Synopsis Si Luigi Mondragon, isang multi-billionaire at matagumpay na negosyante, ay kilala sa pagiging mapaglaro sa pag-ibig at sa mga babae. Sa likod ng kanyang marangyang pamumuhay, maraming naiinggit at nagtatangkang pabagsakin siya dahil sa kanyang kasikatan at tagumpay sa iba't ibang bansa. Sa isang gabi ng kasiyahan na iniayos ng kaibigan niya sa isang sikat na bar, hindi inaasahan ni Luigi na magbabago ang takbo ng kanyang buhay. Doon niya nakilala si Leona Suarez, isang babaeng lasing at sugatan ang puso, nag-iisa habang naglalasing sa sakit ng pag-iwan sa kanya ng dating kasintahan—pinagpalit ito sa isang bakla. Kaya balis ito nasaktan dahil sa dina-daming pwede ipalit ay bakla pa. Habang umiiyak at sinisigaw ni Leona ang kanyang galit sa mga lalaki, hindi mapigilan ni Luigi ang mabighani sa kanyang tapang at pagiging totoo. Ngunit sa mundo ni Luigi na puno ng intriga, selos, at mga lihim, magagawa ba niyang makuha ang puso ng babaeng pilit iniiwasan ang pagmamahal? O magiging isa lamang si Leona sa mga nadamay sa mapanganib na laro ni Luigi? Isang kwentong puno ng pighati, galit, at pagmamahalan.
Узнайте большеChapter 18Habang naglalakad kami papasok sa kumbento, hindi ko pa rin maiwasang mag-isip ng mga posibleng paraan kung paano makakatakas. Parang gusto ko na lang magtago sa ilalim ng kama at hindi na lumabas. Pero, hindi ganun ang mangyayari. Malinaw sa utak ko na wala akong ibang choice kundi mag-adjust sa bagong buhay ko dito.Pagpasok namin sa kwarto, agad akong napansin ang kab simplicity nito. Wala talagang kalaban-laban ang modernong teknolohiya. Hindi ko alam kung matututo ba akong maging kontento sa ganitong buhay o maghahanap pa rin ako ng paraan para makalabas at makabalik sa real world."Good luck sa bagong buhay mo dito, Sister Irene," pabirong sabi ni Angel habang naglakad kami patungo sa kwarto. Hindi ko siya matigilan sa mga tawanan niyang walang katapusan.Pagkatapos niyang magbiro, huminto siya saglit at nagseryoso. "Pero, Leona, seryoso… kailangan mong magplano. Hindi pwede laging tumakbo ka lang.""Oo, alam ko," sagot ko. "Pero sa ngayon, ang tanging plano ko lang a
Chapter 17Habang naglalakad kami papasok sa kumbento, hindi ko maiwasang mapatingin sa paligid. Tahimik. Mapayapa. Hindi tulad ng mundo sa labas na puno ng ingay at panganib.Napansin kong may ilang madre na naglilinis ng hardin, at may ilan namang tahimik na nagdarasal sa maliit na kapilya. Napalunok ako. Ganito pala sa loob ng kumbento… parang ibang mundo."Sister Irene," tawag ng madre na naghatid sa amin. "Dito kayo titira habang kayo ay nasa ilalim ng aming pangangalaga."Pagpasok ko sa silid, nakita ko ang simpleng kama, isang maliit na mesa, at isang krus na nakasabit sa dingding. Walang TV. Walang cellphone. Wala kahit anong makabago.Napakagat-labi ako. "Uh… Sister, may… Wi-Fi po ba dito?" inosenteng tanong ko.Napatingin sa akin ang madre, kita sa mata ang pagtataka. "Wi-Fi?"Napahawak ako sa batok ko, biglang nahiya. "Ah… wala po… wala po akong sinabi."Natawa nang mahina si Angel sa likuran ko. "Sister Irene, mukhang hindi ka sanay sa buhay dito.""Sister Angel," sabi ng
Chapter 16Napaangat ang kilay ko. "Volunteer worker?"Tumango siya. "Oo. Hindi ka nila basta tatanggapin bilang madre, pero pwede kang magpanggap bilang isang taong gustong maglingkod muna. Sa ganitong paraan, hindi ka maghihinalaang nagtatago."Napaisip ako. Magandang ideya iyon. Hindi biglaan, hindi rin halata."Okay," sagot ko. "Paano tayo makakarating doon?"Ngumiti si Angel. "Ako na ang bahala. Pero sigurado ka na ba rito, Leona? Kapag pumasok ka roon, iba ang mundo sa loob ng kumbento. Hindi mo pwedeng gamitin ang dating buhay mo."Huminga ako nang malalim bago tumango. "Oo. Kung ito lang ang paraan para makalayo kay Salvatore… handa akong subukan."At sa unang pagkakataon, isang assassin ang magtatago sa loob ng isang banal na lugar—isang pekeng madre na may tunay na kasalanan."So, ano pa ang hinihintay mo? Tayo na Sister Irene," ngising sabi niya sa akin.Napairap ako. "Sister Irene? Talaga ba, Angel?""Oo naman!" aniya, sabay kindat. "Bagay sa’yo. Mukha kang inosente pero m
Chapter 15KinabukasanMaaga kaming nagising upang pumunta sa mall dito sa Bicol. Tahimik ang paligid habang binabagtas namin ang kalsada sakay ng lumang kotse ni Angel. Ang init ng umaga ay unti-unting sumisikat, pero hindi nito maalis ang bigat sa dibdib ko.Gusto kong isipin na ligtas ako, pero alam kong hindi pa tapos ang laban."Anong iniisip mo?" tanong ni Angel nang mapansin ang pananahimik ko."Si Salvatore," maikli kong sagot.Natahimik siya. Alam naming pareho kung anong klaseng tao si Salvatore. Kung may isang assassin na hindi dapat kinalaban, siya ‘yon. Hindi lang dahil sa galing niya sa pagpatay, kundi dahil wala siyang prinsipyo.Si Angel at ako, kahit paano, may sinusunod na golden rule—hindi pumapatay ng inosente. Pero si Salvatore?Wala siyang pakialam.Para sa kanya, ang bawat buhay ay isang bayaring cheque.Kaya alam kong hindi siya titigil hangga’t hindi niya ako nahahanap."Leona…" malalim ang buntong-hininga ni Angel. "Bakit mo nga ba siya inaway?"Napangiti ako
Chapter 14Leona POVTahimik lang akong nakatingin sa labas ng bintana habang binabagtas namin ang mahabang daan papasok sa isang hindi mataong probinsya sa Bicol. Madilim na ang paligid, at tanging ang ilaw ng sasakyan ni Angel ang nagsisilbing gabay namin sa kalsada.Matagal na biyahe ito, pero hindi ko ininda ang pagod. Mas importante ngayon na makalayo ako hangga’t kaya ko.Naramdaman kong sumulyap sa akin si Angel. "Sigurado ka bang dito mo gustong magtago?" tanong niya.Tumango ako. "Oo. Walang makakakilala sa akin dito. At mas lalong hindi niya maiisip na nandito ako."Hindi na siya nagtanong pa. Kilala niya ako. Alam niyang kapag sinabi kong hindi ako mahuhuli, gagawin ko ang lahat para matupad ‘yon.Pagdating namin sa isang maliit na bahay na parang matagal nang walang nakatira, agad akong bumaba at sinipat ang paligid. Tahimik, walang tao, at malayo sa kahit anong pwedeng pagmulan ng gulo."Sino may-ari nito?" tanong ko."Kaibigan ko. Dating sundalo. Wala na siya rito, nasa
Chapter 13Angel POVTahimik lang ako habang pinapadalas ang pagpiga sa manibela. Kilala ko si Leona—hindi siya madaling matinag. Pero ngayon, para siyang ibong pilit lumalayo sa isang aninong hindi niya matakasan."Leona," muling basag ko sa katahimikan. "Alam mong hindi kita pipilitin. Pero hindi ako tanga. Kung hindi ex mong silahis, edi ‘yung lalaking ‘yon talaga ang dahilan."Hindi siya sumagot. Imbis, lalo lang niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa backpack niya, para bang handa siyang tumakbo anumang oras."Anong meron sa kanya?" diretsahan kong tanong.Dahan-dahan siyang tumingin sa akin, at doon ko nakita ang bahagyang pagdadalawang-isip niya. Hindi lang takot ang nasa mata niya—may kung anong emosyon na mas malalim pa roon.At tangina, hindi ko gusto ‘yon."Angel," aniya, malalim ang buntong-hininga. "Hindi ko alam.""Gago ka ba? Paano mong hindi alam?" inis kong sagot, pilit kinakalma ang sarili. "Leona, hindi ka duwag. Hindi ka umaatras nang ganito, lalo na sa isang lalaki
