Ang mundo ni Dylan Montenegro ay umiikot sa kita at kapangyarihan hanggang sa araw na makilala niya si Trixie Lopez, isang masiglang babae na ang walang pakialam na personalidad ay yumanig sa kanyang matibay na buhay. Nang hindi alam na nag-a-apply para sa isang kalihim na tungkulin sa ilalim ng kasumpa-sumpa na CEO, ang maliwanag na ugali ni Trixie ay sumasalungat sa malamig na aura ni Dylan, na humahantong sa komedya na hindi pagkakaunawaan at hindi inaasahang mga sandali ng kahinaan. Kung ano ang nagsisimula bilang patuloy na pagtatalo ay nagiging mas malalim, ngunit hindi walang mga hamon ng paninibugho, personal na mga lihim at tunggalian.
View MoreMadilim na ang kalangitan nang umuwi si Dylan mula sa opisina. Sa buong biyahe pauwi, tila hindi siya mapakali. Puno ng emosyon ang kanyang isipan—galit, selos, at ang hindi maipaliwanag na takot. Ang tanong ni Lance ay patuloy na umaalingawngaw sa kanyang isipan: "Ano bang plano mo kay Trixie?" Pagdating sa kanyang condo, dumiretso si Dylan sa mini bar na nasa tabi ng sala. Kumuha siya ng isang baso ng whisky at tinungga ito. Hindi niya magawang ipikit ang kanyang mga mata dahil sa mga imahe ng nakaraan na biglang bumalik.FlashbackDalawang taon ang nakaraan, masaya at puno ng pagmamahal ang relasyon nina Dylan at Samantha. Isa siyang babaeng matapang, ambisyosa, at tila perpekto sa paningin ni Dylan. Ngunit ang kanilang pagmamahalan ay unti-unting nasira nang maungkat ang tunay na intensyon ni Samantha. Ginamit lamang pala siya nito upang makuha ang koneksyon ng pamilya Montenegro sa mga investors para sa sariling negosyo nito.Nang malaman ni Dylan ang katotohanan, tila
Habang lumilipas ang mga araw, hindi maikakailang nag-iba ang ihip ng hangin sa opisina. Kahit ang mga empleyado ay napapansin ang pagbabago kay Dylan. Hindi na ito masyadong naninigaw o nagpapakita ng matinding galit. Bagama’t seryoso pa rin ito sa trabaho, mas tila approachable na siya. Lalo na tuwing kausap si Trixie, halatang may mas malalim na koneksyon ang dalawa na pilit nilang itinatago sa iba.“Alam mo, Trixie,” bulong ni Ria, isang kaopisina nila, habang nasa pantry. “Iba talaga ang aura ni Sir Dylan kapag nandiyan ka. Parang nagiging mas tao siya.”“Hala! Hindi naman,” tanggi ni Trixie habang pilit na itinatago ang pamumula ng kanyang mukha.“Hmm… Sabagay, hindi naman imposible. Ikaw pa? Ang dami mong charm,” dagdag pa ni Ria na tila nang-aasar.Ngumiti na lang si Trixie, pero sa loob-loob niya, hindi niya maiwasang mapaisip. Totoo nga kayang siya ang dahilan ng pagbabagong ito kay Dylan? O baka naman nagkataon lang?“Kuya,” bungad ni Lance habang pumasok sa opisina n
Tahimik na bumalik si Dylan at Trixie sa opisina matapos ang hindi inaasahang paglabas. Habang naglalakad papasok sa elevator, naramdaman ni Trixie ang bigat ng katahimikan sa pagitan nila. Hindi niya alam kung paano sisimulan ang usapan o kung dapat pa niyang tanungin si Dylan kung bakit siya ang piniling kasama nito."Sir," sabay niyang sabi bago tuluyang sumara ang pinto ng elevator, "Okay lang po ba kayo?"Tumingin si Dylan sa kanya, isang tingin na parang may gusto itong sabihin ngunit hindi kayang bigkasin. "I'm fine, Trixie," sagot niya sa mababang tono.Ngunit sa likod ng salitang iyon, alam ni Trixie na may malaking bagay na bumabagabag kay Dylan.Pagbalik nila sa desk, bumalik si Trixie sa trabaho. Ngunit hindi pa siya nagtatagal sa pag-aayos ng mga papeles nang dumating si Samantha sa opisina. Halata ang determinasyon sa kilos nito, na para bang may mahalagang balak sabihin.
