The President’s Illiterate Wife

(PAUNAWA: Ang nobelang ito ay kathang isip lamang. Alam ko pong sa totoong buhay, hindi qualified maging president ng Pilipinas ang isang twenty seven years old. But since fiction lang ito, hayaan nyo pong gumana ang ating mga imagination. Parang ang pangit kasi kung masyadong matanda na ang gagawin kong leading man sa aking kwento.}NAGISING na lamang si Millet na hubo’t hubad katabi ng kanyang amo na si Mr. Gabrielle Dizon, at gaya niya ay wala rin itong saplot sa katawan. Nangangatal ang katawan na bumangon siya at nagmamadaling nagbihis. Para siyang maiiyak lalo pa at wala siyang matandaan kung paano siyang napunta sa kwarto nito. Nagulat siya nang pagbukas ng pinto ay maraming camera ang kumuha ng larawan niya, pati na rin sa amo niya na kasalukuyang mahimbing pa ang tulog.Tinakpan niya ang kanyang mukha at patakbong nagtungo sa servant’s quarter ngunit may ilan sa mga reporters ang sumunod sa kanya.Samantala, naulinigan ni Gabrielle ang ingay na nagmumula sa kwarto niya

NAPALUNOK si Millet nang tumutok ang camera sa kanya. Kinakabahan siya na natatakot na hindi niya maintindihan. Parang babaligtad ang sikmura niya at gusto niyang tumakbo at magtago sa kuwarto ngunit sa tuwing nakikita niya si Atty. Lianela Mendez na nakatingin nang matalas sa kanya, para na lamang siyang dahon na hinahayaang matangay kung saan siya dalhin ng hangin.“Oho, h-hindi ako marunong bumasa at sumulat,” pumipiyok ang boses niya habang kaharap ang isa sa pinakasikat na reporter ng bansa, “N-ngunit hindi naging hadlang iyon sa pagmamahalan namin ng dati kong amo. N-naniniwala po kami pareho na hindi hadlang ang kawalan ng pinag-aralan para sa tunay at wagas na pag-ibig. S-sa katunayan po, ipinaramdam sa akin ni Gabrielle na pantay lang kami. . .na hindi ako isang mangmang na babae sa paningin niya.” Napalunok siya nang makalimutan ang ilang linya kaya nag-adlib na lamang siya ng sasabihin, “Kaya mas lalo ko pong minahal si Gabrielle. Alam ko pong nagulat ang lahat sa bil

KABADONG-kabado si Millet nang mahiga. Sinigurado niyang may nakapagitang unan sa gitna nila ni Gabrielle. Gaya niya, tahimik rin lang ito, nakatingin sa kisame at waring may malalim na iniisip.Pumihit siya patalikod dito. Natatakot siyang baka kapag nakatulog siya ay maghilik siya ng malakas at hindi ito makapagpahinga ng maayos. Hindi na nga komportable ang hinihigaan nito kaya ayaw niyang dagdagan pa ng mga hilik niya ang discomfort nito.Pasimple niya itong nilingon, nakita niyang mulat pa rin ang mga mat anito.“Pasensya ka na k-kung maliit lang ang kwartong ito. Kwarto ito nina Nanay. Ipinahiram lang sa atin bilang espesyal na bisita ka. . .iyong kuwarto ko, sa kabila kasama ng mga kapatid ko. . .duon sila nanay matutulog ngayon.”“Ilang taon ka sa picture na yan?” Tanong ni Gabrielle sa kanya na ang tinutukoy ay ang nakabitin sa dingding na picture niya kasama ng nanay at tatay niya. Iyon lang yata ang picture na mayroon siya. Siya pa lang ang anak ng nanay at tatay ni

NANG makarating sa bahay ay diretso si Gabrielle sa kwarto para magpahinga. Naglinis naman ng buong bahay si Millet dahil wala siyang maisip na gawin lalo pa at nalabhan na niya ang mga damit na ginamit nila. Nang matapos maglinis ay nagluto siya ng hapunan para pagkagising ni Gabrielle ay kakain na lamang sila. Ewan kung bakit parang na-eexcite siya sa tuwing naiisip na mag-asawa sila ni Gabrielle kahit na palabas lamang naman ang lahat.Ni sa panaginip ay hindi niya naging pamantayang makapag-asawa ng kasing guwapo at kasing yaman ni Gabrielle dahil alam naman nyang imposibleng mangyayari ang ganun kaya mababa lang ang standard niya pagdating sa ideal man niya. Basta may marangal lang na trabaho ay sapat na. Ni hindi nga niya pinangarap ang guwapong asawa. Pero bakit bumibilis ang pintig ng puso niya sa tuwing magtatama ang kanilang mga mat ani Gabrielle?Hah, nangangarap siya ng gising. Tinampal niya ang kanyang magkabilang mukha para magising sa katotohanan. Narito lang siya

“SIR, p-pwede ho ba akong mag-advance sa inyo?” Halos paanas lamang na tanong ni Millet kay Gabrielle habang kumakain sila ng almusal.Tumango si Gabrielle saka tumingin sa kanya, “Kung may mga kailangan kang bilhin, pasasamahan kita sa assistant ko para hindi mo na kailangang galawin ang perang sinusweldo mo.”“Ipapadala ko ho sana kina itay. Tumawag kasi sya kagabi, k-kailangan raw nya ng fifty thousand.” Paliwanag niya rito.“Fifty thousand? Saan naman raw niya gagamitin ang pera?” tanong nito sa kanya.Nahihiya man ay nasabi niya kay Gabrielle ang totoo, “Nakapangako raw po kasi sya sa inaanak nya na sagot nya ang isang baka sa kasal nito,” pagtatapat niya, “Wala naman akong magawa kasi ayoko rin namang mapahiya si tatay. . .s-saka magagalit sa akin si itay kapag hindi ko siya pinadalhan.”Napailing si Gabrielle, “Kaya ka inaabuso ng pamilya mo kasi bigay ka lang ng bigay,” huminga siya ng malalim, “Pero pamilya mo yan at hindi naman kita pwedeng pagbawalan pagdating sa mga baga