001: Ang Pagkikita

Leonora's POV

"Nay, kailangan kong pumunta sa Maynila, para din sa ’tin to," sabi ko kay inay, malungkot man pero wala akong magawa, kailangan ko na talaga magpunta sa Maynila.

"Anak naman, sino ang mag-aalaga sa mga kapatid mo? Alam mo namang hindi ko pa kaya, lalo na at may sakit pa ako," sabi ni Inay sa akin. Tiningnan ko ang mga kapatid ko. Nakakalungkot man isipin, wala akong magawa dahil sa kalagayan namin dito sa Mindanao.

"Nay, mas ok na andon ako para makapagpadala man lang ako kahit konti," sabi ko kay inay.

"O siya, sige, kung ‘yan ang gusto mo," sabi ni inay sa akin. Nagtatampo siya, kaya nilambing ko na lang siya para kahit papaano ay hindi siya malungkot sa pag-alis ko.

Kinabukasan, hinatid ako nila tatang sa airport kasama ang mga kapatid ko. "Tang, salamat sa paghatid. O, pa’no alis na si ate," sabi ko sa mga kapatid ko. Hindi naman mapigilang tumulo ang mga luha ko nang naglalakad na ako papasok sa loob ng airport.

Ako nga pala si Leonora Handerson Magaspang. Di ko na nakilala ang tunay kong ama, sa pagkakaalam ko isang mayaman daw na negosyante ang ama ko. Yon lang ang nasabi ni ina sa akin, hindi ko rin naman siya kailangan kaya okay lang na hindi ko siya makilala. Ok naman kami ni inang kahit na may na dagdag sa pamilya namin.

Alas 9 na ng umaga nang nakarating ako sa airport ng Maynila, hindi ko alam kung saan ako magsisimula maghanap ng matutuluyan pansamantala. "Ma'am taxi po?" sabi ng lalaki sa akin, papayag na sana akong sumakay ang problema lang ang mahal ng hinihingi ni manong.

"Nako ang mahal naman pala, wala bang tawad manong ang mahal kasi," sabi ko kay manong taxi, sinabihan naman akong ang kuripot ko daw kaya umalis na lang ako. Palinga-linga ako naghahanap ng masasakyan na jeep, nang may biglang sasakyan na bumusina at muntik na akong sagasaan.

"Ay jusko!!" sabi ko nang tumilapon ang handbag at naglabasan ang mga gamit sa loob, kaya pinulot ko nalang ang mga ito. May narinig naman ako na boses ng lalaki. " Miss, are you ok?" tanong niya sa akin. Nang lumingon ako, hindi ako makasagot agad sa kanya dahil sa sobrang kagwapuhan niya.

“Ahh….” tanging salita na lumabas sa bibig ko. Iwinagayway niya naman ang kamay niya sa harap ko kaya nabalik ako sa realidad. “Ah, nako, Sir, sorry po, okay lang po ako,” sabi ko sa kanya, habang hindi inaalis ang mga mata ko sa pogi niyang itsura.

"You need help with that?" sabi niya at akmang luluhod sana para tulungan akong pulutin ang mga gamit na nahulog. Sinabihan ko na lang siya na huwag. “Sorry, naghahanap kasi ako ng trabaho na mapapasukan, kaya napadaan ako sa kalye na ito,” kwento ko sa kanya. Pinagpag ko naman ang bag at damit ko para kahit papaano ay magmukha akong malinis.”

"You're finding, you say?" sabi niya. Tumango lang ako sa kanya. Kahit nag-Ingles siya, naiintindihan ko naman kahit papaano. Hindi man ako nakapag-aral sa kolehiyo, valedictorian naman ako noon sa high school.

"I'm hiring a maid, do you want to apply?" tanong niya sa akin.

"Nako, Sir, oo, saan ba iyan, nang makapag-apply ako?" masayang sabi ko sa kanya, dahil sa wakas ay makakapagtrabaho na rin ako. Nang sa ganun, ay may maipadala ako kay Inang sa Mindanao.

