Namamangha ako na nakatingin sa dagat na tinatanaw ko mula rito sa private jet na sinakyan namin ni Lucas."Beautiful isn't it?" nakangiting tanong niya nang sandali akong mabalingan.Bahagya akong tumango at panay pa rin ang tanaw sa kalawakan ng isla. Hindi ko alam kung nandito na kami sa isla na sinasabi niya but still kung saan man iyon ay panigurado na mag-eenjoy pa rin ako kahit papaano kung sakaling iwan niya ako sa kung saan kung may meeting siyang aattend-an.-flashback-"No, hindi ako sasakay sa'yo, Lucas. Next month pa ang petsa ng kamatayan ko tapos papaagahin mo?" pagtanggi ko nang sabihin niya na siya ang magmamaneho noon nang makita ko siya na sumakay sa pilot seat."Wala ka bang tiwala sa'kin?" tanong niya."Wala," direktang sagot ko.Paano ako magtitiwala sa kaniya kung sa una pa lang ay hindi ko naman siya nakita na nagpaandar ng kung ano man na sasakyan panghihimpapawid. Pangalawa, aware ako na may galit siya sa akin paano kung ihulog na lang niya ako basta? Pangatl
"Lucas," halinghing ko nang hindi niya tigilan sa pagdila ang pagkababae ko.Napasabunot na lang ako sa ulo niya at pilit iyon na inilayo sa hiyas ko. Nanginginig na ang mga laman ko. Naninigas na ang mga hita ko at bumabaluktot na ang mga daliri ko sa paa dahil sa sensasiyon na muli ay pinararamdam niya sa akin."Release it, Aurora!" utos niya.Hindi ko na rin napigilan pa nang hindi ko na iyon kayang pigilan na lumabas."Ahh..." daing ko nang paluin niya ang hiyas ko.Kagigising ko lang pero nakararamdam na naman ako ng antok dahil sa ginawa niya."Lucas!" suway ko nang galawin niya ang daliri niya na nasa loob ko na naging dahilan ng muling panginginig ng katawan ko.Tatawa-tawa siya na gumapang pataas. Hindi ko na siya matingnan pa nang yakapin niya ako. Ramdam ko ang mga mata niya na naghihintay sa pagsalubong ko sa mga mata niya ngunit hindi ko iyon ginawa."Do you want to swim?" halos pabulong na tanong niya."Bwisit ka," inis na sagot ko at saka nagpumiglas upang umalis na siy
Tinapatan ko ang mapaghanap na halik ni Lucas. Buhat-buhat niya ako habang pabalik na sa tabing dagat. Hindi ko na alam kung paano kami napunta sa sitwasyon na ito basta ang alam ko lang ay sa isang iglap ay buhat na niya ako at wala sa huwisyo na sinasabayan ang mga halik niya. Nagtaasan ang balahibo ko nang marinig ang mahina niyang ungol. Muli kong inulit ang pagkuskos ng hiyas ko sa pagkalalaki niya na nakatago sa loob ng kaniyang short na suot. "Damn it, Aurora!" gigil na aniya. "Ahh..." daing ko nang bahagya niya na panggigilan ang hiyas ko na malaya niyang nahahawakan dahil wala akong suot na kahit anong pang-ibaba. Malamlam ang mga mata ko nang magmulat ako matapos maramdaman ang buhangin sa likod ko. I silently watched him as he took off his shirt and deep his head down to claim my lips once again. Ramdam na ramdam ko ang pagkabasa ng pagkababae ko habang bahagya niya na kiniskiskis ang kaniyang pagkalalaki roon. "Lucas...." Hinayaan ko siya na itaas ang dam
Madaling araw na nang magising ako dahil sa ingay na nagmumula sa pinanonood ni Lucas. "Kanina ka pa gising?" naalimpungatan na tanong ko sa kaniya. Salubong na salubong ang mga kilay niya na nakatingin sa pinanonood. Bakas ang pagkaseryoso kaya naman nang hindi niya ako pansinin ay binaling ko na lang din sa harapan ang atensiyon ko. "Sa ngayon ay iniimbistagahan pa ang nangyaring trahedya para sa mga kalunos-lunos na sinapit ng mga bata sa kamay ng mga hindi matukoy kung sino ang may kasalanan. Ayon sa mga pulisya ay kinikilala na ang may gawa nito ay walang iba kung hindi ang kinikilalang Red na noon ay naipabalita na rin dahil sa pagkawala ng mga menor de edad na bata sa iba't-ibang sulok ng ating bansa," pagbabalita noon. Nagsalubong ang mga kilay ko at umayos ng pagakakaupo. "Si Red," bigkas ko at binalingan si Lucas ngunit mayroon na pala siyang kausap sa cell phone niya. Hindi ko makumpirma kung ang Red na kakilala ko ang siyang tinutukoy sa balita ngunit base sa pagmum
"Morning," bati sa akin ni Lucas nang magmulat ako ng aking mga mata. Napakurap ako at inabot ang mukha niya. Bahagya lang siya na natawa at saka ako pinatakan ng halik sa labi. Nahihiya na lumubog ako dahil hindi pa ako nakakapagsepilyo. "Sabi mo kinabukasan ang dating mo," nagtatampo na sambit ko. "Na-miss mo 'ko?" nakangisi na tanong niya. Mabilis ako na umiling. "Bakit naman kita mami-miss. Inaalala ko lang baka hindi na ako makauwi at makita pa ng mga magulang ko," sagot ko. Lumabi siya at nagkibit-balikat. Inalis ko ang braso niya nakapatong sa braso ko at bumangon na mula sa pagkakahiga. "Dinalhan na kita ng mga damit mo." Ramdam ko ang presensiya niya sa likod ko. Inayos ko ang gulo-gulo na buhok ko bago nag-asikaso sa kusina upang makakain kami na dalawa. Muling sinakop ng kaniyang malalaking braso ang baywang ko. Binigyan ko ng space ang ulo niya sa pagitan ng balikat at pisngi. "Ang baho mo na," aniya. Kahit alam kong nagbibiro lang siya ay napaamoy rin ako sa sa
Mabilis ako na bumangon mula sa pagkakahiga nang animo'y hinahalukay ang tiyan ko. "Lucas," kinakabahan na tawag ko sa kaniya nang makita siya na nakatayo sa hamba ng pinto ng banyo. "Nakauwi ka na pala," dagdag ko at saka mabilis na naghilamos ng mukha upang maitago ang pamamasa ng gilid ng mga mata ko. Hindi ko na siya naabutan pa nang magising ako. Wala na akong katabi pa sa kama kanina. Itinulog ko na lang muli ang sakit ng ulo ko kanina. Mukhang nakuha ko ito noong nagpaulan kami sa Isla Juancho. Napalitan na ang pinto ng condo niya at secure na secure na iyon kaya tiwala siya na iwan na ako rito mag-isa. Hindi rin kasi siya makaalis dahil nag-aalala rin siya sa akin na baka may mangyari na naman na hindi inaasahan. "Kumain ka na ba?" tanong ko muli nang hindi siya sumagot. Napakurap ako nang kapain niya ang leeg ko. "I bought medicine," aniya at tinalikuran na ako. "Hindi mo sinagot ang tinanong ko," pagsunod ko sa kaniya nang iwan niya ako rito sa kwarto. "Dumaan na ako
Halos iluwa ko na ang bituka ko kakasuka. Nangangasim na ang panlasa ko ngunit puro tubig lang ang isinusuka ko. Naghilamos ako ng mukha ko upang maibsan ang hilo na nararamdaman. Nahihilo na umupo ako sa dining table. Inabot ko ang tubig na kanina ko pa hawak-hawak. Gusto ko nang magpahinga ngunit hindi ko magawa. Ininom ko na ang gamot na kasama sa pagkain na binigay ni Lucas na para sa lagnat ngunit hindi pa rin umeepekto iyon. Ilang sandali nang magpasiya ako na pumunta sa veranda. Bahagya pa akong napatigil nang madaanan ang pinto ng silid ni Lucas. Mula rito sa labas ay dinig na dinig ko ang pinanonood nila. Napailing na lang ako at tuluyan na tinahak ang veranda. Napapikit na lang ako nang salubungin ng malamig na hangin ang mukha ko. Iris is still here at pakiramdam ko ay wala siyang balak na umalis. Wala na rin akong karapatan na kuhain si Lucas sa kaniya dahil tulad ng sinabi ni Iris, approved na ang annulment paper namin. Basically, I don't have any rights to interfer
"Are you feeling well now?" pagkumusta sa akin ni Mommy nang maabutan ko sila sa dining room at nag-uusap. Tipid ako na ngumiti. "Pasensiya na po at naabala ko pa kayo kagabi," paghingi ko ng paumanhin. "What happened?" tanong ni Daddy at ibinaba na ang diyaryo na hawak niya. Pinalobo ko ang mga pisngi ko at nangungusap ang mga mata na tiningnan ko si Mommy. Hindi ko rin alam kung paano magpapaliwanag at alam ko rin na wala akong maayos na sasabihin. Nagkibit-balikat si Mommy dahilan upang bumagsak ang mga balikat ko. "Nag-away kayo ng asawa mo?" "Divorce na po kami ni Lucas. Approve na rin po," walang magawa na sagot ko sa tanong ni Daddy. "What?" salubong ang mga kilay na tanong ni Daddy. "What are you thinking, Aurora?" tanong niya at mukhang hindi natutuwa sa nalaman niya. "Kailan ito nangyari at bakit hindi namin alam? Hindi niyo pinaalam sa amin ng Mommy mo." Napalunok na lang ako at tumungo. "Maayos naman ang pagsasama niyo, Aurora. Bakit naman humantong sa ganito?" m