ในเมื่อไม่เคยสมหวังในความรักเลยสักครั้ง ฉันเลยอยากลองความสัมพันธ์ ที่ไม่ต้องเอาใจไปเล่นสักครั้งหนึ่ง
แล้วครั้งนี้ฉันมั่นใจว่าฉันจะไม่มีวันเสียใจกับความสัมพันธ์ครั้งนี้อย่างแน่นอน
ปลายฟ้า สาวออฟฟิศ วัย 31 ปี ผิวพรรณผ่องใสอมชมพู ความสูง 154 น้ำหนัก 44 ผมยาวสวยที่ผ่านการดูแลตัวเองเป็นอย่างดี
กว่าเธอจะมาถึงจุดนี้ได้ เธอใช้ชีวิตผ่านความยากลำบากมาทั้งชีวิตกับปัญหาครอบครัว เรื่องเงิน ๆ ทอง แต่เธอไม่มีความย่อท้อกับโชคชะตาเพราะครอบครัวคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอลูคัส มาเฟีย หนุ่ม วัย 28 ปี เบื้องหน้า คือ นักธุรกิจไฟแรง ที่ดูแลกิจการด้านอสังหา การขนส่ง แม้กระทั่ง ธุรกิจส่งออกต่าง ๆ เค้าเกิดมาพร้อมทุก ๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นความเก่ง ความฉลาด รูปร่างที่เพอร์เฟค ผิวพรรณที่ดี หน้าตาที่คมเข้ม ทำให้เป็นที่หมายตาของสาวน้อย สาวใหญ่ในแวดวงสังคม แต่เบื้องหลังเค้าคือทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลมาเฟีย ดัง ที่มีอิทธิพลใหญ่คับฟ้าจากรุ่นสู่รุ่น
/********************************************************/
ณ คอนโดหรูแห่งหนึ่งใจกลางเมือง
"ห่ะ! แกจะบ้าเหรอ ยายฟ้า แกจะหา Fwb จริงดิ" เบล หญิงสาววัย 31 พูดกับฟ้าอย่างอาการตกใจ
"ใช่ ฉันเบื่อแล้วแล้วแก แกก็รู้ ฉันไม่เคยสมหวังในความรักเลยสักครั้งเลยนะ ชอบใคร ก็เป็นได้แค่เพื่อน แค่พี่ แค่น้อง จนตอนนี้ ฉันมีเพื่อน พี่น้องเพิ่มเป็น 10 แล้วแกก็เห็น" ฟ้าพูดกับเพื่อนสนิทอย่างตัดพ้อ
เธอกับเบล เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่อายุ 18 ช่วง มหาวิทยาลัยเธอทั้งคู่เคยอยู่คณะเดียวกัน แต่เบลย้ายคณะไปช่วงปี 2 แต่ก็ยังเป็นรูมเมทกันตั้งแต่ปี 1 ยันจบปี 4 ถึงวัยทำงานก็ยังทำงาน และอาศัยใกล้ ๆ กัน เป็นเพื่อนคู่คิด คอยให้คำปรึกษากันทุก ๆ เรื่อง
"ฟ้าแกคิดดี ๆ นะ แกไม่ได้มีจิตใจที่เข้มแข็งขนาดนั้น อย่าเลย "
"เบล ฉันเบื่อจริง ๆ นะแก จะเสียใจอีกสักรอบจะเป็นไร เผื่อรอบนี้ได้เสียตัวด้วยนะ คิๆ "
ฟ้าพูดกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน ความคิดเค้าตอนนี้คือ ปลงจริง ๆ กับเรื่องความรัก เธอเป็นประเภทไม่เคยสมหวังเลยสักครั้งในชีวิต
"ฉันแนะนำอะไรแกอย่างหนึ่งไหม ถ้าแกอยากมีแฟนนะ 1 เลยแกก็แค่เลือกคนที่เค้ามาชอบแกสิ นี้แกเล่นปิดกั้นตัวเองทุกทางเลย คนดี ๆ เข้ามาแกก็ไม่สนใจ" เบลพูดกับฟ้าอย่างเข้าใจนิสัยของเพื่อนตัวเอง ฟ้าเป็นคนสวยน่ารัก แต่เธอมักจะชอบคนที่ใกล้ชิด เธอมักหวั่นไหวกับพวก รุ่นพี่ที่สนิท หรือ เพื่อนที่สนิทเท่านั้น และทุก ๆ ครั้ง มักจะวนรูปแบบเดิม ๆ คือ ชอบแต่ไม่เคยพูดออกไปแล้วก็ต้องผิดหวังเป็นธรรมดา เพราะเธอไม่เคยแสดงออกเลยสักครั้งว่ารู้สึกอย่างไง มีแต่เบลเท่านั้นที่จะรับรู้เรื่องราวของเพื่อนคนนี้
"แล้วอีกอย่างนะ ฉันขอแนะนำเวลาชอบใครหรือถูกใจใคร แกก็พูดไปเลย บอกชอบไปจบ ๆ ฉันเห็นแกเสียใจหลายคนแล้วนะ ชอบก็พูดเถอะ โต ๆ กันแล้วค่ะ " เบลพูดเตือนสติการกระทำของเพื่อน
"แล้วข้อสุดท้าย ต้าใช่ไหมที่ทำให้แกคิดจะมี Fwb เนี้ย " ใช่ คนล่าสุดที่เพื่อนเธอชอบ ชื่อ ต้า เป็นเพื่อนที่ทำงานเดียวกันกับฟ้า ฟ้ามักเล่าเรื่องของต้าให้ฟังตลอด ว่าต้าดีอย่างนู้น อย่างนี้ผลสุดท้าย จบที่ต้าไปคบกับรุ่นน้องอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นน้องคนสนิทกับฟ้า แล้วที่น่าโมโหที่สุดคือ เพื่อนเธอดันเป็นสื่อกลางให้เค้าทั้งคู่ได้คบกัน
"แล้วไอ้นิสัยเป็นแม่พระเนี้ย เลิกได้เลิกนะคะ ที่คอยเป็นที่ปรึกษาให้กับคนอื่นเค้าทั้ง ๆ ที่ตัวเองเจ็บเจียนตาย " เบลไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาดึงสติเพื่อน เบลเข้าใจและรับรู้ทุกอย่าง เกี่ยวกับนิสัยของเพื่อนคนนี้
''ยายเบล เอาน่า ฉันโตแล้วนะแก อายุก็ปูนนี้แล้ว ถ้าแกไม่ให้ฉันหา Fwb แกจะให้ฉันทำไง ก็ฉันไม่มีคนที่ชอบ แต่ฉันอยากมีใครสักคนที่ฉันไม่ต้องเสียใจแล้วอ่ะ ไม่คาดหวัง ไม่ผิดหวัง ฉันว่าความสัมพันธ์นี้แหล่ะ เหมาะกับฉัน" เธอพูดกับเพื่อนสนิทของเธออย่างมั่นใจว่าครั้งนี้เธอจะไม่เสียใจกับหลาย ๆ ครั้งที่ผ่านมา
''โอเค ฉันยอม แล้วแกจะไปหา Fwb ที่ไหน บอกมาสิ" เบลพูดกับฟ้าอย่างคนปลง ห้ามไม่ได้อยู่แล้ว อีกอย่างเพื่อนเธอก็โตพอที่จะดูแลตัวเองได้
"ฉันหาในแอป แล้วฉันก็มีแล้ว " เธอพูดพร้อมโชว์ให้เพื่อนดู
"ฟ้า!! แกคุยกันเรื่อง 18+ แบบนี้เลยเหรอ โอ้ย แล้วคุยกันมา 2 จะ 3 เดือนเนี้ยนะ " เบลพูดอย่างตื่นเต้นพอได้อ่านข้อความที่เพื่อนพูดกับผู้ชาย
"ร้ายกาจไม่เบานะ แกเนี้ย "เบลพูดพร้อมหยิกเพื่อนเบา ๆ "ดูแลตัวเองดี ๆ แกโตแล้ว ถ้าเสียใจมา ค่อยว่ากัน แล้วนัดเจอกันเหรอ วันไหน "
"คืนนี้ "
''คืนนี้ แล้วแกพึ่งมาบอกฉันเนี้ยนะ ไว้ใจได้ใช่ไหม นัดเจอที่ไหน แล้วว " เบลกำลังจะอ้าปากซักไซ้ถามเพื่อน
''พอค่ะ แกหยุดเลย ฉันโตแล้วดูแลตัวเองได้ เชื่อใจฉันนะ "
เธอพูดกับเพื่อนให้เพื่อนคลายกังวล เธอตัดสินใจที่จะลงเล่นความสัมพันธ์นี้แล้ว แล้วเธอก็มั่นใจพอที่จะเอาตัวเองรอด
"เฮ้ออ เป็นห่วงแต่เข้าใจ เอาเป็นว่ามีอะไรแกต้องบอกฉันให้หมดนะ " เบลพูดอย่างเป็นห่วงเพื่อนคนนี้อย่างใจจริง
''รับทราบ ไปหาอะไรกินกันไหม หิวแล้ว "
"ไม่จ้า ฉันจะกลับแล้ว มีคนมารอรับล่ะ " เบลพูดพร้อมเตรียมพร้อมหันมาชี้หน้าเธอ "ป้องกันให้ดี แล้วฉันจะไม่กังวล ถ้าแกผ่านครั้งแรกไปได้ รับรองแกจะติดใจ " เบลพูดพร้อมส่งสายตากรุ้มกริ่มให้เพื่อน
''ฉันไปแล้วนะ ไว้เจอกัน แล้วฉันจะคอยฟังข่าว "
"อ่ะเค ไว้เจอกัน "
หลังจากเพื่อนสาวเธอกลับไป เธอนั่งเอนหลังกับโซฟาตัวโปรดพร้อมคิดทบทวนกับสิ่งที่เธอเลือก "เธอจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เธอเลือกจริง ๆ ใช่ไหมฟ้า" เธอพึมพำกับตัวเอง บนโลกนี้เธอไม่ต้องการอะไรแล้ว หลังจากผิดหวังเรื่องความรักมาหลาย ๆ ครั้ง บวกกับเธอมักจะเป็นที่ปรึกษาเรื่องความรักให้กับหลาย ๆ คน เธอจึงรับรู้ได้ว่าการใช้ชีวิตคู่จริง ๆ มันไม่ได้มีความสุขขนาดนั้น ติ่ง ~~~~~~~~~~~ เสียงเตือนจากแอปดังขึ้น "คืนนี้เจอกันที่ โรงแรม xx นะฟ้า " ข้อความในแอปเด้งขึ้นมาทำให้เธอตื่นจากภวังค์ "โอเค เจอกัน" นับว่าเธอค่อนข้างใจกล้ามากกับเรื่องนี้เมื่อเธอตัดสินใจที่จะทำแล้ว เธอไม่มีความกลัวอะไรทั้งนั้น เธอไม่ได้รู้รายละเอียดคนในแอปมาก เธอรู้เพียงแค่ว่าเค้าชื่อ ออฟ เท่านั้นแล้วเค้ากับเธอก็คุยและทำข้อตกลงกันเรียบร้อย ต่างคนต่างไม่เคยเจอ ต่างคนต่างไม่รู้จักหน้าตา ต่างคนต่างเก็บเป็นความลับ เรียกได้ว่า ต่างคนต่างเสี่ยง 22.00 ณ โรงแรม xxx "เออ วันนี้กูได้คนจากแอปมาคนหนึ่ง เดี๋ยวกูเสร็จแล้ว มึงก็เข้ามาต่อนะ อย่าลืมเก็บคลิปไว้ด้วยล่ะ เผื่อเอาไว้ครั้งหน้า " เสียงชายคนหนึ่งคุยโทรศัพท์ ท่าทางตื่นเต้น ใกล้ ๆ กับโต๊ะที่เค้
"ออฟ ออฟใส่อะไรลงไปในเครื่องดื่ม " เธอพูดพร้อมที่จะพยุงตัวขึ้นอย่างอ่อนแรง และ ร้อนรุ่ม "มาฟ้า เราช่วยนะ " เค้าพยายามพยุงตัวเธอขึ้นห้องพร้อมทั้งวางเงินไว้ให้สำหรับค่าอาหาร เค้าพยุงเธอไปที่หน้าลิฟต์ ตอนนี้สติเธอเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว มือเธอเริ่มที่จะเกาะแขนเค้า พยายามลูบไปบริเวณหน้าอกของเค้าอย่างคนหื่นกระหาย "ช่วยด้วย ช่วยด้วยไม่ไหว " เสียงของเธอแหบพร่า ตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรแล้วเธอเพียงต้องการ ต้องการใครสักคนมาช่วยดับร้อน "เออ กูกำลังจะถึงห้องล่ะ รอลิฟต์อยู่ พร้อมเลยไหมทางนั้น" ชายหนุ่มยกหูโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อส่งสัญญาณให้อีกฝั่งรับทราบว่าเค้ากำลังใกล้ถึงที่หมาย "ช่วยด้วย ช่วยด้วยไม่ไหว " มือเธอเริ่มอยู่ไม่สุข "อื้ออ อื้ออ " "ใกล้ถึงแล้ว ลิฟต์มาแล้วใจเย็น ๆ นะ " เค้าจับมือเธออย่างใจเย็น อย่างไงก็ได้ ไม่มีอะไรต้องรีบร้อน เค้าพยุงเธอเดินเข้าลิฟต์ กำลังจะกดชั้นตามที่นัดหมายกับเพื่อนของเค้าไว้ พลักก ~~~~~ เสียงกระชาก ทำให้ลิฟต์ปิดไม่ได้ "ปล่อย ผู้หญิง!" ชายชุดดำหน้าตาเอาเรื่อง กระชากแขนฟ้าออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม "เฮ้ยย มึงจะมายุ่งอะไรกับเมียกู " เค้ายังพูดไม่ขาดคำ มีชายชุดดำ
"ตื่นแล้วหรือคะคุณ" เสียงป้าแม่บ้านเอ่ยขึ้นเมือเห็นว่าเธอลืมตา เธอตื่นจากพวัง พร้อมสำรวจร่างกายตัวเอง ใช่! เสื้อผ้าเธอถูกเปลี่ยน"ไม่ต้องตกใจนะคะ ป้าเป็นคนเปลี่ยนให้คุณเอง เมื่อคืนคุยอาการหนักมาก เจ้านายของป้าเลยอุ้มคุณมาแช่ตัว ""แช่ตัวหรือคะ?" เธอสับสนในสิ่งที่ป้าพูด"ใช่ค่ะ คุณน่าจะโดนวางยามา เจ้านายป้าช่วยคุณไว้ " เธอนั่งเรียบเเรียงเหตุการณ์เมื่อคืนเท่าที่จะจำได้ ใช่และเธอจำได้แค่เพียงเธออยู่ในลิฟต์กับออฟเท่านั้น นี้ออฟพยายามจะวางยาเธอเหรอ! "คุณป้าค่ะ หนูขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยดูแลหนู ตอนนี้หนูอยู่ที่ไหนหรือคะ " "หนูอยู่ที่ แถว xxx นะ ""คุณป้าค่ะ หนูฝากขอบคุณเจ้านายของป้าด้วยนะคะ ขอบคณจากใจจริงเลยที่ช่วยหนู " เธอกล่าวขอบคุณจากใจจริงทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าคือใคร "เจ้านายป้าอยู่ที่ไหนหรือคะ เดี๋ยวหนูขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว หนุอยากไปขอบคุณเค้า""ป้าเตรียมของใช้ กับเสื้อผ้าของคุณไว้แล้วนะ อยู่ในห้องน้ำ เสื้อผ้าคุณใส่ชุดนั้นได้เลย ""ขอบคุณค่ะ คุณป้า " เธอกล่าวขอบคุณพร้อมทั้งเตรียมลุกขึ้นเก็บที่นอน "ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวป้าจัดการเอง คุณทำป้าตกใจนะ ปกติเจ้านายป้าไม่เคยพาผู้หญ
"เสร็จสักทีนะยายฟ้า เก่งมาก" คำพูดของพี่เก่งทำให้เธอตื่นจากภวังค์ เธอเก็บคอมพร้อมเตรียมลุกออกจากห้องประชุม "ฟ้ากลับแผนกก่อนนะพี่" ใช่ตอนนี้เธอกำลังสับสนสิ่งที่เค้าพูดกับเธอเมื่อกี้ บัตรของเธออยู่ที่บ้านเค้า แสดงว่าเค้าคือคนที่ช่วยเธอใช่ไหม? เธอควรไปขอบคุณเค้าไหม หรือว่าหลบหน้า ตอนนี้ใจเธอมันว้าวุ่นไปหมดจนไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง "ฟ้าไปบอกน้อง ๆ ด้วย คืนนี้พี่พาไปฉลอง" พี่เก่งพูดกับฟ้าอย่างดีใจที่นำเสนอโปรเจคกับทีมผู้บริหารจบ "ได้ค่ะ"ณ สถานบันเทิงแห่งหนึ่งใจกลางเมือง"อ้าว ๆ สนุกกันให้เต็มที่นะ ไม่เมาไม่กลับแต่ ๆ พรุ่งนี้ไม่ต้องเข้าออฟฟิศ ทำงานที่บ้านได้ค่า" พี่เก่งพูดกับน้อง ๆ ในทีมร่วม 10 คนพร้อมชูแก้วเครื่องดื่มขึ้นมา "อ้าวหมดแก้ว""เฮ" เสียงน้อง ๆ ในทีมเชียร์กันอย่างสนุกสนาน"ยายฟ้าหมดแก้ว" พี่เก่งพูดพร้อมยกแก้วชนกับเธอ "หมดแก้วค่า" เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมง ทีมเธอดื่มเต้นกันอย่างสนุกสนาน"นั่นใช่คุณลูคัสไหม " เธอมองตามนิ้วที่เพื่อนในทีมชี้ เค้าแตกต่างจากเวลางานโดยสิ้นเชิง ตอนนี้เค้าสวมชุดดำทั้งตัวตัดกับผิวผ่องทำให้ดูสง่าเวลาเดินเหมือนนายแบบเดินแบบโชว์ "ควงดาราสาวมาสะด้วย เจ้านา
"ตื่นแล้วเหรอ" เค้าพยุงเธอขึ้นจากโซฟา เธอหันมองรอบ ๆ อย่างมึนงง นี้ไม่ใช่ห้องของเธอ ยังไม่ทันที่เธอจะได้สติร้อยเปอร์เซ็นต์ เสียงของเค้าปลุกเธอจากภวังค์"ไปอาบน้ำสิ ฉันให้คนเตรียมเครื่องใช้ส่วนตัวไว้ให้แล้ว ส่วนเสื้อผ้าใส่ของฉันไปก่อน" เค้าเอ่ยปากขึ้นพร้อมยื่นชุดของเค้าให้เธอ "ค่ะ คือว่าเดี๋ยวฉันเรียกรถกลับคอนโดเองก็ได้" เธอตอบกลับอย่างเกรงใจ"เธอรู้หรอว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน อย่าดื้อได้ไหม ฉันเหนื่อย" เค้าพูดดุเธอเบา ๆ ไม่ได้จริงจังอะไร "ด่ะ ได้ค่ะ " เธอตอบกลับอย่างว่าง่ายเพื่อไม่ให้เร้าอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ เธอใช้เวลาร่วม 30 นาทีในการอาบน้ำสระผมโดยที่เธอไม่ได้มีความคิดอะไรในหัว เพียงแค่ต้องการพักผ่อนเท่านั้นเพราะคืนนี้เธอเจอเรื่องร้าย ๆ มามากพอแล้ว เมื่อเธอแต่งตัวเสร็จออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นร่างคนตัวสูงเมื่อกี้ แต่เสียงได้ยินเสียงอาบน้ำมาจากอีกห้องหนึ่ง เธอไม่ได้อยากรู้ อยากเห็นอะไรมากนัก ทำเพียงแต่ได้นั่งรอที่โซฟา เมื่อไม่ได้ยินเสียงน้ำ เธอก็เข้าใจว่าคนตัวสูงคงอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอเอนลงนอนบนโซฟาเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอพร้อมหลับตาลงตลอดเวลา "ง่วงแล้วเหรอ" เสียงของเค้าปล
"ก็เอาเธอไง" เค้าพูดด้วยสายตาพร้อมเฉือดเธอ "แล้ว " เธอหยุดคิดไปสักพัก พอถึงเวลาจริง ๆ เธอเริ่มรู้สึกสั่นไหว "ฉันต้องทำไงบ้าง " เธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งสายตาว่าเธอไม่รู้จริง ๆ"หึ" เค้าไม่รอช้า เค้าจ้องหน้าเธอพร้อมโน้มหน้าเข้าไปบดขยี้ริมฝีปากอมชมพูของเธอพร้อมสอดลิ้นสำรวจโพรงรักในปาก มือเค้าค่อยสอดเข้าไปในสาปเสื้อล้วงขึ้นไปขย้ำสองเต้าอย่างรุนแรง ตามอารมณ์ของชายหนุ่มที่กำลังประทุ "อือ อื้อ " เสียงเธอครางในลำคอ เธอรู้สึกล่องลอยกับสิ่งที่เค้าทำ มือของเธอสอดไปใต้ผมของเค้าพร้อมจิกเพื่อบรรเทาอาการเค้าผละออกจากริมฝีปากของเธอพร้อมเปลี่ยนท่าเป็นจับเธอนั่งบนโซฟาโดยที่เค้าเอง ชันตัวขึ้นเธอก้มมองหน้าเค้าอย่างทำตัว หรือจัดท่าทางตัวเองไม่ถูก ตอนนี้อารมณ์ของเธอกำลังกระเจิง เค้าสูดดมเธอไล่ตั้งแต่ เส้นผม ยันมาตรงซอกคอ ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอรู้สึกวาบหวิว มือของเธอพาดลงมาที่บ่าของเค้า ปากทำหน้าที มือก็ยังทำหน้าที่ย้ำสองเต้าของเธออย่างรุนแรง "อือ " เธอเธอครางออกมาอย่างลืมตัว มือเค้าปล่อยออกจากสองเต้าพร้อมถอดเสื้อเธอออก ชายหนุ่มใช้ปากดูดสองเต้าอย่างไม่มีทีท่า จะผละออก "อือ อื้ออ " เธอเสียวจนครางออกมา
"ตื่นแล้วเหรอ" เค้าพูดกับเธอหลังจากห้องน้ำ ตอนนี้เวลาเกือบบ่ายโมงแล้ว ใช่เมื่อคืนเค้ากับเธอหนักพอสมควรเลย "ค่ะ ฉันขอเสื้อผ้าฉันหน่อยได้ไหมคะ ""เตรียมไว้ให้แล้ว อยู่ในห้องแต่งตัว" เค้าพูดพร้อมปรายตาไปมองที่ห้องแต่งตัว "ขอบคุณค่ะ " เธอกำลังจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ก็ต้องปวดร้าวไปทั้งตัว เมื่อคืนเค้าหนักหน่วงกับเธอเหลือเกิน เธอนึกแอบเคืองเค้าที่ไม่ถนอมอะไรเธอเลย แอบหันไปค้อนเค้านึดหนึ่งก็ต้องสะดุดกับซิกแพคของเค้า ใช่ตอนนี้ตัวเค้าเปียกหมาด ๆ มันดูยั่วยวนใจเธอเหลือเกิน เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ทำให้เธอรู้สึกมวนท้องขึ้นมา "มองทำไม อยากจัดต่อ" เค้าถามเธอพลางยิ้มแบบมีเลศนัย "ไม่" เธอรีบเอาผ้านวมห่มตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ "อายทำไม เมื่อคืนฉันสำรวจทุกซอกทุกมุมแล้ว" เค้าตะโกนแกล้งเธอ"ตาบ้า" เธอวิ่งเข้าปิดประตูห้องน้ำ รู้สึกหน้าร้อนผ่าว ผ่านไปร่วมชั่วโมง เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมเดินออกมาหาเค้าที่โซฟา "เมื่อคืนโซฟาไม่ใช่ตัวนี้นิ" เธอถามเค้าอยากแปลกใจ "ใช่ ฉันให้คนมาเปลี่ยนเมื่อเช้า เลือดเธอเปื้อนโซฟา แต่ไม่ต้องห่วงนะ รอบนี้สีเข้มขึ้นล่ะ " เค้ามองเธอแล้วอมยิ้มอย่างมีเลศนัยเธอไม่ตอบอะไรเค้
เสียงกระทบดังอื้ออึงไปทั่วห้อง "อื้อ อ่า " เสียงเธอครางไม่เป็นภาษา ใช่ตอนนี้เค้าอ่อนโยนให้เธอจนเธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้"อ๋า ฟ้าจะเสร็จ อ่ะ อ่า " เค้าครางชื่อเธอหลังจากทำให้เธอถึงสวรรค์ไป แล้ว "ฟ้า ก็จะเสร็จ อ่ะ อ่๋าา " เสียงเธอกับเค้าประสานกันเมื่อถึงจุดหมายปลายทางไปพร้อม ๆเค้าลุกขึ้นเต็มความสูงพร้อมเอื้อมมือไปจับเธอให้ลุกขึ้น "ไปอาบน้ำด้วยกัน" เค้าเอ่ยปากพูดกับเธออย่างเอ็นดู เพราะท่าทีของเธอตอนนี้เอาผ้ามาคลุมตัวเหมือนอายเค้า"ไม่ต้องอายแล้วไหม เห็นหมดแล้ว" เค้าอมยิ้มอย่างเอ็นดู"คุณ ฟ้าถามจริง คุณจะไม่พักเลยเหรอ เราอยู่ด้วยกันมาสองคืน มันหลายครั้งมากแล้วนะ" เธอบ่นเค้าอุบ เหมือนเค้าจะทำกับเธอทุกที่ ทุกท่าเหมือนจะไม่มีวันพรุ่งนี้ "ก็อยากทำความคุ้นเคยให้เร็วขึ้น ไม่ดีเหรอจะได้สนิทกันมากขึ้นไง " เค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมพออยู่กับเธอแล้วเค้าดูอ่อนโยน ดูสบายใจไปหมด มันเหมือนเค้าไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งอะไรเลย "ก็ได้ ๆ เข้าใจก็ได้" เธอส่ายหน้าเบา ๆ อย่างเข้าไม่ถึงการกระทำของเค้าเหมือนกัน แต่เธอเองก็รู้สึกดีที่เค้ากับเธอมาถึงจุดนี้กัน "ไป ไปอาบน้ำกัน ""เค อาบก็อาบ " เธอบ่น
“โง่ เหรอ! ทำไมสั่งแค่นี้ ทำไมยังไม่เข้าใจอีก” เสียงตะโกนของ ญาดา ลั่นในที่ประชุม หญิงสาวจีบปากจีบคอ ด่าให้เธอรู้สึกเสียหน้า พร้อมทั้งด้อยค่าเธอ“ฉันก็ทำตามที่คุณสั่งทุกอย่างนะคะ คุณญาดา ต้องการอะไรเพิ่มเติมแจ้งมาได้เลยนะคะ” เธอพยายามกดอารมณ์เพราะอยู่ในสถานที่ทำงาน“ฉันพูด ฉันแจ้งไปแล้ว จะไม่พูดซ้ำ” ญาดาตะคอกอย่างคนอยากเอาชนะ“ใช่ค่ะ คุณแจ้งมาแล้ว แล้วฉันก็ตอบกลับ เมล์ของคุณไปแล้วว่าใช่ตามที่คุณต้องการไหม แล้วคุณก็ตอบกลับมาชัดเจนว่าต้องการแล้วค่ะ” เธอตอกกลับ พร้อมโชว์เมล์ให้ทุกคนในที่ประชุมดู ว่าสิ่งที่เธอทำตรงตามเมล์ที่แจ้งกลับไปทุกประการ“แล้วอย่างไง ก็ฉันต้องการอีกแบบ จะไม่ทำให้ใช่ไหม” เมื่อเห็นว่าเธอมีหลักฐานชัดเจน ญาดาอ่อนเสียงลง แต่ก็ยังคงอยากเอาชนะอยู่“แต่ผมว่า แค่นี้ก็ใช้แล้วนะครับ แล้วฟ้าเองก็ทำตรงตามที่ญาดาแจ้งมา ถ้าต้องการเพิ่มเติมจริง ๆ พูดดี ๆ กันก็ได้นะนิ” เสียงที่แทรกมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น โรเซอร์ เพื่อนสนิทอีกคนของลูคัสที่เป็นหุ้นส่วนเดียวกับโปรเจคของญาดาในตอนนี้“แต่” ญาดาเตรียมวีนขึ้นมาอีก“ไม่มีแต่ครับ จบตามนี้ งานที่ฟ้าทำมาดีมากครับ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม ผมจะแจ
“มาแล้วเหรอยายฟ้า มาเม้าท์ค่ะ” เสียงพี่เก่งลอยมาเมื่อเธอมาถึงที่ทำงาน“ค่ะ เมาท์เรื่องอะไรพี่” “แหม่ๆ ก็คืนนั้น คุณลูคัสอุ้มเธอออกไปแบบนั้น ต่อหน้าพนักงานเป็นสิบ เธอ คิดว่าไม่มีใครอยากรู้เหรอ ฮาๆ” พี่เก่งพูดขึ้นแบบแซว แต่ไม่ได้อยากได้คำตอบจริงจังมากนะ เพราะเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของน้องในทีม“เอิ่ม ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ แค่รู้จักกัน” เธอตอบไปแบบเลี่ยงปัญหาที่จะเกิด“โอเค โอเค พี่เข้าใจเอาเป็นว่า ช่วงนี้ถ้าได้ยินอะไรมาก็อย่าไปใส่ใจมากนะน้อง ๆ ที่ไปวันนั้นคงเอาไปเมาท์กันทั่วแล้วแหล่ะ” พี่เก่งพูดพร้อมตบบ่าเธอเบา“ค่ะพี่เก่ง” เธอมองเค้าด้วยสายตาขอบคุณ อย่างน้อยในที่ทำงานเธอก็ยังมีมิตรแท้อยู่“พี่เก่งค่ะ พอดีคุณลูคัสต้องการพบทั้งทีมของพี่ค่ะ อีก 10 นาทีพร้อมกันที่ห้องประชุมนะคะ” เลขาส่วนตัวของลูคัสเค้ามาแจ้งพี่เก่งภายในชั้นทำงานณ ห้อง ประชุมเสียงอืออึงในที่ทำงาน ดังระงมกัน ถกเถียงว่าทำไมเจ้านายถึงเรียกประชุมด่วน ต่างเดากันไป ต่าง ๆ นานา บางคนพูดก็หันมามองที่เธอ เพราะด้วยข่าวเมาท์ที่ตอนนี้แพร่ไปทั่วบริษัท“คุณลูคัสมาแล้วแก” น้องในทีมต่างจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องป
“โง่ เหรอ! ทำไมสั่งแค่นี้ ทำไมยังไม่เข้าใจอีก” เสียงตะโกนของ ญาดา ลั่นในที่ประชุม หญิงสาวจีบปากจีบคอ ด่าให้เธอรู้สึกเสียหน้า พร้อมทั้งด้อยค่าเธอ“ฉันก็ทำตามที่คุณสั่งทุกอย่างนะคะ คุณญาดา ต้องการอะไรเพิ่มเติมแจ้งมาได้เลยนะคะ” เธอพยายามกดอารมณ์เพราะอยู่ในสถานที่ทำงาน“ฉันพูด ฉันแจ้งไปแล้ว จะไม่พูดซ้ำ” ญาดาตะคอกอย่างคนอยากเอาชนะ“ใช่ค่ะ คุณแจ้งมาแล้ว แล้วฉันก็ตอบกลับ เมล์ของคุณไปแล้วว่าใช่ตามที่คุณต้องการไหม แล้วคุณก็ตอบกลับมาชัดเจนว่าต้องการแล้วค่ะ” เธอตอกกลับ พร้อมโชว์เมล์ให้ทุกคนในที่ประชุมดู ว่าสิ่งที่เธอทำตรงตามเมล์ที่แจ้งกลับไปทุกประการ“แล้วอย่างไง ก็ฉันต้องการอีกแบบ จะไม่ทำให้ใช่ไหม” เมื่อเห็นว่าเธอมีหลักฐานชัดเจน ญาดาอ่อนเสียงลง แต่ก็ยังคงอยากเอาชนะอยู่“แต่ผมว่า แค่นี้ก็ใช้แล้วนะครับ แล้วฟ้าเองก็ทำตรงตามที่ญาดาแจ้งมา ถ้าต้องการเพิ่มเติมจริง ๆ พูดดี ๆ กันก็ได้นะนิ” เสียงที่แทรกมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น โรเซอร์ เพื่อนสนิทอีกคนของลูคัสที่เป็นหุ้นส่วนเดียวกับโปรเจคของญาดาในตอนนี้“แต่” ญาดาเตรียมวีนขึ้นมาอีก“ไม่มีแต่ครับ จบตามนี้ งานที่ฟ้าทำมาดีมากครับ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม ผมจะแจ
“มาแล้วเหรอยายฟ้า มาเม้าท์ค่ะ” เสียงพี่เก่งลอยมาเมื่อเธอมาถึงที่ทำงาน“ค่ะ เมาท์เรื่องอะไรพี่” “แหม่ๆ ก็คืนนั้น คุณลูคัสอุ้มเธอออกไปแบบนั้น ต่อหน้าพนักงานเป็นสิบ เธอ คิดว่าไม่มีใครอยากรู้เหรอ ฮาๆ” พี่เก่งพูดขึ้นแบบแซว แต่ไม่ได้อยากได้คำตอบจริงจังมากนะ เพราะเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของน้องในทีม“เอิ่ม ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ แค่รู้จักกัน” เธอตอบไปแบบเลี่ยงปัญหาที่จะเกิด“โอเค โอเค พี่เข้าใจเอาเป็นว่า ช่วงนี้ถ้าได้ยินอะไรมาก็อย่าไปใส่ใจมากนะน้อง ๆ ที่ไปวันนั้นคงเอาไปเมาท์กันทั่วแล้วแหล่ะ” พี่เก่งพูดพร้อมตบบ่าเธอเบา“ค่ะพี่เก่ง” เธอมองเค้าด้วยสายตาขอบคุณ อย่างน้อยในที่ทำงานเธอก็ยังมีมิตรแท้อยู่“พี่เก่งค่ะ พอดีคุณลูคัสต้องการพบทั้งทีมของพี่ค่ะ อีก 10 นาทีพร้อมกันที่ห้องประชุมนะคะ” เลขาส่วนตัวของลูคัสเค้ามาแจ้งพี่เก่งภายในชั้นทำงานณ ห้อง ประชุมเสียงอืออึงในที่ทำงาน ดังระงมกัน ถกเถียงว่าทำไมเจ้านายถึงเรียกประชุมด่วน ต่างเดากันไป ต่าง ๆ นานา บางคนพูดก็หันมามองที่เธอ เพราะด้วยข่าวเมาท์ที่ตอนนี้แพร่ไปทั่วบริษัท“คุณลูคัสมาแล้วแก” น้องในทีมต่างจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องป
“สวัสดีค่ะ คุณญาดา” ปลายฟ้าทักทายสาวสวยที่เดินเข้ามาด้วยความมั่นใจ ญาดาเป็นผู้หญิงที่มั่นใจและมีรูปร่างหน้าตาที่สวยดึงดูดสายตา ยิ่งวันนี้เธอแต่งตัวรัดรูปด้วยเรสสีดำ พร้อมทาปากแดงยิ่งเป็นจุดสนใจในร้านอาหารแห่งนี้“สวัสดีค่ะ” เธอใช้น้ำเสียงทักทายอย่างไม่เป็นมิตร พร้อมกับนั่งลงตรงหน้าเธอ“ฉันขอไม่อ้อมค้อมนะคะ” ญาดาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปนคำสั่ง“เธอเป็นอะไรกับ ลูคัส” ญาดาพูดพร้อมโยนรูปถ่ายบนโต๊ะ รูปถ่ายที่โยนมานั้นมีหลายรูป ไม่ว่าจะเป็นรูปที่ลูคัสอุ้มเธอออกจากสถานบันเทิงตอนเธอมีปัญหากับออฟ รูปที่เธอกับเค้าไปกินข้าวด้วยกันที่โรงแรม และรูปสุดท้าย คงเป็นรูปที่เธอถูกอุ้มมาเมื่อคืน“คุณแอบตามคุณลูคัสเหรอ” เธอพูดอย่างแผ่วเบาพร้อมหยิบรูปขึ้นมาดู อย่างมือไม้สั่น“ใช่ ฉันตามเค้า ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอเป็นอะไรกับเค้า แต่อย่างเธอ มากสุดก็แค่ของเล่นของเค้าแหละ ฉันขอเตือนในฐานะผู้หญิงด้วยกันนะ เลิกยุ่งกับเค้าสะ เธอกับเค้ามันต่างกัน”“อ่อ ฉันขอเตือน ถ้าเธอยังไม่เลิกยุ่งกับเค้า หน้าที่การงานเธอ ครอบครัว คนรอบข้างเธอ ฉันคงไม่รับรองความปลอดภัยนะ จำไว้ถ้าฉันไม่ได้ ก็ไม่ควรมีใครได้เค้า”“และอย่าคาดหวังจะฟ้องเ
เสียงครางแสนหวานของเธอ ยังคงดังตลอดทั้งคืน เค้ากับเธอดูเข้ากันได้เป็นอย่างดี ถึงแม้ตอนนี้สติของเธอจะไม่เต็มร้อยก็ตาม"ทำไมนะ ทำไมฉันต้องหวงเธอขนาดนี้ด้วย" เค้ากระซิบข้าง ๆ หูเธอ พร้อมกับกอดกระชับ เหมือนกลัวเธอจะหนีเค้าไปไหน "อ่ะ โอ๊ย " เธอลุกขึ้นพร้อมกุมขมับ เพราะตอนนี้เธอปวดหัวจะแตก อาจเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เมื่อคืน ที่เธอดื่มไปไม่รู้เยอะขนาดไหน "ตื่นแล้วเหรอ" เค้าที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ เดินเข้ามาใกล้ตัวเธอพร้อมคลานขึ้นเตียง "คุณ อ่ะ โอ๊ย " เธอไม่ได้ปวดแค่หัว แต่พอเธอขยับตัว เธอสัมผัสได้ว่าช่วงล่างของเธอก็เจ็บเหมือนกัน เธอรับรู้ได้ทันทีว่าเมื่อคืน เธอโดนเค้าเล่นงานหนักแน่ ๆ"คุณลักหลับฉันหรอ " "ไม่นะ เมื่อคืนเธอก็ให้ความร่วมมือดีนะ ""คนบ้า " เธอรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ หนีอายกับสิ่งที่เค้าพูด "อายทำไม เมื่อคืนไม่เห็นอายเลย " เค้าขำกับท่าทางของเธอที่ดูอายกับสิ่งที่เค้าพูด "รีบ ๆ ออกมานะ รอกินข้าว " "ลูคัส " เธอตะโกนออกมาจากในห้องน้ำอย่างหงุดหงิด "ครับผมมม" เหมือนเค้าจะรับรู้ได้ว่าทำไมเสียงเธอดูหงุดหงิด "ทำไม ตัวฉันถึงรอยเต็มไปหมดเลย " เธอมองตัวเองในกระจก ใช่ตอนนี้ตัวเธอเป็
ตื้ด ๆ ตึง ๆ ~~~~เสียงเพลง สถานบันเทิง ดังก้อง อย่างสนุกสนาน "ดื่มให้เต็มที่ ไม่รู้ยายฟ้าเป็นอะไร ขอปลอบใจแบบนี้แล้วกัน " พี่เก่งพูดพร้อมชูแก้วขึ้น หลังจากเห็นเธอร้องไห้ไม่หยุดเลยพาเธอมาสถานบันเทิงเพื่อให้เธอรู้สึกดีขึ้น "เอ้า หมดแก้ว ไม่เมา ไม่กลับ" คราวนี้เป็นเธอเองที่ยกแก้วขึ้นมาชนกับในทีมร่วมสิบคน คราวนี้มาเยอะเป็นพิเศษ เพราะพรุ่งนี้ตรงกับหยุด และเป็นการชวนที่ไม่ได้มีเรื่องงานมาเกี่ยวข้อง "ยายฟ้า แกเป็นอะไรวันนี้ดื่มหนักอย่างกับคนอกหัก" พี่เก่งพูดกับเธอสู้กับเสียงเพลงที่ดัง "ไม่อกหัก ไม่ได้เป็นอะไรกัน จะอกหักได้ไง " เธอตอบกลับด้วยอาการเริ่มมึน "อ้าว แกอกหักใช่ไหมเนี้ยสรุป" "ไม่อกหัก ชนแก้วพี่เก่ง " เธอดื่มโดยที่ไม่หยุดพักเหมือนคนอยากเมาให้เต็มที่"เดี๋ยว ๆ ก่อนที่จะเมาเอาของมาไว้ที่ฉันให้หมด ก่อนที่แกจะเมาไปมากกว่านี้" พี่เก่งพูดกับเธอด้วยความเป็นห่วง พร้อมหยิบของไปดูแลให้เธอ "ยายฟ้าแกเมามากแล้ว ข้อความเข้ารัว ๆ ฉันเปิดดูไม่ได้" เวลาล่วงเลยมาเกือบชั่วโมงล่ะตอนนี้เธอก็เริ่มเมามากแล้ว "พี่เก่งเรียกรถให้ฟ้าที ม่ายหว่าย แล้ว " เธอพูดสติอันเหลือน้อย "เดี๋ยวฉันไปส่งเอง แป๊บ
เสียงกระทบดังอื้ออึงไปทั่วห้อง "อื้อ อ่า " เสียงเธอครางไม่เป็นภาษา ใช่ตอนนี้เค้าอ่อนโยนให้เธอจนเธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้"อ๋า ฟ้าจะเสร็จ อ่ะ อ่า " เค้าครางชื่อเธอหลังจากทำให้เธอถึงสวรรค์ไป แล้ว "ฟ้า ก็จะเสร็จ อ่ะ อ่๋าา " เสียงเธอกับเค้าประสานกันเมื่อถึงจุดหมายปลายทางไปพร้อม ๆเค้าลุกขึ้นเต็มความสูงพร้อมเอื้อมมือไปจับเธอให้ลุกขึ้น "ไปอาบน้ำด้วยกัน" เค้าเอ่ยปากพูดกับเธออย่างเอ็นดู เพราะท่าทีของเธอตอนนี้เอาผ้ามาคลุมตัวเหมือนอายเค้า"ไม่ต้องอายแล้วไหม เห็นหมดแล้ว" เค้าอมยิ้มอย่างเอ็นดู"คุณ ฟ้าถามจริง คุณจะไม่พักเลยเหรอ เราอยู่ด้วยกันมาสองคืน มันหลายครั้งมากแล้วนะ" เธอบ่นเค้าอุบ เหมือนเค้าจะทำกับเธอทุกที่ ทุกท่าเหมือนจะไม่มีวันพรุ่งนี้ "ก็อยากทำความคุ้นเคยให้เร็วขึ้น ไม่ดีเหรอจะได้สนิทกันมากขึ้นไง " เค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมพออยู่กับเธอแล้วเค้าดูอ่อนโยน ดูสบายใจไปหมด มันเหมือนเค้าไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งอะไรเลย "ก็ได้ ๆ เข้าใจก็ได้" เธอส่ายหน้าเบา ๆ อย่างเข้าไม่ถึงการกระทำของเค้าเหมือนกัน แต่เธอเองก็รู้สึกดีที่เค้ากับเธอมาถึงจุดนี้กัน "ไป ไปอาบน้ำกัน ""เค อาบก็อาบ " เธอบ่น
"ตื่นแล้วเหรอ" เค้าพูดกับเธอหลังจากห้องน้ำ ตอนนี้เวลาเกือบบ่ายโมงแล้ว ใช่เมื่อคืนเค้ากับเธอหนักพอสมควรเลย "ค่ะ ฉันขอเสื้อผ้าฉันหน่อยได้ไหมคะ ""เตรียมไว้ให้แล้ว อยู่ในห้องแต่งตัว" เค้าพูดพร้อมปรายตาไปมองที่ห้องแต่งตัว "ขอบคุณค่ะ " เธอกำลังจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ก็ต้องปวดร้าวไปทั้งตัว เมื่อคืนเค้าหนักหน่วงกับเธอเหลือเกิน เธอนึกแอบเคืองเค้าที่ไม่ถนอมอะไรเธอเลย แอบหันไปค้อนเค้านึดหนึ่งก็ต้องสะดุดกับซิกแพคของเค้า ใช่ตอนนี้ตัวเค้าเปียกหมาด ๆ มันดูยั่วยวนใจเธอเหลือเกิน เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ทำให้เธอรู้สึกมวนท้องขึ้นมา "มองทำไม อยากจัดต่อ" เค้าถามเธอพลางยิ้มแบบมีเลศนัย "ไม่" เธอรีบเอาผ้านวมห่มตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ "อายทำไม เมื่อคืนฉันสำรวจทุกซอกทุกมุมแล้ว" เค้าตะโกนแกล้งเธอ"ตาบ้า" เธอวิ่งเข้าปิดประตูห้องน้ำ รู้สึกหน้าร้อนผ่าว ผ่านไปร่วมชั่วโมง เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมเดินออกมาหาเค้าที่โซฟา "เมื่อคืนโซฟาไม่ใช่ตัวนี้นิ" เธอถามเค้าอยากแปลกใจ "ใช่ ฉันให้คนมาเปลี่ยนเมื่อเช้า เลือดเธอเปื้อนโซฟา แต่ไม่ต้องห่วงนะ รอบนี้สีเข้มขึ้นล่ะ " เค้ามองเธอแล้วอมยิ้มอย่างมีเลศนัยเธอไม่ตอบอะไรเค้