“โอ้ยๆ ตายแล้ว” ชายแก่วัยกลางคนแสร้งทำเป็นเดินเซไปมาคล้ายจะเป็นลม
คนที่มีความรู้สึกไวอย่างพราวกมุกจึงรีบเด้งตัวออกมาแล้วประคองเจ้าสัวทันที ด้วยความตกใจ
“คุณลุง เป็นอะไรไหมคะ?” น้ำเสียงใสๆที่ฟังดูว่าเป็นห่วงทำให้คนแก่พึงพอใจเป็นอย่างมาก
ไอ้ลูกคนนี้นับว่ามันเลือกผู้หญิงได้ดีจริงๆ เสียงใส หน้าสวย แถมมีน้ำใจ เตี่ยคนนี้ให้ผ่านแถมยักโรงเหล้าให้อีกห้าที่ไปเลย
“โอยย ตายแล้ว อยู่ๆจะลุกไปเข้าห้องน้ำซักหน่อย หน้าลุงก็มืดขึ้นมา ขอบคุณนะหนูที่มาช่วยประคอง” คนมากเล่ห์เลี่ยมทำเหมือนจะหมดแรงก่อนจะถูกร่างบางพยุงไปนั่งที่เก้าอี้
สายตาคมที่มองมาตลอดยังคงไม่แปรทิศทาง เขาเองก็อยากรู้ว่าพ่อเขาจะเล่นไม้ไหน แม้ทั้งร่างกายจะสั่นรัวไปด้วยความอิจฉาบิดาที่ถูกเธอได้ประคองก็เหอะ
“ให้หนูเรียกพยาบาลไหมคะ? ดูท่าคุณลุงอาการไม่ค่อยดี” เธอเองก็รอพรรณีแม่ของทิมอยู่เหมือนกัน อาจจะพอมีเวลาพาคุณลุงท่านนี้ไปได้
“ไม่ๆ อย่าลำบากเลยหนูเอ้ย ลุงแค่นั่งพักสักหน่อยก็หายแล้ว ว่าแต่หนูเถอะยังสาวยังแซ่มาแผนกอายุรกรรมกับใครงั้นหรือ?” เจ้าสัวใจภักดิ์รีบเปิดประเด็น ถ้าเจ้าตัวบอกโสดเขาจะโปรโมทลูกชายหัวแก้วหัวแหวนให้ทันทีเลยล่ะ
“พอดีหนูพาแม่แฟนมาตามนัดหมอน่ะค่ะ” ใบหน้าสวยนั้นตอบกลับ แม้ไม่เห็นรอยยิ้ม แต่มองสายตาคู่สวยก็ทำให้เจ้าสัวใหญ่พยักหน้าได้
คำตอบของพราวมุกก็ทำให้เจ้าสัวอึ้งหน่อยๆ เขาหาเรื่องคุยไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนแก่อยู่เรื่องสองเรื่องก่อนจะขอตัวกลับไปนั่งที่เดิม
ระหว่างนั้นแม่แฟนของหญิงสาวก็ออกมาพอดี พราวมุกจึงไม่ได้มาสังเกตบุตรชายของเขาที่นั่งทะมึนตึงอยู่ข้างๆ
“แห้วแดก”
“?” ชรัณมองหน้าบิดาด้วยความไม่เข้าใจ
“เขามีผัวแล้ว นั่นแม่ผัวเขา” บทสรุปสั้นๆทำให้ชายหนุ่มนั่งตัวตรง เม้มริมฝีปากแน่นก่อนจะเอ่ยถามกลับ
“จ้อจี้ปะ?”
“ทุกวันนี้ลื้อเห็นอั๊วเป็นเพื่อนเล่นหรือพ่อ?”
“เตี่ย” ใบหน้าหล่อเหลาขมวดคิ้วก่อนจะถอนหายใจยาวๆ
ตอนนั้นเพราะคิดว่าเธอยังเด็กไป ชอบอยู่แต่ก็เอาไว้ก่อน รอให้น่าขบเผาะมากกว่านี้ แต่กลายเป็นว่ามาใช้ชีวิตทำงานจนลืมเธอไปเสียสนิท
พอมาเจออีกทีก็ยังทำให้หัวใจเขาเต้นแรงได้อีก ผู้หญิงคนนี้ทำไมดูมีอิทธิพลต่อชรัณเหลือเกิน?
ปัจจุบันชายตัวสูง ร่างกายกำยำก็นอนแผ่หลาอยู่บนเตียงด้วยความห่อเหี่ยว
เขาเริ่มมาวิเคราะห์ว่าทำถึงไม่ยอมเอาผู้หญิงคนไหนมาสนุกด้วย แถมยังไม่มีอารมณ์ทางเพศอีก หรือเขาจะนกเขาไม่ขันเหมือนที่เพื่อนๆพูด
ผ่านมาปีนึงแล้ว แต่พอเห็นหน้ายัยคนนั้นก็ทำให้เขาล้างความคาวของตัวเองออกไปเสียดื้อๆอย่างงั้นหรือ?
มือหนาหยิบโทรศัพท์มาเปิดดูโซเชียลด้วยความเบื่อหน่าย ดวงตาคมไล่ดูหน้าฟีดข่าวก่อนจะเจอกับแอปพลิเคชั่นบางอย่างที่เด้งขึ้นมาโฆษณา
‘หากมีปัญหามาระบายกับเราได้นะ App PunJai’
“นี่มันแอปที่มีพวกนักจิตด้วยนี่หว่า” ดวงตาสีอำพันโตเป็นประกาย เขาเริ่มสนใจก่อนจะใช้นิ้วกดไปยังลิ้งก์ที่มาของแอปพลิเคชั่นทันทีอย่างไม่รีรอ
ชรัณเปิดประสบการณ์ใหม่ด้วยการใส่เพียงรูปการ์ตูนสุดน่ารักก่อนจะเขียนชื่อโปรไฟล์สั้นๆว่า J
ในแอปนี้มีกติกาบอกเขาว่าสามารถเป็นได้ทั้งผู้รับฟัง และผู้เข้ารับมาปรึกษา ส่วนตัวชายหนุ่มครั้งแรกกะว่าจะมาหาคนคอยรับฟังปัญหาและปรึกษา แต่เห็นผู้คนส่วนใหญ่ในแอปแล้ว ชรัณถึงกับเบรกและสลับไปเป็นผู้รับฟังปัญหาแทน
***
ผ่านมาหนึ่งวันเต็มๆที่พราวมุกเอาแต่นอนเสียใจไม่เป็นอันทำอะไร
ทิมปล่อยให้เธอจมปลักอยู่แต่กับความเสียใจ เขาไม่เอ่ยปากบอกเลยว่าจะขอโทษหรือขอโอกาส มีแต่เธอเท่านั้นที่ยังอยากจะอยู่และยังหลอกตัวเองทุกวันว่าเขายังรัก
ยิ่งคิดก็ยิ่งนึกถึงคำพูดมากมายของเพื่อนสนิท แต่สิ่งที่ทำให้พราวมุกนึกได้นั่นก็คือคำแนะนำของไอริ ที่ให้เธอลองไปคุยกับพวกที่บรรเทาอาการทางจิต ส่วนจะช่วยได้หรือไม่ นั่นอีกเรื่อง
พราวมุกคิดเห็นดังนั้นจึงได้ทำการโหลดแอปพลิเคชั่นมาหนึ่งอัน เธอเลือกที่มีคนให้คะแนนมาที่สุดก่อนจะเข้ามาแล้วตกแต่งโปรไฟล์ตัวเอง โดยการใช้รูปที่มีอยู่ไม่กี่รูปมาตั้ง จากนั้นก็เริ่มใช้ชื่อจริงหาใครสักคนที่พอจะให้คำปรึกษาเธอได้
PunJai
J พร้อมให้คำปรึกษา
เมื่อเห็นว่าเป็นรูปการ์ตูนเป็ดสุดน่ารัก ในใจหญิงสาวคิดว่าเป็นผู้หญิงแน่นอน จึงได้กดเข้าไปสนทนา
***
PunJai
พราว ต้องการเข้าร่วมการแชท
ร่างสูงที่เพิ่งเปิดแชทเด้งตัวขึ้นนั่งตรงทันที เขารีบกดเข้าไปดูอย่างสนใจเมื่อเห็นชื่อที่คุ้นหู แต่ไม่รู้เลยว่าจะใช่คนเดียวกันหรือไม่
“เหี้ย ใจสั่น” มือหนาวางทาบอกก่อนจะกดยืนยัน ขอแค่เธอเด้งแชทมา เขาก็จะเห็นรูปโปรไฟล์!
แต่ไอ้เจย์เอ้ย! มึงสามสิบแล้วนะ ตื่นเต้นเป็นเด็กวัยสิบแปดที่เพิ่งหัดเล่นแอปหาคู่ไปได้!
***
พราวมุกขมวดคิ้วนิ่งอยู่นาน มือค้างที่แป้นพิมพ์ เธอไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงก่อนดี
PunJai
พราว
สวัสดีค่ะ
พอดีมีเรื่องอยากได้รับคำปรึกษา..
***
พอเห็นโปรไฟล์เท่านั้นแหละ ชรัณก็แทบกรีดร้องลั่นบ้าน เขาใช้กำปั้นทุบหมอนสองสามทีเพราะกักเก็บความดีใจไว้ไม่มิด
ไอ้เจย์!! มึงนี่มันโคตรจะดวงดี!
PunJai
J
ยินดีครับ..
คุณไม่สบายใจเรื่องอะไรเล่าให้ผมฟังได้นะครับ
***
พราวมุกเลิกคิ้วสูง เขาไม่ใช่ผู้หญิง?
PunJai
พราว
คุณเป็นผู้ชายงั้นเหรอคะ?
J
ครับผม
ไม่สะดวกใจงั้นหรอครับ?
พราว
เปล่าค่ะ ฉันแค่เกร็งๆ
เธอไม่เคยคุยกับผู้ชายคนไหนเลยนอกจากทิม พอมาวันนี้ผู้ให้คำปรึกษาเป็นผู้ชายก็มีประหม่าเล็กน้อย
J
ผมไม่กัดครับ พูดมาได้เลย :)
เมื่อเห็นข้อความแบบนี้เธอก็หลุดขำออกมาทันที
พราว
ไม่ได้กลัวกัดเลยค่ะ ฮ่าๆ
ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ
J
พร้อมครับ
พราว
พอดีว่าเรามีแฟนอยู่คนนึงค่ะ เขาดีกับเรามาตลอดที่คบกันมา 5 ปี..
แต่เมื่อวานนี้เราจับได้ว่าเขานอกใจค่ะ
ข้อความที่พราวมุกส่งไปทำให้คนที่คอยรับฟังอ่านแล้วเงียบทันที เธอชะงักนิ้วอยู่นิดหน่อยก่อนจะพิมพ์ต่อ
PunJai
พราว
เรื่องมันแย่มากใช่ไหมคะ?
J
มากๆครับ ผมเห็นใจคุณมากๆ
เธอจะรู้ไหมว่าเขาอยากกระชากตัวแฟนเธอมาต่อยแค่ไหน ชรัณอ่านข้อความด้วยความโมโหจนเลือดแดงขึ้นหน้า
PunJai
พราว
ขอบคุณที่เข้าใจนะคะ
J
เรื่องมันท่าจะยาวมาก เอาอย่างงี้ไหมครับ ผมขอContactคุณพราวได้หรือเปล่า คุยในนี้ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่
PunJai
พราว
จะดีเหรอคะ?
J
ครับ คุณจะได้ไม่ต้องเครียด และมีผมเป็นเพื่อนคุย ดูท่าทางแล้วตอนนี้คุณคงรู้สึกแย่ไม่น้อย
พราวมุกวิเคราะห์ความคิดของชายหนุ่มคนแปลกหน้าอยู่นานก่อนจะพยักหน้ากับตัวเองแล้วส่งลิ้งก์ไป
PunJai
J
ผมจะทักไปนะครับ
แชทได้ปิดลงแล้ว
เวลาไม่นานก็มีแอคเคาท์ลึกลับทักเธอเข้ามาที่กล่องข้อความ
IE
JJ : ผมเองนะ
พราวมุกตอบตกลงกับการส่งข้อความ เธอกับเขาไม่ได้ส่งคำร้องขอเป็นเพื่อนกันด้วยซ้ำในตอนนี้
Praw : ค่ะ ว่าแต่ว่าคุณชื่ออะไรคะ?
JJ : j ครับผม
Praw : พราวนะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก
JJ : น่าจะเป็นผมที่น่ายินดีมากกว่า..
Praw : คะ?
พราวมุกอ่านข้อความของชายแปลกหน้าด้วยความสงสัย
JJ : เปล่าครับ ผมรอฟังคุณระบายอยู่นะครับ :)
เพียงแค่เท่านั้นก็ทำให้พราวมุกน้ำตาร่วงเผลาะ นี่ขนาดไม่รู้จักกัน เขายังเข้าใจเธอขนาดนี้ นิ้วสวยกดระบายทุกเรื่องและทุกคำพูดของแฟนหนุ่มที่ต่อว่าเธอไป
เธอเล่าถึงการกระทำของเธอที่ทำให้เขาทุกอย่าง จนตัวเองน้ำตาเริ่มเหือดหายกลายมาเป็นคิดทบทวนตาม เมื่อเห็นข้อความถัดไปขอหนุ่มแปลกหน้า
IEJJ : ถ้ากลับไปคบกันอีก แน่ใจเหรอครับ ว่าเขาจะไม่เอาโรคแปลกๆมาติดคุณ? Praw : แต่เขาก็ป้องกันกับเราตลอดนะคะ JJ : แต่เขาไม่ป้องกันกับผู้หญิงคนอื่น พอได้เห็นประโยคถัดมาเธอจี๊ดที่หัวใจจนไปต่อไม่ถูก JJ : ผู้ชายถ้ามันได้นอกลู่นอกทางแล้ว ยังไงก็ไม่กลับมาแน่นอนครับ อาจจะมีบางคนคิดได้ แต่ส่วนใหญ่ถ้าได้ติดสัตว์แล้วไม่ค่อยคิดกันครับ ตรงทุกดอกแล้วบอกว่าจะให้คำปรึกษา.. IE Praw : คุณเจย์อายุเท่าไหร่คะเนี้ย รู้สึกว่าโชกโชนจังเลย? JJ : อายุเป็นเพียงตัวเลขครับ แต่ที่ผมให้คำปรึกษาไปกับ หวังว่าคุณจะรับมันได้ Praw : แต่อันที่จริง เราก็อายุ 27 แล้ว สมควรที่จะไปหางานทำอย่างที่เขาบอกจริงๆนั่นแหละค่ะ ถึงแม้ว่าป้าแท้ๆของเธอจะเปิดร้านขายของในตลาด แต่มันก็คงไม่ได้มีเงินมากมายถึงขนาดจะซื้อคอนโดแบบทิมได้เลย IE JJ : ถ้าอยู่กับผมคุณไม่มีเหตุการณ์แบบนั้นแน่นอนครับ ผมจะไม่ทำให้คุณต้องอด Praw : คุณถึงขั้นจะเลี้ยงดูฉันเลยเหรอคะ? พราวมุกเผลอยิ้มให้กับข้อความของผู้ชายแปลก
IEJJ : น่าทานเหมือนคนทำเลยครับ *น่ารัก จากที่ส่งไปแบบนั้น ขึ้นเพียงว่าอ่านแล้ว ทำให้หัวใจชายหนุ่มที่จดจ่ออยู่แทบร้อนเป็นไฟ เขาพิมพ์อะไรผิดไปงั้นเหรอ? IE Praw กำลังพิมพ์... จากที่ใจหล่นตอนนี้กลับมาเต้นปกติดังเดิม ใบหน้าหล่อเหลาคลี่ยิ้มเมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังโต้ตอบเขากลับ IE&nbs
1 เดือนผ่านไป ใบหน้าสวยตอนนี้เริ่มเอิบอิ่ม แม้ทิมจะกลับมาหาเธอบ้างเป็นบางวันก็ไม่ทำให้พราวมุกตกอยู่ในภวังค์เหมือนดั่งก่อน “วันนี้ทิมกลับไปนอนบ้านแม่นะ เดี๋ยววันเสาร์จะกลับมาหาพราว” เขาเอ่ยคำหวานกระซิบข้างหูแฟนสาว “ได้เลย พราวจะรอทิมนะ ทำอาหารอร่อยๆไว้รอค่ะ” พราวมุกเผยรอยยิ้มสดใส “ขอบใจนะพราว ทิมอยากให้พราวอยู่กับทิมที่นี่ ไม่ไปไหน เป็นตุ๊กตาของทิม อยู่แค่ในห้องนี้ได้ไหม?” คำพูดสุดโรแมนติกออกจากปากแฟนหนุ่มนั้น ยิ่งทำให้พราวมุกใจชื้นมากขึ้น “ได้ พราวรักทิมนะ” ร่างบางเขย่งจุมพิตกับแฟนหนุ่มด้วยความรัก “พราวอย่าลืมกินยาคุมนะ ทิมแตกนอกเมื่อคืน ไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์” เขาชักสีหน้า
3 ทุ่ม IE JJ : ถ้าคุณยังไม่ตอบผมจะโทรไปแล้วนะ JJ โทรหาคุณ พราวมุกขมวดคิ้วมองสายที่สั่นเข้ามา เธอใจสั่นระรัวแปลกใจกับสิ่งที่เขากระทำมากขึ้น ทว่ามือเล็กกลับปัดตัดสายนั้นทิ้ง ไม่ยอมที่จะกดรับ แม้เขาจะติดต่อมาอีกสองสามสายก็ตาม IE JJ : โกรธผมขนาดนั้นเลยเหรอครับ? ผมไม่รู้ว่าทำอะไรผิด แต่ผมทำงานจริงๆ ไม่มีใครครับ
พราวมุกชั่งใจอยู่นานหลังจากที่ปฏิเสธชายหนุ่มไม่ให้มารับ เธอเดินทางมาหาเขาเองยังห้องพักส่วนตัวในโรงแรมดังตามที่เขาบอก ขาสวยเรียวก้าวมาถึงห้องนัดหมาย หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนคนโดนผีเข้า จากที่แต่งตัวเรียบง่ายช่วงเย็น กลายเป็นสาวเปรี้ยวสุดเซ็กซี่เมื่อสวมใส่เดรสสีน้ำเงินสายเดียวเข้ารูปมา กลิ่นกลายสาวตอนนี้หอมหวานด้วยกลิ่นดอกแมกโนเลียและผสมคลุกเคล้ากับวนิลา ทำให้พนักงานที่พามาลอบมองร่างกายอันผุดผ่องของเธอมาตลอดทาง คุณเจย์ เขามีเงินมาจองโรงแรมขนาดนี้เพื่อเธอเลยงั้นเหรอ? พราวมุกคิดอยู่ในใจ ก๊อกๆ พนักงานเคาะประตูเป็นมารยาทก่อนจะเปิดให้เธอเข้าไปยังห้องสวีตที่เขาจองมาเป็นพิเศษ&nbs
“ใหญ่ทุกที่!” แววตาคู่สวยเบิกโพลง ยิ่งส่วนนั้นของเขาที่มันตั้งชันชี้หน้าเธอนั่นด้วย “ผมใหญ่นะ คุณไหวไหม?” เขาแกล้งพูดหยอก มือหนารูดความเป็นชายไปมาพร้อมกับกัดปากล่างเอาความเซ็กซี่ เธอจะบ้าตาย นังพราว วันนี้แกตายแน่! ลืมความเจ็บช้ำของทั้งห้าปีไปให้หมด แล้วมาเจ็บกีแค่วันนี้วันเดียวพอ! “ตัวจริงคุณแซ่บกว่าในรูปเยอะ” เธอมองเขาตาละห้อย มือบางลูบไล้เรือนร่างตัวเองด้วยความต้องการเมื่อเห็นเขาจับสไลด์หนอนยักษ์ด้วยตนเอง “แซ่บกว่า ดุกว่า แถมใหญ่กว่าของแฟนคุณไหม?” เขาเลิกคิ้วถาม เอาให้เธอทรมานก่อนที่เขาจะเข้าไปใกล้
ชรัณลืมตาตื่นคนมาอีกทีเป็นเวลาแปดโมงกว่า กลิ่นกายแสนเจือจางคลุกเคล้ากับกลิ่นบุหรี่ที่เขาพ่นควันทิ้งไว้ก่อนหลับเมื่อคืนทำให้รู้สึกได้เป็นอย่างดีว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้ฝันไป ร่างสูงหยัดกายขึ้นมาพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นแผ่นกระดาษที่เขียนข้อความทิ้งไว้บนหมอน ‘ขอบคุณสำหรับเรื่องเมื่อคืนนะคะ ฉันสัญญาว่าจะจำไม่ลืม แต่ตอนนี้มีธุระด่วนต้องไปจัดการ ขอโทษที่จู่ๆก็โผล่มาหาทั้งที่ฉันเคยปฏิเสธคุณไป’ “แสบนักนะ” เมื่อนึกถึงร่างเย้ายวนที่พาเขาพานพบความสุขไม่รู้จบเมื่อคืนก็ทำให้ความโกรธเคืองในวันนั้นหดหายไป เขาเริ่มลุกขึ้นมาจัดการตนเองให้เรียบร้อยก่อนจะกดโทรศัพท์ไปยังเลขาคนใหม่ “นายจัดการเรื่อ
“แกลืมอะไรไอ..” พราวมุกเงียบกินในทันใด เธอมองร่างของทิมที่ตอนนี้สวมเชิ้ตสีขาวคล้ายกับเป็นชุดเจ้าบ่าว ยืนมองหน้าเธอด้วยรอยยิ้มสุดโรคจิต “มึงจะไปไหน!” มือหนากระชากกลุ่มผมดกดำด้วยความแรง ใบหน้าสวยเงยขึ้นด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะปัดป่ายมือเขาออก “ปล่อยฉันนะ!” แม้จะตกใจไม่น้อยแต่พราวมุกก็พยายามที่จะสู้ “ปล่อยก็โง่ กูเฝ้าอุตส่าห์ตามจีบมึงมาตั้งนาน จะหนีไปแบบนี้ดื้อๆเหรอที่รัก?” เขาย่อตัวลงมามองใบหน้าสวยที่ตอนนี้เริ่มหวั่นกลัวเขา “ทิม! พราวเจ็บ” น้ำเสียงเริ่มอ่อนลงเมื่อเห็นเขาย่อเข้ามาใกล้ตัว “ถ
ขณะขับรถกลับ ชรัณเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง จู่ๆความเป็นชายของเขาก็แข็งตัวขึ้นมาดื้อๆ กายของชายหนุ่มร้อนผ่าวแถมยังมีเหงื่อไคลไหล่ออกตามลำคอ มือหนาเอื้อมไปเปิดแอร์ถึงระดับสูงสุดก่อนจะขับรถตรงไปยังโรงแรมด้วยความเร็ว ทั้งที่คิดไว้ว่าสองพ่อลูกคงไม่กล้าทำอะไรตอนนี้คาดไม่ถึงอย่างมาก เขาต่างหากที่กำลังตกเป็นหมากของทั้งคู่อย่างแท้จริง “เหี้ยเอ้ย!” ชรัณสถบคำหยาบคายกับตัวเอง รถก็มาติดเอาอะไรป่านนี้ ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันแทบระเบิด ร่างกายนั่งอยู่ที่รถแต่ใจวิ่งไปหาพราวมุกเรียบร้อยแล้ว ยามที่นึกถึงร่างระหงโยกย้ายบนตัวความต้องการที่มียิ่งมากขึ้นไปอีก มากจนเขาควบคุมไม่ได้จนต้อง งัดเอาความแข็งทื่อออกมาสู่อากาศภายในรถ เผื่อมันจะดีขึ้นหน่อย&nb
ดวงหน้าสวยลืมตามองคนที่หลับอยู่ข้างๆ เธอได้แต่เก็บความสงสัยว่าทำไมถึงปักใจเชื่อใจเขาขนาดนั้น ทั้งที่เขาปิดบังเรื่องราวส่วนตัวของเขาเองมาตลอด เมื่อคืนเธอกับเขานัวเนียกันไม่ต่างจากคืนแรก หลังจากเธองอแงจะนอนเขาถึงได้ยอมโอนอ่อนและกอดเธอเข้านอนไปด้วยกัน นั่นยิ่งสร้างความสงสัยในใจของพราวมุกไม่น้อย เธออยากรู้จักเขามากกว่า ต้องการเขามากกว่านี้ อยากเข้าไปเป็นส่วนนึงในชีวิตเขา แต่อีกใจก็ยังกลัวทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น.. “มองจนผมจะท้องแล้วนะ” เขาลืมตาขึ้นมา ดวงตาสีนิลและสีอำพันเผลอสบกันโดยอัตโนมัติ คนที่ตื่นตระหนกกลับเป็นเธอแทน เขาจ้องมองนัยน์ตาแสนจะนิ่ง&nb
“แกลืมอะไรไอ..” พราวมุกเงียบกินในทันใด เธอมองร่างของทิมที่ตอนนี้สวมเชิ้ตสีขาวคล้ายกับเป็นชุดเจ้าบ่าว ยืนมองหน้าเธอด้วยรอยยิ้มสุดโรคจิต “มึงจะไปไหน!” มือหนากระชากกลุ่มผมดกดำด้วยความแรง ใบหน้าสวยเงยขึ้นด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะปัดป่ายมือเขาออก “ปล่อยฉันนะ!” แม้จะตกใจไม่น้อยแต่พราวมุกก็พยายามที่จะสู้ “ปล่อยก็โง่ กูเฝ้าอุตส่าห์ตามจีบมึงมาตั้งนาน จะหนีไปแบบนี้ดื้อๆเหรอที่รัก?” เขาย่อตัวลงมามองใบหน้าสวยที่ตอนนี้เริ่มหวั่นกลัวเขา “ทิม! พราวเจ็บ” น้ำเสียงเริ่มอ่อนลงเมื่อเห็นเขาย่อเข้ามาใกล้ตัว “ถ
ชรัณลืมตาตื่นคนมาอีกทีเป็นเวลาแปดโมงกว่า กลิ่นกายแสนเจือจางคลุกเคล้ากับกลิ่นบุหรี่ที่เขาพ่นควันทิ้งไว้ก่อนหลับเมื่อคืนทำให้รู้สึกได้เป็นอย่างดีว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้ฝันไป ร่างสูงหยัดกายขึ้นมาพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นแผ่นกระดาษที่เขียนข้อความทิ้งไว้บนหมอน ‘ขอบคุณสำหรับเรื่องเมื่อคืนนะคะ ฉันสัญญาว่าจะจำไม่ลืม แต่ตอนนี้มีธุระด่วนต้องไปจัดการ ขอโทษที่จู่ๆก็โผล่มาหาทั้งที่ฉันเคยปฏิเสธคุณไป’ “แสบนักนะ” เมื่อนึกถึงร่างเย้ายวนที่พาเขาพานพบความสุขไม่รู้จบเมื่อคืนก็ทำให้ความโกรธเคืองในวันนั้นหดหายไป เขาเริ่มลุกขึ้นมาจัดการตนเองให้เรียบร้อยก่อนจะกดโทรศัพท์ไปยังเลขาคนใหม่ “นายจัดการเรื่อ
“ใหญ่ทุกที่!” แววตาคู่สวยเบิกโพลง ยิ่งส่วนนั้นของเขาที่มันตั้งชันชี้หน้าเธอนั่นด้วย “ผมใหญ่นะ คุณไหวไหม?” เขาแกล้งพูดหยอก มือหนารูดความเป็นชายไปมาพร้อมกับกัดปากล่างเอาความเซ็กซี่ เธอจะบ้าตาย นังพราว วันนี้แกตายแน่! ลืมความเจ็บช้ำของทั้งห้าปีไปให้หมด แล้วมาเจ็บกีแค่วันนี้วันเดียวพอ! “ตัวจริงคุณแซ่บกว่าในรูปเยอะ” เธอมองเขาตาละห้อย มือบางลูบไล้เรือนร่างตัวเองด้วยความต้องการเมื่อเห็นเขาจับสไลด์หนอนยักษ์ด้วยตนเอง “แซ่บกว่า ดุกว่า แถมใหญ่กว่าของแฟนคุณไหม?” เขาเลิกคิ้วถาม เอาให้เธอทรมานก่อนที่เขาจะเข้าไปใกล้
