NAPALUNOK si Millet nang tumutok ang camera sa kanya. Kinakabahan siya na natatakot na hindi niya maintindihan. Parang babaligtad ang sikmura niya at gusto niyang tumakbo at magtago sa kuwarto ngunit sa tuwing nakikita niya si Atty. Lianela Mendez na nakatingin nang matalas sa kanya, para na lamang siyang dahon na hinahayaang matangay kung saan siya dalhin ng hangin.
“Oho, h-hindi ako marunong bumasa at sumulat,” pumipiyok ang boses niya habang kaharap ang isa sa pinakasikat na reporter ng bansa, “N-ngunit hindi naging hadlang iyon sa pagmamahalan namin ng dati kong amo. N-naniniwala po kami pareho na hindi hadlang ang kawalan ng pinag-aralan para sa tunay at wagas na pag-ibig. S-sa katunayan po, ipinaramdam sa akin ni Gabrielle na pantay lang kami. . .na hindi ako isang mangmang na babae sa paningin niya.” Napalunok siya nang makalimutan ang ilang linya kaya nag-adlib na lamang siya ng sasabihin, “Kaya mas lalo ko pong minahal si Gabrielle. Alam ko pong nagulat ang lahat sa bilis ng mga pangyayari. Maski ako, nagulat rin pero ganito naman po talaga ang pag-ibig, walang pinipiling antas sa buhay, hindi po ba?”
Kumunot ang nuo ni Atty. Lianela Mendez nang marealize na lumilihis na si Millet sa script na ginawa niya. Napahinga siya ng malalim ngunit naisip niyang mabuti na ring nag-adlib ito. Basta sa ikagaganda ng imahe ni Gabrielle ay gagawin niya ang lahat. Kahit tumututol ang damdamin niya lalo pa at habang tinititigan niya si Millet ay mas lalong nagnining-ning ang inosenteng kagandahan nito.
Natatakot siyang baka maulit na naman ang nangyari sa dalawa. May kahiligan pa naman sa babae si Gabrielle. Ngunit sa ngayon ay gusto muna niyang iwaksi sa utak niya ang tungkol sa mga bagay na iyon.
Kailangang makuha ni Gabrielle ang simpatya ng masa. At mapaniwala ang mga ito sa palabas nila. Sabagay, hindi naman sila mahihirapang gawin iyon. Napakadali namang paglaruan ng mga botante. Kaunting drama lang, kumakagat na sila. Bihira na ang gumagamit ng critical thinking. Ngayon pa lang ay naamoy na niya ang panalo ni Gabrielle lalo pa at very entertaining sa kanila ang nangyayaring ito.
Mala-cinderella kuno ang love story ni Millet at Gabrielle. Napangisi siya. Parang gusto niyang matawa sa napakagaling na ideya niyang ito. Kung hindi niya ito naisip, baka sa kangkungan pupulutin ang political career ni Gabrielle. Napaliyad siya. Tinitiyak niyang isa siyang asset sa pamilya Dizon. Alam naman siguro ng mga ito ang halaga niya.
Nilingon niya ang isa sa kanyang mga staffs, tingin pa lang niya ay alam na nito kung ano ang gagawin. Sinundo nito sa dressing room si Gabrielle para isalang sa interbyu kasama ni Millet.
Napag-usapan na nila ito kaya hindi na siya nagulat pa nang umupo si Gabrielle sa tabi ni Millet at hawakan nito ang isang kamay ng dalaga.
Bahagya siyang napangisi. Alam niyang labag sa kalooban ni Gabrielle ang lahat ng ito ngunit para lang itong isang tuta na sunod-sunuran sa sasabihin ng ama. Hindi niya alam kung bakit pagdating kay Don Miguel, parang bahag ang buntot nito.
Nawitness niya kung paano magpatakbo ng kompanya si Gabrielle and in fairness, napakagaling nito. Pero never pa nitong kinontra si Don Miguel kahit na sa anong desisyon ng don.
Kaya naman naisip niyang si Don Miguel ang gagamitin niya para maningil sa lahat ng pinaghihirapan niyang ito.
Sumilay muli ang isang ngiti sa kanyang mga labi. Pagkatapos ng lahat ng ito, titiyakin niyang maniningil siya.
“THAT WAS BULLSHIT!” Bulyaw ni Gabrielle kay Lianela pagkatapos ng kanilang interbyu, asar na hinubad niya ang suot na necktie at itinapon sa sofa , “Para akong masusuka sa mga sinasabi ko kanina sa interbyu. Don’t you think this is too much? Bakit kailangan kong gumimik ng ganito para lang. . .”
“Inaayos lang natin ang problemang ikaw ang gumawa,” kalmadong paalala ni Lianela sa kanya.
“Damn!” Gusto niyang magwala, yamot na nilingon niya si Millet na nakatayo lang sa kanilang likuran, “Ikuha mo ako ng alak,” utos niya rito. Kaagad namang tumalima ang babae.