Sa isang tahimik na restoran sa gitna ng lungsod, naganap ang isang eksenang hindi inasahan ni Trixie—ang makasama si Dylan para sa dinner. Kahit pa nasa harap nila ang masarap na pagkain, hindi pa rin niya mapigilang mag-isip kung ano ang dahilan ng imbitasyon ni Dylan."Relax, Trixie," sabi ni Dylan habang naglalapag ng table napkin sa kanyang kandungan. "Hindi kita kakainin."Napangiti si Trixie, ngunit halatang hindi pa rin komportable. "Sorry, Sir. Hindi ko lang po kasi inasahan na mangyayari ito. Baka naman po may special occasion na hindi ko alam?"Umiling si Dylan. "Wala. Na-realize ko lang… you’ve been working hard, and you deserve a break."Hindi alam ni Trixie kung paano sasagutin iyon. Kakaibang Dylan ito—hindi ang cold at seryosong boss na kilala niya. "Salamat po," maikli niyang sagot, pilit pinipigil ang kaba.Habang kumakain, sinimulan ni Dylan ang usapan. "So, Trixie… bakit mo nga ba piniling magtrabaho sa kompanya ko?""Well…" Saglit na nag-isip si Trixie, saka ngu
Kinabukasan, masigla si Trixie habang naglalakad papasok sa opisina. May kakaiba siyang sigla kahit hindi niya lubos maintindihan kung saan ito nanggagaling. Maaga siyang pumasok upang maayos ang schedule ni Dylan, lalo na’t alam niyang medyo mabigat ang araw nito kahapon dahil kay Samantha. Pagdating niya sa desk, sinalubong siya ni Lance na tila may iniisip. "Good morning, Lance! Ang aga mo rin ah," masiglang bati ni Trixie habang inilalapag ang kanyang bag. "Good morning din," sagot ni Lance. "Trixie, may sasabihin sana ako sa’yo…" Bigla siyang napatingin kay Lance, kita ang pag-aalinlangan nito. "Ano yun? Mukha kang seryoso." Hindi pa man nakakasagot si Lance ay biglang dumating si Dylan mula sa elevator. Agad itong naglakad papasok ng opisina, pero huminto saglit sa desk ni Trixie. "Good morning," sabi ni Dylan, diretso kay Trixie. "Good morning din po, Sir," sagot ni Trixie
Kinabukasan, maagang dumating si Dylan sa opisina. Nakapila ang maraming meeting, pero ang pinakamahalaga sa araw niya ay ang pag-uusap nila ni Samantha. Nasa conference room na siya, hinihintay ito. Tahimik niyang iniisip kung tama ba ang desisyon niyang harapin muli ang babaeng minsan nang sinaktan ang puso niya.Nang bumukas ang pinto, pumasok si Samantha na parang laging kontrolado ang paligid. Ang kanyang maayos na postura at matamis na ngiti ay tila hindi nagbago. Pero para kay Dylan, ang presensiya nito ay parang paalala ng lahat ng sakit na dinaanan niya noon."Thank you for meeting me, Dylan," panimula ni Samantha habang naupo sa harap niya."Make it quick. Marami akong trabaho," malamig na sagot ni Dylan.Napabuntong-hininga si Samantha. "I just wanted to say sorry… again. I know it’s been years, pero hindi ko kayang mag-move on nang hindi ko inaayos ang lahat sa atin."Napatingin si Dy
Sa araw na ito, tahimik ang buong opisina, ngunit ang tensyon ay tila nananatiling nakabitin sa hangin. Nasa meeting room si Dylan kasama ang mga department heads ng kumpanya para talakayin ang isang bagong proyekto. Pero sa kabila ng mga presentasyon at mga ideya, ang kanyang utak ay wala roon. Patuloy na naglalaro sa isipan niya ang sinabi ni Samantha kagabi.Sa labas naman ng meeting room, abala si Trixie sa pag-aasikaso ng mga papeles na kailangan ni Dylan. Pero habang ginagawa niya ito, hindi niya maiwasang mapaisip sa naging pag-uusap nila ni Samantha. “I hope you take care of Dylan,” muling bumabalik sa isip niya ang mga salitang iyon, tila bumibigat ang kanyang pakiramdam.Pagkatapos ng meeting...Mabilis na lumabas si Dylan mula sa meeting room, deretso ang lakad pabalik ng opisina. Halatang hindi siya kuntento sa mga narinig niya. "Trixie," tawag niya habang papasok sa kanyang office.
Ang opisina ay abala muli sa normal na takbo nito kinabukasan, pero may kakaibang tensyon sa hangin na tila lahat ng empleyado ay nakikiramdam. Ang pagbisita ni Samantha ay tila nag-iwan ng marka, hindi lamang kay Dylan kundi pati na rin sa lahat ng nakapaligid sa kanya. Lalo na kay Trixie.Habang abala sa pag-aayos ng mga papeles sa desk niya, napansin ni Trixie ang paparating na anino ni Lance. May dala itong kape at ang trademark na ngiti nito."Good morning, beautiful secretary!" bati ni Lance habang inilalapag ang cup ng coffee sa mesa ni Trixie.Napailing si Trixie sa tawag nito, pero hindi niya napigilang mapangiti. "Ang aga-aga, Lance. Hindi pa ako gising sa mga pambobola mo.""Para kang hindi sanay," biro ni Lance, sabay umupo sa gilid ng mesa niya. "Kumusta ka kagabi? Mukhang napagod ka sa drama sa opisina kahapon."Tumaas ang kilay ni Trixie. "Ikaw? Concerned? Akala ko kasi, mas enjoy ka lang mang-asar."Natawa si Lance. "Ouch. Ganyan ba talaga tingin mo sa akin, Trixie? Pe
Matapos ang masalimuot na pagbisita ni Samantha sa opisina, hindi mapakali si Dylan. Bumalik siya sa kanyang upuan at tumitig sa bintana, tinatanaw ang mga gusali ng lungsod. Sa bawat tingin niya, tila bumabalik ang mga alaala—mga masayang araw nila ni Samantha at ang masakit na gabing iniwan siya nito.Hindi niya mapigilang muling isipin ang sinabi ni Samantha: "I want to fix things, Dylan." Ngunit paano mo nga ba aayusin ang isang bagay na basag na?Sa kabilang banda, si Trixie…Sa pantry, tila hindi pa rin makaget-over si Trixie sa presensya ni Samantha. Nasa harapan niya ang kanyang tasa ng tsaa, pero hindi niya ito naiinom. Nakatitig lang siya sa kawalan, pilit iniintindi ang nararamdaman."Hoy, Trixie!" sigaw ni Lani habang biglang umupo sa tabi niya. "Ano na naman iniisip mo? Si boss? Or ‘yung ex niya?"Napapitlag si Trixie. "H-ha? Wala! Hindi ako interesado!""Eh bakit parang wala ka sa sarili? Halata naman eh. Ang tanong, na-insecure ka ba kay Miss Samantha?" tanong ni Lani n
Sa isang lungsod na hindi natutulog, kung saan ang ilaw ng mga skyscraper ay parang mga bituin sa lupa, doon matatagpuan ang pinakamalaking negosyo ng Montenegro Corporation. Sa pinakataas na palapag ng isang modernong gusali, nakaupo si Dylan Montenegro—ang CEO na kilala hindi lamang sa kanyang husay sa negosyo kundi pati na rin sa kanyang malamig na ugali."Sir, here’s the report for the third quarter." Ang nanginginig na boses ng kanyang assistant ay tumawag sa atensyon ni Dylan.Tumango lang siya at tinanggap ang dokumento, hindi man lang binigyan ng tingin ang kawawang empleyado. Sa mundo ni Dylan, walang puwang para sa emosyon. Ang lahat ay tungkol sa resulta. Sa bawat pagkakamali, may kabayarang kabawasan sa sahod o mas malala—termination.Ngunit sa likod ng kanyang matigas na anyo, may sugat na hindi na gumaling. Labing-dalawang taon na ang nakalipas mula nang masaktan siya ng babaeng minahal niya ng buo niyang pagkatao. Mula noon, isinumpa niyang hindi na siya magtiti...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments