WALANG ibang tumatakbo sa isip niya kundi ang tanong na 'bakit'. Bakit ni isang beses ay wala siyang natanggap na kahit na anong tugon mula kay Terence buong magdamag?Kasalukuyan siyang nasa loob ng sasakyan papunta sa kompanya nito upang pumasok sa trabaho at para na rin kausapin si Terence tungkol sa nangyari sa kanila noong isang gabi. Gusto niyang malaman kung ano na ang magiging kahihitnan ng magiging relasyon nila. Napuno ng pag aalala at pagtataka ang isip niya na halos hindi na niya namalayan na tumigil na pala ang kotse at nakabukas na ang pinto niyon habang naghihintay ang driver na noo'y nakababa na pala upang alalayan siyang makalabas.Agad siyang bumaba at nagpasalamat sa driver sa paghatid sa kanya. Sinamahan naman siya ng dalawang tauhan ni Terence sa paglakad hanggang sa makapasok sa building. Gusto pa sana siya nitong sundan hanggang sa elevator pero pinigilan niya ang mga ito dahil baka magtaka ang mga tao kung bakit mayroon siyang bodyguards na nakabuntot sa kanya.
SA PAGLIPAS ng maraming araw ay unti-unti niyang sinubukang makabangon. Mabuti na lamang ay mayroon siyang naitabing pera para makapagsimulang muli. Balak niyang magtayo ng flower shop na pwedeng mag offer ng creative events na kung saan ay pwede siyang mag disenyo ng iba't ibang klase ng event habang naghahanap siya ng bagong mapapasukan na trabaho para mas makaipon siya ng mas malaki. Tinulungan siya ni Josie na asikasuhin ang mga dokumento na kakailanganin niya para sa pagpapatayo ng kanyang shop.Laking pasasalamat niya rin dahil hindi ito nagdalawang-isip na tulungan siya. Nag-invest din ito sa kanya para makadagdag sa gagastusin niya at gagawin niya itong co-owner."Maraming salamat Josie ah. The best ka talaga," aniya at yumakap rito matapos ma-approve ang kanyang business permit."Ako pa ba? Malakas ka sakin," natatawa nitong sabi sabay akbay sa kanya.Nakakuha na sila agad ng pwesto pero buwanan ang hulog niya ng bayad dahil hindi niya pa kayang bilhin iyon ng buo. Mabuti na l
HINDI na niya maulinigan ang pinag-uusapan ng dalawang lalaki sa labas ng kotse pero nakikita niya sa mukha ni Terence na iritable ito habang si Lucas naman ay kaswal lamang na nakikipag-usap. Mukhang seryoso ang pinag-uusapan ng dalawa para maging ganoon ang reaksiyon ng mukha ni Terence.Maya-maya pa ay umalis na si Terence at naglakad naman si Lucas papunta sa driver seat ng kotse. Pagpasok nito ay isang malaking buntong-hininga ang pinakawalan nito na ipinagtataka niya."What's wrong?" tanong niya."Nothing serious," sagot naman nito at ngumiti sa kanya bago nito binuhay ang kotse at pinaandar.Kahit alam niyang meron ay hindi na niya ito pinilit. Nagtataka tuloy siya kung bakit tahimik ito hanggang sa makarating sila sa isang coffee shop. Ano kaya ang sinabi ni Terence rito bakit naging seryoso ang mukha ni Lucas at tila parang may bumabagabag rito?Pagkatapos nilang mag order ng coffee ay nagkwentuhan sila tungkol sa iba't-ibang bagay. Kahit papaano ay bumalik ang sigla ni Lucas
HABANG inaayusan siya ng hairstylist at makeup artist ay panay ang chikahan nila. Natatawa siya dahil puro embarassing moments sa kani-kanilang buhay ang mga pinag-uusapan nila kaya naman sila lang ang maingay sa studio. Habang ang ilang staff naman ay nag-aayos na ng backdrops at hinahanda ang mga gagamitin na camera at iba pang kagamitan. May ilan ring lalaki at babaeng modelo ang inaayusan katulad niya na makakasama niya sa photoshoot mismo para sa gagamitin na posters para sa launching ng bagong branch sa isang mall at opening announcement sa social media at business magazines. Bale apat silang modelo ang naroon, dalawang babae at dalawang lalaki.Katunayan ay medyo kabado pa rin siya dahil paano kung hindi siya makasabay sa ibang professional model? Isa pa, may isang photoshoot session mamaya ang mas nakakapagpa-kaba sa kanya. Hindi niya alam kung kakayanin niya iyon. Ngayon ay denim clothes ang theme ng photoshoot nila sunod ay vintage clothes, corporate attire, country-style ou