“Gabrielle, ilang beses ko bang sasabihin saiyong hindi ka pwedeng maglasing,” sabi ni Lianela sa kanya.
“Pati ba naman iyon ipagbabawal mo na rin?” Singhal niya rito.
“Gusto ko lang ingatan ang image mo. Baka malasing ka na naman at makagawa ka na naman ng bagay na pagsisihan mo later on. . .” Paalala nito sa kanya.
Napahinga siya ng malalim.
“Ginusto mo ito, hindi ba? Sabi ko naman saiyo, hindi madali ang career na tatahakin mo,” sabi ng abogada sa kanya.
Mapakla ang naging tawa niya, “Alam mong hindi ko ito ginusto, hindi ba?”
“Then bakit hindi mo kinontra ang kagustuhan ni Don Miguel?” Tanong nito sa kanya.
Hindi na niya ito sinagot. Hanggang ngayon ay wala itong alam sa mga pinagdaanan nila ng Daddy niya nang layasan sila ng ina at sumama ito sa ibang lalaki. Ayaw na niyang mapahiya pa ang ama. Sapat na ang mga sakit ng kaloobang pinagdaanan nito nuon.
“Anyway, nandito na ito at kung gusto mong manalo sa darating na election, you have to win the people’s heart. Kailangan mong manuyo. Kailangan mong ipakita na iba ka sa mga kalaban. Na nasa masa ang puso mo.”
“Oo na, oo na!” tila nayayamot na sabi niya saka mabilis nang tumayo at pumasok sa loob ng kanyang kuwarto.
Nang bumalik si Millet sa salas ay si Atty. Lianela Mendez na lamang ang naroroon. Ibabalik na lamang sana niya sa kusina ang dalang alak ngunit tinawag siya nito.
“Ako na lang ang iinom nyan. Ipagluto mo na ng dinner si Gab. Pihadong gustom iyon mamaya paggising. . .” sabi nito saka biglang nagbago ang isip, “Ah never mind. Sa labas na lang tayo magdi-dinner.”
“K-kasama po ako?” Takang tanong niya.
Napaismid ito, “Natural. Sa mata ng mga uto-u***g botante, mag-asawa kayo at hindi ka nya katulong. Maliwanag ba?”
Tumango siya.
Itinaas nito ang mga paa sa sofa, “Pero kapag tayo lang ang magkakaharap, maid ka pa rin at pinapasweldo ka lang dito kaya imassage mo ang mga paa ko,” utos nito sa kanya.
Hindi kaagad siya kumibo.
Pinandilatan siya nito ng mga mata, “Ano pang itinatanga-tanga mo dyan? Don’t tell me hindi ka lang marunong bumasa at sumulat, may problema ka rin sa pandinig mo?” Nang-iinsultong tanong nito sa kanya.
Wala siyang nagawa kundi imassage ang mga paa nito.
PINASADAHAN ng tingin ni Lianela si Millet. Bahagya siyang nagulat nang mapagtantong mas lalong lumutang ang ganda nito sa suot nitong pink floral dress. Kung may oras lang sana ay pagpapalitin niya ito ng damit dahil mas lalong napaghahalata ang malaking age gap nila ng babae sa ayos niya.
Nilingon niya si Gabrielle na tahimik na tahimik lang, ni hindi niya mabasa kung ano ang tumatakbo sa isip nito pero huling-huli niya ang mga mata nito nang pasadahan nito ng tingin si Millet. At ayaw man niyang aminin, nakita niyang napa-second look pa ito nang mapagmasdan ang itsura ng katulong. Napaismid tuloy siya.
“Let’s go, nagugutom na ako,” nauna na siyang lumabas ng condominium. Marami siyang hindi gusto pero kailangang gawin para lang sa imahe ni Gabrielle. Nilingon niya ang dalawa.
Nanlamig ang mga talampakan ni Millet nang hawakan ni Gabrielle ang isang kamay niya. “Palabas lang ang lahat ng ito,” bulong pa nito sa kanya nang papalabas na sila ng elevator.
Parang gusto na niyang hilahin ang kamay niyang hawak ni Gabrielle ngunit tiyak niyang mapapagalitan siya ng mga ito kapag ginawa iyon. Waring babaligtad ang sikmura niya sa pinaghalo-halong kaba at takot. Hindi naman kasi ganuon kadaling umakting lalo pa at maraming mga mata ang nakamasid sa kanila.
Kaunting pagkakamali lang niya, tiyak na magwawala sa galit si Atty. Lianela Mendez. Nang makarating sa restaurant ay magiliw na iginiya siya ni Gabrielle sa upuang katabi nito. Sa galing nitong umakting ay parang gusto na niyang maniwalang totoo nga silang mag-asawa ng lalaki.
Napalunok siya nang iabot sa kanya ng waiter ang menu. Hindi niya alam basahin ang mga nakasulat duon.
“Oh, I’m sorry, pwede bang pakibasa sa kanya ang mga nakasulat sa menu, paki-explain na rin, kung hindi mo naitatanong, illieterate ang napangasawa ni Sir Gabrielle Dizon,” magiliw na sabi ni Atty. Lianela Mendez sa waiter.
Pinamulahan si Millet ng mga pisngi. Kulang na lang ay isigaw ng abogado sa buong restaurant kung gaano siya katanga.
“It’s alright,” sabi ni Gabrielle sa waiter, “Ako ng bahala um-order para sa kanya.”
Matapos makuha ng waiter ang mga order nila at makaalis na ito ay muli siyang kinausap ni Atty. Lianela Mendez, “May kailangan kang kabisaduhing speech. From now on, kailangang kasama ka na ni Gabrielle sa lahat ng mga campaign rally nya.”
“Ho?”
Pinagtaasan siya ng isang kilay ng babae, “Kailangan bang ulit-ulitin ko saiyo ang lahat ng sasabihin ko?” may kasungitang sabi nito.
“Lianela. . .” saway ni Gabrielle dito saka tumingin sa kanya, “I’m sorry kung pati ikaw nadamay sa sitwasyon ko.” Paghingi nito ng paumanhin sa kanya.
“Wow, Gabrielle, baka nakakalimutan mong pumayag siyang makisiping saiyo ng gabing iyon kaya tama lang na madamay siya sa sitwasyong ito!” may sarcasm sa tonong sabi ni Lianela.
Napayuko siya. Gusto niyang ipagtanggol ang kanyang sarili ngunit natatakot siya.
“LIANELA, don’t you think this is too much?” Tanong ni Gabrielle sa abogado nang makauwi na sila ng bahay at sila na lamang ni Lianela ang nasa salas, “Bakit kailangang kasama ko pa si Millet sa kampanya? Alam mo namang hindi siya nakapag-aral, paano kung magkalat lang siya duon? Paano kung mapahiya lang siya, alam mo naman kung gaano karumi ang laro ng politika.”
“Well, pumayag siyang mapasok sa sitwasyong ito kaya dapat lang na makipag-cooperate siya. Besides, the more na malalaman ng tao kung gaano kaignorante ang napangasawa mo, the more na makakarelate ang masa saiyo. Mas mamahalin ka ng mga tao!”
“At her expense?” Hindi makapaniwalang sabi ni Gabrielle sa abogado.
Napangisi si Lianela, “Yeah, at her expense? May problema ba tayo dun? Gab, baka nakakalimutan mo ang dahilan kung bakit mo siya pinakasalan?” Paalala nito sa kanya.
“Pero. . .”
“Naniniwala akong may nagsabotage saiyo kaya nangyari ang gabing iyon, Gab. Let’s use that to your advantage. By the way, pina-iimbestigahan ko na kung sino ang nasa likod ng eskandalong nangyari.”
Napakunot nuo si Gabrielle. Iyon rin ang kutob niya. May sumabotahe sa kanya dahil magpahanggang ngayon ay hindi pa rin niya maintindihan kung bakit bigla na lamang niyang nagawa ang mga bagay na iyon kay Millet. Never pa siyang namilit makipagtalik sa kahit na kaninong babae ngunit nang gabing iyon, hindi niya alam kung ano ang pumasok sa utak niya at bigla na lamang niya itong pinuwersang makipag-sex sa kanya. Nanlaban ito, natatandaan niya. Ngunit ang mga sumunod na pangyayari ay hindi na niya maalala pa.
HINDI MAKATULOG SI MILLET ng gabing iyon dahil iniisip niya ang sinabi ni Lianela na kailangan niyang sumama at magsalita sa mga campaign rally ng kanyang amo. Lalabas sana siya ng kuwarto para kumuha nang tubig nang marinig niya ang tinig ni Atty. Lianela Mendez sa kusina habang kausap nito si Gabrielle.
May gusto raw sumabotahe sa kandidatura ng kanyang amo? Ang natatandaan lang niya, dinalhan niya ng alak sa kuwarto nito. Nakailang balik rin siya duon dahil inuutusan siya ng Tiya Norma niya na magdala ng yelo para sa inumin nito. Iyong ika-tatlong balik niya, bigla na lamang siya nitong hinawakan sa magkabilang balikat at pinilit na halikan. Nanlaban siya ngunit ewan kung bakit bigla na lamang siyang nahilo. Ang sumunod na mga pangyayari ay nang magising na lamang siyang hubo’t hubad katabi nito.
Nakuyumos niya ang kanyang mga kamay. Maari ngang may gustong sumabotahe sa kandidatura ng kanyang amo at siya ang ginamit nito para maisakatuparan ang masamang balak. Natatandaan niyang sabi ng kaibigan niyang si Janet na nagtrabaho sa isang club sa Thailand, may inilalagay raw sila sa inumin ng kanilang mga customer para mawala ang mga ito sa sarili. Ang sabi pa nga nito, kung malakas lang ang loob niya, bakit hindi siya sumama ditong magtrabaho sa Thailand. Tiyak raw na marami siyang magiging parokyano. Pero hindi niya kayang ibenta ang katawan para lang magkapera kaya hindi siya sumama.
