Unfortunate Hookups and Romance

Unfortunate Hookups and Romance

last updateLast Updated : 2024-03-01
By:   Kyssia Mae Tagalog   Completed
Language: Filipino
goodnovel18goodnovel
10
1 rating. 1 review
102Chapters
7.7Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

Si Xerxes Santillan III o mas kilala bilang Tres ay isang magaling na CEO sa mismong family business nila. Kilala ang kanilang kompaniya sa bansa at halos lahat sa kaniya ay perpekto. Mabait, guwapo at supportive. Maliban do'n, maganda ang kaniyang buhay, at may maganda ring singer na girlfriend. Ngunit sa kabila ng perpekto niyang buhay ay hindi pa rin niya mapapayag ang babaeng minamahal sa isang kasal. Parati na lang siyang naghihintay at sumusuporta sa mga pangarap nito. "Babe, please give me one more chance. I'll make sure na after nitong crusade performance ko sa Italy, ay magpapakasal na tayo." sabi nito sa kaniya sa ika-apat na proposal niya kay Lian. Tinakbuhan lang naman siya nito at walang sabi na umalis patungong airport. "Pero ang sabi mo, after ng concert mo sa Paris ay sasagutin mo na ako." giit niya, pero hindi niya pinaalam na galit siya at dismayado. "I'm sorry, babe. Babawi ako sa'yo after, okay?" Kung kailan nakahanda na ang lahat ay saka naman ito aalis bigla. Mahal niya ito, kaya kahit anong pilit niya, kung mahal din nito ang pangarap nito, ay wala siyang ibang magagawa kundi ang mahalin rin ang pangarap nito. Sa kaparehong araw, namamalayan na lang ni Travis na kasal na siya at nagising sa isang kama na may kayakapan na ibang babae at walang saplot. Ano kaya ang magiging love story ni Travis, gayo'ng nagtaksil na siya sa kaniyang nobya?

View More

Latest chapter

Free Preview

Prologue

Kriesha's POV"Ma, huwag mo na po kaya akong ihatid?" nag-aalangan kong suhestiyon. Alam ko kasi na kapag ihahatid niya ako sa airport ay iiyak lang siya. Ayaw ko pa naman na makita siyang umiyak. Ngumiti sa'kin si Mama at kinuha ang duffel bag ko sa'kin. "Huwag ng makulit, anak. Hayaan mo na akong ihatid ka sa airport. Isa pa, Tatlong taon din tayong hindi magkikita." Bigla na lang akong nakakaramdam ng lungkot at panunubig ng aking mga mata. Ito kasi ang unang beses na malalayo ako sa piling niya. Kinuha ni Mang Oscar ang bag mula kay Mama at isinakay na iyon sa car trunk ng taxi. Nauna na ding sumakay si Mama. Nagpahid na muna ako ng luha at binalingan ng huling tingin ang aming munting bahay. "See you after three years." pamamaalam ko sa bahay namin at sumunod na sa taxi. Masyado ba naman kasing mahirap ang buhay, kung hindi lang na ospital si Papa ay hindi ko tatanggapin ang trabaho ko sa isang Hotel sa Manila. Kailangan talaga ng pera, at paubos na rin ang savings namin, k...

Interesting books of the same period

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Comments

user avatar
Jamila Rai
Looking forward for more chapters. the story are great and so inlove. keep it up ms. writer.
2023-09-01 16:56:06
1
102 Chapters
Prologue
Kriesha's POV"Ma, huwag mo na po kaya akong ihatid?" nag-aalangan kong suhestiyon. Alam ko kasi na kapag ihahatid niya ako sa airport ay iiyak lang siya. Ayaw ko pa naman na makita siyang umiyak. Ngumiti sa'kin si Mama at kinuha ang duffel bag ko sa'kin. "Huwag ng makulit, anak. Hayaan mo na akong ihatid ka sa airport. Isa pa, Tatlong taon din tayong hindi magkikita." Bigla na lang akong nakakaramdam ng lungkot at panunubig ng aking mga mata. Ito kasi ang unang beses na malalayo ako sa piling niya. Kinuha ni Mang Oscar ang bag mula kay Mama at isinakay na iyon sa car trunk ng taxi. Nauna na ding sumakay si Mama. Nagpahid na muna ako ng luha at binalingan ng huling tingin ang aming munting bahay. "See you after three years." pamamaalam ko sa bahay namin at sumunod na sa taxi. Masyado ba naman kasing mahirap ang buhay, kung hindi lang na ospital si Papa ay hindi ko tatanggapin ang trabaho ko sa isang Hotel sa Manila. Kailangan talaga ng pera, at paubos na rin ang savings namin, k
last updateLast Updated : 2023-08-15
Read more
Chapter 1: Boss?
Kriesha's POV "S-Salamat po, Kuya." pagkarating sa mismong entrance ng hotel ay nagpahinto na ako dahil dito na ako baba-ba, pero bago pa ako makababa ay naunahan na ako ni Sir Tres. Hindi ko inaasahan na dito na rin pala siya baba-ba. Nakakaloka ito, hindi ko alam na Boss ko pala siya, tapos heto ako, makapal ang mukha na nakikisakay sa mamahalin niyang kotse. Jusko, hindi ko tuloy mapigilan na hindi makaramdam ng hiya. "Walang anuman, hija. Mag enjoy ka sana sa pag stay mo dito sa Manila." maligalig na sabi ni Kuyang Driver at ibinigay sa'kin ang mga bagahe ko sa'kin. Ngumiti ako kay Kuyang Driver sabay tango. Pagkalingon ko patungo sa kinaroroonan ng entrada ng hotel ay halos mapatalon ako sa gulat nang bumungad ang mukha ni Sir Tres malapit sa aking mukha. Nakakunot ang kaniyang noo na nakatingin sa akin. "Ahh..." feeling ko para akong natutuyuan ng laway dahil sa napakalapit ng mukha namin. Tapos, dito pa mismo sa harapan ng malaking gusali ng hotel! Na may maraming mga
last updateLast Updated : 2023-08-15
Read more
Chapter 2: Prank?
KRIESHA"Bago po ako magsisimula, Sir Tres. Maaari ko po bang malaman kung ano 'yung preferred food mo? Will it be related to dietetics or you just want something delicious and native?" Hindi ko kasi alam kung ano sng preferred dish niya. Baka kapag saka lang ako matapos ay saka lang siya mag react. Nakikita ko kasi ang ganitong troubleshoot sa iilang drama sa TV. Kung saan 'yung bida, magkakaroon ng problema in the middle or the end of the competition. Bakit ako nag-alala in advance? Dapat lang naman siguro 'yon dahil ako ang bida ng buhay ko, di'ba? Alam naman natin na ang problema, papasok ng walang paalam. Aalis kung kailan solved na. Okay na ang maging wa-is at advance, kaysa tanga. Madalas pa naman ako pumapalpak. Napabuntong hininga na lamang ako sa katotohanang iyon. Kaya sana Lord, kung nakikinig ka man... Tulongan niyo sana akong huwag pumalpak. Taimtim akong nanalangin. Sana, makarating kay Lord. "Good question, and you are quite vigilant with your work. That's grea
last updateLast Updated : 2023-08-15
Read more
Chapter 3: Unfortunate fight
Kriesha's POVPagkaalis mismo ni Sir, dumating agad ang sekretarya niyang si Sam. Siya ang nag instruct sa'kin sa mga bagay-bagay na kailangan kong malaman. Lalo pa't makikitira din ako kay Sir dito sa kaniyang penthouse. "Ang importante sa lahat, Kriesha. Ayaw ni Sir Tres ng ingay, lalo na't nag ta-trabaho siya. Kung maaari, iwasan mong mag ingay." Wika niya nang ihatid niya ako sa magiging kuwarto ko. "Okay po," tugon ko at hinila papasok ng binuksan niyang silid ang aking bags at maleta. "Ayaw din ni Sir nang may taong nakapaligid sa kaniya sa tuwing working hours niya, kaya ikaw na ang mag adjust, okay?" Dagdag niya, saka ako tinulongan sa backpack ko. "Ako na magdala nito para sa'yo." "Salamat po." Hinayaan ko siyang tulongan ako, lalo pa't mabigat din talaga ang maleta ko. Paano ba kasi, pang dalawang buwan ang dala kong damit, plus iba pang gamit na dala ko like skin care and beauty products. Sa balay, natural lang naman sa babae ang magdala no'n. Nalula ako sa ganda at k
last updateLast Updated : 2023-08-15
Read more
Chapter 4: Peace
Kriesha's POVKINABUKASAN... Alas sais na ng umaga at kanina pa ako gising. Gusto ko ng lumabas, tiyaka kanina ko pa talaga naisip na lumabas. Pero, 'yung tipong pinangungunahan ka ng kaba, hiya at matinding pag overthink ay siyang pumipigil sa'kin. That feeling na takot mong pakiharapan ang tao? Gano'n ang nararamdaman ko ngayon. Parang ayoko na lang magpakaita o makita siya. Ano ba kasi ang pumasok sa kukuti ko kagabi at nilabanan si Sir? Like, really? Sa unang gabi ng unang araw ko matapos ma hired ay may gano'n pa talaga akong lakas para suwayin siya?! Pabalik-balik ako ng lakad dito sa loob ng kuwarto ko. Parang baliw. Baka sa oras ng paglabas ko ay sasalubongin niya na agad ako ng 'You're fired!' Jusko, huwag naman po sana. Humugot ako ng isang malalim na hininga, pero hindi ko pa man na exhale ang hangin na in-inhale ko, napigil ko ang aking hininga nang may magkasunod na katok ang kumatok sa pintuan ng kuwarto ko. Agad akong dinaganan ng kaba at matinding panlalamig.
last updateLast Updated : 2023-08-15
Read more
Chapter 5: Freedom
KRIESHAKASALUKOYANG nakapahinga ako dito sa sala nang tumunog bigla ang cellphone ko. Mabilis akong napadilay at napabangon. Inayos ko pa ang sarili ko, lalo na ang buhok kong bahagya na nagulo, bago ko ito sinagot. "Hello?" Pero nagtaka ako nang mapansin na isang unregistered number ang tumawag sa'kin. "Sino po sila?" "Where are you?" Halos mapaigtad ako sa paglitaw ng malalim at baritonong boses ni Sir Tres sa kabilang linya. Ibig sabihin, sa kaniya itong numero? "S-Sir?" Nauutal kong pag kompirma. Narinig ko pa siyang napabuntong hininga, "Yes, it's me." Pag kompirma niya rin. "Gawan mo ko ng kape, I'll be waiting here in my office." Utos niya, saka naputol ang tawag na hindi man lang ako hinayaang makasagot. Naiiling na napapatayo na lamang ako. Nagpunta sa kusina at ipinagtimpla siya ng ni request niyang kape. Subalit, sa kalagitnaan ng paggawa ko sa kape niya, naaalala ko ang trabaho ko sa kaniya. Hindi lang ako basta katulong niya, kundi NUTRITIONIST! at ang kape ay hi
last updateLast Updated : 2023-08-16
Read more
Chapter 6: I need help
KRIESHABase sa nalaman ko dito sa google map, mas mabilis ang byahe papuntang Bonifacio Global City sa Taguig kapag nag tren ako. Kung mag bus naman, nasa 36-40 minutes ang itatakbo. Kaya naman, sumakay muna ako ng taxi papunta sa estasyon ng tren. Pagkarating, kumuha ako agad ng ticket. Timing naman na kaunti lang 'yong tao dito kaya napagbentahan at nakasakay din agad. As I was traveling, sinigurado kong kumukuha ako ng short vids at moment pics dito sa tren. Plano ko kasi gawing reels at e post sa social media. Nang sa gano'n ay may maganda akong video ng mga alaala, bilang tanda na nakapunta ako sa mga lugar na ito. Aliw na aliw ako sa pagtingin-tingin sa mga nadadaanan namin. May mga tunnel, seaside, skuwaters, buildings at marami pang iba. Kahit mag isa lang ako, hindi ko ramdam ang pag-iisa. Nag e-enjoy akong mag travel mag isa. Shempre, pinangangalagaan ko ng maayos ang mga gamit ko. Mahigpit ko itong hawak. Ang cellphone ko naman ay nakasilid sa looban ng suot kong vars
last updateLast Updated : 2023-08-17
Read more
Chapter 7: Ha?
Xerxes' POV My face was in poker mode after I passed the money to the taxi driver. As expected, everyone was surprised and flocked over me when they saw me 'their Boss' here outside the company. Especially paying for someone else's transportation fee. Madilim kong binalingan ng tingin si Kriesha na panay ang pagkagat sa kaniyang labi. I noticed how pale she becomes and instead of letting my bloddy mood surpass my heart, I calm myself up. "Sa susunod po, ma'am. Huwag kang sumakay ng taxi kung wala ka naman palang pambayad. Sayang lang oras ko sa'yo imbes na oras ko dapat 'yun para makauwi sa'min." Kuda ng driver, which makes me even angrier for this person. Kanina pa kasi to panay bato ng salita sa empleyado ko. "I already paid you, even double from the fee price, can you stop buffing now?" Sita ko sa driver, tumahimik naman ito at tumalikod na sa'min. Mabuti na't aalis na ito nang sa gano'n ay ma kuwestiyon ko ang isa dito. "Pasalamat ka talaga, Miss. Mabait ang nobyo mo. Palalam
last updateLast Updated : 2023-08-18
Read more
Chapter 8: Conscious
KRIESHA "There are a lot of modus here in Manila that you should be wary of. They don't work as individuals, dahil marami sila. Which is why, the next time you loiter around some other places farther than here, inform me." "Kaya nga binalaan na kitang huwag gumala sa malayo dahil alam kong maraming masasamang tao diyan sa labas, despite the good face they've shown to you." "You might not realize yet, but you are still innocent and inexperienced to understand everything. I hope this serves as a lesson for you to learn." Gabi na, ngunit hindi ko pa rin malimot-limot ang mga sinabi sa'kin ni Sir kanina. Nakaka-insulto, oo. Pero, hindi ko rin maitatangging may Punto siya. Nandito ako ngayon sa ibabaw ng kama ko, nakaupo at yakap ang mga nakakumot na mga binti. Dahil sa nangyari, hindi na dito nag dinner si Sir at ang sabi niya ay may mahalaga siyang pupuntahan. Late na daw siyang nakakauwi, kaya huwag ko raw subokang hintayin siya o kaya ang umalis nang walang kasama. "Bakit ko na
last updateLast Updated : 2023-08-19
Read more
Chapter 9: Care
Throwback:XERXES "Hello, Tres. Bakit napatawag ka? Himala ah?" Bungad niya sa'kin nang masagot niya ang aking tawag. Humilig ako sa swivel chair na aking kinauupoan ngayon, sabay silip sa oras sa relo ko. It's still 4 in the afternoon. "I have something I want you to do." Seryoso kong pahayag sa kaniya. I can even imagine how he will laugh sarcastically as his brow met one another. Frowning like a damn dimwit. "Really? This is the first time after three years, huh? Well, basta may abuloy Santillan, goora ako diyan." Makaloko niyang wika. Sabagay, wala namang matino sa'min talaga. Lalo na kapag nagkikita-kita at nagsama sa isang bilog. "Baliw, shempre meron. Magkano ba gusto mo?" Patol ko sa kaniya. In fact, being an idiot in front or with my friends are some kind of tactics to hide our respective problems. I know, everyone can tell as well. But we chose to shut our mouths and set boundaries from our personal life to peers and work life. "Kalma, Tres. Service bago bayad, rememb
last updateLast Updated : 2023-08-19
Read more
DMCA.com Protection Status