3
ทำหน้าที่แทนภรรยา
***ปัจจุบัน***
หลังจากที่พยายามกลืนข้าวที่ชายหนุ่มเอามาให้ ลงท้องให้ได้มากที่สุดเพื่อจะมีแรงถ้าหากเธอพอมีทางที่จะหนีได้
“อร่อยใช่ไหม กินเกือบหมดเลย พรุ่งนี้จะได้ทำให้กินอีก เมนูนี้เพียงใจเขาชอบมากๆเลยนะ แต่ช่วงหลังผมยุ่งกับงาน จนไม่ได้ทำให้เธอกินเลย”
เวลาที่ไมค์พูดกับเธอดีๆ มาตาฟังทีไรกลับรู้สึกสงสาร เพราะเสียงของเขามีความเศร้าปนอยู่ในนั้น เธอสัมผัสได้
“แล้วคุณกินข้าวหรือยัง”
มาตาอดเป็นห่วงชายหนุ่มไม่ได้ เพราะเขาดูเหมือนคนไม่ได้กินไม่ได้นอนมาหลายวัน
“ผมกินไปเมื่อกลางวันแล้ว มันกินไม่ลง คุณไม่ต้องเป็นห่วงว่าผมจะตายแล้วไม่มีใครพาคุณออกไปจากที่นี่หรอก”
มาตาได้แต่มองหน้าชายหนุ่มที่ครั้งหนึ่งเขาคงเคยหล่อและดูดีเอามาก ๆ แต่ตอนนี้ใบหน้าของเขาหมองคล้ำ หนวดก็ขึ้นเต็มไปหมด เหมือนคนที่ไม่ดูแลตัวเอง
“เสื้อผ้า ของเครื่องใช้สำหรับผู้หญิง ผมเอาของเพียงใจเอามาไว้ให้คุณใช้แทนแล้ว”
“ของแบบนี้ใครเขาใช้ร่วมกัน” มาตาส่ายหัวไม่ยอมใช้ของที่ไมค์บอกว่ามันเคยเป็นของเพียงใจมาก่อน
“คุณอยากรู้นักใช่ไหม ว่าผมจับคุณมาที่นี่เพื่ออะไร ก็เพื่อให้คุณทำทุกอย่างแทนที่เพียงใจเขาเคยทำมา รวมทั้งเป็นเมีย เพราะคุณคือต้นเหตุที่ทำให้ผมต้องเสียเขาไป เสื้อผ้า ของใช้ถ้าไม่อยากใช้ก็ไม่ต้องใช้ จะแก้ผ้านอนก็คงไม่มีใครเห็นนอกจากผมที่กำลังจะเป็นผัวคุณ”
มาตาเข้าใจความหมายดี ว่าเขาจับเธอมาเพื่อชดใช้ที่เธอทำให้เขาที่ต้องเสียภรรยาไป แต่มันไม่ใช่ความผิดของเธอ หญิงสาวอยากหนีแต่เธอมองแล้วจะเอาชีวิตไปทิ้งข้างนอกเสียมากกว่า
เมื่อเจ้าของบ้านเดินออกจากห้องนอนไป หญิงสาวก็เปิดตู้ เพื่อเลือกหาเสื้อผ้าที่เธอพอใส่ได้ ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ
น้ำในห้องน้ำสีของมันและความเย็น ทำให้มาตารู้สึกเหมือนเธอกำลังอาบน้ำตกอยู่ เพราะเมื่อตอนเด็กๆ เธอเคยไปเที่ยวกับครอบครัวแม่ของเธอไม่ยอมอาบน้ำเพราะกลัวแพ้เพราะมันเป็นน้ำที่ถูกดูดมาจากน้ำตกอีกที
เมื่ออาบน้ำเสร็จ ไฟหลายดวงที่เคยถูกเปิด ตอนนี้ก็เหลือเพียงไม่กี่ดวง มาตาค่อยๆ เปิดประตูเดินออกจาห้องนอน เพื่อเดินสำรวจบ้านที่เธอกำลังอยู่ตอนนี้
“เดินดีๆ ระวังจะสะดุดอะไรเข้า ที่นี่เราใช้ไฟจากพลังงานแสงอาทิตย์ พอดึกก็ต้องประหยัดหน่อย”