Posible kayang iyon ang ipinainom ng kung sinuman kay Gabrielle kaya nawala ito sa wisyo ng gabing iyon? At baka napainom rin siya ng pampatulog kaya bigla na lamang siyang nanghina ng gabing iyon.
Pero sino ang gagawa niyon?
Bigla niyang naalala ang kanyang Tiya Norma. May kinalaman kaya ito? Pero imposible. Ano naman ang magiging motibo nito? Wala naman itong koneksyon sa mga kalaban ng kanyang amo sa politika.
Oo, mahirap pagkatiwalaan ang kanyang Tiya Norma pagdating sa pera ngunit hindi naman siguro ito ganuon kasama para ipahamak siya.
MAAGANG GUMISING SI MILLET para maghanda ng almusal. Nagulat siya nang pasabayin siya ng kanyang amo sa pagkain. Medyo hesitant pa siya ngunit sinabihan siya nito na dapat masanay raw siya dahil parte iyon ng kanilang palabas. From now on raw ay huwag niyang isiping katulong siya nito.
Iyon rin ang sabi ni Lianela sa kanya. Para at least ay sanay siyang sa harap ng ibang tao ay komportable siyang kasama si Gabrielle at hindi mahahalatang palabas lamang ang lahat ng ito.
Napilitan tuloy siyang saluhan itong mag-almusal.
“Hindi mo dapat isinasawsaw ang slice bread sa kape,” sabi ni Gabrielle sa kanya nang mapansin ang ginagawa niya. Kumuha ito ng slice bread at pinahiran iyon ng butter gamit ang bread knife saka nilagyan iyon ng cheese at ham sa ibabaw, “This is how you eat bread.”
“Hindi naman po kasi ako sanay kumain ng cheese at ham sa tinapay. Saka mas sanay ako sa sinangag at tortang talong sa almusal.” Paliwanag niya rito.
“Well, you can cook friend rice and egg if you want. Hindi naman kita pinagbabawalang galawin ang kahit na anong pagkain sa fridge. I just find it annoying na makitang isinasawsaw mo ang tinapay sa kape,” anitong napakibit balikat, “It’s just me.”
Tumango na lamang siya kahit kalahati sa sinabi nito ay di naman niya naiintindihan dahil nag-e-English ito.
“By the way, nang gabing may mangyari sa atin, ano ang naalala mo?” Tanong ni Gabrielle sa kanya.
Namula ang mga pisngi niya. Naalala niya nang hawakan nito ang magkabila niyang balikat at halikan siya nito. Naalala niya ang pakiramdam at ang lasa ng mga labi nito. Para siyang kinukuryente na hindi niya maintindihan. At ang mga labi nito, kahit lasang alak ay parang nagustuhan niya.
Siguro talagang magaling lang itong humalik kaya naapektuhan siya. Ngunit maliban duon ay wala na siyang maalala.
“Millet, are you with me?” Tanong ni Gabrielle nang tila malayo ang takbo ng utak ng kausap niya.
“Ho eh. . .”
Nakita ni Gabrielle ang pamumula ng mukha nito. At ewan kung bakit biglang sumagi sa alaala niya ang gabing hinalikan niya ito. Hanggang ngayon ay paulit-ulit pa ring nanunuot sa kanyang gunita ang pakiramdam nang malasahan niya ang matamis nitong mga labi. Aminado siya, marami na siyang nahalikang mga babae ngunit parang bago sa kanyang pakiramdam ang inihatid ng mga labing iyon ni Millet.
“A-ang totoo po, wala akong maalala p-pagkatapos ninyo akong halikan. . .”
“So, naalala mo nang halikan kita?”Matiim na tanong ni Gabrielle, ramdam niya ang pag-iinit ng kanyang mukha. At bakit ba parang nag iinit ang kanyang buong katawan habang nakatingin sa magandang mukha nito?
Napilitang tumango si Millet.
Napalunok si Gabrielle.
NAPALUNOK si Gabrielle lalo pa at nag-init ng husto ang katawan niya. Hey, Gabrielle, kung lahat na lang ng magandang babae papatulan mo, ano pang ipinagkaiba mo sa hayup? Anang utak niya. Umayos siya ng upo at huminga ng malalim, “Pinaiimbestigahan ko na ang nangyari. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maintindihan ang sarili ko kung bakit ko ginawa iyon, pero gusto kong humingi ng sorry sa naging kapangahasan ko.”Hindi siya umimik. Nakatungo lang siya habang nakatitig sa kanyang tinapay at kape. Nagising na lang siya isang araw na hindi na siya virgin at ni wala siyang maalala sa mga nangyari.At ngayon ay kara-karakang nalagay siya sa ganitong sitwasyon. Parang gusto niyang mapaiyak.Gustong ma-guilty ni Gabrielle dahil kasabwat siya sa pagsasamantala sa kainosentehan ni Millet. Para tuloy nawalan na siya ng ganang tapusin ang kanyang pagkain. Tiningnan niya ito ng matiim, “Talaga bang hindi ka marunong bumasa at sumulat?”Hiyang-hiyang tumango si Millet.“Ikukuha kita ng tu
KABADONG-kabado si Millet nang mahiga. Sinigurado niyang may nakapagitang unan sa gitna nila ni Gabrielle. Gaya niya, tahimik rin lang ito, nakatingin sa kisame at waring may malalim na iniisip.Pumihit siya patalikod dito. Natatakot siyang baka kapag nakatulog siya ay maghilik siya ng malakas at hindi ito makapagpahinga ng maayos. Hindi na nga komportable ang hinihigaan nito kaya ayaw niyang dagdagan pa ng mga hilik niya ang discomfort nito.Pasimple niya itong nilingon, nakita niyang mulat pa rin ang mga mat anito.“Pasensya ka na k-kung maliit lang ang kwartong ito. Kwarto ito nina Nanay. Ipinahiram lang sa atin bilang espesyal na bisita ka. . .iyong kuwarto ko, sa kabila kasama ng mga kapatid ko. . .duon sila nanay matutulog ngayon.”“Ilang taon ka sa picture na yan?” Tanong ni Gabrielle sa kanya na ang tinutukoy ay ang nakabitin sa dingding na picture niya kasama ng nanay at tatay niya. Iyon lang yata ang picture na mayroon siya. Siya pa lang ang anak ng nanay at tatay ni
“ANG HIRAP siguro para saiyo n-nang sumama sa ibang lalaki ang. . .Mommy mo,” halos paanas lamang na sabi niya sa kanyang amo. Nakita niyang bahagya itong napaismid.“Halos gabi-gabi akong binabangungot nuon. Hindi ako makapaniwalang nagawa nya kaming ipagpalit ni Daddy sa kung sinong lalaki. Since then, ipinangako kong kakalimutan ko na sya at hindi ko na sya hahanapin kahit na kailan.”“At simula rin nuon, hindi ka na naniwala sa salitang pag-ibig?” Halos paanas lamang na tanong niya rito.Hindi sinagot ni Gabrielle ang tanong niya, sa halip ay kumunot ang nuo nito, “Talaga bang hindi ka marunong bumasa at sumulat?”Namula ang kanyang mga pisngi. Nakakahiyang sa edad niyang disnuebe ay maski ang pangalan niya ay hirapan pa rin siyang isulat.“Hindi na ho ako nabigyan ng pagkakataong makatuntong sa school. Napilitan akong magtrabaho sa palengke nang magkasakit si tatay. Ako kasi ang panganay kaya ako lang ang pwede nilang asahan. . .”“May sakit ang tatay mo and yet nagawa pa n
NANG makarating sa bahay ay diretso si Gabrielle sa kwarto para magpahinga. Naglinis naman ng buong bahay si Millet dahil wala siyang maisip na gawin lalo pa at nalabhan na niya ang mga damit na ginamit nila. Nang matapos maglinis ay nagluto siya ng hapunan para pagkagising ni Gabrielle ay kakain na lamang sila. Ewan kung bakit parang na-eexcite siya sa tuwing naiisip na mag-asawa sila ni Gabrielle kahit na palabas lamang naman ang lahat.Ni sa panaginip ay hindi niya naging pamantayang makapag-asawa ng kasing guwapo at kasing yaman ni Gabrielle dahil alam naman nyang imposibleng mangyayari ang ganun kaya mababa lang ang standard niya pagdating sa ideal man niya. Basta may marangal lang na trabaho ay sapat na. Ni hindi nga niya pinangarap ang guwapong asawa. Pero bakit bumibilis ang pintig ng puso niya sa tuwing magtatama ang kanilang mga mat ani Gabrielle?Hah, nangangarap siya ng gising. Tinampal niya ang kanyang magkabilang mukha para magising sa katotohanan. Narito lang siya
“MALINAW naman na kampo ni Don Sebastian ang may kagagawan ng lahat ng ito. Natagpuan sa basuran ang sex pill na maaring inilagay sa inumin ninyo ni Millet. Ang gusto lang malaman ay kung may kinalaman ba ang babaeng iyon sa eskandalong ito. For all we know, nagtatanga-tangahan siya para lang makinabang. . .”“I can guarantee you, Lianela, walang kinalaman si Millet sa nangyaring eskandalo!” Giit ni Gabrielle na ikinagulat ni Lianela.Tumaas ang isang kilay ni Lianela, “I can’t believe na kuhang-kuha na ng babaeng iyon ang tiwala mo?” Naiinis na sabi ng abogada, “Alalahanin mong magaling maglaro ang mga kalaban. Gagamitin nila ang weaknesses mo para mapaglaruan ang emotions mo. At mukhang. . .”“Stop it, Lianela, hindi ka na nakakatuwa. Huwag mong gamitin ang pagiging abogado mo sa kung anu-anong naiisip mo,” sabi ni Gabrielle dito, inayos niya ang kanyang necktie dahil pakiramdam niya ay sumisikip iyon at nahihirapan siyang huminga.Napakunot ang nuo ni Lianela. Matagal na sil
“SIR, p-pwede ho ba akong mag-advance sa inyo?” Halos paanas lamang na tanong ni Millet kay Gabrielle habang kumakain sila ng almusal.Tumango si Gabrielle saka tumingin sa kanya, “Kung may mga kailangan kang bilhin, pasasamahan kita sa assistant ko para hindi mo na kailangang galawin ang perang sinusweldo mo.”“Ipapadala ko ho sana kina itay. Tumawag kasi sya kagabi, k-kailangan raw nya ng fifty thousand.” Paliwanag niya rito.“Fifty thousand? Saan naman raw niya gagamitin ang pera?” tanong nito sa kanya.Nahihiya man ay nasabi niya kay Gabrielle ang totoo, “Nakapangako raw po kasi sya sa inaanak nya na sagot nya ang isang baka sa kasal nito,” pagtatapat niya, “Wala naman akong magawa kasi ayoko rin namang mapahiya si tatay. . .s-saka magagalit sa akin si itay kapag hindi ko siya pinadalhan.”Napailing si Gabrielle, “Kaya ka inaabuso ng pamilya mo kasi bigay ka lang ng bigay,” huminga siya ng malalim, “Pero pamilya mo yan at hindi naman kita pwedeng pagbawalan pagdating sa mga baga
KASALUKUYANG nanalumpati si Gabrielle sa isang liblib na lugar sa Mindanao nang mapukaw ang pansin niya nang isang matandang babae. Pamilyar para sa kanya ang mukha nito kung kaya’t nang matapos ang kanyang speech ay kaagad siyang bumaba ng entablado para lapitan ang babae.“Ma?” Parang sasabog ang dibdib niya nang matitigan ang babae na bagamat nangulubot na ang magandang mukha ay hinding-hindi pa rin niya makakalimutan ang itsura nito kahit twenty years na ang lumipas.Tila natakot ang babae nang makilala niya. Nagmamadali itong tumakbo palayo.“Ma?” hinabol niya ito ngunit kaagad na itong sumakay ng tricycle na para bang umiiwas man lang na magtama ang kanilang mga mata. Parang hinahalukay ang kanyang sikmura habang sinusundan ito ng tingin hanggang sa tuluyan nang maglaho ang tricycle na sinasakyan nito. Hindi niya maipaliwanag ang eksaktong nararamdaman niya ng mga sandaling iyon.Ang tanging alam lang niya, unti-unting nagbabalik ang lahat nuong mga panahong iniwan siya nito.
NANG makabalik ng Maynila mula sa Mindanao ay kaagad na humingi ng day off si Millet kay Gabrielle para madalaw niya ang pamilya sa Quezon Province. Hindi niya akalaing sasamahan pa siya ni Gabrielle patungo doon. Three hours lang naman ang biyahe patungo sa kanila kaya ng araw ring iyon ay nasa bahay na sila. Umiiyak ang nanay niya nang salubungin sila.“Ang kapal ng tatay mong ipaglantaran sa akin ang kabit nya. Kaya pala ni hindi niya kami nabibigyan ng perang ipinapadala mo, ibinibigay lang nya sa babae nya,” humahagolhol na sumbong ng nanay niya sa kanya.Hindi niya alam kung ano ang sasabihin sa ina. Si Gabrielle ay tahimik na tahimik lang habang nakaupo sa isang sulok.“Ang totoo, matagal ka na nyang niloloko,” sabi pa ng nanay niya sa kanya. Napakunot ang nuo niya.“Ano pong ibig nyong sabihin ‘nay?”“Wala naman syang totoong sakit. Iyong mga resetang ipinapakita nya saiyo, pinupulot lang nya iyon sa mga basurahan sa may ospital. Pinagsamantalahan nya ang kamang-mangan
PARANG MABABALIW SI ANTHONY HABANG hindi malaman kung nasaan si Selena. Kanina pa niya tinatawagan ang phone nito ngunit ‘can’t be reach’ iyon. Maski si Archie ay tinawagan na rin niya para magpatulong na hanapin si Selena. Kumikilos na rin ang lahat niyang mga tauhan para matukoy kung nasaan ito.Nagagalit siya sa kanyang sarili. Dapat ay twenty four hours siyang nasa tabi nito para hindi na maulit ang mga nangyari nuon. Sobra na siyang nag-aalala lalo pa at alas-nuebe na ng gabi ay wala pa rin ito sa bahay. Lahat na ng maari niyang mapagtanungan ay tinawagan na niya ngunit walang makapagsabi kung nasaan ito. Hindi na siya nagdalawang isip pa, kaagad niyang pinuntahan si Christine.“Nasaan si Selena?” Ulit niya sa tanong, nang hindi pa rin nito sinasagot ang tanong niya ay kinaladkad na niya ito papunta sa kanyang sasakyan. Nagwawala ito kaya itinali niya ang mga kamay nito at tiniyak na naka-seatbelt ito ng maayos saka nagmamadaling pinatakbo ang sasakyan, “Uulitin ko, saan
ISANG MALAKAS na sampal ang ibinigay ni Don Narciso kay Christine. Iyon ang kauna-unahang pagkakataon na napagbuhatan niya ito ng kamay. Hindi naman siya manhid, mas lalong hindi siya ilusyunado, alam naman niyang ibinibigay lamang ni Christine ang katawan sa kanya, kapalit ng mga ipinagagawa nito sa kanya. Ramdam naman niyang kahit anong gawin niya, hindi niya mapapalitan ang katotohanang si Anthony ang mahal nito.Pero masakit pa rin para sa kanya na sa bibig mismo nito manggaling ang mga salitang iyon lalo pa at may kasama pa palang pandidiri ang nararamdaman nito sa kanya. Napakuyom ang kanyang mga palad. Ang totoo, sa pagdaraan ng mga araw ay mas lalong lumalalim ang nararamdaman niya para dito. Ngunit hindi dahilan iyon para kunsintihin niya ang mga katarantaduhan nito.“Anong partisipasyon mo sa nangyaring panggagahasa kay Selena? Ikaw ba ang mastermind nuon?” Tanong niya rito. Hindi ito sumagot, sa halip ay napangisi lang ito sa kanya.Napahinga siya nang malalim. Hin
NILAPITAN SI SELENA NI RIGOR. Gumapang ang takot sa buong katawan ni Selena nang maamoy ang pamilyar na pabango nito. “I-ikaw ang gumahasa sa akin,” aniya habang hindi na napigilan ang pagpatak ng mga luha, “Ginahasa mo akong hayup ka!” nanlilisik ang mga matang sabi niya rito.Napangisi si Rigor, “Oo at simula nuon, hindi ko na nakalimutan pa ang napakasarap mong. . .”“Hayup ka!!!” Galit na galit na itinulak niya itong palayo sa kanya. Akmang tatakbo siya palabas ngunit mabilis siya nitong naharang.“Sa akala mo, papayagan pa kitang makatas ngayong alam mo na ang lahat? Saka, nasasabik akong matikman kang muli,” akmang hahalikan siya nito ngunit mabilis niya itong dinuruan sa mukha. Galit na galit na hinawakan siya ni Rigor sa mukha, “Putang ina mo! Huwag kang ng mag-inarte pa dahil natikman na kita ng paulit-ulit!” Singhal nito sa kanya.Kinikilabutan siya sa bawat paglapat ng mga labi nito sa kanyang balat. Umiiyak siya habang umiisip ng paraan kung paano makakatakas dito.
“KARLA, KAILANGAN mong tumistigo laban kay Christine. May mga nakalap na rin kaming mga ebedensya na makakatulong para madiin siyang mastermind sa nangyari kay Selena.” Sabi ni Anthony sa dalaga.Hindi makapagsalita si Karla. Bakas ang takot at pag-aalilangan sa mukha nito.“Kung hindi ka makakapagtulungan, ipakukulong rin kita sa pakikipagsabwatan mo kay Christine,” giit ni Selena dito. Takot na napatingin si Karla sa kanya. “Gagawin ko talaga iyon kung hindi ka makikipagtulungan sa amin!”Parang maiiyak si Karla, hindi nito malaman kung ano ang gagawin. “Malalagay sa alanganin ang pamilya ko kapag tumestigo ako laban kay Christine,” maluha-luhang sabi nito sa kanya.“Natatakot ka kay Christine pero sa batas hindi ka natatakot?” Matiim na tanong ni Anthony dito.Napahikbi si Karla. Napakurap kurap si Selena habang nakatingin dito. Hanggang ngayon ay hindi siya makapaniwalang nagawa nitong talikuran ang kanilang pagkakaibigan. Maya-maya ay tumunog ang kanyang phone. Si Archie
ISANG MALAKAS na sampal ang dumapo sa pisngi ni Christine. Nuon lamang siya nasaktan ng ama ng ganuon. Gulat na gulat na napatingin siya sa ama. Nagpupuyos sa galit na hinawakan siya nito sa magkabilang balikat, “Nakikipagrelasyon ka sa ama ni Anthony? Pumatol ka sa mas matanda pa sa akin?”“Papa. . .” napatungo siya dahil hindi niya magawang tingnan ng diretso sa mata ang ama. Hiyang-hiya siyang natuklasan nito ang kanyang pinakatatagong lihim. Maski siya, nasusuka kapag naiisip na pumatol siya sa ama ni Anthony, “K-kinailangan kong gawin iyon dahil. . .” Napaiyak siya, “Mahal na mahal ko si Anthony at iyon lang ang paraang alam ko para makontrol ko sya, ang kontrolin si Don Narciso,” pagtatapat niya sa ama.Muli siyang nasampiga nito. Sa lakas niyon ay bumagsak siya sa sahig.“Sana ako ang kinausap mo hindi iyong kumilos kang mag-isa! Hindi ko alam ang sasabihin ko kay Anthony nang malaman ko ang ginawa mong yan! Ngayon, may matibay na siyang ebedensya para makipaghiwalay sa