Chapter 12Leona POVHindi ko alam kung paano ako nakalayo nang hindi niya ako nahuli. Pero ang isang bagay na sigurado ako—hindi ako dapat magpakita sa kanya muli.Nasa loob ako ng isang maliit na kwarto sa inuupahan kong apartment, nakaupo sa kama at mahigpit na hawak ang cellphone ko. Nanginginig pa rin ang kamay ko habang tinitingnan ang call logs ko. Wala akong natanggap na tawag mula sa hindi kilalang numero, pero alam kong hindi pa siya titigil.Dapat ay mas naging maingat ako.Nang marinig ko mula sa manager ko na may lalaking naghahanap sa akin, hindi na ako nag-aksaya ng oras. Sinabi kong hindi muna ako papasok at agad akong nag-empake. Hindi ko puwedeng ipagsapalaran ang lahat.Mabilis akong tumayo at naglakad papunta sa bintana. Luminga-linga ako sa labas, sinisiguradong walang itim na sasakyan na nakaparada malapit.Wala.Huminga ako nang malalim. Pero hindi ibig sabihin noon na ligtas na ako.Alam kong matalino siya. Hindi siya basta-basta susuko.Ang lalaking iyon… may
Chapter 11Hawak ko ang papel kung saan nakasulat ang address ng lugar kung saan madalas kumuha ng takeout ang misteryosang babae. Hindi ko alam kung bakit pero may kakaibang excitement akong nararamdaman. Hindi ko matanggap na may babaeng basta na lang iiwan ako—at ngayon, mas lalong hindi ko siya kayang kalimutan.Pinaandar ko ang kotse at mabilis na tinahak ang daan patungo sa restaurant. Wala pang sampung minuto, narating ko ang lugar—isang maliit pero maaliwalas na kainan. Sa labas, may ilang mesa at upuang kahoy, at may nakapaskil na "Home-cooked Meals Like No Other."Pumarada ako at bumaba. Agad akong sinalubong ng isang matandang babae na halatang may-ari ng lugar."Sir, ano pong order nila?" nakangiting bati niya.Ngumiti ako nang bahagya. "Hindi pagkain ang hinahanap ko. May gusto lang sana akong itanong."Medyo nagduda ang babae, pero tumango ito. "Ano po ‘yun?"Mabilis kong inilabas ang cellphone ko at ipinakita ang screenshot ng babaeng kasama ko kagabi. "Kilala niyo ba s
Chapter 10Luigi POVNapakuyom ang aking mga kamao habang inaalala ang nangyari kagabi. Paggising ko kanina, ako lang mag-isa sa loob ng kotse—at ang mas malala, hubo’t hubad pa! Sino ba namang hindi maiinis sa ganitong sitwasyon?Ang masaklap pa, nakita ako ng tatlong matatandang babae na naglalakad sa baybayin. Hindi ko alam kung matatawa ako o magagalit sa reaksyon nila—isa ay napasigaw, ang isa naman ay tinakpan ang mata pero may siwang ang mga daliri, at ang pangatlo… aba, mukhang natuwa pa!"Santa Maria, anak! Bakit ka hubo’t hubad sa loob ng kotse?!" sigaw ng isa sa kanila.Dali-dali kong hinanap ang kahit anong saplot na pwede kong gamitin, pero wala akong makita. Ni brief ko, wala!Tangina, anong ginawa ng babaeng ‘yon?!Sa inis at kahihiyan, napilitan akong kunin ang jacket sa likod ng upuan at tinakip sa aking harapan bago lumabas ng sasakyan. Hindi ako makatingin nang diretso sa mga matatanda habang nagmamadaling umalis doon.Nakahinga lang ako nang maluwag nang makabalik
Chapter 01 Luigi POVPagdating ko sa naturang bar ay agad bumungad sa akin ang tunog ng malalakas na tugtog ay bumalot sa buong bar, kasabay ng tawanan ng mga tao at tunog ng mga basong nagkakabanggaan at nagkasiyahan sa gitna na parang walang pakialam na sumasabay sa tugtog. Isang gabi ng kasiyahan ang inihanda ng aking matalik na kaibigan, si Marco, na tila ba nagmimistulang hari ng gabi habang pinapalibutan ng mga babae. "Luigi, ayos ka lang ba? Mukhang masyado kang seryoso diyan," tanong ni Marco habang iniabot ang isang baso ng whiskey. "Relax ka naman, pre. Minsan lang tayo magkaganto." Ngumisi ako, pilit na pinapasan ang ngiting matagal nang nagtatago. "Siyempre, nag-eenjoy ako. Alam mo namang hindi mawawala ang fun kapag kasama kita." Ngunit sa totoo lang, ang dami kong iniisip. Ang negosyo, ang mga taong nais akong pabagsakin, at ang walang katapusang pakikibaka upang manatili sa itaas. Napakabigat ng mundo ng tagumpay, pero hindi ko iyon ipapakita. Habang iniinom k...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Комментарии