Leonora Handerson Magaspang, a determined young woman from Mindanao, dreams of a better life for her family. Forced to stop her studies due to poverty, she heads to Manila in search of work, unknowingly crossing paths with Drack Mozen Asher, a powerful mafia boss. When an unexpected night binds them together, Leonora walks away without looking back—only to later discover she's carrying not one, but two lives inside her. Five years later, fate brings them back together when she unknowingly applies as Drack’s secretary. As secrets unfold and dangers from the underworld threaten their children, Drack must fight not only for survival but also for the family he never knew he needed. Will love be enough to mend the wounds of the past, or will the darkness of Drack’s world tear them apart once more?
View MoreLeonora’s POV Pagkatapos ng isang buong araw ng gawaing bahay, errands, at online parent-teacher conference, ramdam ko na ang pagod sa katawan ko. Pero sa halip na umupo lang sa sofa, naisip kong maghanda ng maliit na sorpresa kay Drack. Alam kong pagod din siya. Ilang araw na rin siyang late umuwi, at kahit nagpapalitan kami ng mga mensahe, iba pa rin ‘yung personal mong maramdaman na may nag-aalala at nagmamalasakit sa’yo. Nag-set up ako ng simpleng dinner sa balcony—isang maliit na mesa, ilang kandila, at ang paborito niyang adobo na may twist: nilagyan ko ng pineapple bits, just how he likes it. Simple lang, pero alam kong matutuwa siya. Dumating siya bandang 7:30 ng gabi. Mukha siyang pagod, pero nang makita niya ang set-up sa balcony, napangiti siya agad. “Wow,” bulong niya habang inaalis ang coat niya. “Special occasion ba?” “Wala lang. Gusto lang kitang pakainin bago ka pa tuluyang kainin ng stress,” biro ko. Umupo siya sa tapat ko at hinawakan ang kamay ko. “This m
Leonora's POVKinabukasan, muling bumalik sa routine ang lahat. Maaga pa lang, gumising na ako para ihanda ang breakfast ng pamilya. Ang liwanag ng umaga ay dahan-dahang pumapasok sa mga bintana ng kusina, at habang inihahanda ko ang kape ni Drack, napaisip ako: paano nga ba pinagsasabay ang dalawang mundo na tila magkaibang-magkaiba?Sa isang banda, nandito ako sa bahay—nakatuon sa bawat kailangang ayusin, bantayan, asikasuhin. Sa kabilang banda naman si Drack, lumalaban sa corporate battlefield, laging may kasamang pressure, laging may kailangang patunayan. Pero sa kabila ng lahat, pinipilit naming hanapin ang gitna, ang balanse.“Mama, can I bring my drawing to school today?” tanong ni Alex habang nilalagyan niya ng crayons ang kanyang art project.“Of course, anak. Pero lagyan natin ng folder para hindi siya madumihan,” sagot ko habang nilalagay ang sinangag sa plato.Ezra appeared next, his hair messy and his eyes still half-closed. “Mom, where’s my blue notebook? The one with th
Leonora’s POVPagkatapos ng ilang linggong pahinga, hindi na ako sanay sa normal na agos ng buhay. Si Drack, kahit papaano, agad na bumalik sa opisina, bilang CEO ng kumpanya niya. Hindi ko siya masisisi—he was always driven by his work, and I admired him for that. Pero ang pagkakaroon ng sarili kong oras na mag-isa sa bahay, nahirapan akong mag-adjust. Hindi ko alam kung saan ko ilalaan ang oras ko.Nagising ako ng maaga, tulad ng dati. Tumungo ako sa kusina at nagsimula maghanda ng almusal para kay Drack at sa mga bata. Si Ezra at Alex ay medyo tulog pa, kaya’t nagkaroon ako ng ilang minuto upang magmuni-muni.Habang nag-iisa sa kusina, naiisip ko kung paano ko i-balance ang pagiging isang ina at asawa, pati na rin ang pagtulong kay Drack sa pamamahala ng bahay. Magkakaibang mundo ang ginagalawan namin—siya, taas-noo sa kanyang mga business dealings, at ako, nakatutok sa pag-aalaga sa mga anak namin.“Mom, I need help with my math!” si Ezra ang unang bumangon at tumakbo patungo sa k
