Lumipas ang isang linggo, akala ni Liam makakalimutan na niya ang nangyari noong birthday niya pero mas lalong tumindi ang pag-aasam na makita at mahanap niya si Nightbird. Nagpatulong na siya kay Daniel pero hindi rin daw nakuha nito ang impormasyon. Ang nasabi ng ilang crew ng Empress Hotel hindi nila nakuha ang information about her name dahil naghihintay pa ito sa kasama niya at hindi pa man lang nakapag-reserve ng table kaya ayon zero ang kinahinatnan ng kanilang paghahanap. He’s in his office, nakasandal sa swivel chair at nakatitig sa kisame na iniisip si Nightbird. After a moment bumalik na siya sa trabaho.
Maya- maya pa ay kumatok na si Suzy ang kanyang dakilang secretary. “Yes Suzy?” tanong niya rito. “Sir heto na po ang mga hard copy ng files na pinakukuha ninyo. Naka-book bind na po yan.” Ipinatong ni Suzy sa table. Again, kagaya ng palagiang reaksiyon niya sa mga gumagawa ng files na iyon, napapahanga talaga siya. Malinis ang pagkakagawa at napaka-artistic. “Thank you Suzy,” aktong aalis na si Suzy nang tanungin niya ito. “Suzy, pwede ko bang malaman ang pangalan ng mga gumagawa ng mga files na ‘to? Nakaka-good vibes kasi sila e. Hindi ko man lang mapasalamatan.” “E kasi untouchable kayo,” bulong ni Suzy. “Are you saying something?” tanong naman niya. “Ah wala po Sir. Lara, Miss Lara Bernal po ang name niya.” “So babae pala siya.” “Ngayon n’yo lang nalaman Sir?” muling bulong ni Suzy. Sa pagkakilala niya kasi kay Liam Legaspi, never itong bumisita sa mga department ng kanyang kumpanya at halos lahat ay sa kanya na ipinagkatiwala kaya siya lang ang nakakakilala sa mga empleyado ng Legaspi Construction Company. “Suzy, if you are saying something pakilakasan pwede? Hindi ‘yong para kang bubuyog na bulong ng bulong diyan.” “Ay Sir, wala, wala naman po akong sinasabi,” pagtanggi ni Suzy. “Okay sabi mo e, paki-set na lang ng schedule para madalaw ko naman ang team na iyon okay. I just want to appreciate them for their hard work,” utos niya habang nagbubuklat ng page ng libro ng mga files. “Hay naghimala yata ang kalangitan,” muling bulong ni Suzy. “Suzy naririnig kita, kanina pa,” tiningnan niya ito ng may konting banta. “Ay Sir oo aalis na ako at magse-set ng schedule ng pagbisita n’yo sa kanila and belated happy birthday.” Natigilan siya sa ginagawa nang maalala niya ang gabi ng kanyang kaarawan. Kung paanong hinaplos niya ang mga bewang ng misteryosang babaeng iyon at idinampi ang mga labi na banayad na ikinikilos na siyang nagbigay sa kanya ng kakaibang pakiramdam. Napapitlag siya sa animoy kuryenteng dumaloy sa kanyang spinal chord. “Oh! Shoot,” nakuyumos niya ang mukha sa muli na namang pagpukaw ng alaalang iyon. “Damn,” talagang hindi siya pinatutulog ng mukhang iyon na parang isang anghel. TAMBAK ang trabaho sa office pagkatapos na ma-approve ng board ang bagong building construction, walang humpay ang mga tawag, ang meeting with Line Age company at dahil doon nawala na sa isip ni Liam ang paghahanap kay Nightbird. “Sir nasa kabilang linya po si Mr. Corpus,” pukaw ni Suzy. “Okay, I’ll take the call. Ah Suzy pakidala ‘to sa first floor I need some copies para sa presentation ng budget mamaya sa meeting board,” utos niya kay Suzy. “Right away Sir.” Nagtataka siya na tumagal ng 45 minutes ang printing ng mga copies. Medyo kumunot ang kanyang noo nang pumasok sa si Suzy. “Bakit ang tagal?” “Hindi ko po alam Sir e, medyo bumagal ang kilos ni Miss Bernal.” Nang tingnan niya ang mga kopya, ilan lang ang na-print at karamihan ng papel ay blangko na. Medyo hindi niya iyon nagustuhan. Sa paglipas ng mga araw hindi na nagiging maganda ang gawa nito. Dati niyang hinahangaan ang dedikasyon ng empleyado na iyon dahil talagang nag-e-effort ito ng art sa pag-book bind ng mga files pero ngayon baliktad na ang pages at kulang-kulang ang print. Naiinis na si Liam kaya napasigaw siya sa pagtawag kay Suzy. “SUZY! Bakit ganito ang pagka-book bind nito bali-baliktad ang pages. Nahihirapan akong magreview!” reklamo ni Liam na halos nakasigaw na ito. “Ibalik mo iyan sa gumawa!” “Yes Boss,” natatarantang pinulot ni Suzy ang mga nagkalat na papel sa sahig. Nang mga sumunod na araw. “Suzy bakit blangko ang mga papel!” galit na galit na tanong ni Liam. “Ah sir hindi ko po alam.” “Sino ba yang book binder na iyan? Nagpalit na ba tayo ng clerk? Bakit parang naiba ang gawa niya?! “ “Hindi ko po alam sir,” nanginginig na sagot ni Suzy. “Puwes alamin mo!” Umiinit ang ulo ni Liam kapag hindi maayos ang trabaho ng mga empleyado at mabilis makapagpasira iyon ng araw niya. Sa dami ng trabaho sumabay pa ang clerk na iyon. Kailangan na niya sigurong komprontahin ito at tuluyang sisantehin. NAPAPANSIN ni Billy ang malaking pagbabago sa katawan at kilos ni Lara hindi naman siya dating ganon. Madalas din itong tumatakbo sa banyo para magsuka. Parang may sakit ito kaya hindi magawa ng maayos ang trabaho. “Uy girl ano ba ang nagyayari sayo? Hindi ka naman dating ganyan. Alam mo ba balita ko e napipikon na sayo si Boss dahil ang dami mo nang palpak na out come,” hindi na napigilan ni Billy ang pagpuna sa kanya. “Hindi ko nga alam e kahit ako nahihirapan na rin,” pero may duda na siya dahil one month na siyang delay. “Naku ang mabuti pa humingi ka muna ng day off today at magpacheck-up ka, sasamahan kita.” “Mabuti pa nga.” Kaya kinausap nila si Suzy para magpaalam. “Sige ipapaalam ko na lang kay boss ang day off mo today and maybe get some rest.” “Salamat po Miss Suzy.” MATAGAL silang pumila sa clinic madami din kasing nagpapa-check up at habang naroon ay nakatulog siya sa pagkakaupo, nagising na lang siya ng tawagin na ng attendant ang pangalan niya. “Mam congrats po you are one month pregnant.” Parang dinaganan ng malaking bato ang kanyang dibdib. Tama ba ang kanyang narinig? Buntis siya. Ano na ang gagawin niya ngayon?“SIR congrats po,” bati ng doktor kay Billy. “Hay! Hindi ako ang tatay noh, kadiri,” tanggi ni Billy. Hindi makagalaw si Lara sa pagkakaupo, inakay na lang siya ni Billy palabas ng clinic. “Girl buntis ka, kaya pala. Naku congrats kay Eric kahit di ko pa siya nakikita.”Nilingon lang niya si Billy habang tuliro na naglalakad. “Huy girl ano okay ka lang?”Biglang tumulo ang kanyang luha at buong pait na umiyak. Buntis siya pero hindi si Eric ang ama at ang ama ay walang iba kundi ang lalaki iyon na hindi niya man lang kilala. Iniwan niya si Billy at tinungo ang Empress hotel, hinanap niya si Wendell ang waiter na nakilala niya. Nagtanong siya sa guard pero hindi siya agad pinapasok. Paano masyadong agresibo ang kanyang kilos kaya napagkamalan siyang wala sa sarili at malapit na nga siyang mawala sa sarili. Naniniwala siyang matutulungan siya ni Wendell. Pero hindi siya pinapasok sa loob kaya naghintay siya sa labas at umupo sa gutter. Nalilito habang umiiyak. Natanaw niya sa malayo
“Sir, I’m sorry po hindi ko alam na kayo pala iyan.”Pakiramdam ni Liam parang tumitigil ang kanyang paghinga ng makita niya kung sino ang nasa harapan niya. Para siyang napako sa pagkakatayo na nakatitig lang sa kanya at nakita ng lahat ang pagkabigla niya. Siya iyon si Nightbird. Samantalang si Miss Bernal ay nakatungo at hindi makuhang tumingin sa kanya.Maya-maya ay sumimangot ito at waring hindi nagustuhan ang naamoy at nagsimulang maduwal kaya hindi niya napigil tumakbo papuntang CR. “A-anong, a---anong nangyayari sa kanya?” halos mabulol siya sa pagsasalita. “Naku Sir pasensiya ka na po talaga ako na ang nakikiusap. Buntis po kasi siya kaya hindi niya magawa nang maayos ang trabaho niya,” paliwanag ni Billy. Hindi na siya nakakilos ni makapagsalita. Paano niya malilimutan ang mukha ng babaeng tinitigan niya ng umagang magising siya at ng mga gabing tinititigan ito sa cellphone bago matulog. Siya iyon, si Nightbird. LUMABAS si Lara sa CR at inaasahan na ang katapusan na ni
“Why are you breaking up with me!” Mariing tanong ni Eric kay Lara habang nakakuyumos ang mga kamay. “Hindi na ako karapat-dapat para sa iyo.”“Hindi ko maintindihan. Can you please explain?” halatang nagpipigil lang si Eric ng galit at pinipilit na unawain si Lara. Inipon ni Lara ang lakas ng loob para ipagtapat ang nangyari sa kaniya noong gabi ng kanilang anniversary. Hindi niya maitatago ang katotohanan. “Eric,” at ipinagpatuloy niya ang kwento mula sa umpisa ng mga pangyayari at habang kinukwento niya nagdidilim naman ang hitsura ni Etic. “I’m sorry Eric, kahit ako walang alam sa nangyari, hindi ko rin alam kung bakit ako napunta doon. Basta ang alam ko uminom ako ng alak.”“No!”Buong lakas na sigaw ni Eric at umalingawngaw ang kanyang boses sa kabuuan ng underground parking lot ng Legaspi Corp building. “Sino siya, papatayin ko siya!”“Hindi ko kilala, hindi ko nakita ang mukha niya,” paliwanag ni Lara habang humahagulgol. “No! You’re lying, siguro talagang katagpo mo siya.
DIS oras ng gabi narinig ni Lara ang lasing na boses ni Eric sa labas ng kanilang bahay. Nagsisigaw ito ng masasamang salita laban sa kanya. Nag-eeskandalo na ito kaya nagising ang mga kapatid at mama niya. “Anak ano ba iyon?” pag-aalala ng mama niya. Nag-aalala na rin siya sa susunod na mangyayari kapag nalaman ng pamilya niya ang tungkol sa kanyang pagbubuntis. At hindi siya nagkamali isinisigaw nga ni Eric ang tungkol sa pagbubuntis niya na hindi kilala kung sino ang ama dahil naging bunga ng one night stand. “Lara totoo ba?” Lalong binalot siya ng pag-aalala sa nakitang reaksiyon ng kanyang mama. Lalo na ang matatalim na tingin ng mga kapatid niya. “Lumayas ka! nakakahiya ka lumayas ka dito! Ikaw na ampon ka lumayas ka!” pagtataboy ng kanyang kapatid. "Sandali, wala akong matutuluyan saka gabi na. Pwede bang bukas na lang," pakiusap niya. "Ang lakas ng loob mo'ng makiusap. Lumayas ka!" walang awang pagtataboy ng kanyang kapatid. Wala siyang nagawa kundi ang magbalot ng mg
