไม่ได้ทำอะไร ครีมเองต่างหากที่ทำตัวเอง คิดไปเองผิดหวังเอง “ ครีมหอมตอบแม่ทั้งเสียง และสีหน้าแสดงออกว่าเศร้าอย่างชัดเจน[“ เป็นอะไรมากไหมเนี่ย ยังไหวอยู่ไหม”]“ ครีมก็แค่ เด็ก! ที่เรียนจบมัธยม ไม่มีหน้าที่การงาน ไม่มีชาติตระกูล จะไปสมกับนักธุรกิจไฟแรงแบบนั้นได้ยังไง วันหนึ่งถ้าเขาเบื่อ ครีมก็เป็นเพียงขยะชิ้นหนึ่งอยู่ดี “ ครีมหอมตาลอย พลั้งปากบอกความรู้สึกของเธอออกมาให้มารดาฟัง[“ มึงจะมาเป็นเ
หน้าบ้านหลังใหญ่ที่ผู้คนรู้จักกันดีนั้นคือบ้าน เกลวาดี บ้านนักธุรกิจที่ผลิตและส่งออกปลากระป๋อง อาหารแปรรูป บริษัทที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ นายคงยุทธ เกลวาดี และภรรยาชื่อ มาลาลัย เกลวาดี . มือของผู้มาใหม่กดไปที่ออดหน้าบ้าน สักพักก็มีแม่บ้านมาเปิดประตูให้“คุณเป็นใคร? แล้วมาหาใครหรือคะ ” พุดตาน สาวใช้ถามเมื่อมองหน้าหญิงสาวแล้วไม่คุ้นตา“ฉันชื่อคิริต้า ฉันมาหาท่านคงยุทธค่ะ ” ทันทีที่หญิงสาวพูด พุดตานก็รู้ได้ทันที ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร เธอจึงรีบช่วยถือกระเป๋าแล้วเดินนำคิริต้าเข้าไปในบ้าน “ตามฉันมาทางนี้เลยค่ะ” ขณะที่คิริต้าเดินเข้าไปในรั้วบ้าน รถเก๋งคันหรูก็ขับเข้ามาจอดอยู่ตรงหน้าเธอ ก่อนจะเผยให้เห็นผู้หญิงสองคนเดินลงมา ทั้งสองก็คือมาลาลัย และ คาลิน่าสองแม่ลูกที่เพิ่งกลับจากการเดินทางไปเที่ยวฝรั่งเศส “มันเป็นใครพุดตาน ลูกหลานมึงหรือ?” มาลาลัยเดินเข้ามาทักทั้งสองคนแล้วมองที่เด็กสาวหน้าตาดีอย่างสงสัย ซึ่งเธอยิ่งมองก็ยิ่งเห็นว่าเด็กสาวละม้ายคล้ายคลึงกับคนเป็นสามีอย่างบอกไม่ถูก คิริต้าที่เห็นเช่นนั้นจึงยกมือไหว้มาลาลัย เพราะรู้จากพ่อของเธอมาแล้วว่าคนตรงหน้านี้เป็นใคร“สวัสดีค่ะ ฉันคิริต้า หร