13 ทำไมใจร้ายขนาดนี้

“มาแล้วเหรอยายฟ้า มาเม้าท์ค่ะ” เสียงพี่เก่งลอยมาเมื่อเธอมาถึงที่ทำงาน

“ค่ะ เมาท์เรื่องอะไรพี่”

 “แหม่ๆ ก็คืนนั้น คุณลูคัสอุ้มเธอออกไปแบบนั้น ต่อหน้าพนักงานเป็นสิบ เธอ คิดว่าไม่มีใครอยากรู้เหรอ ฮาๆ” พี่เก่งพูดขึ้นแบบแซว แต่ไม่ได้อยากได้คำตอบจริงจังมากนะ เพราะเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของน้องในทีม

“เอิ่ม ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ แค่รู้จักกัน” เธอตอบไปแบบเลี่ยงปัญหาที่จะเกิด

“โอเค โอเค พี่เข้าใจเอาเป็นว่า ช่วงนี้ถ้าได้ยินอะไรมาก็อย่าไปใส่ใจมากนะน้อง ๆ ที่ไปวันนั้นคงเอาไปเมาท์กันทั่วแล้วแหล่ะ” พี่เก่งพูดพร้อมตบบ่าเธอเบา

“ค่ะพี่เก่ง” เธอมองเค้าด้วยสายตาขอบคุณ อย่างน้อยในที่ทำงานเธอก็ยังมีมิตรแท้อยู่

“พี่เก่งค่ะ พอดีคุณลูคัสต้องการพบทั้งทีมของพี่ค่ะ อีก 10 นาทีพร้อมกันที่ห้องประชุมนะคะ” เลขาส่วนตัวของลูคัสเค้ามาแจ้งพี่เก่งภายในชั้นทำงาน

ณ  ห้อง ประชุม

เสียงอืออึงในที่ทำงาน ดังระงมกัน ถกเถียงว่าทำไมเจ้านายถึงเรียกประชุมด่วน ต่างเดากันไป ต่าง ๆ นานา บางคนพูดก็หันมามองที่เธอ เพราะด้วยข่าวเมาท์ที่ตอนนี้แพร่ไปทั่วบริษัท

“คุณลูคัสมาแล้วแก” น้องในทีมต่างจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องประชุมอย่างสง่างาม แต่ไม่ใช่เพียงชายหนุ่มเดินเข้ามาเพียงคนเดียว แต่ยังมีสาวสวย ข้างกายเดินเกาะแขนเข้ามาพร้อมกันด้วย

“สวัสดีค่ะ คุณลูคัส ไม่ทราบว่าเรียกทีมเก่งเข้ามา คุณลูคัสมีอะไรให้รับใช้คะ” เสียงพี่เก่งถาม ในขณะที่เค้านั่งลงที่โต๊ะประชุมพร้อมกับหญิงสาว แสนสวย

“พอดี คุณญาดาเค้าต้องการให้ทีมคุณเข้าไปช่วยดูโปรเจคบางอย่างที่บริษัทเค้านะ ผมเลยมาขอความร่วมมือโดยตรง เพราะเค้าเห็นผลงานของทีมคุณ แล้วผู้บริหารฝั่งนั้นเค้าชื่นชอบ” เค้าพูดออกมาโดยที่มองไปที่เธอที่มัวแต่ก้มหน้าไม่มองเค้าเลยตั้งแต่เข้ามา

“ใช่ค่ะ ญาดาชอบผลงานของทีมพวกคุณมาก เลยเอาไปนำเสนอให้ผู้บริหารที่บริษัท เลยมาขอความร่วมมือนิดนึงค่ะ ได้ใช่ไหมคะลูคัส” หญิงสาวที่นั่งข้างเค้าทำท่าออเซาะให้ดูสนิทสนมกับเค้า

“ครับ” เค้าตอบแค่นั้นพร้อมกับค่อยๆ แกะมือญาดาออก

“ทางคุณเก่งติดอะไรไหมครับ ถ้าผมจะให้ไปช่วยบริษัท ญาดา บางส่วน”

“ได้นะคะ ทางทีมเก่งตอนนี้เริ่มเคลียร์งานออกบางส่วนแล้ว ว่าแต่ เป็นโปรเจคแบบไหน แล้วต้องการให้น้องไปช่วยกี่คนคะ” พี่เก่งเอ่ยขึ้นเพราะต้องเตรียมวางแผนงานในอนาคต

“คนเดียวค่ะ ญาดาต้องการแค่คนเดียว” ญาดาพูดด้วยน้ำเสียงหวาน เป็นมิตรดูไม่มีพิษ มีภัย

“ญาดา ขอให้ฟ้า ไปทำงานของญาดาค่ะ พอดี ญาดาชอบผลงานเค้ามาก หวังว่าคุณเก่งจะไม่ว่าอะไรนะคะ”

“เอ่อ คือว่าฟ้าเค้ามีงานในมือค่อนข้างเยอะค่ะ เกรงว่าถ้าเป็นน้องคงไม่สะดวกเท่าไหร่” พี่เก่งตอบกลับไป เพราะเธอดูออกว่า ถ้าส่งน้องไป เจตนาผู้หญิงคนนี้คงต้องการกลั่นแกล้งแน่ ๆ ไม่งั้นคงไม่เจาะจงตัวชัดเจนขนาดนี้หรอก

“แต่ทางนั้นเค้าชอบผลงานของฟ้า ถ้าฟ้ามีงานในมือก็ให้น้องในทีมคนอื่นทำไปก่อน แล้วให้ฟ้าช่วยญาดา” ใช่และเสียงที่ไม่คาดคิดก็ดังขึ้น นั้นคือเสียงของลูคัสที่ออกคำสั่งชัดเจน ในเมื่อเค้าเป็นคนพูดก็ไม่มีใครสามารถขัดคำสั่งได้

“โอเคไหมครับ คุณฟ้า” เค้าหันมาถามเธอ ที่เอาแต่ก้มหน้า ก้มตา

“ค่ะ ฟ้าไม่มีปัญหา” เธอหันไปสบตากับเค้า รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ทำไมเค้าถึงปล่อยให้เธอไปเจอกับผู้หญิงคนนี้นะ

“เลิกประชุมได้ ขอบคุณครับ” เค้าพูดจบแล้วก็เดินออกไปพร้อมกับสาวสวยที่นั่งข้างกัน

ติ้ง ~~~~~~ 

‘ทำไม ต้องใจร้ายกับฉันขนาดนี้’ เธอส่งข้อความไปหาเค้าเพราะไม่เข้าใจเจตนาของเค้า ที่เค้าส่งเธอไปให้ทำงานกับแฟนเก่า

‘หืม ผมใจร้ายอะไร ผมแค่อยากให้คุณ สนิทกับญาดาก็แค่นั้นเอง เค้าเป็นคนนิสัยดีนะ’ เค้าส่งข้อความมาอย่างไม่รู้ ว่ามารยา หญิงเป็นไง สงสัยว่าญาดาคงรับบทแฟนเก่า ที่เข้าอก เข้าใจเค้าไปทุกเรื่องสินะ แต่ลับหลัง เค้าไม่รู้เลย ว่าผู้หญิงคนนี้มาพูดกับเธอว่ายังไง