"Just go to this address,” sabi niya sa akin, at binigay ang papel na may nakasulat na address at pangalan niya. ‘Drack Mozen Asher,’ sabi ko sa isip ko. Ang gandang pangalan naman.

"Sige po sir, makakaasa po kayo," sabi ko sa kanya, sobrang saya ang nararamdaman ko sa araw na ito. Pero ang tanong saan kaya ako pwede matulog kung bukas pa ako pupunta sa bahay para mag-apply bilang isang katulong.

Hindi rin nagtagal ay nakahanap ako ng paupahan na maliit na apartment, baka ng isang araw lang ako dito. Baka may libreng matutulungan doon sa papasukan ko, para kahit papaano ay makatipid ako sa gastosin dito sa Maynila.

Kinabukasan, maaga akong umalis upang puntahan ang address na ibinigay sa akin ng poging lalaki kahapon. Pagdating ko sa gate ng kanyang bahay, nagulat ako dahil napakalaki pala ng bahay niya parang isang palasyo! Kaya nag-doorbell ako, at hindi nagtagal ay may nagbukas ng gate. Isang matandang babae ang sumalubong sa akin, siguro nasa 60 na ang edad niya.

"Magandang umaga po, ako nga po pala si Leonora," masiglang sabi ko sa kanya, ngumiti naman ang matanda sa akin .

"Ikaw ba yung muntik ng masagasaan ni Sir Drack?" tanong niya sa akin, habang naglalakad kami papasok.

"Ay nako po opo, pero ok naman na hindi naman din ako tumilapon hahaha," sabi ko pa sa kanya na may kasamang pagtawa. Habang papasok kami sa loob bumaba naman ang lalaki na nakita ko kahapon sa hagdanan.

"You’re here," malamig na sabi niya sa akin nang makita niya ako. Nag-bow naman ako sa kanya.

"Magandang umaga po, Sir," sabi ko. Tumango naman siya sa ’kin. Suplado pala itong magiging-boss ko. Sana maging maayos pagsasama namin.

"Nay Iska, may breakfast na ba tayo?" tanong ni Sir Drack kay Nay Iska.

"Oo, Señorito, ilalabas na ni Magda," sabi ni Nay Iska kay boss Drack. Maya-maya, lumabas ang isang babae mula sa dirty kitchen, na mukhang nasa trenta na ang edad. Tahimik siyang naglakad papunta sa lamesa, dala ang mga plato at mga kaserola. Nang magtama ang aming mga mata, nginitian ko siya nang magalang, at tumango siya nang bahagya bilang tugon habang inilalagay ang mga plato sa lamesa.

"Anyway, you can start later. Nay Iska will guide you," malamig na sabi niya sa akin bago siya umupo sa hapag. Ramdam ko ang lamig ng kanyang boses, pero sinikap kong ngumiti at tumango bilang sagot.

“Sige po, Señorito, salamat po,” sabi ko sa kanya habang tumatango siya nang bahagya. Sinundan ko si Nay Iska papunta sa magiging kwarto ko, at doon niya ipinaliwanag sa akin ang aking mga gawain. Sinabi niya kung ano ang mga dapat kong linisin at kung anong oras aalis si Sir Drack upang maisagawa ko nang maayos ang paglilinis sa kanyang kwarto.

Hapon na noon habang naglilinis ako sa sala. Habang nagwawalis, bigla akong nagulat nang may tumahol na aso sa likuran ko. Sa sobrang gulat, nauntog ako sa isang pader. Kinapa ko ito pababa at may nahawakan akong matigas na bagay, kaya napasigaw ako sa takot.

"Ay! Cobra!" sigaw ko, sabay lingon para tingnan kung sino iyon. Jusko, nakakahiya si Sir Drack pala iyon! Nahawakan ko pa ata ang cobra niya. Halata sa mukha niya na parang malapit na siyang magalit. Pasalamat na lang ako at hindi niya ako sinigawan nang mahawakan ko ang cobra niya. Ang laki pala! "Jusko naman, Leonora, nadudumihan na naman ang utak mo," sabi ko sa isip ko.