"BAGAY ba 'tong bag sa kulay ng suot ko?" tanong ni Josie habang panay ang rampa sa harap ng salamin. Kasalukuyan silang naghahanda para sa party kasama si Josie."Mas bagay yung pula," aniya habang nakangiti."Sabi ko na eh. Yung pula din ang mas bet ko.," natatawa nitong saad.Siya naman ay abala pa sa pag a-apply ng makeup. Mabuti na lang ay medyo maaga sila nag-ayos dahil natagalan silang dalawa kakapili kung anong susuotin."Excited na 'ko sa party mamaya. Sana doon ko na mahanap ang aking 'the one'. Baka may mga single na mayaman doon."Tumawa lamang si Safirah sa sinabi ng kaibigan."Kung makatawa naman 'to. Tulungan mo 'ko maghanap mamaya ah,""Baliw ka talaga. Ako ang tulungan mo rito. Hindi ako marunong mag style ng buhok," aniya.Hindi ito nag atubiling tulungan siya na mag ayos ng buhok. "Bagal mo talaga kumilos."Pagkatapos siya nitong ayusan ng buhok ay kinuha na niya sa higaan ang kanyang susuotin na damit."Ang hot mong tingnan sa damit na yan. Galing ko talaga pumili,"
LALONG tumindi ang kuryusidad niya nang mabanggit rin ang pangalan ni Terence. Sino ang dalawang iyon at bakit pinag-uusapan silang dalawa ni Terence ng mga ito?Napalunok siya at lalong pinakinggan ng maigi ang usapan ng dalawa. Lumapit pa siya lalo sa pinto."I'm so afraid. What if he takes revenge on me? I knew he was serious when he told me he would ruin everything I had if he found out the truth about the child and us. He's very powerful and wealthy, Lucas. He's impossible to defeat. I don't know what to do."Para siya binuhusan ng malamig na tubig sa narinig. Nanigas ang buo niyang katawan dahil sa pagkabigla. Samo't-saring isipin ang nag unahan sa kanyang utak lalo na nang tumayo ang babae. Doon niya nakita ang mukha nito na naaaninag ng ilaw na nagmumula sa lampshade na nasa gilid lamang ng kama."Zara?" mahina niyang sambit. Bigla niyang tinakpan ang kanyang bibig.Nanlaki ang mga mata niya lalo na nang lumapit rito si Lucas at nagyakapan ang dalawa."That's why I need to get
NAKAYUKO siya habang naglalakad pabalik sa banquet hall. Naging palaisipan sa kanya ang mga huling salita na binitiwan ni Terence at nanlambot ang puso niya. Hindi niya lubos maisip na nangyayari kay Terence ang ganoong problema. Na may mga taong gustong sumira rito dahil lang sa pagiging makapangyarihan nito at lubos na kayamanan. Kung sa mga taong hindi pinalad sa buhay ay problema masyado kung saan kukuha ng pera mabuhay lang araw-araw, pero sa mga mayayaman ay may mga taong hindi pa rin makuntento at gusto pang gawan ng masama ang ibang tao na mas lamang ang kayamanan kumpara sa kanila. Kahit sa mundo ng mga mayayaman ay hindi rin palang talaga nawawala ang inggit at pagkaganid. Handang gumawa ng mali maagaw lang ang pinag paguran ng iba.Bigla tuloy siyang nag-alala kay Terence. Naglaho rin ang galit niya sa ginawa nito sa kanya noon. Doon niya lamang naintindihan kung bakit nito sinabi ang mga masasakit na salitang iyon. Gusto nitong magalit siya at lumayo para hindi siya puntiry
"BAKIT tulala ka diyan? At tsaka pansin ko kanina pa bagsak iyang mukha mo. May nangyari ba sayo sa trabaho mo?" tanong ni Josie sa kanya.Umiling siya. "Wala naman problema sa trabaho.""Eh ano nga?"Nagbuga siya ng hangin habang nakatingin pa rin sa labas ng bintana. Hindi niya alintana ang lamig ng simoy ng hangin."Nagkita kami ni Jerry," seryoso niyang saad."Jerry? Sinong Jerry?" naguguluhan nitong tanong."Kapatid ko sa ama."Nanlaki ang mga mata nito. "Yung demonyo mong kapatid na nilagay ka sa panganib?"Marahan siyang tumango."Bakit kayo nagkita? Anong nangyari?"Huminga siya ng malalim bago sinagot ang tanong nito. "Gusto niya 'kong hingan ng pera kapalit ng pakikipag usap niya sa mga inutangan niya na lubayan ako dahil wala kuno akong alam sa pagkakautang niya.""Binigyan mo ba?""Iba ang binigay kong kapalit sa kanya. Isang klase ng kapalit na bangungot para sa mga taong katulad niya."Lumapit pa ito sa kanya ng husto. "Anong ginawa mo?""Pinahuli ko sa pulis. Akala niya
"PANG LABING dalawa mo nang buntong-hininga yan girl. Baka magreklamo na sayo iyang salamin," ani Josie. Hindi niya namalayan na nasa tabi na pala niya ito. Hinawakan siya nito sa balikat at pinisil iyon para pakalmahin siya. Kasalukuyan siyang nakatayo sa harap ng salamin. Hindi niya alam kung ilang minuto na siyang nakatayo roon."S-sorry, wedding jitters."Ngumisi ito. "It's okay. Normal naman yan. We're here for you. Ang ganda mo talaga.""That's right. You're probably feeling an endless amount of emotions in anticipation of your big day. Just be calm and breathe in the positivity. You'll be alright."Lumingon siya kay Amanda at kabadong ngumiti. Winisik-wisik niya ang kanyang dalawang kamay at ilang beses bumuga ng hangin nang biglang bumukas ang pinto."Ma'am ready na po ang sasakyan," ani isang babae na staff ng wedding coordinator, ang tinutukoy ay ang wedding car na gagamitin niya.Muli siyang nilapatan ng retouch ng makeup artist at final check ng gown naman ng bridal stylist
"We still haven't-""I'm so very excited! I'll invite all of our relatives and friends for this much-awaited day! Wedding! It brings people together!"Mother.""This is the moment I've been waiting for! Isn't it exciting, Safirah?""Yes, Mother, bu-""At last, I'll witness the wedding of my beloved son! It's too bad your big sister, Anna, is no longer here with us to see this! But I know she's also happy for both of you.""Mother--""And ensure that after this, you two must make more children! I want more grandchildren, and they will play and run around and-""Mother!""What son? Did I say something wrong?""Nothing's wrong. It's just th-""Well then that's it! We must prepare for the big day. Anyway, I'm done eating, and I'll go to Rikkard. My beloved grandson Rikkard. He's adorable and handsome. Oh dear, oh dear. I'm aging more and more and still have only two grandchildren," ani ina ni Terence na si Carmilla Villanueva habang magkadaop ang sariling mga kamay at nakatingala.Tumayo a
MABUTI na lamang ay hindi ganoon kalala ang sugat niya sa tagiliran at ulo. Sadyang bukong-bukong niya lamang ang napuruhan dahil naipit iyon sa pagitan ng pinto ng kotse at driver seat at pinilit niya pang hilahin ang kanyang paa kahit namimilipit na siya sa sakit makaalis lang sila ng kanyang anak. Isa pa sa kinagaan ng loob niya ay ligtas rin si Mang Rodolfo, iyon nga lang, mas kailangan nitong tumagal sa ospital dahil sa tinamo nitong sugat sa ulo at leeg."She's dead," malamig nitong saad."H-how?" nagitla siya sa sinabi nitong balita.Sandali itong natahimik tsaka tumikhim."She had lost a lot of blood, and her other injuries made it worse."Napabuntong-hininga siya."But what about her child? Where-""Long gone," mabilis nitong sagot. Bagaman seryoso ang mukha nito, pero gumuhit ang tila guilt sa mga mata nito. Agad itong lumingon sa ibang direksyon at huminga ng malalim."W-what do you mean gone?"Lumibot ito sa gilid ng kama at umupo sa isang sofa. Magkadaop ang mga kamay nito
WALA NA siyang nagawa kundi pumikit at hintayin ang nakaambang na kamatayan nilang mag-ina habang yakap niya ng mahigpit ang kanyang anak na patuloy pa rin sa pag iyak. Kinulong niya ito ng maigi sa kanyang dibdib para protektahan.!!!!#*#@*^#!!!!Ano yun? Anong nangyari?Bigla siyang nagmulat ng mata nang marinig niya ang tila pagsabog o malakas na salpukan ng sasakyan. Napanganga siya nang makitang tumilapon ang sasakyan na lulan ni Zara at ilang beses nagpagulong-gulong tsaka tumama sa isang sementadong bakod.Halos mawasak na ito at nagkalat sa kalsada ang basag na bote ng bintana at ilang pira-piraso ng sasakyan. Dahil doon ay lalong nagkagulo ang mga tao. Lahat ay gulat sa pangyayari.Nagsimulang umapoy ang unahang bahagi ng sasakyan ni Zara. Kita niya rin na duguan ito sa loob dahil sa tinamong sugat at wala na rin itong malay. Hindi rin niya magawang sumigaw dahil sa pagkabigla. Nanginginig ang buo niyang katawan at namanhid.Paanong...Hanggang sa unti-unti siyang napalingon s
SA PAGLIPAS ng ilang buwan ay unti nang lumulobo ang kanyang tiyan. Naghilom na rin ang mga sugat niya sa katawan pero hindi ang puso niya. Ilang buwan na rin kasi niyang hindi nakikita sa Terence dahil sa mga business travels nito sa iba't-ibang bansa. Bihira rin iton tumawag at kung tumawag man ay saglit lang. Naalala niya ang sinabi nito bago ito umalis."I'll be away for months. I need to take care of some meetings and visit the progress of my projects. I need to meet many clients and take part in public conferences. I promise I'll be back as soon as I finish those things.""Months? How many?" Iniisip niya pa lang kung ilang buwan niya itong hindi makikita ay nanlulumo na siya kaagad."I'm not sure. Maybe six or seven months. I also have to settle some 'unfinished' business," anito habang nakatanaw sa bintana."Unfinished business? What's that supposed to mean?" Nakakabinging katahimikan ang namagitan sa kanilang dalawa bago ito pumihit paharap sa kanya habang nakaupo siya sa kama
"IT'S OKAY. We can visit some other time if you're still not ready to face him," ani Terence habang katabi niya ito sa upuan sa bahaging likod ng kotse.Nakatigil ang kotseng sinasakyan nila sa gilid ng kalsada, sa tapat mismo ng gate. Lumunok siya at umiling habang pinipisil ang sariling mga kamay dahil sa kaba."No. I can do this. We're here already anyway, so there's no backing out," kinakabahan niyang sabi.Kinuha ni Terence ang kanina pa nanginginig na kamay niya at dinala iyon sa bibig nito para gawaran ng mariin na halik. Ngumiti ito sa kanya."Okay. Don't worry I won't let go of your hand. Just tell me when you're ready, take your time."Marahan siyang tumango at ilang beses huminga ng malalim. "Okay. I'm ready. Let's go."Gaya nga ng sinabi ni Terence ay hindi nito binatawan ang kamay niya hanggang sa makalapit sila sa isang lumang gate. Ginala niya ang kanyang mata sa paligid.Isang simpleng bahay na gawa sa semento at ang bubong ay kinakalawang na yero lamang ang pumukaw sa
"I'M SORRY for their noises," ani Terence habang nakangiti at hinalikan siya nito sa noo.Umiling siya at medyo natatawa. "It's okay. They're actually fun to be with and it's a good thing that they had visited me because I'm so damn bored being here and not even moving around."Kumuha ito ng upuan at dinala nito iyon sa gilid ng kama. Umupo ito roon at ginagap nito ang kanyang kamay."What's wrong? You looked disturbed. Did something happen yesterday?"Kahit hindi nito sagutin ang tanong niya ay ramdam niya na may hindi nga magandang nangyari kahapon nung umalis ito. Katunayan ay hindi siya makatulog kagabi kakaisip rito dahil nangangamba siya na may nangyari na naman dito na masama."My parents called last night. They saw the news on TV about what happened to you. They were distraught and I told them not to mention it to Coleen," nakayuko nitong sabi. "I didn't tell them yet about us and the baby because I knew they would be more frantic knowing that this happened to you while you're
"Terence is not the father of the child? Such a disgrace!""Who's the woman they're talking about? Who's Safirah?""Who is that man she's talking with? Is that the real father?""She tricked Terence for his wealth? That's ridiculous. Poor Terence.""Isn't she rich enough to deceive another man for his money?""So, she's only acting and pretending to be in love with him? That's shameful."Lumapit siya kay Zara habang hawak pa rin ang mikropono. Sa nakikita niyang itsura nito ay halos hindi na ito makatayo o di kaya ay makagalaw sa kinauupuan dahil sa sobrang kahihiyan. Napangiti siya sa senaryong iyon.Hawak ang mikropono, muli siyang nagsalita. "You think this is the beginning of your horrendous plan?"Galit itong nakatingin sa kanya na para bang gusto siyang sunggaban na lalo niyang ikinatuwa.Lumapit sa kanya ang kanyang lawyer at binigay sa kanya ang isang folder. Kinuha niya iyon at binuklat. Saglit niyang binasa ang nakasulat sa papel at ngumiti."How does it feel that you became
"ARE YOU threatening me?" galit na tanong nito."Sort of. Why? Are you going to sue me for grave threats? Let's see who did it first. Do you want me to show you some videos and audio wherein you're planning to kill me after the partnership is done? You talked to some people and hired them to do the dirty work on your behalf, however, those people were actually my men. It seemed like Lucas was the only man loyal to you that's why he himself operated that bomb drone of yours."Kitang-kita niya ang naghahalong kaba at galit sa anyo nito na para sa kanya ay kasiya-siyang panoorin. Hindi nito akalain na alam niya lahat ng galaw nito at mayroon siyang ebidensya laban rito. Nilapitan niya ito."Choose your memorable destination, Mr. Norrington. Grave or jail?""You can't scare me with your sharp tongue!""I'll take that as a compliment, so I'll thank you for that, old man. I would rather have a sharp tongue than to have a blunt and weak brain.""Get out! Get out of my property!"Ngumisi siya.