Astrid Guevarra, isang 3rd Year college student na gusto lamang makapagtapos. Ngunit ang kanyang ina ay mukang may ibang plano para sa kanya. Sa hindi malaman na rason, siya ay ipinakasal (ibinenta) ng kanyang ina sa isang kilalang at mayaman na anak ng pamilyang ito. "Nay naman! Nag aaral pa po ako! 3rd year nako, malapit na ako grumaduate! Hindi ba kayang maaantay yun?!" "Hindi." Sa loob ng isang araw na yun, hindi na alam ni Astrid ang kanyang gagawin. Lahat ng pagod, galit, gulat at pagkabalisa naramdaman niya, ngunit wala naman siyang ibang magawa kundi tanggapin na lamang. Eh ano pa nga bang magagawa niya? Pumayag na ang kanyang nanay? Hindi rin naman ito makikinig sa kanya. Ngunit ng paggising niya galing sa kanyang mahimbing na tulog, ay kaharap na niya ang tatay ng kanyang papakasalan. "Are you okay Miss Astria?” "I'm Timothy Miller. Ang tatay ng iyong mapapangasawa na si Tristan Miller, ang aking anak.” At teka sino si Astria?! Ito na ba ang sinasabi ng kanyang nanay? Ngunit bakit wala siya rito?! Natulog lamang siya, at pag gising ibang tao na siya?! Anong ibig sabihin non? Siya ba ay namatay? Sa buhay din na ito, siya ay papakasalan sa hindi niya na naman kakilala, at nakamaskara ito?!
View More“Julia.” Tipid na tawag ni Tristan dito. Tahimik na inikot ni Astrid ang mga mata niya sa kung nasaan sila. Nasa isang napakalawak na garden sila, nakapaligid ang mga lamesa at upuan sa iba't-ibang bahagi nito. Sa hindi kalayuan makikita ang isang malaking dome, mukhang dito gaganapin ang sinasabi ng asawa niya na masquerade ball, sa harap ng pintuan dalawang butler ang nakatayo, sa gitna nila ay may isang red carpet. Sa kanilang harapan ay isang napakagandang maputi na blondina, naka-pulang makinang na wrap-up dress, ang dibdib nito ay hindi gaanong natatago, at isang mahabang slit na umabot hanggang sa thighs niya, pinapakita ang maputi at makinis na balat nito. Napakaraming suot na gold jewelry, at high-heels na kulay gold din. Sa unang tingin alam nang isang mayaman ang babaeng ito, ngunit hindi halata na isang baliw na mahilig sa mga aktibidad na nag-aagaw buhay ang mga tao. Nasa likod niya ay iilan na mga taong nakapormal ang mga suot, at iilan din na hindi maintindihan a
Barilan, habulan, iwasan.Ayan ang naging byahe nila Astrid papunta sa party.Sa gitna ng kanilang byahe, bigla na lang may nag-paputok ng baril sa sinasakyan nila, at mabilis na kumilos ang dalawang lalaking kasama niya para lumaban.Andaming butas ng bintana ng likurang pinto, at harap na salamin ng sasakyan.Ilang mga bala ang natamo ng dalawang kasama niya mula sa kanina pa nilang pakikipagbakbakan sa mga taong nakasunod sa kanila.Dahil sa suot nilang mga balot na kulay itim, at itim na face mask na madalas makitang suot ng mga holdaper, hindi malaman ni Tristan kung sino ang nag-utos sa mga ito.Puno ng kaba ang itsura ni Astrid habang hinaharangan ang sarili sa upuan, takot na baka masalo niya ang isa sa mga bala na pinapuputok ng kotseng nasa likuran nila. “Sino ba yang mga yan?! Hanggang dito nakaabot sila!” “It must be one of Julia's schemes. Or the other subordinates of the spies from the airport.” Walang emosyong ani Tristan, habang dumungaw sa bintana at nag-paputok pab
“Tristan, this is what Astria is going to where! You should at least wear the same colored tie to match with her!” Nag-salubong ang kilay ni Tristan sa narinig niya.“No.” Tipid na sagot niya, habang inaaayos ang sarili.Madramang sumigaw si Astria, pinipilit ang lalaki na bagayan ang suot ng kanyang asawa.Kasalukuyan na silang nag-hahanda dahil dalawang oras na lamang at pupunta na sila sa masquerade ball na gaganapin ng pinsan ni Tristan.At dahil hindi kasama si Theo at Astria, maiiwan sila sa condo kasama ang mag-kapatid bilang mga taga-bantay nila.At si Luigi naman at ang kasama ng mag-asawa papunta sa ball.Isang makinang na purple elegant ruched side slit, off shoulder dress ang suot ni Astrid, ang kanyang buhok ay naka messy bun, na may mga ligaw ng hibla ng buhok niya na nakakulot sa gilid ng mukha niya.“Ang ganda mo, madam!”“You look stunning.”Sabay na pag-bibigay puri ng mag-kapatid, ‘Bakit kaya namumula tong si Ban? May sakit ba to?’ tinignan ng mabuti ni Astrid ang m
