“ ก็หุ่นดีจริง ๆ แหละ สมคำร่ำลือ “ ครีมหอมที่เพิ่งจะได้สังเกตร่างกายของเขาเต็มตาก็วันนี้ เธอลากสายตาตั้งแต่เนินอกนูน ๆ ไล่ลงมาตามเนื้อ 6 ก้อน จนมาสะดุดอยู่ที่ ที่เดียวที่เขาปกปิดมันไว้ เจ้างูยักษ์สีชมพูตัวนั้นยังคงติดตาเธอ บ้าจริงนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่นะ แต่ว่าอยากรู้จังว่าเวลามันหลับ ตัวมันจะโตเหมือนตอนตื่นมั้ยนะ!?
“ แกคิดบ้าอะไรอยู่เนี้ย “ เธอรีบเอามือขึ้นจับขมับเพราะละอายความคิดในหัวตัวเอง
“ อือ “ เสี่ยโอมพลิกตัวนอนหงาย ทำให้ครีมหอมที่นอนดูอยู่ถึงกับตาค้าง ด้วยความตกใจ
“ ยังไม่นอนอีกเหรอครีม “ เสียงบ่นเบา ๆ จากเขาดังขึ้น ถึงแม้ว่าตาของเขาจะยังหลับอยู่
“ ไม่ไหว” ครีมหอมสบถออกมา ก่อนที่มือบางจะทาบลงที่หน้าท้องนูนของเขาพร้อมกับขยับใบหน้าเข้าไปแนบอกของเสี่ยโอม หน้าอายจัง เธอจะบอกเขาอย่างไรว่าเธออยาก…
“ ครีมนอนไม่หลับเลยค่ะเสี่ย “ เสียงหวานดังแว่วข้างหู ทำเอาคนหลับถึงกับตาสว่าง ก้มลงมามองเธอที่กำลังอ้อนเขาตาหวานเยิ้ม
“ ครีมเป็นอะไรคะ “ เขาแกล้งถามไปอย่างนั้น ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าตัวเล็กของเขาต้องการอะไร
“ มันร้อน ๆ นะคะ “ เธอบอกทั้งใช้มือลูบไล้ไปตามซอกอกของเขา เสี่ยโอมเห็นเช่นนั้นจึงช่วยจับมือเธอ ลงมาวางทาบตรงบ๊อกเซอร์ของตัวเอง
“ ดูสิ มันตื่นตั้งแต่ตอนที่หนูกระซิบข้างหูพี่แล้ว “ เขาพูดพร้อมแอบยิ้มเมื่อรับได้ถึงแรงบีบที่เธอบีบเจ้างูยักษ์ของเขา เสี่ยโอมก้มลงมองหน้าเธอที่กำลังแดงแจ๋ ครีมหอมเห็นแบบนั้นก็จึงรีบหลบสายตา
“ ร้ายนะครีม คุณแม่ไม่อยู่แล้วมาชวนพี่ทำแบบนี้เหรอคะ “ เขาบอกแล้วขยับเข้ามาชิดเธอมากขึ้น มือหนาล้วงเข้าไปในเสื้อจับคลึงยอดอกที่เขาคุ้นเคย และ กำลังคิดถึงอยู่พอดี
“ ครีมไม่ อ๊า..” เธอร้องครางออกมาเบา ๆ
“ ไม่ อะไรหรือ ? “
“ ก็เสี่ยทำให้ครีมติด “ เธอพูดทั้งรีบหมุดหน้าใส่อกเขาเพื่อกลบเขิน
“ เสี่ยทำหรือ “ เขาก้มกระซิบที่ข้างหูเธอ เธอก็พยักหน้าเบา ๆ มือของเสี่ยโอมข้างหนึ่งยื่นมาจับปลายคางเธอให้เงยออกมามองหน้าเขา
“ ตอนเสี่ยจูบ หนูช่วยบีบมันแรง ๆ ได้ไหม “ เขาพูดจบก็ประกบริมฝีปากลงบนปากเธอ อย่างไม่ต้องรอให้เธอได้ตกลง ลิ้นของเขาสอดแทรกเข้าไปกวักตวงเอาความหวาน มืออีกข้างก็บีบที่ทรวงอกสวยอย่างเต็มไม้เต็มมือ
“ บีบสิคะ มันเป็นของเล่นของหนู บีบมันเลย “ เขาคายจูบออกแล้วบอกกับเธอ เมื่อเธอพยักหน้าเข้าใจ เขาก็กดจูบอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกเสียววาบไปทั่วตัว ตอนครีมหอมบีบคั้นเจ้างูใหญ่ใต้หว่างขา
“ อ๊า…ไม่ไหวแล้วตัวเล็ก “ เขาคายจูบออกอีกรอบ แล้วก้มมองที่ใต้ล่าง
“ ให้หนูถอดออกให้ไหมคะ? “ เธอเสนอเล่นเอาเขายิ้มกว้าง
“ ทำเลยค่ะ “ ครีมหอมใช้ความกล้าถอดบ๊อกเซอร์ของเขาออกทิ้งลงไปที่พื้น เจ้างูตัวใหญ่สีชมพูตั้งผงาด ชี้มาที่หน้าของเธอ
“ พร้อมหรือยังคะ “ เขาถามก่อนจะถกผ้าซิ่นของเธอขึ้น จากนั้นก็ขึ้นคร่อมเธอ
“ ไม่ให้หนูถอดมันออกเหรอ“ เธอดันอกเขาไว้ เขาส่ายหน้าแล้วถูไถงูยักษ์ของตัวเอง ลงไปบนกลีบกุหลาบ พอเห็นว่าทางสดวกจึงยัดเข้าไปจนสุดลำ
“ อ๊า เสี่ย “
“ เจ็บหรือเปล่า? “ เขาถามกับเธอ เพราะยังรู้สึกผิดที่ทำเธอเจ็บเมื่อคราวก่อน ครีมหอมส่ายหน้า
“ ถ้าเจ็บก็บอกนะคะ พี่จะได้หยุด “ เขาค่อย ๆ ขยับขึ้นลง หญิงสาวมีความสุขจนตัวโค้งงอร้องอืออ๊าออกมาสุดเสียง
“ แน่นมากเลย “ เขาพูดทั้งขยับแกนกายเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
“ เดี๋ยวคะ? “ ครีมหอมดันตัวเขาออก
“ ทำไมหรือ? “
“ ให้หนูอยู่ข้างบนได้ไหมคะ” เธอพูด เล่นเอาเสี่ยโอมตาลุกวาวอย่างแปลกใจ
“ หนูอยากขี่ม้าเหรอคนเก่ง ? “ เธออายจนหันหน้าหนี
“ ไม่รู้ค่ะ หนูแค่ไม่ชอบท่านี้แล้ว “
“ เอาสิคะ ตามใจ เดี๋ยวพี่สอนให้ “ เขารีบทำตามใจเธอ แกนกายแข็งทื่อถูกถอดออกมาช้า ๆ จากนั้นเขาก็จับที่ตัวเธอแล้วพลิกให้ขึ้นมาอยู่ข้างบนอย่างไม่ต้องใช้เรี่ยวแรงอะไรเยอะแยะ ครีมหอมที่เห็นว่าเสื้อผ้าเกะกะจึงถอด แล้วโยนมันทิ้งลงพื้นไป
“ มุมนี้ดูดีจัง “ เขาบ่นออกมาเมื่อมองหน้าอกที่ชูชันอยู่ตรงหน้าเขา ก่อนจะก้มไปมองข้างล่างพร้อมกับช่วยจับเจ้างูใหญ่ให้ยัดเข้ารูสวรรค์ของคนด้านบน
“ อ๊า ทำไมมันเข้ายากกว่าตอนนั้น “ เธอมองเขาด้วยสีหน้าโคตรเซ็กซี่เลย เล่นเอาเสี่ยโอมแทบจะคลั่ง
“ มันแค่ยังไม่ชิน ค่อย ๆ ขยับขึ้นลงเบา ๆ น่ะ “ เขาบอกแต่เมื่อหญิงสาวได้ลองทำเธอกลับทำได้ดี แม้ช่วงแรกจะทุลักทุเลไปหน่อย แต่หลัง ๆ เล่นเอาเสี่ยโอมครางเสียงดังลั่น
“ อ๊า อ๋า ครีม หนูทำดีมากเลยค่ะ โอ๊ย เสี่ยมีความสุขเหลือเกิน อ๊า แรงกว่านี้อีกได้มั้ยคะคนเก่ง“
“ อือ อ๊า หนูขี่ม้าเก่งจังเลย “ ผ่านไปเกือบสองชั่วโมงทุกอย่างก็ได้หยุดลง ทั้งสองนอนกอดกันเกียวอยู่บนเตียง
“ อีกรอบไหมคะ “ เขากระซิบข้างหูเธอ ครีมหอมจึงรีบปฏิเสธทันที
“ ไม่เอาด้วยหรอก ขย่มเป็นชั่วโมงมันเหนื่อยน่ะ “ เธอพูดบ่นงอแง
“ งั้น หนูนอนเฉย ๆ ก็ได้ เดี๋ยวพี่ทำเอง “
“ ไม่! ไม่ง่วงนอนบ้างหรือคะ “ เสี่ยโอมทำหน้าเซ็งทันที เขายังอยากไปสวรรค์กับเธอต่ออยู่เลย
“ งั้นนอนก็ได้ค่ะ แต่ต้องนอนเปลือยแบบนี้น่ะ “ เขาบอกทั้งมือก็ขยับขึ้นมาจับที่สองอกนิ่ม จนครีมหอมคิ้วขมวด
“ เสี่ยนี้มัน หื่นจริง ๆ เลย “
“ ก็เป็นแค่กับหนูคนเดียวนะคะ “ คนว่าเอาหน้าเข้ามาซุกซอกคอขาว
“ อย่าแอบยัดตอนหนูหลับน่ะ “ เธอสั่งเขาเสียงดุ
“ ทำมาเป็นรู้ดี “ เสี่ยพึมพำเบา ๆ ทั้งที่ตาหลับอยู่
“ เสี่ย! “ แต่ครีมหอมนั้นได้ยิน
“ นอนเถอะน่า ถ้าไม่นอนตอนนี้ เสี่ยจะเปลี่ยนใจแล้วนะคะ รอบนี้หนูอาจจะไม่ได้นอนเลยก็ได้“ เสี่ยโอมพูดจบก็เงียบไป เหมือนจะหลับไปแล้ว ต่างจากครีมหอมที่หน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง เนื่องจากรับรู้ได้ว่าเจ้างูของเขามันยังตั้งผงาด แล้วถูไถอยู่ที่สะโพกของเธอ
“ เสี่ยค่ะ ช่วยเก็บมันไว้จะได้มั้ย “ เธอพูดบอกเขา เขาก็ขยับเล็กน้อยเหมือนจะได้ยินแต่ก็ไม่ตอบ จนคนที่ทนไม่ไหวเองกลับกลายเป็นเธอ
“ งั้น…เรามาต่ออีกรอบเถอะค่ะ มันจะได้หลับสักที! “ ครีมหอมที่ตอนแรกหันหลังอยู่รีบหันกลับมาหาเขา ก็เขาเล่นเอามันมาถูเล่นอยู่ได้ใครจะไปทนไหว
“ ต้องแบบนี้สิคะคนเก่งของเสี่ย “ คนที่แกล้งหลับรีบลืมตาขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มอันแสนพอใจ เขานี้มันเจ้าเล่ห์จริง ๆ
เช้าวันต่อมาฟอด เสี่ยโอมเดินเข้ามากอดมาหอมเมียที่กำลังใส่เสื้ออยู่“ อีกเดี๋ยวเราต้องไปรับแม่นะคะ “ครีมหอมจึงได้หันมาพูดกับเขา“อืม เมื่อกี้นี้ลุงมีก็โทรมาบอกพี่ ว่ารถพี่ซ่อมเสร็จแล้ว อีกเดี๋ยวเขาจะมารับพี่ไปเอารถ ถ้างั้นพี่ไปเอารถแล้วเราค่อยไปรับแม่พร้อมกันน่ะ” ครีมหอมพยักหน้าให้ ก่อนจะมีสายเรียกเข้ามาในมือถือ“ ฮัลโหล “ [“ ครีมพี่มีเรื่องจะคุยด้วย มาหาพี่ตรงเถียงนาหน้าบ้านหน่อยได้ไหม “ ]“ ค่ะ เดี๋ยวครีมจะลงไปหา รอแป๊บนึงนะคะ “ ครีมหอมรีบเก็บเสื้อผ้าที่ต้องเอาไปจับซักเข้าตะกร้าไว้ หลังจากนั้นจึงเดินออกมาจากบ้านโดยมีเสี่ยโอมที่เห็นเดินตามมา“ ผัวหลานครีม ไป!ไปเอารถกันเถอะ ” แต่พอเมื่อตีนของเสี่ยโอมถึงพื้น ลุงมีก็เดินเข้ามาก่อนทำให้เขาต้องหยุดความคิดที่จะตามเธอไปครีมหอมเดินมาหาเทียนที่กำลังยืนยิ้มให้เธอ“ พี่เทียนยังไม่กลับเข้าไปทำงานในเมืองอีกเหรอ?“ แท่งเทียนส่ายหน้า แล้วก้มลงไปจับมือครีมหอมขึ้นมา“ เมื่อวานครีมไปหาป้าทัน ป้าบอกว่าพี่เทียนมาหาครีมที่นี้ แต่เหมือนจะไม่เห็นครีมใช่ไหม ” หญิงสาวถามต่อหลังจากเห็นว่าคนที่คุยด้วยไม่ยอมพูดด้วย“ พี่มา แต่เห็นว่าครีมกำลังมีความสุขอยู่กับเข
“ หรือกูจะหูฝาดวะ ”ครีมหอมเดินขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ไม้บนบ้าน ข้างคนเป็นแม่ที่กำลังมองออกไปยังนอกหน้าต่าง “ ครีมแม่รู้ความจริงหมดแล้ว ว่ามึงไปอยู่กับพ่อไม่ได้สุขสบาย เหมือนที่กูคิด “หงส์ฟ้าหันมามองลูกสาว“ แม่รู้ได้ไง หรือว่า ”“ โอมบอกแม่หมดแล้ว ว่าที่แกสองคนมาเป็นผัวเมียกันได้ เพราะพ่อมึงเป็นหนี้มัน นี่ไอ้คงยุทธมันทำกับมึงขนาดนี้เลยเหรอ เลี้ยงดูก็ไม่เคยเลี้ยง พอมึงโผล่หน้าไปอยู่ด้วยไม่ถึงเดือนก็จับมึงไปขายใช้หนี้แบบนี้“ ครีมหอมเอาแต่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จานอกเสียจากฟังที่แม่พูด“ ต่อไปนี้ ไม่ต้องกลับไปแล้วได้ไหม ถึงกูจะไม่ชอบขี้หน้ามึง แต่กูก็อยากให้มึงอยู่กับกู ดีกว่าไปอยู่ชดใช้เวรใช้กรรมให้พวกมัน” หงส์ฟ้าจับมือลูกสาวไว้ ถึงเธอจะมองหน้าลูกแล้วคิดถึงวันที่ตัวเองโดนข่มเหง แต่เธอก็ไม่อยากให้ลูกไปลำบากแทนคนอื่นแบบนั้น โดยเฉพาะคนพวกนั้นที่เธอเกลียดเข้ากระดูกดำ“ แต่ครีมรับปากกับเสี่ยโอมไว้แล้ว ที่สำคัญถ้าครีมไม่กลับไป พ่อจะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้ ตอนนี้พ่อเดินไม่ได้ ครีมสงสารพี่เคเปอร์มากกว่าที่ต้องรับภาระทั้งหมด ถึงพ่อเขาจะไม่เคยเลี้ยงดู แต่อย่างน้อยเขาก็คือสาเหตุที่ทำให้ครีมได้เกิดมาอยู่บนโ
เพนท์เฮาส์“ มีมี่มาแล้วค่ะเสี่ย “ มีมี่ในชุดสีแดงเดินเข้ามาในห้อง เสี่ยโอมที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ ให้พอสร่างเมาหันไปมองเธอ ก่อนจะใช้มือขวาของเขาจับมีมี่ดันใส่ฝาห้อง“ โอ้ย เสี่ยใจเย็นสิคะ “ มีมี่พูดขึ้น เพราะคิดว่าเสี่ยโอมนั้นหยอกตน แต่เสี่ยกับพูดเสียงดุออกมา“ ทำไมคุณถึงทำกับผมแบบนี้ หักหลังกันง่าย ๆ เลยเหรอ ผมไม่ดีตรงไหน ” มีมี่เริ่มงง กับสิ่งที่คนตรงหน้าพูด เธอไปทำอะไรให้เขาตอนไหน“....ครีมหอม “ จนคำสุดท้ายโยนเข้ามาใส่หู เธอจึงเข้าใจ อีนี่อีกแล้วเหรอ“ มันไปทำอะไรให้คุณแล้วล่ะคะเสี่ย แต่ไม่เป็นอะไรนะยังมีมี่คอยปลอบใจอยู่นี่ไง ““ หือออ..” หน้าเพนท์เฮ้าส์ครีมหอมที่พึ่งขึ้นลิฟต์มาถึง พวกการ์ดก็มองเธอด้วยสายตาแปลก ๆ“ มีอะไร เสี่ยอยู่ไหม ”เธอถาม แต่ก็ไม่มีใครตอบคำถามเธอได้ ครีมหอมจึงเดินเข้าไปในเพนท์เฮ้าส์ เธอมองไปที่ตู้ใส่รองเท้าที่ตอนนี้ปรากฏมีส้นสูงสีแดงที่เธอไม่คุ้นเคยวางคู่กับรองเท้าขัดมันของเขา? ทั้งเสียงครวญครางที่ทำให้ร่างของเธอเคลื่อนไหวช้าลง ขาเล็ก ของครีมหอมค่อย ๆ ก้าวเดินนำร่าง ไปที่หน้าประตูห้องนอน ห้องที่ขึ้นชื่อว่าเธอเคยใช้ ตอนนี้มันกลับมีคนอื่น ใช้ร่วมกับชายที่เธอคุ้นเคย
ห้องเช่าที่นิโล่อยู่กลิ้ง ๆ ครีมหอมรู้สึกตัวเพราะเสียงโทรศัพท์ สายเรียกเข้าจากแม่“ แม่ “ครีมหอมลุกนั่งก่อนจะรับสายวิดิโอคอลของแม่ที่โทรเข้ามา[“ เฮ้ยอีครีม ตาไปโดนอะไรต่อยมา “ ] เมื่อได้ยินแม่ทักแบบนั้น ครีมหอมก็ถึงกับตกใจรีบจับเอากระจกที่อยู่ใกล้ ๆ มาส่องดูสภาพตัวเอง ซึ่งเมื่อคืนหลังจากที่เธอกลับมาถึงห้องเธอก็เอาแต่ร้องไห้จนเพลียหลับไปเลย [“ ครีมจับโทรศัพท์ขึ้น แล้วบอกกูมาเดี๋ยวนี้ ง้อเสี่ยโอมของมึงไม่สำเร็จเหรอ ถึงได้เป็นแบบนี้ มึงร้องไห้ใช่ไหม ”]ครีมหอมจับมือถือที่เมื่อกี้วางเอาไว้ขึ้นมา“ ง้ออะไรล่ะแม่ เขาไม่ดีกับครีมหรอก เลิกพูดเรื่องเขาได้แล้ว“[“ หมายความว่ายังไงฮึ มันทำอะไรให้มึง”]“ เขาไม่ได้ทำอะไร ครีมเองต่างหากที่ทำตัวเอง คิดไปเองผิดหวังเอง “ ครีมหอมตอบแม่ทั้งเสียง และสีหน้าแสดงออกว่าเศร้าอย่างชัดเจน[“ เป็นอะไรมากไหมเนี่ย ยังไหวอยู่ไหม”]“ ครีมก็แค่ เด็ก! ที่เรียนจบมัธยม ไม่มีหน้าที่การงาน ไม่มีชาติตระกูล จะไปสมกับนักธุรกิจไฟแรงแบบนั้นได้ยังไง วันหนึ่งถ้าเขาเบื่อ ครีมก็เป็นเพียงขยะชิ้นหนึ่งอยู่ดี “ ครีมหอมตาลอย พลั้งปากบอกความรู้สึกของเธอออกมาให้มารดาฟัง[“ มึงจะมาเป็นเ
หน้าบ้านหลังใหญ่ที่ผู้คนรู้จักกันดีนั้นคือบ้าน เกลวาดี บ้านนักธุรกิจที่ผลิตและส่งออกปลากระป๋อง อาหารแปรรูป บริษัทที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ นายคงยุทธ เกลวาดี และภรรยาชื่อ มาลาลัย เกลวาดี . มือของผู้มาใหม่กดไปที่ออดหน้าบ้าน สักพักก็มีแม่บ้านมาเปิดประตูให้“คุณเป็นใคร? แล้วมาหาใครหรือคะ ” พุดตาน สาวใช้ถามเมื่อมองหน้าหญิงสาวแล้วไม่คุ้นตา“ฉันชื่อคิริต้า ฉันมาหาท่านคงยุทธค่ะ ” ทันทีที่หญิงสาวพูด พุดตานก็รู้ได้ทันที ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร เธอจึงรีบช่วยถือกระเป๋าแล้วเดินนำคิริต้าเข้าไปในบ้าน “ตามฉันมาทางนี้เลยค่ะ” ขณะที่คิริต้าเดินเข้าไปในรั้วบ้าน รถเก๋งคันหรูก็ขับเข้ามาจอดอยู่ตรงหน้าเธอ ก่อนจะเผยให้เห็นผู้หญิงสองคนเดินลงมา ทั้งสองก็คือมาลาลัย และ คาลิน่าสองแม่ลูกที่เพิ่งกลับจากการเดินทางไปเที่ยวฝรั่งเศส “มันเป็นใครพุดตาน ลูกหลานมึงหรือ?” มาลาลัยเดินเข้ามาทักทั้งสองคนแล้วมองที่เด็กสาวหน้าตาดีอย่างสงสัย ซึ่งเธอยิ่งมองก็ยิ่งเห็นว่าเด็กสาวละม้ายคล้ายคลึงกับคนเป็นสามีอย่างบอกไม่ถูก คิริต้าที่เห็นเช่นนั้นจึงยกมือไหว้มาลาลัย เพราะรู้จากพ่อของเธอมาแล้วว่าคนตรงหน้านี้เป็นใคร“สวัสดีค่ะ ฉันคิริต้า หร
“ เสี่ยครับ นี้คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการกู้ยืมของตระกูลเกลวาดีครับ เสี่ยจะให้ผมเขียนร่างหนังสือยึดบ้าน ยึดที่ดิน หรือ บริษัทของพวกเขาดี ?“ หนึ่งเดียว ลูกน้องคนสนิทของ อศิร ศิลาหัตร์ทัย หรือ ที่ทุกคนรู้จักเขาในนาม เสี่ยโอม ได้เอาเอกสารกู้ยืมหนี้สินที่ตระกูลเกลวาดี มากู้ยืมคุณพ่อของเขาในสมัยก่อน แล้วยังไม่ได้ชำระคืนให้ มาให้แก่เขาได้ตรวจสอบ“ อย่าพึ่งใจร้อนสิสหาย ตอนนี้ฉันอยากจะรู้ก่อน ว่าทำไมครอบครัวนั้นถึงได้เงียบ ไม่มีการผ่อนผันหรือแม้แต่จ่ายดอกเบี้ยให้เราเลยสักครั้ง ถ้าจะบอกว่าเป็นคนรักใคร่รู้จักก็ไม่ใช่ เพราะในวันที่พ่อเสียก็ไม่เคยโผล่หัวมาร่วมงาน แล้วคนที่มากู้ ก็ไม่ระบุชื่อด้วยว่ากู้ยืมโดยใคร แต่กลับเซ็นสัญญาเป็นนามสกุลแทน “ เสี่ยโอมพูดถึงจุดประสงของเขาต่อลูกน้อง หนึ่งเดียวพยักหน้าเข้าใจ แล้วเรียกลูกน้องอีกคนเข้ามารับคำสั่ง “ ฮาฮา มึงอย่าทำหน้าเครียดไปสิไอ้หนึ่ง “ อศิร เดินเข้ามาตบบ่าเพื่อน เขากับหนึ่งเดียวนั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก “ ใครจะไปเปลี่ยนอารมณ์ได้ง่ายแบบมึงล่ะวะ ไอ้โอม “ หนึ่งเดียวส่ายหน้าทันที ไอ้เพื่อนคนนี้มันชอบแกล้งเขาเวลาทำงานอยู่เรื่อยเลย “ ต๊อก ไปตามคร
“ น้อง ดูแลโซนนี้ใช่ไหมครับ “ ครีมหอมที่กำลังคิดเพลิน ๆ อยู่สะดุ้ง หันไปมองคนที่เรียก“ ค่ะ ดิฉันอยู่โซนนี้ค่ะ “ เขายิ้มจาง ๆ ให้เธอ“ ถ้าอย่างนั้นช่วยไปดูแลลูกค้าในวีไอพี 5 ให้หน่อยนะครับ “ ชายคนนั้นบอก แล้วเขาก็เดินออกไปคุยโทรศัพท์ “ ไปตามพนักงานยังไงวะ มาเอาป่านนี้ กูนึกว่ามึงแอบกลับไปหาเมียที่บ้านแล้วซะอีก“ เสี่ยโอมที่นั่งพิงโซฟาเอาขาพาดกับโต๊ะตัวเตี้ยตรงหน้าอยู่พูดขึ้น แต่พอไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงเงยหน้ามามอง “ นึกว่า…” เสี่ยอศิรสตั้นไปที่เห็นว่าคนที่เดินเข้ามาไม่ใช่เพื่อนเขา แต่เป็นพนักงานสาวน้อยหน้าใสคนหนึ่งแทน“ คุณเป็นพนักงานของที่นี้หรือครับ “ เขารีบดีดตัวขึ้นนั่งหลังตรง แล้วจ้องเขม็งไปที่เป้าหมายตรงหน้า“ ใช่ค่ะ ฉันพึ่งจะมาทำงานที่นี้วันแรก ถ้าบังเอิญทำอะไรผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ “ครีมหอมโค้งตัวแล้วยิ้มให้ชายหนุ่มตามมารยาท จากนั้นจึงหันไปสนใจโต๊ะเครื่องดื่มที่อยู่มุมห้อง “ อะ! รอเพื่อนผมมาแล้วค่อยให้มันชงก็ได้ครับ ส่วนคุณมานั่งตรงนี้ดีกว่า “ ชายหนุ่มบอกทั้งยังใช้ฝ่ามือตบที่โซฟาตรงที่ว่างข้าง ๆ เขา หญิงสาวก็ขหมวดคิ้วให้กับคำเชิญ“ แต่นี้มันหน้าที่ดิฉันนิค่ะ “ “ แต่ผมสั่
“ คุณมายุ่งอะไรด้วย คุณไม่ใช่ฉัน คุณจะไปเข้าใจอะไร “ครีมหอมทั้งพูดแล้วยังน้ำตาไหล เล่นเอาคนแบบเสี่ยโอมไปไม่เป็น“ น้องมีอะไรไม่สบายใจหรือ ระบายออกมาให้พี่ฟังก็ได้ พี่สัญญาว่าจะไม่เอาไปพูดต่อ “ “ คุณจะไปรู้อะไร คุณเป็นคนรวยพ่อแม่ก็น่าจะรักคุณ ไม่เหมือนกับฉัน เกิดมาแม่ก็เกลียด คุณตาที่เป็นที่รักของฉันก็ตายจาก แถมพอมาอยู่กับพ่อ พ่อก็ไม่ได้ต้องการฉันด้วยซ้ำ ฉันมันเป็นส่วนเกิน “ หญิงสาวพูดไปร้องไห้ไป แล้วหมอบหน้าลงบนโต๊ะ เล่นเอาคนที่ถามรู้สึกผิดไปตาม ๆ กัน “ โอ๋ ๆ ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกนะครับน้อง “ สิ่งเดียวที่เขาทำได้ตอนนี้ก็คือการช่วยปลอบใจ เสี่ยโอมนั่งปลอบใจหญิงสาวจนปาเข้าไป 4 ทุ่มเขาจึงตัดสินใจอุ้มเอาตัวเธอ ออกไปที่รถของเขา จากนั้นก็เอาแต่ยืนจ้องหน้าเธอ“ เมาเหมือนหมาเลยรู้ไหม นี่ถ้าคนที่ท้าเธอดื่มไม่ใช่ฉัน เธอคงเสียตัวไปแล้ว” ชายหนุ่มพูดชื่นชมตนเอง ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ตัวเขาเองก็หวังเช่นนั้นเหมือนกัน ถ้าไม่ติดว่าสงสารป่านนี้คงได้ขึ้นสวรรค์กันไปแล้ว “ คุณจะพาฉันไปไหน “ครีมหอมที่พอจะมีสติอยู่บ้างพึมพำออกมา เมื่อเห็นว่าเสี่ยโอมขึ้นมานั่งอยู่บนรถ ข้างเธอ“ แล้วบ้านของน้องอยู่ไห