Chapter 29

EVERLEIGH

Hindi na mawala sa isipan ko ang huli naming naging pag-uusap ni Ezra.

Tinatanong niya na ako ng mga ganoong bagay.

Ibig sabihin ay may pag-aalinlangan na siya sa akin.

Pero totoo naman ako pagdating sa kan'ya.

Maliban na lang ang tungkol sa libro.

Walang halong pagkukunwari lahat ng pag-aalala at mga sinasabi ko sa kan'ya.

Inayos ko muna ang sarili ko bago lumabas ulit ng kwarto ko.

Pupuntahan ko si Ezra. Siguro hanggang ngayon ay puno pa rin siya ng katanungan at hindi ako mapalagay na matutulog siya kasama ang mga tanong na 'yon.

"Honey?" pagtawag ko sa kan'ya mula rito sa pinto ng kan'yang kwarto.

Dinikit ko naman ang kanan kong tainga upang marinig ang kan'yang sasabihin.

"Yes, honey? Pasok ka lang," rinig ko sa loob kaya naman marahan kong binuksan ang pinto nito.

Sinarado ko muna iyon bago lumapit sa kan'ya na ngayon ay nakaupo at kaharap ang lamesa rito sa kwarto niya.

"Hindi ba p'wedeng ipabukas mo na