พราวมุกชั่งใจอยู่นานหลังจากที่ปฏิเสธชายหนุ่มไม่ให้มารับ เธอเดินทางมาหาเขาเองยังห้องพักส่วนตัวในโรงแรมดังตามที่เขาบอก ขาสวยเรียวก้าวมาถึงห้องนัดหมาย หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนคนโดนผีเข้า จากที่แต่งตัวเรียบง่ายช่วงเย็น กลายเป็นสาวเปรี้ยวสุดเซ็กซี่เมื่อสวมใส่เดรสสีน้ำเงินสายเดียวเข้ารูปมา กลิ่นกลายสาวตอนนี้หอมหวานด้วยกลิ่นดอกแมกโนเลียและผสมคลุกเคล้ากับวนิลา ทำให้พนักงานที่พามาลอบมองร่างกายอันผุดผ่องของเธอมาตลอดทาง คุณเจย์ เขามีเงินมาจองโรงแรมขนาดนี้เพื่อเธอเลยงั้นเหรอ? พราวมุกคิดอยู่ในใจ ก๊อกๆ พนักงานเคาะประตูเป็นมารยาทก่อนจะเปิดให้เธอเข้าไปยังห้องสวีตที่เขาจองมาเป็นพิเศษ&nbs
3 ทุ่ม IE JJ : ถ้าคุณยังไม่ตอบผมจะโทรไปแล้วนะ JJ โทรหาคุณ พราวมุกขมวดคิ้วมองสายที่สั่นเข้ามา เธอใจสั่นระรัวแปลกใจกับสิ่งที่เขากระทำมากขึ้น ทว่ามือเล็กกลับปัดตัดสายนั้นทิ้ง ไม่ยอมที่จะกดรับ แม้เขาจะติดต่อมาอีกสองสามสายก็ตาม IE JJ : โกรธผมขนาดนั้นเลยเหรอครับ? ผมไม่รู้ว่าทำอะไรผิด แต่ผมทำงานจริงๆ ไม่มีใครครับ
1 เดือนผ่านไป ใบหน้าสวยตอนนี้เริ่มเอิบอิ่ม แม้ทิมจะกลับมาหาเธอบ้างเป็นบางวันก็ไม่ทำให้พราวมุกตกอยู่ในภวังค์เหมือนดั่งก่อน “วันนี้ทิมกลับไปนอนบ้านแม่นะ เดี๋ยววันเสาร์จะกลับมาหาพราว” เขาเอ่ยคำหวานกระซิบข้างหูแฟนสาว “ได้เลย พราวจะรอทิมนะ ทำอาหารอร่อยๆไว้รอค่ะ” พราวมุกเผยรอยยิ้มสดใส “ขอบใจนะพราว ทิมอยากให้พราวอยู่กับทิมที่นี่ ไม่ไปไหน เป็นตุ๊กตาของทิม อยู่แค่ในห้องนี้ได้ไหม?” คำพูดสุดโรแมนติกออกจากปากแฟนหนุ่มนั้น ยิ่งทำให้พราวมุกใจชื้นมากขึ้น “ได้ พราวรักทิมนะ” ร่างบางเขย่งจุมพิตกับแฟนหนุ่มด้วยความรัก “พราวอย่าลืมกินยาคุมนะ ทิมแตกนอกเมื่อคืน ไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์” เขาชักสีหน้า
IEJJ : น่าทานเหมือนคนทำเลยครับ *น่ารัก จากที่ส่งไปแบบนั้น ขึ้นเพียงว่าอ่านแล้ว ทำให้หัวใจชายหนุ่มที่จดจ่ออยู่แทบร้อนเป็นไฟ เขาพิมพ์อะไรผิดไปงั้นเหรอ? IE Praw กำลังพิมพ์... จากที่ใจหล่นตอนนี้กลับมาเต้นปกติดังเดิม ใบหน้าหล่อเหลาคลี่ยิ้มเมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังโต้ตอบเขากลับ IE&nbs