NAPAGPASYAHAN na ni Lara bumalik na lang na lang sa hotel na tinutuluyan niya ngayon tutal gumagabi na at hindi pa rin siya nagdi-dinner. Mabigat ang kanyang loob na tumayo at muling tiningnan ang Empress hotel. “Hay Empress Hotel anong ginawa mo sa akin?”Eksaktong pagtalikod niya ay nabungaran niya si Mr. Legaspi na lubhang niyang ikinagulat. “Hay! Sir! Nakakagulat ka naman.”“Oh! Sorry if I scared you I didn’t know that it was you,” pagsisinungaling niya. Muli ay naamoy ni Lara ang matapang na pabango ni Mr. Legaspi kaya kahit gusto pa niyang makipag-usap e pinili niyang takpan ang ilong. Inamoy ni Liam ang sarili baka nababahuan na si Lara sa kanya pero hindi naman, he still smells good. Napansin naman iyon ni Lara. “I’m sorry po Mr. Legaspi sensitive lang po talaga ang pang-amoy ko.”Yun naman pala, akala tuloy niya e mabaho na siya. “Anyway, I don’t mind if you cover your nose.”“Thank you Sir,” naiilang niyang sagot. “By the way, kumain ka na ba kasi ako hindi pa baka
WALA pa ring notification letter na dumarating mula kay Mr. Legaspi tungkol sa kanyang pagre-resign. Palaisipan sa kanya ang dahilan. Baka naman naaawa lang sa kanya dahil sa kanyang kalagayan lalo at nasaksihan nito ang pag-aaway nila ng boyfriend niya. Pero hindi siya umaasa baka bumubwelo ito o kaya busy sa work. Kaya itinuloy na lang niya ang trabaho kahit hindi niya ito magawa ng maayos. Kahit paano gusto niyang magpasalamat kay Mr. Legaspi sa pagpapakita nito ng kagandahang loob. Nagpadala din ito ng mga prutas na pwede niyang kainin anytime na magcrave siya. Nang uwian na nakita niya si Eric sa labas ng building at nilapitan siya nito. Matino na ang kalagayan ngunit nakaramdam siya ng matinding takot dito. “Lara pwede ba tayong mag-usap?”“Hindi ako pwede nagmamadali ako,” malamig na tugon niya. Pinigilan siya ni Eric at nakiusap ito na mag-usap muli sila. Kahit paano nakaramdam pa rin siya ng awa kay Eric kaya pinagbjgyan niya ito. “Sige mag-usap tayo pero binigyan kita
DAMA pa rin ni Liam ang galit at bigat ng dibdib sa nakaraang pangyayari. Halos hindi makabangon ang kanyang katawan kahit gusto ng kanyang isipan. Gusto niyang pumasok ng maaga para makita kaagad si Miss Bernal pero talagang hindi kaya ng kanyang katawan. Tinawagan niya si Suzy para itanong kung pumasok na si Miss Bernal at ang sagot nito ay oo. Saka lamang siya nakahinga ng maluwag. “Liam you look horrible,” puna ng lola niya nang makaharap ang mga ito sa dining table. “Huh?” tiningnan niya ang sarili sa salamin at tama nga ang lola niya. “Liam magkaliwanagan nga tayo apo ano ba talaga ang nangyayari sayo? Mukhang hindi na normal ang mga ikinikilos mo ng mga nakaraang araw.”Natatawa lang sina Jake at Daniel. “Wala ito lola don’t worry,” paliwanag niya. Patuloy pa rin sa pagtawa ang dalawa. “Kayong dalawa may alam ba kayo?” pangungulit ni Donya Leonora. “Sasabihin ko ba kuya Liam?” panunukso ni Jake. “No! Don’t you dare,” may mapanghamon na tingin ang ipinukol niya kay Jake.
SIMULA noon madalas nang dinadaanan ni Liam si Lara at kinukumusta. Maayos na rin ang kalagayan nito at hindi na mukhang balisa. Nagtataka siya isang umaga kung bakit ang lahat ng empleyado ng Legaspi Construction Company ay umaakyat sa function hall. Bumabati na lang ang mga ito kapag nakikita siya. Sinalubong niya si Suzy para alamin ang dahilan, “Suzy what’s goin’ on?”“Sir nag-surprise visit po si Donya Leonora.”“What!? “ napasigaw siya sa pagkakagulat. Dali-dali siyang sumakay sa elevator para tumungo sa function hall. Kailangan niyang mapigilan ang anumang pwedeng gawin ng lola niya. Alam niyang gagawin nito ang lahat makita lang si Miss Bernal, and what he is scared of ay masabi ng lola niya ang totoo kay Miss Bernal. Eksakto naabutan niyang tumatawa ito na nakikipag-usap sa mga empleyado. Kumalma ang kanyang pakiramdam at ang sunod na hinagilap ng kanyang mga mata ay si Miss Bernal. Nakita niya ito sa kasamahan ng mga nakapalibot kay Donya Leonora. “Oh no,” pag-aalala niya
Almost midnight na nang dumating ang pamilya ni Liam. Hindi siya excited sa presensiya ng mga ito kundi sa water gun na pinabili niya kay Daniel.Si Daniel na agad ang sinalubong niya matapos na magmano kina Donya Leonora at sa Mommy at Daddy niya.“Where is the thing that I’ve asked you to buy?” Nahihiya pa siyang ibulgar sa pamilya niya kaya ibinulong na lang niya ito kay Daniel.Daniel rolled up his eyes at halos matawa siya sa inaakto ng kapatid.“Kuya, ano bang nangyayari sayo, ang weird mo ha?” natatawang tanong ni Daniel.“Basta, saka ko na sayo ipapaliwanag.”Agad nang hinugot ni Daniel sa suitcase na dala niya ang water gun. “O ayan, ang water gun na pinagmamaktol mo.”“Liam?” nakakunot noong puna ng kanyang mommy.“Oh, ahm, Mom it’s nothing, gusto ko lang i-try maglaro ng water gun, nakakainip kasi dito minsan,” pagsisinungaling niya.“LOLA, auntie, uncle, cousins, hey I’m glad you came.” Imbes na yakapin, tinapik ni Donya Leonora ang sikmura ni Jordan.“Ouch! Lola?” angal n
Buong araw na walang Nate na nagpakita kay Liam, kaya nagtataka siya. Kaya isang umaga nahiling niya na sana makita niya ulit si Nate. Gusto niyang mag-sorry, natakot siguro ito sa kanya kaya hindi na nagpakita. Pero nagkamali siya ng akala, pagbukas niya ng pinto, pinagbabaril na naman siya ng water gun at kumaripas ng takbo ng maubos na ang tubig na bala.“Nate!!!” gigil na tawag niya rito pero dinilaan lang siya. Hinagilap niya ang phone at tinawagan ang kapatid na si Daniel. Ngayong araw na ito ang pagdating ng family niya para samahan sa pamanhikan si Jordan kaya alam niyang papunta ang mga ito.“O kuya napatawag ka,” bati ni Daniel.“Get me a water gun now,” gigil na utos niya kay Daniel.“Ano?” pagtataka naman ni Daniel.“I said get me a water gun right now!” napasigaw na siya.“Hey, hey, calm down. Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan mo nang water gun.”“Just do what I say,” gigil pa rin siya.“Okay, okay, I will.”Pinatay na niya ang phone at naiiritang pumasok sa loo
Matamang tinititigan ni Liam ang nabili niyang laruan. Nag-aalinlangan kung magugustuhan ba ito ng batang iyon. Bahala na ang naisaisip niya, pagkatapos ay isa-isa na niyang ipinasok ang mga gamit sa loob ng kotse. At ayaw man niyang aminin, si Lara ang isang dahilan ng kanyang pag-aalinlangan. Madami nang nagbago maging ang hitsura nito na mas lalo yatang gumanda. Sa apat na oras na haba ng biyahe, mukha lang ni Lara ang laman ng kanyang isip, simula ng makilala niya ito hanggang ngayon, walang nagbago sa nararamdaman niya para dito. The thing is, he is such a fucking looser. Nagpakatanga siya at mas pinaniwalaan ang mga kalokohan ni Yvone. Hindi niya pinaniwalaan ang sinabi noon ni Lara kaya heto at pinagbabayaran na niya ang lahat.Lunch time na siya nakarating, tamang-tama nagpahanda daw ng lunch si Jordan ayon sa message nito sa messenger. Pagbaba niya ng kotse, namataan agad niya ang pilyong si Nate na nakaharang sa entrance ng hotel.Hindi niya masyadong pinansin at tuluy-tuloy
Magulong buhok, guri-guring lipstick na nasa mukha ni Dalia ang naabutan ni Lara na ayos nito.“Lara, tulungan mo naman ako dito oh,” pagsusumamo ni Dalia.Natawa naman si Lara sa kalagayan ni Dalia.“Ano ba kasing ginawa mo?” natatawang lumapit siya at umupo sa tabi nito sa gilid ng kama.“Si Nanay kasi ang kulit, pinagme-make up ako at kung anu-anong pinapasuot sa akin, alam naman niya na hindi ako sanay magsuot ng mga ganitong damit,” reklamo ni Dalia. “O sige na, ako nang bahala. May maganda naman sigurong dress na pwede mo pang isuot sa mga ‘to.”Hinalukay niya ang gabundok na tambak na dress na hiniram ni Aling Mila. Inayos niya rin ang buhok nito at nilagyan ng manipis na shade ng make-up. Lumitaw ang natural na ganda ni Dalia, gandang simple at kagalang-galang na probinsiyana. NAWALA ang pagiging astig at cool na personality ni Jordan sa pagkakataong ito. Kanina pa siya pinapawisan sa sobrang kaba lalo na’t pinaggitnaan pa siya ng dalawang maskuladong mga kuya ni Dalia. “H
Kalmado lang ang pakiramdam ni Jordan habang nakaharap sa salamin at tinitingnan ang sarili. Inaayos niyang mabuti ang necktie at polo na suot maging ang itinerno niyang trouser. Semi formal attire makes him look like dashing and elegant. Maiba-iba naman sa lagi niyang porma na tight jeans, boots, and leather jacket.Kasabay niyon ay ang pagpapapraktis niya ng sasabihin at ipapaliwanag kay Mang Joe na nakasanayan na nilang tawaging Tatay Joe. Pati hand gesture, facial expressions, and voice tone ay sinisigurado niyang magiging convincing na talagang walang nangyari sa kanila ni Dalia.“Ayos, kaya ko ‘to,” kumbinsi niya sa sarili. Sumisipol pa siya at gwapung gwapo sa ayos niya when he suddenly realized that he looks like a fool.“Hey man, you look like a fool, bakit ba pinaghahandaan mong mabuti ang kalokohang ito?” kausap niya sa sarili.Muli ay inayos na lang niya ang sarili pero idinidikta ng kanyang isip na kailangan niyang paghandaan ang pagharap kina Tatay Joe, dahil kung hindi
“Pssst, Jordan,” impit na boses ni Dalia habang tinatawag ang pansin ni Jordan matapos umalis ng kanyang ama.Napalingon si Jordan sa isang mataas na kumpol ng halaman sa labas ng kanyang bahay.Nilapitan niya ang tinig na nagmumula roon at nakita niya si Dalia na nakatago sa mga halaman.“Anong ginagawa mo d’yan?” nagtatakang tanong niya.“Jordan halika dito.” Hinila ni Dalia si Jordan.“Ano ba? Bakit kung makatago ka d’yan parang ang laki ng kasalanan natin?” angil niya.“Jordan, umalis ka muna dito, magtago ka, sa Manila o sa America o saang lupalop ng daigdig na hindi ka matutunton ng tatay ko at mga pasaway na kuya,” halos nauutal na utos ni Dalia.“Ha? Bakit ako magtatago, hoy wala akong kasalanan para magtago ha,” bulalas naman ni Jordan.Sinenyasan naman ito ni Dalia na manahimik at ibaba ang tono ng pagsasalita.“Oo na, alam ko naman ‘yon e, pwera na lang kung nagsasabi ka ng totoo.”“Woah!” sabay buga ng hangin sa kawalan. “Hoy Dalia, anong palagay mo sa ‘kin manyakis, manan
“Kuya,” bungad ni Jake na para bang may nangyaring hindi maganda.Halos masamid naman si Liam habang kumakain sa dining table, “Goodness Jake, ano ba?” Reklamo niya.“Totoo ba na nakita mo na si Lara?”“Oo, bakit?”“Totoo bang may anak na siya?”“Oo din, hay bakit ba ang dami mong tanong?”“Ilang taon na yung bata ha?” Kung magtanong si Jake, para bang daig pa niya ang tatay.“Hindi ko alam, hindi ko naman tinanong si Lara e.”Umupo si Jake, “Hindi kaya anak mo ang batang ‘yun?”Lalo siyang nasamid, “Ano bang naiisip mo Jake. Paano ko naman magiging anak ang pilyo na ‘yon.”“Pilyo? Paano mo naman nasabing pilyo yung bata ha?”Napapikit siya ng ng maalala niya kung paano siya binato ni Nate. Bigla din siyang napamulat ng maalalang kailangan niyang palitan ang nasirang eroplano nito.“Shit.” Napamura si Liam. “Bakit ka naman napamura diyan?”“Alam mo Jake naririndi ako sayo ang mabuti pa samahan mo ako sa mall.”“Ha? Bakit?”“Kailangan kong palitan ang nasira kong laruan ni Nate.”“Who
“JORDAN, bakit hindi mo sinabi sa akin na dumating na pala si Liam. At bakit nandito pa siya sa hotel,” she frustratedly ask.“Hindi ko alam Lara, ni hindi ko nabalitaan na umuwi na pala siya.”Hindi na siya mapakali na nagpapabalik-balik sa sala ng bahay na inookupa niya na nasa loob ng Hotel and Resort.“Calm down Lara,” pakiusap ni Jordan.“I can’t Jordan, I can’t.” Hindi niya mapigilan ang kanyang emosyon, lalo na nang masaksihan niya ang tagpong karga ni Liam si Nate. “Hindi malayong malaman niya ang totoo.”“So anong plano mo?”Umupo siya sa sofa at tinakpan ng mga palad ang mukha. Pagkatapos ay huminga ng malalim.“Hindi na niya dapat malaman pa ang tungkol kay Nate.”“Sa tingin mo ba posible ‘yon Lara?”“Hindi ko alam Jordan pero hindi niya dapat malaman.”“Kaya nga, Lara dapat may plano ka, kung ayaw mong malaman ni Liam ang tungkol kay Nate you have two option.”Napukaw nito ang kanyang atensiyon.“What is it?”“Number one, lumayo ka sa lugar na ito dahil ang alam ko magkaka
Tumunog ang cellphone ni Liam, tinawatawagan na siya ni Mrs. Miller na kanyang kliyente.Simula nang makabalik siya, muli niyang hinawakan ang pagpapatakbo ng kumpanya. Ang kapatid niyang si Jake ay nagtayo ng sarili niyang kumpanya.Si Mrs. Miller ay magpapagawa ng Villa sa lugar malapit sa Hotel and Resort ni Jordan.Lumabas siya ng office ni Jordan at nakipag-usap kay Mrs. Miller. Nakuha niya ang deal kaya naman maghahanda na siya para sa construction.Naglakad-lakad muna siya habang nagre-relax. Maganda ang sikat ng araw, mahangin, at mabango ang simoy ng hangin. Sa kalagitnaan ng relaxation naramdaman niyang may bumato sa kanyang likuran. Nang lingunin niya, si Nate na nakadila sa kanya at nagtatakbo palayo.“Hey! Salbahe ka, hindi mo alam uncle mo ako,” nakasimangot na reklamo niya habang tinatanaw ang tumatakbong bata na si Nate.Kinabukasan ganon ulit ang ginawa nito sa kanya. Hindi siya tinitigilan nito kaya naisip niyang hulihin at pagalitan ito. Mukhang pilyo nga.“Lagot ka