มาตามองตามเสียงคนพูด ภาพที่เธอเห็นคือชายหนุ่มในชุดเดิมกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่ระเบียงข้างบ้าน
หญิงสาวเปิดประตูบ้านเพื่อออกไป ยังเจ้าของเสียงที่กำลังนั่งดื่มอยู่คนเดียว
ลมข้างนอกพัดผ่านข้ามกำแพง มากระทบใบหน้าของหญิงสาว ผมของเธอปลิวตามลมที่พัดความเย็นมาจากป่าที่อุดมสมบูรณ์ผ่านรั้วบ้านเข้ามา
“ทำไมมานั่งคนเดียวแบบนี้ ดึกแล้วไปอาบน้ำอาบท่าได้แล้ว จะได้สดชื่นขึ้น”
มาตาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงรู้สึกเป็นห่วงเขา ทั้งที่ตอนนี้เขาเป็นคนที่จับตัวเธอมาขังไว้ในที่ที่เธอไม่รู้จักแบบนี้
“นั่งลง และดื่มเป็นเพื่อนหน่อย”
ไมค์ส่งแก้วเหล้าของเขาให้หญิงสาว ที่ทำท่ากล้าๆกลัวๆ ว่าจะนั่งดีไหม
“บอกให้ดื่ม”
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมรับแก้วเหล้าไปดื่ม เสียงราบเรียบก็เปลี่ยนเป็นตะคอกดุดัน จนหญิงสาวสะดุ้งสุดตัว รีบคว้าแก้วมาดื่มแบบไม่หายใจจนหมดแก้ว
“เหล้ามันทำให้เราเมา พอเมาก็ลืม” เสียงพูดของชายหนุ่มกลับมาราบเรียบอีกครั้ง
“ดื่มอีกแก้ว แล้วไปนอน เตรียมตัวให้พร้อมคืนนี้เราจะเป็นผัวเมียกัน”
“อะไรนะ! คุณหมายความว่าอะไร” มาตาลุกขึ้นยืนมองคนที่บอกว่าเธอกับเขาจะเป็นผัวเมียกัน
“บอกให้ไปนอน”
ชายหนุ่มตวาดหญิงสาวเหมือนเสือที่กำลังคำรามด้วยความโมโห จนมาตารีบวิ่งกลับเข้าห้องนอนทันที
นั่งดื่มเหล้าจนเริ่มเมา แต่ก็ยังควบคุมร่างกายได้ดี ไมค์พาตัวเองเข้าไปอาบน้ำที่ห้องนอน ที่ตอนนี้มาตานอนห่มผ้าแกล้งหลับสนิท เพราะคิดว่าอาจจะช่วยให้เธอรอดพ้นจากการเป็นเมียของคนที่กำลังเมาได้
“หลับใช่ไหม”
ชายหนุ่มในสภาพเปลือยเปล่า จับหญิงสาวที่กำลังนอนหันข้างอยู่ใต้ผ้าห่ม ให้อยู่ในท่าที่นอนหงาย และเขาไม่รอคำตอบแต่กลับซุกไซ้ปากหนากับซอกคอของหญิงสาว พร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างตรึงแขนมาตาไว้ไม่ให้ขัดขืน
แรงหญิงหรือจะสู้แรงชายได้ มาตาพยายามดิ้นจนหมดแรงที่มี แต่มันก็ไม่ได้ผล ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ก็เหมือนกับยิ่งเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในพันธนาการของเขา
“ไมค์ฉันไม่ใช่เพียงใจเมียคุณนะ มันแทนกันไม่ได้เรื่องแบบนี้”
มาตาพยายามดิ้นเอาปากของเธอ ออกจากปากหนาที่กำลังบดขยี้อย่างหนำใจ เพื่อจะหวังจะพูดให้ชายหนุ่มได้สติ แต่มันไม่มีผลกับอารมณ์ของเสือหิวที่กำลังจะกินเหยื่อเลย
มาตาหญิงสาวผู้ไม่เคยผ่านการสัมผัสแบบถึงเนื้อถึงตัวจากชายใด เมื่อถูกเล้าโลมด้วยปากหนาและลิ้นสวาท ไม่นานร่างกายของเธอก็อ่อนระทวย จนชายหนุ่มไม่ต้องใช้มือทั้งสองข้างจับมือของเธอไว้อีกแล้ว
ไม่นานเสื้อผ้าของมาตาก็ถูกถอดออก เผยให้เห็นรูปร่างที่อวบซ่อนรูปของเธอ ผิวขาวที่ต่างจากเพียงใจ ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกว่าร่างกายความเป็นชายของเขามันตอบสนองสู้ทันที เมื่อได้เจอความสวยงามอีกแบบที่เขาไม่เคยได้สัมผัส
ไมค์เริ่มโหมบทรักอย่างจริงจัง แต่เส้นทางมันกลับถูกบางอย่างขวางกั้นไว้ เธอยังบริสุทธิ์ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มละความพยายาม เขาแค่ถอยกลับมาใช้ความพยายามมากกว่าเดิม
อกอวบถูกบีบเคล้น ชายหนุ่มใช้ลิ้นเลียตวัดลัดเลาะ เพื่อกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาว เพื่อเปิดหนทางสวรรค์ เมื่อทุกอย่างมาถึงเวลา ชายหนุ่มก็มอบบทรักอันร้อนแรง ดุดันอย่างบ้าคลั่งให้กับหญิงสาวที่ไม่เคยผ่านเรื่องนี้มาก่อน
มาตาดึงผ้าปูที่นอน เพื่อระบายความเจ็บที่เหมือนส่วนล่างของเธอกำลังจะฉีกขาดออกจากกัน
เมื่อเห็นสีหน้าของคนที่นอนอยู่ใต้ตัวเขากำลังรู้สึกเจ็บ ชายหนุ่มก็ทำท่าจะหยุด แต่หญิงสาวกลับตอบรับเขาด้วยการยกสะโพกเพื่อเป็นการบอกว่าเธอพร้อมให้บรรเลงบทรักต่อ
สัมผัสสวาทของคนทั้งคู่ที่ตอบรับกันเป็นอย่างดี ตามอารมณ์ที่พาไป มาตาจิกเล็บสวยลงกับแผ่นหลังหนาของชายหนุ่ม เมื่อเธอรู้สึกเสียวซ่านจนถึงจุดที่แทบจะทนไม่ไหว
ไมค์ขยับสะโพกให้ไวขึ้น เพื่อพาตัวเองและอีกฝ่ายขึ้นสวรรค์ไปพร้อมๆกัน
สงคราวสวาทจบลง ด้วยความเหนื่อยและเมา ไมค์ทิ้งตัวลงนอนหลับสนิททันที ที่ความใคร่และความแค้นถูกปลดปล่อยออกเดินทางเข้าสู่ร่างกายของหญิงสาว ที่เขาจับตัวเธอมาเพื่อชดใช้
น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองด้วยความรู้สึกน้อยใจ เพราะมาตาคิดว่าที่ทำลงไปเพื่อหวังให้ผู้มีพระคุณของเธอได้ตาสว่าง แต่กลับทำให้เขาโกรธแล้วมารังแกเธอแบบนี้
ภาพในวันวานเมื่อครั้งที่เขาส่งเงินค่าเทอมมาให้จนเธอเรียนจบ มาตายังไม่เคยลืมจากความทรงจำแต่สำหรับไมค์เขาคงลืมเด็กผู้หญิงที่เขาเคยช่วยเหลือไปแล้ว
