VI: LUCAS POV

"Gusto mo pa?" Nilapit ko sa kaniya ang pasta na hindi ko naman nagalaw.

I was busy watching her enjoying the food that I cooked. Nagdadalawang-isip niya iyon na tiningnan.

"Ayaw mo ba?" tanong niya.

Umiling ako. "Hindi ako gutom," sagot ko.

"Nagsasayang ka ng pagkain. Dapat hindi ka nagluto nang marami," pagbubunganga niya kahit na nakangiti nuyang kinukuha ang plato ko.

"Hinay-hinay sa wine. You have low alcohol tolerance," paalala ko sa kaniya.

Ngumiti lang siya sa akin at binigay ang kaniyang buong atensiyon sa pasta na kinakain.

"Alam ba ng mapapangasawa mo na ako ang pupuntahan mo rito? Do he even know me? Kung sino ako sa buhay mo?"

Matagal siyang napatitig sa akin habang mabagal na ngumunguya. Animo'y nag-iisip.

"Of course," sagot niya kalaunan.

"Do I know him?"

"You do," tumatangong sambit niya.

"Magpapalit lang muna ako ng damit," paalam ko at iniwan siya roon.

How I envy her for being able to moved on and healed her heart that fast while here I am, still stuck on the day wh