“KUMPADRE, anong kalokohan itong ginagawa ng anak mo sa anak ko?” Kaagad na kinumpronta ng ama ni Christine si Don Narciso, “Ano bang akala nya kay Christine, criminal?” Galit na galit na sabi ng matanda habang kausap sa telepono ang ama ni Anthony.Si Christine naman ay tahimik na tahimik habang pinag-iisipan ang susunod niyang mga hakbang. Ngayong nalaman na ni Anthony ang tungkol sa kanila ni Don Narciso ay tiyak niyang mas mahihirapan siyang maibalik muli ang tiwala nito sa kanya.Kagagawan itong lahat ni Selena. Ito ang sumira sa pagsasama nila ni Anthony kung kaya’t dapat lamang itong mawala.“Pa, saan ka pupunta?” Tanong niya nang mapansing paalis ito.“I’m going to see Anthony para maayos at mapag-usapan ninyo. . .”“Pa, kung may dapat kang unahin, iyon ay ang ipapatay ang kerida niya!” Aniya sa ama, napakunot ang nuo ng Papa niya.“Anak, talaga bang ganyan katindi ang galit mo para humantong sa ganyan ang naiisip mo? Malalagay tayo sa alanganin kapag ginawa mo yan. Ikaw an
HINDI NA NAGULAT PA SI DON NARCISO nang makarating kay Anthony ang namamagitan sa kanila ni Christine. Actually, nuon pa ay gusto na niyang sabihin sa anak ang nangyayari sa kanila ng asawa nito dahil gusto na niyang magsama sila ni Christine, total naman ay alam niyang kahit na kailan ay hindi naman ito minahal ng anak niya. Pero ang ikinagulat niya ay ang inaakusa ni Anthony laban kay Christine.Ipinagahasa nito si Selena? Hindi niya akalaing kailangang humantong sa ganuon ang lahat. Muli ay naisip niya ang sinabi nito sa kanya, gusto nitong ipapatay si Selena para masolo na nito si Anthony.“Anak, patawarin mo ako pero talagang hindi ko alam na may ganuon palang nangyari,” aniya kay Anthony nang makapag-usap sila ng sarilinan habang si Christine ay pinainom ng pampakalma ng mga nurse dahil hindi na ito mapigilan sa pagwawala. Kasalukuyang natutulog na si Christine sa kwarto nito.Nag-aalala siya sa kalagayan ni Christine ngunit mas matimbang pa rin para sa kanya ang nararamdam
HINAGOD NI ANTHONY ang likuran ni Selena upang ipaalala dito na nandito lang siya para dito. This time, gusto niyang iparamdam kay Selena na wala na itong dapat pangilagan at katakutan pa. Hinalikan niya ito sa nuo. Mahal na mahal niya ito at gagawin niya ang lahat para mapakulong ang lahat ng mga salarin. Kahit masira pa ang political career niya.“Basta wag na wag kang kikilos ng hindi ko alam. Hindi natin alam kung sinu-sino ang mga kalaban kaya dapat hindi na tayo maglilihim pa sa isa’t-isa.” Aniya kay Selena.Tumango ito sa kanya.“Dito lang muna kayo sa safe house. Aasikasuhin ko ang mga kailangang asikasuhin, wag na wag kayong lalabas. Anyway, kumpleto naman na ang mga kailangan nyo. Babalik rin ako mamaya. Tawagan mo lang ako kung may kailangan ka pa.” kabilin-bilinan niya rito saka iginala ang paningin sa kabuoan ng condominium, “Mahigpit ang security dito at saka kinabitan ko ito ng mga cctv para namo-monitor ko ang mga nangyayari dito kahit nasa labas ako.”Hinagod
HINDI MAPAKALI SI CHRISTINE habang paikot-ikot siya sa kanyang kuwarto. Hinihintay niya ang lalaking gagawa ng trabaho niya para patayin si Selena. Kailangan na niyang kumilos. Hindi siya maaring magkamali. Si Selena ang nakita niya. Nasaksihan nito ang namamagitan sa kanila ni Don Narciso. Kailangang mawala na ang babaeng iyon bago pa kumalat ang sekreto niya.Nagsindi siya ng sigarilyo. Ang usapan nila ng hired killer niya ay alas nuebe ng umaga, tatawagan siya nito para sa detalye ng trabahong ibibigay niya ngunit alas-diyes na ay hindi pa siya nito tinatawagan. Hindi naman niya alam kung saan ito kokontakin dahil kahit kailan naman ay hindi nito ibinibigay ang number sa kanya. Maski ang source niya na nagrecommend ng hired killer sa kanya ay hindi rin alam ang number nito.Kaya inis na inis na siya. Mas lalo pang nadagdagan ang inis niya nang tawagan niya ang maid at sabihin nitong hind isa bahay nila umuwi si Anthony. Tiyak niyang magdamag na naman itong nagtampisaw sa