ตอนที่ 35 พี่รักครีม

เช้าวันต่อมา

ฟอด เสี่ยโอมเดินเข้ามากอดมาหอมเมียที่กำลังใส่เสื้ออยู่

“ อีกเดี๋ยวเราต้องไปรับแม่นะคะ “ครีมหอมจึงได้หันมาพูดกับเขา

“อืม เมื่อกี้นี้ลุงมีก็โทรมาบอกพี่ ว่ารถพี่ซ่อมเสร็จแล้ว อีกเดี๋ยวเขาจะมารับพี่ไปเอารถ ถ้างั้นพี่ไปเอารถแล้วเราค่อยไปรับแม่พร้อมกันน่ะ” ครีมหอมพยักหน้าให้ ก่อนจะมีสายเรียกเข้ามาในมือถือ

“ ฮัลโหล “ 

[“ ครีมพี่มีเรื่องจะคุยด้วย มาหาพี่ตรงเถียงนาหน้าบ้านหน่อยได้ไหม “ ]

“ ค่ะ เดี๋ยวครีมจะลงไปหา รอแป๊บนึงนะคะ “ ครีมหอมรีบเก็บเสื้อผ้าที่ต้องเอาไปจับซักเข้าตะกร้าไว้ หลังจากนั้นจึงเดินออกมาจากบ้านโดยมีเสี่ยโอมที่เห็นเดินตามมา

“ ผัวหลานครีม ไป!ไปเอารถกันเถอะ ” แต่พอเมื่อตีนของเสี่ยโอมถึงพื้น ลุงมีก็เดินเข้ามาก่อนทำให้เขาต้องหยุดความคิดที่จะตามเธอไป

ครีมหอมเดินมาหาเทียนที่กำลังยืนยิ้มให้เธอ

“ พี่เทียนยังไม่กลับเข้าไปทำงานในเมืองอีกเหรอ?“ แท่งเทียนส่ายหน้า แล้วก้มลงไปจับมือครีมหอมขึ้นมา

“ เมื่อวานครีมไปหาป้าทัน ป้าบอกว่าพี่เทียนมาหาครีมที่นี้ แต่เหมือนจะไม่เห็นครีมใช่ไหม ” หญิงสาวถามต่อหลังจากเห็นว่าคนที่คุยด้วยไม่ยอมพูดด้วย

“ พี่มา แต่เห็นว่าครีมกำลังมีความสุขอยู่กับเขา เลยกลับไปก่อน“ ชายหนุ่มพูดแววตาของเขานั้นแดงก่ำเหมือนคนกำลังจะร้องไห้ ครีมหอมเห็นแบบนั้นก็รู้สึกผิด ไม่รู้ว่า พี่เทียนของเธอมาเห็นตอนไหน แต่ใจหนึ่งลึก ๆ เธอก็ยังสับสน และรู้สึกกลัวกับสิ่งที่คนตรงหน้ามีท่าทีกำลังจะพูดจะสื่ออะไรบางอย่างกับเธอ

“ ครีมรู้ไหม ว่าที่ผ่านมาพี่รู้สึกอย่างไรกับครีม” พอเห็นครีมหอมเงียบนิ่ง เทียนจึงพูดขึ้น

“ พี่ รักครีมรักมาตลอด แต่พี่ไม่กล้าจะบอกครีม เพราะพี่กลัวจะเสียครีมไป “ เทียนพูด แล้วน้ำตาก็ไหลอาบแก้มของเขา คนฟังที่เห็นแบบนั้นเธอก็เริ่มน้ำตาคลอไปตามเขา อย่างไม่รู้ว่าเพราะสงสารหรืออะไร

“ จนผู้ชายคนนั้นเข้ามา พี่ถึงได้รู้ว่าพี่ควรบอกครีมตั้งนาน ครีมบอกพี่มาได้ไหม ว่าทำไมครีมถึงไม่เลือกพี่ ทำไมครีมถึงต้องไปเป็นของผู้ชายคนนั้น “ เขาพูดทั้งร้องไห้หนัก 

“ ความจริง ที่ครีมต้องไปเป็นเมียของเสี่ยโอมก็เพราะต้องใช้หนี้ให้พ่อ ”หญิงสาวตอบหลังจากที่เธอเอาแต่เงียบ ทำให้เทียนที่แก้มเปื้อนน้ำตา เงยหน้าขึ้นมายิ้มเล็กน้อย

“ แสดงว่าครีมไม่ได้รักเขาใช่ไหม แล้วพ่อของครีมติดหนี้เขาเท่าไหร่ ถ้าใช้หนี้หมดครีมจะไม่มีพันธะอะไรกับเขาอีกใช่ไหม ครีม “ 

“ ก็คงจะเป็นแบบนั้น “ หญิงสาวตอบอย่างไม่มั่นใจ

“ ถ้าอย่างนั้นให้พี่ช่วยครีมน่ะ แต่ขอ ขอแค่ถ้าครีมไม่ต้องไปเป็นของผู้ชายคนนั้นอีก ครีมจะคิดหาพี่เป็นคนแรกได้ไหม พี่ยอมรับได้ทุกอย่าง และพร้อมจะอยู่ข้าง ๆ ครีม“ ครีมหอมยิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกผิดทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับเธอ เธอจะกล้าพูดตัดความหวังของเทียนได้อย่างไร

“ ครีมขอบใจน่ะที่พี่เทียนดีกับครีมมาตลอด แล้วครีมก็อยากบอกว่า ที่ผ่านมาครีมก็แอบชอบพี่มาตลอดเหมือนกัน แต่…” หญิงสาวไม่ทันจะพูดจบ คนฟังที่ดีใจมากก็รีบดึงร่างของเธอเข้าไปกอด

โดยไม่รู้เลยว่าเสี่ยโอมที่เป็นห่วงและตามมาดู ยืนกำหมัดอยู่ข้างต้นกล้วย เพราะเขาได้ยินหมดทุกอย่างที่ทั้งสองคุยกัน

ครีมหอมเดินกลับมาที่บ้านหลังจากที่เทียนนั้นกลับไปแล้ว เธอก็สังเกตเห็นว่าแม่กำลังยืนมองเธออยู่บนบ้าน

“ แม่กลับมาได้ยังไง “ 

“ โอมไปรับ “หงส์ฟ้ายืนกอดอกอยู่บนหัวบันได และตอบลูกสาวที่ยืนอยู่ด้านล่าง

“ แล้วเขาไปไหนแล้วล่ะ “ครีมหอมถามซ้ำเมื่อไม่เห็นว่าเสี่ยโอมอยู่แถวนี้

“ กลับไปก่อนแล้ว ” คนเป็นแม่ก็ตอบ

“ อ้าว “ครีมหอมถึงกับอุทานออกมา เมื่อรู้ว่าเสี่ยโอมกลับไปโดยไม่บอกเธอเลยสักคำ ที่สำคัญเขากลับไปง่ายขนาดนั้นเลยหรือไง

“ เมื่อกี้เทียนมาหาเหรอ ?”

“ อืม ใช่ “ 

“ ขึ้นมานี่หน่อย แม่มีเรื่องจะคุยด้วย “ ครีมหอมสตั้นไปเล็กน้อยที่ได้ยินว่าแม่ของเธอแทนตัวเองว่าแม่

“ หรือกูจะหูฝาดวะ ”