Chapter 1

It’s 4 o’clock in the morning nagising si Liam at bahagyang napasimangot sa sakit ng ulo na naramdaman. Tila may halong drugs ang ipinainom sa kanya nila Donie at Albert. Naramdaman niyang mabigat ang kanyang braso na parang may nakaunan dito. Nilingon niya ang katabi sa kama at isa itong babaeng kapwa hubad din katulad niya. Bahagya siyang nagulat pero hindi na niya ikinabigla dahil alam niyang may nangyari sa kanila ng nakaraang gabi. He admitted that it was an amazing night, sa tanang buhay niya mula nang tragic break up nila ng kanyang ex-fiancee.

Tinitigan niya ito at kinunan ng litrato para naman kahit paano may souvenir siya sa Stacy na ‘to.

“Stacy, yes, Stacy is her name,” naibulong niya sa hangin. Ayon kay Donie isa itong anak ng isang mayamang negosyante na patay na patay sa kanya. Kaya naman ito ang iniregalo nila sa kanyang 35th birthday at 5 years of setting his self free from pain. For him, it’s not bad at all. Kakaiba ang babaeng ito, kahit isang one night stand lang ang namagitan sa kanila, naramdaman niya ang bawat mensahe na nais iparating ng mga halik nito at pagpaparaya ng sarili.

ISANG oras ang lumipas biglang bumukas ang pinto ng room ng penthouse sa roof top ng Empress hotel. Si Donie at Albert waring takot na takot na pumasok

“Bro, umalis na tayo dito,” humahangos na sabi ni Donie.

“What? Why? Tell me why?” nagtatakang tanong niya habang hinihila siya palabas.

“Saka na kami magpapaliwanag okay basta lumabas na tayo dito.”

Ramdam niya ang panginginig ni Donie habang hawak ang kanyang braso. Bitbit siya ng mga kaibigan papasok sa kwarto ni Daniel na kanyang kapatid na nagma-manage ng Empress Hotel na pag-aari din ng kanilang pamilya.

“Hey, Donie ano ba? Ano bang problema? May problema ba?”

“Malaking problema na problema mo na rin,” maikling paliwanag ni Daniel.

“Teka hindi ko maintindihan pwede bang pakihabaan ang explanation,” medyo napipikon na tanong niya.

Tinapik siya ni Daniel sa balikat, “Kuya you are with a stranger last night.”

“Oo nga, Stacy was a stranger,” pagdidiin niya.

“That—wasn’t Stacy.”

“What!” halos manlumo ang kanyang tuhod. Nag-over think na siya na kung hindi iyon si Stacy maaring malagay siya sa alanganin at kasuhan siya ng rape. Nasapo niya ang noo saka binalingan sina Donie at Albert. Tinapunan niya ang mga ito ng madilim na tingin.

“Let me explain,” mahinahong pakiusap ni Donie. “I didn’t know that it wasn’t Stacy, si Albert ang nagdala sa kanya. I was here at Daniel’s room.”

Binalingan naman niya si Albert.

“Hindi ko masyadong kilala si Stacy, all I know is that she was wearing a yellow dress. That woman wear a yellow dress so I assume…”

“What the hell! Mga siraulo talaga kayo, binigyan n’yo ako ng napakagandang gabi tapos problemadong umaga.”

Humugot ng malalim na hinga si Daniel habang pinapanood ang tension sa pagitan nilang tatlo. “Kuya, you need to calm down okay. Umuwi ka muna at ako na ang bahala sa babaeng iyon.”

Napailing si Liam at sarkastikong nagpakawala ng tawa, “Mga siraulo talaga kayo,” at natawa na siya ng tuluyan. “Hayyy bakit ba ako nagkaron ng mga kaibigang katulad n’yo.”

“Happy birthday kuya, sige na ako na ang bahalang umayos ng gusot na ito. I’ll take care of your Nightbird,” bahagyang ngumiti si Daniel.

“Nightbird?” kunot noong tanong niya.

“Yes, she’s your Nightbird dahil binigyan niya ng aktibong gabi ang iyong kaarawan. Look at you, you shine so bright,” pang-aasar pa nito.

“Shut up,” siniko niya si Daniel.

“Ohhh… Oo nga naman baka naman gusto mong magkwento,” pang-aasar ni Donie.

“Magtigil ka, lagot kayo sa akin.”

“Woah aminin mo na kasi na nag-enjoy ka rin kagabi. Magaling ba?” taas baba ang kilay ni Donie.

“Hoy, hindi siya katulad ng iniisip n’yo. Alam ko kakaiba siya.” Alam niya sa sarili na kahit hindi niya ito nakausap ala niyang iba siya.

“Tigilan n’yo na ang kuya ko, sige na ako na’ng bahala sa kanya. You guys go home.”

Umuwi siya pero baon niya ang kakaibang pakiramdam na hanggang ngayon ay tumatagos sa kailaliman ng kanyang puso.

ALAS nuebe na ng umaga hindi pa rin makabangon si Lara, chineck niya ang phone at mayroon siyang fiftty miscalls from Eric. Napasimangot siya ng bahagya ng maramdaman niya ang hapdi ng sikmura. Pinilit niyang bumangon at nagtaka siya dahil wala siyang suot na kahit ano. Wala pa siyang halos maalala sa nangyari kaya pinilit niyang isipin ang mga pangyayari kagabi. Ang alam lang niya uminom siya ng wine na ibinigay ni Wendell, yung waiter na nakausap niya habang hinihintay si Eric. Ang utak niya hindi tumatakbo ng maayos, hindi rumerehistro ng mabilis ang mga pangyayari ng nakaraang gabi.

Tumunog ang doorbell ng room at pinilit niya ang sarili na bumangon at magsuot ng robe para buksan ang pinto. Isang service crew na may dalang breakfast.

“Salamat,” sabi niya. Iginala niya ang paningin sa paligid. Napakaganda ng room na ito parang pang special guest. Nakita niya sa isang mug ang pangalan ng hotel. Humigop siya ng kape at unti-unting sumubo ng ham and egg. Habang kumakain unti-unting remerehistro ang ilang mga pangyayari kagabi at natakpan niya ang bibig sa naalala niya. May kasama siya kagabi na hindi niya nakita ang mukha, tanging amoy lang nito ang hindi niya malimutan. Paano niya malilimutan e kumapit na pati sa katawan niya ang mabangong samyo ng Adonis na iyon.

Pero ang mas nakakagimbal ay paano iyon nangyari sa kanya bakit siya naroon? Napapikit siya at hinawakan ang ulo sa sobrang sakit. Anong nangyari, hindi naman niya pwedeng sabihing na-rape siya dahil hindi naman siya sinaktan ng lalaki at sa palagay niya pumayag siya sa nangyari, alam niya iyon sa sarili niya. Pwede siyang tumanggi sapagkat alam niyang may kaunti pa siyang lakas o kaya naman pigilan niya ang lalaking iyon pero nagparaya siya. Iba ang kanyang mga haplos kung ikukumpara sa haplos ni Eric sa tuwing ginagawa nila ang bagay na iyon. Napapikit siya sa kanyang katangahang nagawa.