NAKAYUKO siya habang naglalakad pabalik sa banquet hall. Naging palaisipan sa kanya ang mga huling salita na binitiwan ni Terence at nanlambot ang puso niya. Hindi niya lubos maisip na nangyayari kay Terence ang ganoong problema. Na may mga taong gustong sumira rito dahil lang sa pagiging makapangyarihan nito at lubos na kayamanan. Kung sa mga taong hindi pinalad sa buhay ay problema masyado kung saan kukuha ng pera mabuhay lang araw-araw, pero sa mga mayayaman ay may mga taong hindi pa rin makuntento at gusto pang gawan ng masama ang ibang tao na mas lamang ang kayamanan kumpara sa kanila. Kahit sa mundo ng mga mayayaman ay hindi rin palang talaga nawawala ang inggit at pagkaganid. Handang gumawa ng mali maagaw lang ang pinag paguran ng iba.Bigla tuloy siyang nag-alala kay Terence. Naglaho rin ang galit niya sa ginawa nito sa kanya noon. Doon niya lamang naintindihan kung bakit nito sinabi ang mga masasakit na salitang iyon. Gusto nitong magalit siya at lumayo para hindi siya puntiry
"BAKIT tulala ka diyan? At tsaka pansin ko kanina pa bagsak iyang mukha mo. May nangyari ba sayo sa trabaho mo?" tanong ni Josie sa kanya.Umiling siya. "Wala naman problema sa trabaho.""Eh ano nga?"Nagbuga siya ng hangin habang nakatingin pa rin sa labas ng bintana. Hindi niya alintana ang lamig ng simoy ng hangin."Nagkita kami ni Jerry," seryoso niyang saad."Jerry? Sinong Jerry?" naguguluhan nitong tanong."Kapatid ko sa ama."Nanlaki ang mga mata nito. "Yung demonyo mong kapatid na nilagay ka sa panganib?"Marahan siyang tumango."Bakit kayo nagkita? Anong nangyari?"Huminga siya ng malalim bago sinagot ang tanong nito. "Gusto niya 'kong hingan ng pera kapalit ng pakikipag usap niya sa mga inutangan niya na lubayan ako dahil wala kuno akong alam sa pagkakautang niya.""Binigyan mo ba?""Iba ang binigay kong kapalit sa kanya. Isang klase ng kapalit na bangungot para sa mga taong katulad niya."Lumapit pa ito sa kanya ng husto. "Anong ginawa mo?""Pinahuli ko sa pulis. Akala niya
SINUBUKAN niya ulit itong tawagan sa cellphone pero 'out of coverage' na ang numero nito. Wala siyang ibang alam na lugar kung saan ito naroon kundi ang mansion nito kung saan siya nagtrabaho noon bilang stay-in tutor. Pagkarating roon ay sinabihan na muna niya ang taxi driver na huwag muna umalis. Bumaba siya at nagtanong sa guwardiya kung naroon ba si Terence pero sabi nito ay wala ito roon. Nagpasalamat siya bago umalis.Sunod naman niyang pinuntahan ang kompanya nito dahil alam niya na kahit alas syete na ng gabi ay naroon pa rin ito pero sabi ng guwardiya ay tatlong araw nang wala si Terence para daw sa isang business trip. Napasapo na lamang siya sa kanyang noo at bumuntong-hininga habang nasa labas ng building. Nasaan kaya ito?Apartment?Muli siyang nabuhayan ng loob nang maalala ang apartment kung saan siya tumira ng ilang araw. Naroon marahil ito kaya naman dali-dali siyang sumakay muli ng taxi at sinabi rito ang address. Habang papalapit sila sa lokasyon ay bigla siyang nati
NAGISING siya sa tunog ng kanyang cellphone kaya naman kahit antok pa ay napilitan siyang bumangon upang hanapin iyon at nang makita iyon ay agad niyang sinagot ang tawag ng kanyang kaibigan."Hello?""Safirah?! Where are you! Kagabi pa kita tinatatawagan dahil ang sabi mo babalik ka kaagad. Nasaan ka ba? Muntik na 'ko tumawag ng pulis!" nag-aalalang sigaw ni Josie sa kabilang linya.Napakamot siya ng ulo." Pasensiya na kung di hindi ko nasagot ang tawag mo kagabi.""Nakakaloka ka talaga. Nasaan ka ba?"Lumingon siya sa paligid para hanapin si Terence pero wala ito roon hanggang sa marinig niya ang lagaslas ng tubig mula sa banyo.Tumikhim siya. "I-I'm with T-Terence," nauutal niyang sabi."T-Terence?! Terence ba kamo? Yung ubod ng yaman na nananakit sayo? Anong ginagawa mo diyan?""B-Basta. Mamaya ko na sasabihin sayo.""Pinag-alala mo 'ko ng sobra. Alam mo ba yun?""I know. Pasensya ka na. Mamaya na lang tayo mag-usap. I have to go."Hindi na niya hinintay pa ang sagot nito at agad n
"THANK you for coming here, darling. You really do love me," malambing na sabi ni Zara at yumakap kay Terence pero nanatili siyang tuod sa kinatatayuan. Sinubukan pa siya nitong halikan sa labi pero iniwas niya ang kanyang mukha.Tumikhim siya at hinawakan ito sa magkabilang balikat para bahagyang ilayo. Hindi naman nito nagustuhan ang ginawa niya kaya sumimangot ito at dabog na umupo sa sofa."I can't believe you still suspect that this isn't your baby," nagtatampo nitong saad."And I can't believe you still suspect me as the father," sarkastiko niyang sabi sabay iling."How many times do I have to tell you that you are the father! You're hurting my feelings! You know that I love you and you're the only man I slept with and no one else!"Ngumisi siya ng mapakla. "If that's what you believe then go for it.""You're stressing me out! This isn't good for me and your child! Our wedding is in three days, and whether you like it or not, you will be mine!""Di your father told you that?" ani
SABAY silang napalingon ni Josie nang marinig nila ang pagbukas ng pinto. Bigla siyang nakaramdam ng kakaibang tuwa sa kanyang puso. Ilang linggo na siyang sabik na sabik makita ito. Walang ibang laman ang isip niya kundi si Terence. Masyado na rin siyang nag-aalala dahil baka kung ano na naman ang ginagawa ni Terence na ikapapahamak nito. Gusto niya tuloy umiyak dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman niya ngayon.Pansin din niya na parang nagiging emosyonal siya simula nitong mga nakaraang araw.Pumasok ito kasabay ang isang medyo may edad ng doktor. May hawak itong medical clipboard na naglalaman marahil ng resulta ng ginawang test sa kanya."T-Terence?" aniya at agad itong lumapit sa kanya. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang pag-aalala. Hinalikan siya nito sa noo."I'm sorry that I'm late. How are you?" anito habang gagap ang pisngi niya."I-I'm okay. What took you so long?" tanong niya habang nangingilid ang luha sa mga mata niya."I'll explain later. The doctor will tell
"YOU DIDN'T really learn a lesson when I dragged your illegal business down the mud before?" aniya pagkatapos ay binigyan niya muli ito ng malakas na suntok sa mukha habang nakagapos ito sa isang upuan. Sa sobrang galit niya ay halos hindi na niya maramdaman ang sakit ng mga sugat niya sa kamao dahil sa walang humpay na pagsuntok niya sa mukha nito. At dahil sa tinamo nitong sugat sa mukha ay halos hindi na rin ito makilala at hindi na rin makapagsalita ng matuwid ngunit nagagawa pa rin nitong ngumisi.Kumuha siya ng isa pang silya at dinala iyon sa harap nito at umupo. Wala pang ilang oras ay nakumpirma na agad niya kung sino ang pasimuno ng pagpapasabog sa apartment na tinutuluyan ni Safirah. Marami na siyang nakalaban at nangahas na patumbahin siya pero wala sa mga iyon ang nagtagumpay at karamihan sa mga iyon ay nakabaon na sa lupa at nabubulok na ang katawan.Pinaikot-ikot niya sa kanyang daliri ang hawak na gut knife habang sinusuri ang basag na mukha ni Lucas. Hindi na nito maim
NAGISING siya nang maramdaman niyang may humaplos sa kanyang pisngi. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mga mata at gwapong mukha ni Terence ang tumambad sa kanya. Bahagya itong ngumiti nang makita siyang gising na. Luminga-linga siya sa paligid."T-Terence?" mahina niyang sambit.Nilapit nito ang mukha sa kanya at ginawaran siya ng halik sa noo habang hinahaplos ang kanyang buhok."I'm glad you're safe. How are you feeling?" tanong nito."W-What happened to me? I can't remember."Huminga ng malalim si Terence at muling naging seryoso ang mukha nito. "A bomb drone almost struck you. I saw you lying on the floor covered in blood. You suffered severe cuts to your arms and legs. You had fractured hips and a broken neck due to major impact. You hit your head, and the doctors need to do some stitches. Broken glasses were also pulled out from your wounds."Sa sinabi nito ay muling bumalik sa alaala niya ang nangyari dahilan para mapahagulhol siya ng iyak. Agad siyang pinakalma ni Terence at hina