All Chapters of Mafia Series 1: Ang Maid ng Mafia Boss: Chapter 1 - Chapter 10

Leonora's POV"Hala ka!" bulong ko, habang tumingin sa akin si Sir Drack. Halata sa mukha niya na malapit na siyang magalit."Naku, Sir, sorry po," sabi ko habang nakayuko at nakatingin sa sahig. Nakakahiya siyang tingnan; baka bigla niya akong kagatin."It's okay. Anyway, tell Nay Iska that I'll be out," sabi niya sa akin bago siya lumabas ng pintuan. Hindi ko alam kung anong nangyari. Nakakahiya, nahawakan ko pa ang cobra niya! "Ano ba, Leonora, ang dumi ng isip mo," sabi ko sa aking sarili. Hindi ko tuloy maiwasang isipin ang nahawakan ko ang haba kasi.Dumating si Nay Iska at nakita niya akong namumula ang mukha habang nakatingin pa rin sa pintong dinaanan ni Sir Drack."Leonora," tawag niya sa akin na hindi ko agad narinig, hanggang sa sumigaw siya na ikinagulat ko."Ay! Kolera, Nay Iska, ikaw pala!" sigaw ko, sabay hawak sa dibdib dahil sa gulat. Sinabi ko naman sa kanya ang iniutos sa akin ni Sir Drack kanina bago siya umalis."Gano'n ba? O siya, maglinis ka na," sabi ni Nay Is

Leonora’s POV Gabi na, at narito ako sa labas ng hardin, nakatingin sa langit. Iniisip ko kung ano na ang nangyari sa kanila. Okay lang ba sila ngayon? 'Makakaahon din tayo sa kahirapan, Inay,' bulong ko habang nakatitig sa mga bituin sa langit. "Lord, gabayan Mo sana ako," sabi ko. Ipinangako ko sa sarili ko na pagkatapos ng mga problema namin, ipagpapatuloy ko ang pag-aaral ko. "Are you not cold, Leonora?" sabi ng isang boses mula sa likuran ko. Paglingon ko, si Sir Drack pala iyon, may hawak na baso ng alak. "Magandang gabi po, Sir," sagot ko, kahit na medyo kinakabahan sa presensya niya. Umiwas ako ng tingin at bahagyang dumistansya para hindi ko maamoy ang pabango niya. “Hindi naman po, Sir,” dagdag ko. Tumango lang siya, at katahimikan ang bumalot sa aming dalawa. Dahil sa awkward na sitwasyon, naisipan ko na lang pumasok sa loob. Habang nakahiga na ako sa kama, biglang tumawag si Ana, ang kapatid ko. "O, Ana, bakit napa-tawag ka? Gabi na," tanong ko sa kanya. Umiiyak ni

Leonora’s POV “Alex, Ezra, mag-ingat kayo baka madapa!” saway ko sa mga anak kong tumatakbo sa labas ng bahay namin. Simple lang naman ang bahay na ito—sakto lang para sa isang pamilya. Kasama rin namin dito sina Inang at ang mga kapatid ko, na tumutulong sa pag-aalaga sa mga anak ko. “Ate, hinahanap ka ni Inay,” tawag sa akin ni Ana, kaya lumabas ako at tinawag ang dalawa para isama. “Alex, Ezra, dito muna kayo kay Tita Ana,” sabi ko. Tumango naman ang dalawa kaya pumasok na ako at pinuntahan si Inay. “Nay, ano po iyon?” tanong ko. “Punta ka kay Aling Marites, bumili ka ng pang-ulam natin mamaya,” utos niya, kaya pumunta na ako. Habang naglalakad, naririnig ko na naman ang mga bulong-bulungan ng mga tao sa paligid. Noong araw na umuwi ako mula Maynila, galit na galit si Inay nang malaman niyang buntis ako. Hindi ko na sinabi kung sino ang ama, dahil alam kong hindi niya matatanggap ang mga bata. “Aling Marites, pabili po ng isang gulay na sariwa, ha,” sabi ko sa kanya. Tumango

Leonora's POVPagkatapos ng mahabang araw ng trabaho, medyo pagod na ako. Ang buong opisina ay tahimik, halos walang tao, at ang mga ilaw ng building ay nagsimula nang magdilim. Nang tapos na ang lahat ng mga gawain ko, bumangon ako mula sa aking mesa at nagsimulang mag-ayos ng mga gamit. Sobrang tahimik ng paligid na ang tanging tunog na naririnig ko ay ang mga yapak ko sa sahig at ang ingay ng air-conditioning na malayo.Habang inaayos ko ang mga papeles sa ibabaw ng aking mesa, bigla na lamang lumabas si Drack mula sa kanyang opisina. Halos hindi ko siya naramdaman na lumapit, pero naramdaman ko agad ang bigat ng kanyang presensya. Tiningnan niya ako, at sa kanyang mga mata, may mga alaala ng mga pagsubok na tinahak na.“Leonora,” simula niya, ang boses niya ay may halong pag-aalala at hindi ko maintindihang pagkabahala. “Gusto mo bang mag-dinner? Mag-isa ka na lang yata. Siguro, matagal ko nang gustong makipag-usap sa’yo.”Nagdalawang-isip ako. Hindi ko alam kung paano ko tatangga

Leonora's POVKinabukasan, habang pinagmamasdan ko ang kambal na naglalaro sa sala, ramdam ko ang bigat ng mundo sa balikat ko. Paano ko sasabihin sa kanila na ang lalaking halos hindi nila kilala ay ang kanilang ama? Hindi pa rin maalis sa isip ko ang sinabi ni Drack kagabi. Gusto niyang makilala ang kambal, pero paano? Paano ko ipapaliwanag sa kanila ang lahat?"Moma, bakit po kayo nakatitig lang?" tanong ni Ezra, ang panganay kong anak, habang hawak ang kanyang paboritong laruan.Naputol ang iniisip ko at agad akong ngumiti. "Wala, anak. Iniisip ko lang kung ano ang gusto niyong kainin mamaya.""Spaghetti, Moma!" sigaw naman ni Ezra, ang kakambal ni Alex. Natawa ako. Kahit sa gitna ng lahat ng problema, ang saya nilang dalawa ang nagpapagaan sa puso ko.Habang abala ako sa pagluluto ng spaghetti, nakatanggap ako ng text mula kay Drack."Leonora, kailan ko sila makikilala? Hindi ko na kayang maghintay."Napabuntong-hininga ako. Masyado na bang mabilis ang lahat? Pero alam kong hindi