CHAPTER 2

“PUMAYAG na ako sa plano mong pakasalan ang babaeng iyon, Lianela, ano na naman ba itong gusto mong mangyari?” Hindi maitago ang iritasyon sa boses ni Gabrielle habang magkakausap sila ng ama at ni Lianela.

“Tama si Atty. Mendez, Gabrielle.  Mas mainam na tumira muna kayo ni Millet sa isang condominium.  At least mas secured kayo duon at walang media na basta-basta na lang makakapasok sa loob ng bahay.  Besides, maitatago natin sa mga katulong ang totoong sitwasyon ninyo ng babaeng iyon since kayong dalawa lang ang magsasama sa condo.  Alalahanin mong nasa paligid lang ang mga kalaban.  Ayoko ng bigyan na naman sila ng pagkakataong mabutasan ka.  Nakita mo ang effect ng pagpapakasal mo ng babaeng iyon?  Tumaas ang tiwala ng taong bayan saiyo!”

Hindi umimik si Gabrielle.

Nilingon ni Lianela si Don Miguel, “Please address her as Millet, hindi babaeng iyon, Don Miguel.  Or else, lalabas na hindi mo gusto ang ideyang pinakasalan ni Gab ang isang hampas lupa at walang pinag-aralang babae na iyon!”

Napatawa ang matanda, “Magaling ka talaga, Lianela.  Kaya tiwalang-tiwala ako saiyo!” papuri niya sa dalaga.  Muli nitong tiningnan si Gabrielle, “Tapos na ang usapan, lilipat kayo ni Millet sa bago nyong tirahan bukas na bukas din.  At ayokong may ibang makaalam ng tungkol dito.”

“Wala kayong dapat na ipag-aalala Don Miguel, mahigpit ang security sa condominium na lilipatan nila.”

Napapailing na lamang si Gabrielle habang nakikinig sa usapan ng ama at ni Lianela.  Kahit kailan ay wala na talaga siyang say sa sarili niyang buhay.  Napahinga siya nang malalim saka tumayo, “Well, I guess nakapagdesisyon na kayo, so wala na pala tayong dapat na pag-usapan pa,” aniyang tila nag-give up nang ipilit pa ang kanyang gusto.  “By the way Dad, pinag-aralan ko iyong reports. . .”

“Gabrielle, since tumatakbo ka sa pagka-Presidente, huwag mo na munang pakialam ang lahat ng may kinalaman sa ating mga negosyo.  Mag-focus ka lang muna sa iyong political career, okay?  Let me handle everything.  Mapagkakatiwalaan ang lahat ng ating mga tauhan.”

“Yes Dad,” iyon na lamang ang nasabi niya sa ama.

HINDI NA NAGTANONG pa si Millet nang ipaalam sa kanya ni Atty Lianela Mendez na kinakailangan nilang tumira sa condominium ni Gabrielle.

“Huwag ka ng mag-impake ng mga gamit mo since hindi mo na rin naman mapapakinabangan ang mga iyon.  Inutusan ko na ang personal shopper ko para ipamili ka ng mga bagong gamit mo.  Gusto kong maging presentable ka para naman hindi kahiya-hiyang matawag na Mrs. Dizon ka.  Imagine, ang guwapo-guwapo ng asawa mo pagkatapos mukha ka lang basahan,” may sarcasm na sabi ni Atty. Lianela Mendez sa kanya.

Napakagat labi lang siya sa masakit na tinuran ng babae pero tagos sa dibdib niya ang pagyurak nito sa kanya.

“And by the way, kabisaduhin mo iyong script na ibibigay ko saiyo.  Bukas may darating na reporter para interbyuhin ka.”

Kinabahan siya sa sinabi ng abogado, “Reporter?”

“Don’t worry, binayaran ko iyon kaya hindi sya magtatanong ng makakasira sa reputasyon ni Gabrielle.  Basta kabisaduhin mo lang ang script na ibibigay ko. . .” bigla itong natigilan, “Oh, hindi ka nga pala marunong magbasa!” Tila inis na sabi nito, tiningnan siya nito na tila gusto siyang pagtawanan, “Akalaing mong may mga taong kagaya mo na,” hindi n anito itinuloy pa ang sasabihin pero ramdam niya ang tila punyal na tumarak sa kanyang dibdib habang tinitingnan siya nito na punong-puno ng pandidiri.

Namumula ang kanyang mukha.  Hindi man sabihin ni Atty Lianela Mendez ang lahat ng nasa isip nito, alam niyang masakit lahat iyon.  Pero totoo namang mangmang siya.  Katawa-tawa man na sa edad niyang disi-nuebe ay hindi pa siya marunong bumasa at sumulat pero iyon ay isang katotohanan.

“Anyway, may papupuntahin ako dito para basahin sa harapan mo ang lahat ng isasagot mo.  Hindi ka magpapahinga hangga’t hindi mo nakakabisado ang lahat ng kailangan mong sabihin bukas sa interbyu.” Sabi nitong parang nakikipag-usap lang sa bata, “Maliwanag ba?”

Tumango na lamang siya.  Hindi na umimik pa si Atty. Lianela Mendez hanggang talikuran siya.  Lumapit ang isa sa mga tauhan nito at iginiya siya patungo sa kotse.

“Ma’m, sumakay na po kayo.” Anang lalaki sa kanya.  Hindi niya alam kung kikiligin siya nang i-address siya nito bilang ‘ma’m.’ Masarap pala sa pakiramdam na makarinig ng respeto mula sa ibang tao kahit na alam niyang kunwari lamang naman iyon.  Kanina ay narinig niyang sinabihan lahat ni Atty. Lianela Mendez ang lahat ng staffs nito na sa tuwing kakausapin siya ay tawagin siyang ‘ma’m’.

“Pero ‘wag kang masanay,” babala ng abogado sa kanya, “Alam mo namang palabas lang ang lahat ng ito,” halos pabulong pang sabi nito.