Leonora’s POVHuling araw na namin sa Hawaii, at kahit ako’y masaya na makakabalik sa mga anak namin, hindi ko maiwasang malungkot. May kakaibang pakiramdam ang pagkakaroon ng ilang linggong ganito—tahimik, puno ng pagmamahal, at walang iniintindi kundi ang isa’t isa.Habang inaayos ni Drack ang mga gamit, ako’y nakatayo sa veranda, tinitingnan ang huling pagkakataon na makapag-relax sa gilid ng dagat. Ang alon na dumarating sa buhangin ay tila nagsasabi ng paalam, na parang sinasabing ‘salamat’ at ‘hanggang sa muli.’Drack walked up behind me and wrapped his arms around my waist. “Gonna miss this place.”I nodded, leaning back into his chest. “Me too. It’s like time slowed down here.”“Pero may mga bagay na mas mahalaga sa atin, Leonora,” he whispered, planting a soft kiss on my hair. “Family. Home.”I smiled softly, turning around in his arms to face him. “Yeah. I’m ready to go home… but I’ll miss this. Us, alone, without anything else to worry about.”“We’ll make time for us, alway
Leonora’s POV“Drack, tama naaaa!” tawa ko habang pilit kong tinatakpan ang mukha ko sa halik niyang sunod-sunod na parang batang adik sa lambing.“Nagugutom na ako,” reklamo niya, pero halatang hindi pagkain ang nasa isip niya. Naka-boxers lang siya habang buhat-buhat ako mula sa kama papunta sa kusina ng villa. “But first, kisses.”“Hala ka, sinasagad mo honeymoon natin ha.”“Of course! We earned this, Leonora. After everything, don’t you think we deserve a thousand mornings like this?”Napangiti ako. Oo, tama siya. Sa dami ng pinagdaanan namin—lahat ng sakit, sakripisyo, at panganib—ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong kasimple pero punong-punong ligaya.“Fine,” bumuntong-hininga ako, kunwaring seryoso. “Pero ikaw ang magluluto.”Natawa siya, sabay baba sa akin sa counter. “Challenge accepted.”I watched him move around the kitchen—shirtless, messy hair, humming an old jazz tune habang binubuksan ang mga cabinet. Ang lakas ng dating ng lalaking ‘to kahit nagluluto lang ng scrambl
Leonora's POVMainit ang hininga ko habang pinagmamasdan si Drack sa may veranda ng villa. Nakatayo siya roon, shirtless, habang ang mga patak ng tubig mula sa buhok niya'y dahan-dahang gumagapang pababa sa kanyang dibdib. Damn. Araw-araw ko siyang nakikita, pero ngayon lang ako nawalan ng ganitong kontrol.Hawak niya ang dalawang baso ng malamig na wine at habang papalapit siya, hindi ko mapigilang mapansin kung gaano kaganda ang katawan niya sa ilalim ng buwan. “For you, my queen,” he whispered, handing me the glass.“Thank you, my king,” tugon ko habang hinahaplos ang likod ng kamay niya.Tahimik kami habang umuupo sa lounge chair, ang hangin sa tabing-dagat ay banayad at maalinsangan, pero mas mainit ang titig niya sa akin. His eyes—those deep, glowing eyes—were undressing me slowly. At hindi ako tumutol.“Do you know how dangerous you look right now?” tanong niya, pabulong pero puno ng pagnanasa.Napatawa ako ng mahina. “Mas delikado ka.”Tumayo siya at lumuhod sa harapan ko, dah
Leonora’s POVMabilis ang takbo ng oras. Parang kailan lang, kami ni Drack ay nag-uusap pa tungkol sa aming kasal, at ngayon, narito kami, ilang araw na lang ang natitira bago ang pinakamahalagang araw ng aming buhay—ang aming kasal. Ang lahat ng paghahanda ay natapos na, at ang mga detalye ng aming kasal ay nagsimula nang magbukas sa mata ng mga tao. Kasama ang aming pamilya at mga kaibigan, hindi ko maikakaila na ang araw ng aming kasal ay magiging isang napakagandang kaganapan sa aming buhay.Habang binabaybay ko ang mga huling hakbang ng paghahanda, napansin ko ang mga batang sina Ezra at Alex na abala sa pagtulong sa mga simpleng gawain. Nandiyan sila, kasing saya at kasing excited ng kanilang mga magulang. Ang mga mata nila ay puno ng kagalakan, at tuwang-tuwa silang makikita kaming magkasama, nagbabalak ng isang magandang bukas.“Ate, are we going to wear nice clothes on the wedding day?” tanong ni Ezra, ang kanyang mga mata ay kumikislap ng excitement habang hinawakan ang mga
Leonora’s POVNgayong araw, ang lahat ng mga detalye para sa aming pre-wedding pictorial ay naayos na. Hindi ko maipaliwanag ang kaba na nararamdaman ko habang papunta kami sa lugar kung saan gagawin ang shoot. Isang malaking garden na may mga eleganteng tanawin, at bawat sulok ay may tema na magpapakita ng aming pagmamahalan. Ipinagkatiwala ito kay Inang, kaya’t alam kong magiging perpekto ito.Habang papalapit kami sa lugar, hindi ko maiwasang mag-isip kung gaano kalaki ang magiging epekto nito sa aming buhay. Sa kabila ng lahat ng mga pagsubok, makakaya namin. Iniisip ko, ito na ba ang simula ng lahat ng plano at pangarap na binuo namin ni Drack?Pagdating namin sa set, agad kaming sinalubong ng mga stylist at photographer. Lahat ng bagay ay maayos na nakaayos at ang ambiance ay puno ng elegance. Napansin ko agad ang mga props at ang magandang set na tumpak na magrerepresenta ng aming kwento. Ang bawat anggulo ay sinadyang pag-isipan, at ito ang pagkakataon naming ipakita sa mundo
Leonora’s POVIt’s almost 3 day simula ng mangyari iyon kay Drack, okay naman na siya ngayon. Nagibi narin sila ng hideout nila dahil nalaman na ng Mr. Louies Tan na iyon. “Drack, pumasok na kayo dito,” pagtawag ko sa mag-ama ko.Nandito kami ngayon sa bahay ni papa, bumili pala sila ng bagong bahay kung saan katabi lang ng bahay ni Drack para daw kasama niya ako kahit na ikakasal na ako kay Drack. “Coming baby, come on boys let’s eat baka magalit pa ang moma ninyo kong matagalan tayo,” narinig kong sabi ni Drack sa mga bata.“Narinig ko iyon Drack,” sabi ko habang nakapamiwang pa na nakataas ang isang kilay, tumawa lang ang gago dahil sa sinabi ko. Habang ang kambal naman ay bumongis-ngis dahil sa reaction ko sa sinabi ng ama nila.“Anak, maysasabihin pala sayo ang papa mo,” sabi ni Inang sa akin ng makalapit sa kinatatayoan ko.“Ano po iyon Inang?” tanong ko nalang.Sakto naman at pababa si papa sa hagdan kaya tinawag ni Inang ito, ng makababa siya hinalikan niya muna si inang sa n
Leonora's POV "Nay, kailangan kong pumunta sa Maynila, para din sa ’tin to," sabi ko kay inay, malungkot man pero wala akong magawa, kailangan ko na talaga magpunta sa Maynila. "Anak naman, sino ang mag-aalaga sa mga kapatid mo? Alam mo namang hindi ko pa kaya, lalo na at may sakit pa ako," sabi ni Inay sa akin. Tiningnan ko ang mga kapatid ko. Nakakalungkot man isipin, wala akong magawa dahil sa kalagayan namin dito sa Mindanao. "Nay, mas ok na andon ako para makapagpadala man lang ako kahit konti," sabi ko kay inay. "O siya, sige, kung ‘yan ang gusto mo," sabi ni inay sa akin. Nagtatampo siya, kaya nilambing ko na lang siya para kahit papaano ay hindi siya malungkot sa pag-alis ko. Kinabukasan, hinatid ako nila tatang sa airport kasama ang mga kapatid ko. "Tang, salamat sa paghatid. O, pa’no alis na si ate," sabi ko sa mga kapatid ko. Hindi naman mapigilang tumulo ang mga luha ko nang naglalakad na ako papasok sa loob ng airport. Ako nga pala si Leonora Handerson Magaspang. D...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments