CHAPTER 5

KABADONG-kabado si Millet nang mahiga.  Sinigurado niyang may nakapagitang unan sa gitna nila ni Gabrielle.  Gaya niya, tahimik rin lang ito, nakatingin sa kisame at waring may malalim na iniisip.

Pumihit siya patalikod dito.  Natatakot siyang baka kapag nakatulog siya ay maghilik siya ng malakas at hindi ito makapagpahinga ng maayos.  Hindi na nga komportable ang hinihigaan nito kaya ayaw niyang dagdagan pa ng mga hilik niya ang discomfort nito.

Pasimple niya itong nilingon, nakita niyang mulat pa rin ang mga mat anito.

“Pasensya ka na k-kung maliit lang ang kwartong ito.  Kwarto ito nina Nanay.  Ipinahiram lang sa atin bilang espesyal na bisita ka. . .iyong kuwarto ko, sa kabila kasama ng mga kapatid ko. . .duon sila nanay matutulog ngayon.”

“Ilang taon ka sa picture na yan?” Tanong ni Gabrielle sa kanya na ang tinutukoy ay ang nakabitin sa dingding na picture niya kasama ng nanay at tatay niya.  Iyon lang yata ang picture na mayroon siya.  Siya pa lang ang anak ng nanay at tatay niya ng mga panahong iyon. That time rin, hindi pa lulong sa alak ang tatay niya.

“Limang taon lang yata ako dyan. . .ipinagbubuntis pa lang dyan ni Nanay si Tonton, iyong sumunod sa akin.”

“Alam mo bang wala akong family pictures namin?  Ni hindi ko nga maalala ang mukha ng Mommy ko.”

Tuluyan na siyang bumaling paharap dito dahil naramdaman niyang tila nais nitong makipagkwentuhan sa kanya.

“I was only seven years old when my mum ran away with another man.” Panimula nito.

“P-pwede bang pakitagalog p-para magkaintindihan tayo ng maayos?” Halos paanas lamang na sabi niya rito.

Pumuwesto patagilid si Gabrielle at nagtama ang kanilang mga mata.  Biglang bumilis ang pintig ng puso niya.  Alam na niyang guwapo si Gabrielle pero bakit ba parang mas lalo itong gumagwapo sa pagdaraan ng mga araw?

Nagulat si Gabrielle nang waring may pumitik na kung ano sa kanyang dibdib nang magsalubong ang kanilang mga mata ni Millet.  Siguro ay dahil nasa iisang maliit na kuwarto lang sila kaya kung anu-anong nararamdaman niya. 

“Ang sabi ko, pitong taon lang ako ng sumama sa ibang lalaki ang. . .ang nanay ko.”

Nagulat si Millet sa ipinagtapat na iyon ni Gabrielle sa kanya.  Hindi niya alam na nagtaksil pala ang ina nito.

“P-pinagtaksilan ng nanay mo si Don Miguel?” Hindi makapaniwalang tanong niya.  Iniisip niyang sa tapang na iyon ng ama ni Gabrielle ay nagawa itong pagtaksilan ng asawa nito. “P-paniguradong i-ipinakulong ni Don Miguel ang Mommy mo at ang sinamahan niya?”

May pait sa mga labing napangisi si Gabriel, “Iyon nga ang nakakatawa eh.  Pagdating kay. . .kay Mommy, naduduwag si Daddy. . .at alam mo bang hindi na nagka-girlfriend pa si daddy pagkatapos nilang maghiwalay ng. . .ng mother ko,” anitong hanggang ngayon ay hirap pa ring tukuyin ang ina.

“Mahal na mahal siguro ni Don Miguel ang Mommy mo. . .”

“Hindi ako naniniwala sa salitang pag-ibig.  Kalokohan lang ang salitang yan!” Nang titigan niya si Gabrielle, nakita niya ang itinatagong sakit ng kalooban nito.  Para tuloy gusto niyang haplusin ang mukha nito at payapain ang damdamin nito.

Napakurap-kurap siya nang mapagtanto ang kanyang naiisip.