4ตัวแทน “ตื่นแล้วไปทำกับข้าวให้ผมกินด้วย เพียงใจเขาทำอะไรก็อร่อย” ชายหนุ่มในสภาพที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ออกปากสั่งผู้หญิงที่เขาจับตัวมา โดยที่ไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าด้วยซ้ำไป มาตาจัดการใส่เสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย น้ำตามันไหลไปตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้านี้ หญิงสาวเลือกที่จะยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว ว่ามันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ในครัวมีอุปกรณ์พร้อม ในตู้เย็นก็มีเนื้อสัตว์และผัก เพียงพอกับการทำอาหารได้อีกหลายมื้อ มาตาพยายามคิดว่าเธอสามารถทำกับข้าวอะไรเป็นบ้าง เพราะปกติเธอก็ใช้ชีวิตแบบคนสมัยใหม่ซื้อกินเอา “กับข้าวอะไร รูปร่างไม่ได้น่ากินเลย” ไมค์มองกลับข้าวบนโต๊ะที่หญิงสาวจัดวางไว้บนโต๊ะอาหาร ด้วยสายตาตำหนิ “ฉันทำได้แค่นี้แหละค่ะ” มาตาตอบห้วนๆ “ตอนเด็กๆ พ่อแม่ของเธอคงไม่เคยสอนเลยมั้ง โตมาถึงได้ทำอะไรไม่เป็น” ชายหนุ่มเริ่มลามไปถึงพ่อกับแม่ของเธอ “แม่ของฉันฆ่าตัวตายตั้งแต่ฉันยังไม่โตและพ่อก็แต่งงานใหม่ ส่วนมากฉันใช้ชีวิตอยู่คนเดียว” คำตอบของหญิงสาวทำให้ไมค์คิดถึงเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เ
5ผู้ชายที่แสนร้าย คืนนี้มาตายกเอาผ้าห่มกับหมอนมานอน ที่พื้นข้างๆโซฟา เพื่ออยู่เป็นเพื่อนคนเมา เพราะถ้าจะให้เธอลากเขาเข้าไปห้องนอนไม่ไหวแน่ สภาพของไมค์ตอนนี้ ช่างแตกต่างจากชายหนุ่มในวันที่มาตายังเรียนอยู่ชั้นมัธยมและเธอก็แอบปลื้มเขา ในวันที่เขาติดต่อผ่านมาทางครูของเธอเพื่อช่วยเหลือเรื่องทุนการศึกษา ตอนที่หญิงสาวเรียนจบ เธออยากไปขอบคุณเขา แต่ชายหนุ่มเองบอกข้อตกลงไว้ตั้งแต่เริ่มแรกว่า เขาไม่ต้องการทำความรู้จักกับเด็กที่เขาให้ทุน เพราะต้องการช่วยเหลือแบบไม่หวังสิ่งตอบแทน “หิวน้ำขอน้ำหน่อย” หญิงสาวสะดุ้งลุกขึ้นทันที เมื่อได้ยินคนเมาร้องขอน้ำ แต่เขาไม่ยอมลุกหญิงสาวจึงค่อยปล้อนให้ แต่ด้วยความไม่ถนัด น้ำจึงหกรดเสื้อผ้า ไมค์โมโหคว้าแก้วได้ ขว้างกระแทกกำแพงจนแตก เพล้ง! แก้วแตกกระจาย หญิงสาวมองหน้าคนที่อยู่ในอ้อมแขนเธอมาตาปลอยแขนออกทันที จนศีรษะของชายหนุ่มกระแทกลงกับขอบโซฟา “โอ๊ะ! อีคนชอบทำลายครอบครัวคนอื่นเขา ไป!อยากไปไหนก็ไป” ไมค์ชี้ไม้ชี้มือไล่มาตา โดยที่ตัวเองยังลืมตาแทบไม่ขึ้น ความอดทนของหญิงสาวถึงที่สุ
6กลัว เกือบมืดแล้วแต่ไมค์ก็ยังไม่กลับมา มาตาไม่กล้าแม้แต่จะเปิดไฟ เพราะกลัวจะทำให้พวกโจรรู้ว่ามีคนอยู่ในบ้าน “มาตา” เสียงเรีกชื่อดังมาพร้อมกับเสียงไขกุญแจ หญิงสาวจำน้ำเสียงได้ดี เธอรีบลุกจากข้างหน้าต่าง โผเข้ากอดเจ้าของเสียงด้วยความดีใจ “เป็นอะไร แล้วทำไมไม่เปิดไฟ นั่งอยู่มืดๆไม่กลัวหรือไงกัน” ชายหนุ่มโอบเอวหญิงสาวแล้วค่อยๆพาเธอเดินเปิดไฟในห้องรับแขก “เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงได้กลัวแบบนี้” ไมค์ถามด้วยสีหน้าเหมือนคนที่กำลังกลั้นเสียงหัวเราะไว้ เพราะกลัวคนเล่าจะโมโหเอา มาตาเล่าเรื่องที่เธอได้ยิน เมื่อไมค์ออกไปทำงานได้ไม่ถึงชั่วโมง โดยที่หญิงสาวลืมไป ว่าชายหนุ่มก็จะรู้ว่าเธอกำลังคิดจะหนีไปจากที่นี่ “แล้วคุณออกไปทำอะไรที่กำแพง” ไมค์ทำเสียงเข้ม “ฉันก็แค่ออกไปเดินเล่น” มาตาหลบตาทันที “ก็ผมบอกแล้วไม่ใช่หรือไง ว่าห้ามออกจากบ้านเลย เห็นไหมแถวนี้มันมีแต่พวกโจรป่า ถ้าคุณโดนพวกมันจับ รับรองมีผัวพร้อมกันเป็นสิบแน่ๆ” ไมค์ลุกขึ้นจากโซฟาทันที เพราะกลัวจะกลั้นเสียงหัวเราะไว้ไม่ไหว เมื่อเ
7ความเฉยชา เช้านี้เขาไม่ได้ออกไปทำงาน มาตาตั้งใจจะทำกับข้าวให้เขากินสุดฝีมือ “กับข้าวเสร็จแล้วค่ะ”แม่ครัวคนสวยออกไปตามชายหนุ่มที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องรับแขกไม่มีเสียงตอบ แต่ไมค์ก็ลุกมานั่งที่โต๊ะอาหารตามปกติ โดยที่ไม่ยอมพูดอะไรหว่างที่นั่งกินอาหารกันมาตารู้สึกอึดอัดจากที่ตั้งใจ จะทำกินข้าวให้อร่อย แต่กลับเป็นว่าเธอแทบจะกลืนไม่เข้าสักคำ“อิ่มแล้วเหรอคะ” หญิงสาวถามเมื่อเห็นคนนั่งตรงข้างรวบช้อน“อืม”คำตอบที่ดูเหมือนไม่อยากตอบ มาตาก็สุดที่จะหาวิธีง้อแล้ว เธอจึงได้แต่อิ่มตาม เพราะไม่มีอารมณ์ที่จะนั่งกินแล้ววันนี้ทั้งวันทั้งสองคน ต่างอยู่กันคนละมุมบ้าน มาตาเองก็ไม่อยากเห็นเขาทำหน้าเฉยชาใส่เธอ ส่วนไมค์เองก็คงยังไม่อยากเห็นหน้าเธออาหารค่ำกลายเป็นไมค์เข้าครัวเป็นคนทำเอง เขาจัดโต๊ะที่เขาเคยใช้นั่งดื่ม ให้เป็นโต๊ะอาหาร ตกแต่งด้วยดอกไม้ มาตาก็ทำได้แค่แอบมองเพราะไม่กล้าเข้าไปยุ่งท้องฟ้าเริ่มมืด ชายหนุ่มเดินเข้ามาที่ห้องนอน และยื่นถุงกระดาษใบใหญ่ที่ในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ให้มาตา“ชอบตัวไหนก็ใส่แล้วออกมากินข้าว คิดว่าคงเลือกชุดที่สวยที่สุด เพราะวันนี้ผมอยากกินข้าวกั
8อิสระที่ลำบากใจ ไมค์ขับรถไปส่งมาตาที่ทำงาน เพราะคิดว่าการหายไปของเธอหลายวันแบบนี้ที่ทำงานของเธอคงกำลังต้องการตัวเธอแน่ๆ “พี่มาตาพี่กลับมาแล้ว พวกเราทุกคนตัดสินไม่ถูกเลยว่าจะแจ้งความดีไหม ถึงแม้พี่จะส่งข้อความมาแล้ว” ชะอมเลขาคนสนิทวิ่งเข้ามากอดเจ้านาน ที่เปรียบเป็นเสมือนพี่สาวของเธอ “พี่มีเรื่องไม่ค่อยสบาย เลยอยากหลบไปอยู่คนเดียวเงียบๆสักพัก ตอนนี้พร้อมลุยงานต่อแล้ว” มาตาลูบผมลูกน้องคนสนิทอย่างเอ็นดู เพราะทั้งคู่รู้จักกันมาตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดบริษัทนี้ จึงรู้ใจกันมากที่สุด “เรื่องงานเราจัดการได้เรียบร้อย แต่เราตัดสินไม่รับงานใหม่ เพราะตั้งใจจะรอพี่กลับมาก่อน” ชะอมรายงานเรื่องราวระหว่างที่เจ้านายไม่อยู่ “บ่ายนี้เรียกประชุมพนักงานทุกคนให้พี่หน่อย เรื่องสำคัญมาก ห้ามใครไม่เข้าเด็ดขาด” มาตารีบเข้าห้องทำงานและเก็บตัวเองอยู่แต่ในห้องห้ามใครเข้าไปรบกวน เพื่อเตรียมข้อมูลในการประชุมครั้งนี้ ทุกคนในบริษัทต่างคิดว่า พวกเขาคงกำลังจะโดนเลิกจ้างแน่ๆ เพราะเจ้านายของเธอทิ้งบริษัทไปหลายวัน พอกลับมาก็เรียกประชุมใ
9เมื่อไม่ได้ยินเสียงของหัวใจ เช้านี้มาตาต้องเริ่มต้นกับการวางแผนงานใหม่ทั้งหมด ทั้งวันเธอวุ่นวายจนไม่มีเวลาว่างพอที่จะมาคิดเรื่องของตัวเอง มันทำให้เธอสบายใจไปได้ชั่วขณะหนึ่ง “พี่มาตาเราต้องทำแผนโฆษณากันใหม่ทั้งหมด เดี๋ยวชะอมจะให้นักศึกษาทำแล้วเอามาให้พี่ดูนะ” “ชะอมให้น้องเขามาคุยกับพี่นะ” มาตาตั้งใจจะเป็นคนวางพล็อตโฆษณาเอง โดยที่ให้น้องนักศึกษาเป็นคนจัดการเรื่องกระบวนการทำ ช่วงบ่ายหญิงสาวต้องออกไปพบลูกค้ารายเก่าเพื่อรับเงินค่าจ้าง ซึ่งสถานที่นัดพบอยู่ใกล้กับบ้านที่เธอเคยถูกไมค์จับไปขังไว้มาตาจึงตั้งใจที่แวะเข้าไปเพื่อไปฟังเสียงหัวใจตัวเอง หญิงสาวมองรอบบ้านทันทีที่เธอมาถึง ไม่มีป่าลึกเกมือนอย่างที่เขาโกหก มีแค่เพียงป่าต้นก้ามปู ที่เขาปลูกล้อมบ้านไว้เกือบห้าสิบต้น มาตาคิดถึงคำขู่แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ถุงกับข้าวที่วางไว้บนโต๊ะคือสิ่งแรกที่หญิงสาวเห็นทันที ที่เข้าไปถึง มาตาหยิบแต่ละถุงขึ้นมาดู ตอนนี้ทุกถุงมันบูดหมดแล้ว “เมื่อคืนคุณมาที่นี่” หญิงสาวรู้สึกหัวใจวาบหวิวขึ้นมา เขามารอเธอ มาตาแอบเข้าข้างตัวเอ
10โฆษณาหรือเรื่องจริง สภาพร่างกายของไมค์ทรุดโทรมลง เพราะฤทธิ์ของสุราที่เขาดื่มมันหนักทุกวัน เช้าวันนี้เขาไปทำงานไม่ไหว จึงได้แต่ตอนอยู่บนเตียง ข้าวปลาก็ไม่กิน เพราะไม่มีแรงพอที่จะลุกไปทำหรือซื้อ จึงได้แต่หลับตาและหลับไปแบบนั้น ความล้มเหลวในชีวิตรักไม่ได้ทำให้ไมค์โตขึ้นเลย เขายังทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงไปกว่าเดิม เมื่อร่างกายเริ่มสร่างเมา ไมค์ตั้งใจจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาลูกน้องที่ทำงาน แต่เขากลับเปิดไปเจอโฆษณาชิ้นใหม่ของบริษัทของมาตา ที่กำลังถูกแชร์มากในโลกโซเชียลตอนนี้ เรื่องราวของโฆษณาบอกเล่า ถึงเด็กมัธยมคนหนึ่งที่ได้รับความช่วยเหลือจากชายหนุ่มที่เธอไม่เคยรู้จัก จนวันหนึ่งเธอมีโอกาสได้เจอเขาและแอบชอบเขามาตลอด จนเธอทำงานเธอกับเขามีโอกาสได้ใกล้ชิดกัน โดยที่ผู้ชายคนนั้นจำเธอไม่ได้ ทั้งคู่เกิดพลาดพลั้งมีอะไรกัน หญิงสาวตัดสินใจเดินออกมาจากชีวิตของชายหนุ่ม เพราะคิดว่าทุกอย่างเกิดจากความผิดพลาดไม่ใช่ความรัก ส่วนชายหนุ่มคนนั้นก็เอาแต่เฝ้ารอการกลับมาของเธอ โดยที่ไม่คิดจะทำอะไร จนในที่สุดบริษัทของมาตาก็เข้ามาช่วยให้ทั้งคู่ได้รู้หัวใจตัวเอ
11ครอบครัว “เหม็นกลิ่นความรักจัง” ชะอมแซวเจ้านายที่เธอรักไม่ต่างจากพี่สาวแท้ๆ พนักงานคนอื่นก็พากันยิ้มตาม “ให้พี่มีบ้างเถอะ เดี๋ยวจะขึ้นคานเอา” มาตาคิดมาตลอดว่าคงไม่มีผู้ชายคนไหนมาทำให้เธอหลงรักได้เหมือนผู้ชายที่ให้ทุนเธอ และสุดท้ายมันก็เกิดขึ้นจริงๆ “รักก็รุ่ง งานก็เยอะมากค่ะเจ้านาย ตอนนี้ชะอมอยากจะแยกร่างได้อยู่แล้ว” ตั้งแต่บริษัทของเธอปล่อยโฆษณาชุดนั้นไป กระแสตอบรับดีมาก กลุ่มลูกค้ามีตั้งแต่วัยรุ่น วัยทำงาน และอายุเกินหกสิบไปแล้วก็ยังมี “โบนัสก็จะงอกงามตามมานะชะอมคนสวย” หญิงสาวไม่เคยเอาเปรียบพนักงาน เรียกได้ว่าดูแลทุกคนเหมือนพี่น้อง กับข้าวเวลาทำงานมืดก็มีของในตู้เย็นให้ทำกินกัน มาตาจะคอยซื้อมาเติมให้ตลอด “โบนัส คำสั้นๆที่สร้างพลังอันยิ่งใหญ่” พนักงานทุกคนพากันหัวเราะให้กับคำพูดของชะอม ที่ถึงแม้ฟังดูตลกแต่มันก็คือความจริง “พี่มาตาคะ วันนี้มีลูกค้าจะเข้ามาพบเพื่อขอบคุณที่ทางเราทำงานได้สำเร็จ อีกไม่น่าจะเกินสิบห้านาที น่าจะมาถึงค่ะ” “ถ้ามาถึงก็ให้เข้ามาหาพี่เลยนะ”