All Chapters of Mafia Series 1: Ang Maid ng Mafia Boss: Chapter 31 - Chapter 40

Leonora’s POVIlang araw na rin ang lumipas simula nang tumira kami kina Drack. Malapit na ang kaarawan ng kambal—mag-a-anim na taong gulang na sila. Ang bilis talaga ng panahon. Noong una, hawak-hawak ko pa si Alex at Ezra sa aking mga braso habang kinakantahan sila.“Iha, Leonora, have you thought of any theme para sa birthday ng mga apo ko?” tanong sa akin ni Mom Cass. Tumango ako sa kanya.“Yes po, actually, paborito po kasi nina Alex at Ezra ang Paw Patrol, kaya siguro iyon na lang po,” masaya kong sagot.Tumingin ako kina Ezra at Alex na masayang naglalaro kasama si Drack. Ang saya nilang pagmasdan.“I never saw Drack that happy before. I thank you for bringing them to him, iha,” sabi ni Mom Cass kaya tumingin ako sa kanya. Masaya niyang pinagmamasdan sina Drack, hindi niya mapigilang mapangiti na rin.“Nako, ako nga po ang dapat magpasalamat sa kabaitan po ninyo,” sagot ko nang bukal sa loob.“Deserve mong maging masaya, anak. At ang kambal, deserve nila ang isang masayang birth

Leonora’s POVMaaga akong nagising ngayon—trabaho na naman. Ihahatid namin ni Drack ang mga bata sa eskwelahan nila ngayon.Lumabas na ako sa kwarto at pinuntahan ang mga bata sa loob ng kwarto nila. Masyadong mapilit ang dalawa—gusto daw nilang magkaroon ng sariling kwarto, kaya pinagbigyan sila ni Drack.“Honey, anak, Ezra… Alex, wake up na. Hindi ba may school kayo ngayon?” paggising ko sa dalawa. Ang cute ng posisyon nilang dalawa—si Ezra ay nakayakap sa braso ni Alex.Hindi naman pahirapan ang paggising ko sa kanila. Pagkalabas ko sa kwarto nila, sakto namang lumabas rin si Drack mula sa kwarto niya. Hindi kami magkatabi ni Drack—nakakahiya kayang lumapit sa kanya.“Good morning, Leonora,” nakangiti niyang bati sa akin. Kaya nginitian ko siya pabalik at bumaba na kasama siya. Wala dito ngayon sila Inang; nasa bahay ni Mom Cass.Inaasikaso nila ang simpleng kasal namin ni Drack—malapit na rin iyon. Baka sa susunod na buwan ay maikasal na kaming dalawa.Matapos ang ilang oras, nata

Leonora’s POVHindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatayo lang doon, nakatitig kay Drack. Ang mga sinabi niya ay parang bombang sumabog sa loob ng utak ko.Cleo was pregnant… but not with his child.Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Oo, niloko siya ni Cleo, pero hindi ko rin maiwasang mag-isip. Kung talagang mahal niya ito noon, bakit niya ito pinalayas sa buhay niya? Paano kung may iba pang dahilan bukod sa galit?“Leonora?” mahina niyang tawag.Napakurap ako. Hindi ko namalayang lumapit siya sa akin. Kita ko sa mga mata niya ang pag-aalala.“Hindi ko alam kung ano’ng iisipin ko, Drack.”He took my hand, but I didn’t hold him back. “I know this is hard to accept. And I know you're confused. But I want you to know that I have nothing to hide from you.”I looked up at him. “Nothing?”A flicker of hesitation crossed his face, but he quickly masked it. “I have no intention of hurting you, Leonora. You’re the one I love.”I wanted to believe him. But too many questions swirl

Leonora’s POVPapunta kami ngayon sa bahay ng mga magulang ni Drack. Hindi na namin sinama ang mga bata. Lumipat na rin kami sa bahay ni Drack kahapon kasama sila Inang.“What’s bugging you, Leonora?” biglang tanong sa akin ni Drack.Nakatingin pa rin ako sa labas ng sasakyan. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang napag-usapan namin ni Drack noong isang linggo.“Wala naman, na-miss ko lang kaagad ang mga bata,” malumanay na sabi ko sa kanya. Narinig ko naman siyang napabuntong-hininga kaya napatingin ako sa kanya.Nakasimangot na naman siya—sobrang gwapo niya pa naman kapag gano’n siya.“Quit staring, Leonora. Hindi ako makapag-focus sa pagmamaneho dahil sa malagkit mong tingin,” sabi niya pa, sabay bahagyang tawa.“Sorry, ang gwapo mo kasi talaga,” I burst out. Nang magsink-in sa akin ang sinabi ko, napatakip na lang ako sa mukha ko.Sobrang kahihiyan ang nararamdaman ko ngayon dahil sa sinabi ko—grabe, nakakahiya talaga! Narinig ko naman siyang tumatawa kaya mas lalo pa akong namula sa

Leonora’s POV“Leonora, say it to me… who killed our daughter,” nanginginig na sabi ni Drack sa akin. Nasasaktan akong makita siyang nasasaktan rin.Napatakip ako sa bibig ko para pigilan ang paglabas ng ingay. Ayaw kong marinig na naman ng mga bata na umiiyak ako palagi tuwing pumupunta kami rito.“Hindi ko maalala, Drack… Noong araw na pinanganak ko ang tatlo, nasa ospital kami noon. Pagising ko, may nakita akong babae. Karga-karga niya si Vicky—she was crying so hard… but I couldn't save her. Dahil sobrang pagod ako, kakagaling ko lang sa panganganak noon,” umiiyak kong sabi sa kanya.Nakatingin lang si Drack sa kalangitan. Sana alam ko man lang kung ano ang iniisip niya ngayon.“I’m sorry, Drack… Hindi ko man lang nailigtas ang anak natin. Hindi ko man lang nailigtas si baby Vicky,” sabi ko rito. Humagulgol lang ako habang nakaluhod sa damuhan.“Hindi nakuha sina Ezra at Alex dahil nasa incubator pa sila noon. Si Vicky ang mas malakas sa kanilang tatlo,” nahihirapan kong sabi sa k