Nang nakuha na ni Astria ang mga gusto niya, dali-dali siyang pumunta sa loob ng iss mga fitting room. Tinapat niya ang mga gowns sa harap niya, at lumapad ang ngiti sa mukha nang tignan ang sarili sa harap ng salamin. Paulit-ulit niyang ginawa ito, hanggang sa natapos na siya, hindi na niya inabalang suotin pa ang mga ito at alam niyang hindi naman siya kasama sa mismong ball. Pinili niya lang ang mga ito para kay Astrid, dahil alam niyang ito ay first time ng babae, at dahil mas alam niya ang mga bagay para sa kanya, siya na ang namili para dito. Dahil siya naman talaga ang orihinal na Astria Santiago, at hindi siya papayag na hindi siya magiging maganda sa masquerade ball ng mga Miller. Napaka-bihirang okasyon nito na mangyayari, at kailangan maganda, magarbo, at maaalala siya sa okasyon na iyon, kahit pa ay hindi naman siya ang nasa katawan niya. Palabas na siya ng fitting room ng biglang nanikip ang kanyang dibdib, nalaglag ang mga hawak niya at napakapit siya sa dibdib niy
Malakas na tumili si Astria habang nagpaikot-ikot sa loob ng malaking boutique, magagarang mga ball gown, suits, formal shoes, alahas at iba pa ang mga naka-display sa loob. Hinigit ni Astrid si Tristan sa tabi, “Ang sabi mo masquerade party, bakit kailangan naka ganto?” Weird na tinignan ni Tristan ang babae, at mabilis na nawala rin dahil mukhang seryoso ito sa kanyang tanong. “I don't even know why you're asking me that, you've been to a lot of parties yourself that require these kinds of outfits, and dress codes.” Napabuntong hininga ni Astrid sa narinig, ‘Akala ko ba alam na nito ang totoong nangyari? Bakit parang tingin pa rin niya sa akin na ako ang totoong Astria?’ Pero binalewala na lang din ni Astrid ang kanyang iniiisip, at pinaintindi sa lalaki ang gusto niyang sabihin, “Pero pag-party kahit casual lang diba? Itong gantong mga suotin, hindi ba pang ball yan?” Sabay turo sa isang dress na puno ng mga palamuti. “Kung formal naman, hindi rin naman ganto ka gagara ang mg
Nakahinga na ng malalim si Astrid nang makalabas na sila ng airport.‘Sa wakas, sa dami ng pinagdaanan ko para lang marating tong Palawan na ito.’Tahimik lang siyang naglakad, nangunguna sa kanyang mga kasama.Samantalang nag-tinginan ang mga ito.Dali-daling sinundan ni Theo ang nakakatanda, “Tara, baka mawala pa sila.” Kinakabahang ani Ban, at sabay-sabay na rin silang sumunod sa mga ito.Agad na naramdaman ni Astrid na may humigit sa kanyang kamay, takot na napalingon siya sa kanyang likod.Tila bang nahigitan siya ng hininga dahil iniiisip niya ay baka ang mga spy na naman ito.Nabunutan ng tinik si Astrid nang makita na ang paborito niyang bata lang pala ito“Ikaw lang pala yan, Theo. Tinakot mo ako.” Nag-pout ang bata, “Sorry ate. You we're walking too fast earlier, I wasn't able to catch up with you.” Mabilis na nilingon ni Astrid ang kanilang mga kasama, na papalapit palang ang mga ito kung saan sila tumigil ni Theo.Hindi niya napansin na nauuuna na pala siya.“Sorry, hindi
“Madam? Anong nangyari sayo?”“Miss? Are you okay?”“What happened to ate?! Why does she look so pale? Is she sick? Ate? Are you okay?”“Theo, I think it’s best to leave your ate alone, for now.I’m sure she will be okay..”‘Magiging okay nga ba ako?’‘Baka mabaliw ako lalo kung iiwan niyo ako.’“Hey, don't worry. Tapos na, you don't have to shoot anyone anymore.”‘Shoot?’Nang narinig niya ang salitang shoot, napatingin siya sa baril na hawak hawak ng kanyang asawa, at nangilid ang mga luha.Nanlalabong paningin.Mabigat ang bawat pag-hinga, naninikip sa bawat hinga.Labis ang panginginig ng kanyang mga kamay, ‘Itong mga kamay ay nakapanakit ng tao….’‘Tama ba yung ginawa ko?’‘Paano kung kailangan ko na naman mag-hawak ng baril? Manakit ng tao?’“Galing ni madam kanina no? Parang natural lang sa kanyang gumamit ng shoot gun, angas eh.” Naramdaman ni Astrid ang mngilabot nang marinig niya ang sinabi ni Bandit.“Kung wala kang magandang sasabihin, manahimik ka na nga lang!”“Aray! Hind
Bago matamaan sila Luigi ng bala, natulak niya na ang mga ito, ngunit hindi niya naiwasan ang bala na parating. Dumaplis ito sa braso niya, napahawak siya rito pero patuloy pa rin sa pag-takbo. “Your arm is bleeding!” Malakas na sigaw ni Astria, at nilingon siya ni Luigi, gulat at inis ang nakikita sa itsura nito. “Stupid! Why did you do that?! I was ready to shield Theo anytime!” “Susuportahan mo pa ang boss mo mula sa plane, hindi pwedeng magalusan ka kung gusto mong kumpleto tayong makaalis dito.” Giniit ni Luigi ang mga ngipin niya. Tama ang sinabi nito, kaya hindi na siya nangontra pa. Konti na lang, at mararating na nila ang pintuan kung saan may dalawang flight attendant ang nag-aaabang sa kanila. May mga armas na hawak ito, at nakalahad ang parehong kamay nila upang tulungan sila Astrid makapasok agad sa loob. “1 minute before we close the doors, and go into flight.” Pagbibigay ng impormasyon ng isa sa kanila, habang nagtago upang iwasan ang putok ng baril na nakatu
“What's happening, kuya? Ate? I'm scared.” Puno ng panginginig ang boses ni Theo, isang malakas na putok na naman ang maririnig mula naman sa loob na pinanggalingan nila.“Shh. It's okay, stay close kay Ate at Kuya ha? You're not alone.” Mabuti at katabi nito si Astria, kahit na halata din sa mukha at boses nito ang takot.Lumingon si Astrid sa direksyon ng kanyang asawa, nakatanggal na ang maskara. Ginagawa ang lahat ng kanilang makakaya ni Bandit na hindi bumukas ang pinto, “Anong nangyayari, Tristan.” “I'll explain later-” Naputol ang kanyang sinasabi nang may dumaplis na bala malapit sa kanyanh pisngi.Agad na napaupo siya, at hinawakan ang sugat na may dumadaloy nang dugo.“Right now, we need to get inside the plane first.”Maingay ang paligid, malalakas ang sigaw ng mga sibilyan na nag-uunahan upang makapasok ng eroplano.Habang may mga guard na hinahanap ang mga taong responsable sa pamamaril.“Anong plano mo? Para kahit papaano alam namin paano kikilos, at maiwasan ang dapat
"Astrid?" Agad na rinig ni Astrid na tawag ng kanyang nanay pagkabukas niya ng pinto pagpasok ng kanilang bahay. "Ako nga po." Nilakasan niya ang kanyang boses upang marinig siya ng kanyang nanay na alam niyang nasa loob ng kanilang kusina. "Halika rito sa kusina, may mahalaga akong sasabihin." Agad nagtaka si Astrid sa sambit ng kanyang nanay. Napagtanto nito na baka natalo nanaman sa sugal ang kanyang nanay, at nagtungo na sa kusina. "Mabuti naman at nakauwi ka ng ligtas." Nag-taka si Astrid, dahil mabait ito kausap ngayon. 'May kailangan siguro to, kaya ambait kausap ngayon.' Tumango ito. "Ano po pala sasabihin mo nay?" Tumigil ito sa ginagawa niya. "Oo nga pala. Bukas kikitain natin ang pamilya ng mapapangasawa mo." Agad na pinaulit ni Astrid at baka siya ay namali lang ng narinig. "Ikaw ay mag papakasal, kikitain natin bukas ang pamilya, at ang mapapangasawa mo." Maikling inulit ng kanyang nanay, na para bang wala lang ito sa kanya. "Ano?! Ipapakasal mo ako?! At kan...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments