Semua Bab Unfortunate Hookups and Romance : Bab 1 - Bab 10

Kriesha's POV "S-Salamat po, Kuya." pagkarating sa mismong entrance ng hotel ay nagpahinto na ako dahil dito na ako baba-ba, pero bago pa ako makababa ay naunahan na ako ni Sir Tres. Hindi ko inaasahan na dito na rin pala siya baba-ba. Nakakaloka ito, hindi ko alam na Boss ko pala siya, tapos heto ako, makapal ang mukha na nakikisakay sa mamahalin niyang kotse. Jusko, hindi ko tuloy mapigilan na hindi makaramdam ng hiya. "Walang anuman, hija. Mag enjoy ka sana sa pag stay mo dito sa Manila." maligalig na sabi ni Kuyang Driver at ibinigay sa'kin ang mga bagahe ko sa'kin. Ngumiti ako kay Kuyang Driver sabay tango. Pagkalingon ko patungo sa kinaroroonan ng entrada ng hotel ay halos mapatalon ako sa gulat nang bumungad ang mukha ni Sir Tres malapit sa aking mukha. Nakakunot ang kaniyang noo na nakatingin sa akin. "Ahh..." feeling ko para akong natutuyuan ng laway dahil sa napakalapit ng mukha namin. Tapos, dito pa mismo sa harapan ng malaking gusali ng hotel! Na may maraming mga

Kriesha's POVPagkaalis mismo ni Sir, dumating agad ang sekretarya niyang si Sam. Siya ang nag instruct sa'kin sa mga bagay-bagay na kailangan kong malaman. Lalo pa't makikitira din ako kay Sir dito sa kaniyang penthouse. "Ang importante sa lahat, Kriesha. Ayaw ni Sir Tres ng ingay, lalo na't nag ta-trabaho siya. Kung maaari, iwasan mong mag ingay." Wika niya nang ihatid niya ako sa magiging kuwarto ko. "Okay po," tugon ko at hinila papasok ng binuksan niyang silid ang aking bags at maleta. "Ayaw din ni Sir nang may taong nakapaligid sa kaniya sa tuwing working hours niya, kaya ikaw na ang mag adjust, okay?" Dagdag niya, saka ako tinulongan sa backpack ko. "Ako na magdala nito para sa'yo." "Salamat po." Hinayaan ko siyang tulongan ako, lalo pa't mabigat din talaga ang maleta ko. Paano ba kasi, pang dalawang buwan ang dala kong damit, plus iba pang gamit na dala ko like skin care and beauty products. Sa balay, natural lang naman sa babae ang magdala no'n. Nalula ako sa ganda at k

KRIESHAKASALUKOYANG nakapahinga ako dito sa sala nang tumunog bigla ang cellphone ko. Mabilis akong napadilay at napabangon. Inayos ko pa ang sarili ko, lalo na ang buhok kong bahagya na nagulo, bago ko ito sinagot. "Hello?" Pero nagtaka ako nang mapansin na isang unregistered number ang tumawag sa'kin. "Sino po sila?" "Where are you?" Halos mapaigtad ako sa paglitaw ng malalim at baritonong boses ni Sir Tres sa kabilang linya. Ibig sabihin, sa kaniya itong numero? "S-Sir?" Nauutal kong pag kompirma. Narinig ko pa siyang napabuntong hininga, "Yes, it's me." Pag kompirma niya rin. "Gawan mo ko ng kape, I'll be waiting here in my office." Utos niya, saka naputol ang tawag na hindi man lang ako hinayaang makasagot. Naiiling na napapatayo na lamang ako. Nagpunta sa kusina at ipinagtimpla siya ng ni request niyang kape. Subalit, sa kalagitnaan ng paggawa ko sa kape niya, naaalala ko ang trabaho ko sa kaniya. Hindi lang ako basta katulong niya, kundi NUTRITIONIST! at ang kape ay hi

Xerxes' POV My face was in poker mode after I passed the money to the taxi driver. As expected, everyone was surprised and flocked over me when they saw me 'their Boss' here outside the company. Especially paying for someone else's transportation fee. Madilim kong binalingan ng tingin si Kriesha na panay ang pagkagat sa kaniyang labi. I noticed how pale she becomes and instead of letting my bloddy mood surpass my heart, I calm myself up. "Sa susunod po, ma'am. Huwag kang sumakay ng taxi kung wala ka naman palang pambayad. Sayang lang oras ko sa'yo imbes na oras ko dapat 'yun para makauwi sa'min." Kuda ng driver, which makes me even angrier for this person. Kanina pa kasi to panay bato ng salita sa empleyado ko. "I already paid you, even double from the fee price, can you stop buffing now?" Sita ko sa driver, tumahimik naman ito at tumalikod na sa'min. Mabuti na't aalis na ito nang sa gano'n ay ma kuwestiyon ko ang isa dito. "Pasalamat ka talaga, Miss. Mabait ang nobyo mo. Palalam

Throwback:XERXES "Hello, Tres. Bakit napatawag ka? Himala ah?" Bungad niya sa'kin nang masagot niya ang aking tawag. Humilig ako sa swivel chair na aking kinauupoan ngayon, sabay silip sa oras sa relo ko. It's still 4 in the afternoon. "I have something I want you to do." Seryoso kong pahayag sa kaniya. I can even imagine how he will laugh sarcastically as his brow met one another. Frowning like a damn dimwit. "Really? This is the first time after three years, huh? Well, basta may abuloy Santillan, goora ako diyan." Makaloko niyang wika. Sabagay, wala namang matino sa'min talaga. Lalo na kapag nagkikita-kita at nagsama sa isang bilog. "Baliw, shempre meron. Magkano ba gusto mo?" Patol ko sa kaniya. In fact, being an idiot in front or with my friends are some kind of tactics to hide our respective problems. I know, everyone can tell as well. But we chose to shut our mouths and set boundaries from our personal life to peers and work life. "Kalma, Tres. Service bago bayad, rememb