Chapter 05

Chapter 05

Nag-angat siya ng kilay, at ang ekspresyon niya ay puno ng kabigatan. "Hindi ko nasasabing kalimutan mo ang nakaraan mo, Miss. Ang gusto ko lang ay ipakita sa’yo na hindi lahat ng tao ay may masamang layunin. Hindi ko nais maging bahagi ng sakit mo, nais ko lang maging kasangga," seryoso nitong sabi.

Nang mga sandaling iyon, pakiramdam ko'y may malalim na ugat ng koneksyon na nagsimulang tumubo sa pagitan namin. Hindi ko alam kung kaya ko bang tanggapin ang lahat ng sinabi niya, ngunit may nararamdaman akong hindi ko kayang ipaliwanag. Baka ito na ang pagkakataon na magkaroon ako ng pagkakataong magbago, hindi lang para sa kanya, kundi para sa sarili ko.

"Sabihin mo lang kung anong layunin mo," sagot ko sa kanya, ang tinig ko ay malambot, "At baka magbago ang lahat," mapait kong tugon.

Tumayo siya at ngumiti, ngunit ang ngiti ay hindi nanggagaling sa labis na kasiyahan kundi sa isang matinding pag-unawa. "Ang layunin ko, Miss," sagot niya, "ay maging bahagi ng iyong paglalakbay. Hindi ko kayang baguhin ang nakaraan mo, pero sana maging bahagi ako ng bagong simula mo. Wala akong hinihinging kapalit. Ang tanging nais ko lang ay makita kang maging buo ulit," wika nito.

Ngunit sa mga salitang iyon, naiwan akong mag-isa na nag-iisip. Ang aking mga layunin, ang aking paglalakbay, at ang mga hamon na patuloy kong nilalabanan—lahat ng ito ay tila nagkaroon ng bagong kahulugan. Hindi ko alam kung ano ang hinaharap sa amin, ngunit ang mga salitang iyon sa lalaki ay nagsimula nang magbukas ng pinto sa mga posibilidad na hindi ko pa nakikita.

"At kung hindi ko kayang magtiwala, Mister?" tanong ko sa kanya, ang mga mata ko ay puno ng kahulugan.

Ngumiti siya ng bahagya at hinaplos ang buhok ko ng dahan-dahan. "Kung hindi mo kayang magtiwala, Miss, hindi kita pipilitin. Pero, sana, alam mong nandito lang ako—kung kailan mo man ako kailangan," sagot ko.

Ang mga salitang iyon ay nag-iwan ng matinding epekto sa akin. Hindi ko alam kung paano ko ito haharapin, pero isang bagay ang sigurado—magsisimula na naman ang isang bagong kabanata sa buhay ko, at hindi ko alam kung anong mga pagsubok ang haharapin namin, ngunit tila hindi ko na kayang iwasan ang simula ng bagong paglalakbay.

Dahil sa pagkalito at sakit ay walang alinlangan kong inabot ang isang bote ng alak nasa aking harapan. Agad ko itong tinungga dahilan upang malasing ako ng tuluyan.

Alam ko na ang lalaking nasa harap ko ay isang taong nagpapakita lamang ng kabutihan pero hindi ko maiwasang matakot na baka tulad ito ng aking nobyong mapagkunwari.

Tatayo na sana ako ng biglang mag lumapit sa amin at may inabot na usang bote ng alak kaya agad ko itong kinuha saka nilagok. Huli na nang pinigilan ako sa kasama ko ngayon.

"Aalis na ako," lasing kong sabi saka dahang-dahan tumayo at humakbang. Habang nasa kalagitnaan ako ng paglalakad ay may iba akong nararamdaman sa aking katawan. Hanggang may isang lalaking lumapit sa akin at tinanong ako.

"Okay ka lang, Miss?" tanong nito saka ako inakbayan. "Halika ihahatid na kita," dagdag nitong sabi.

"Bitawan mo ako," sambit ko at bahagyang tinulak.

"Wag ka nang pumalag, ngayong gabi ay papaligayahin kita," bigkas nito saka inamoy ang aking leeg.

"N-no, bitawan mo ako," pabulong ko na may kasamang ungol.

"Hahaha, parang iba yata ang nais ng katawan mo, Miss? Don't worry, papaligayahin kita," bulong nito.

Agad ko itong tinulak dahilan upang munting na akong bumagsak. Buti na lang at may sumali sa aking, walang iba kundi ang kasama ko kanina. May binanggit itong pangalan pero hindi ko matatandaan.

"Get lost," malamig nitong sabi.

"Mister, please help me!" sambit ko dito.

Hanggang may tumawag dito na isang lalaki at pumunta ito sa aming dereksyon. "Anong nangyari?" takang tanong nito.

"Hindi ko alam, mukhang may sex-drug ang inabot ng isang lalaki kanina sa kanya," sabi nito pero hindi ko naintindihan ang kanyang mga sinabi.

"Ihahatid ko muna ito," sabi pa nito.

"Nagmamaneho ka na lang sa driver ko, dahil lasing ka na din," sabi ng lalaki.

"Kaya ko, sige mauna na ako!" saka ko nararamdaman ang pagbuhat nito. Hindi ko alam kung daan niya ako dadalhin basta ang nararamdaman ko na lang ayay lalong umiinit ang aking katawan.

Hanggang namalayan ko na lang na nasa loob na ako ng kotse at nararamdaman ko na lang na umaandar na ito.

Pero hindi ko na mapigilan ang aking sarili, na parang may nais akong gawin at marating. Kaya hinaplos ko ang aking dibdib habang Napakagat-labi at umuungol. Hindi pa ako nakuntento ay ipinasok ko amg aking isang kamay sa aking gitnang bahagi ay marahang hinahaplos ang aking pussy-skin habang napapikit sa sarap.

"Fuck, woman. Tigilan mo yan!" dinig kong sabi sa katabi ko.

Agad akong lumingon na kay pang-akit ang tingin. Hindi ko alam kong anong pumasok sa aking isipan ng hinaplos ko ang kanyang gitnang bahagi dahilan upang napamura ito ng malakas.

"Take me, Mister!" sabi ko dito.

Agad itong nagpreno at tumingin sa akin na may pagnanasa.

"Hindi ko alam kung ano nangyari sa akin, ang gusto ko lang ay angkinin mo ako at iparamdam sa aking na isa akong babae," sabi ko dito.

"Hindi mo alam ang pinagsasabi mo, Miss!" wika niya.

"Hindi ko na kaya, para akong mamatay sa aking nararamdamang init at may gustyakong marating at alam ko na ikaw lamang ang makapag-bigay sa akin, Mister," sabi ko dito saka ko ito hinalikan sa labi. Nang una ay hi di ito tumugon hanggang naging mapusok ang aming paghahalikan.

Agad kong hinubad ang aking dress kaya lumantad ang aking malulusog na dibdib. Sinunggaban ito agad niya ay kaya napa ungol ako sa sarap. Hanggang nararamdaman ko nalang na bahagyang gumalaw ang aking kinauupuan dahilan upang mapahiga ako.

Kahit na hindi ko maaninag masyado ang kanyang ginawang pagtanggal sa kanyang saplot ay alam ko na maganda ang katawan nito.

Hinubad ko din ang huli kong saplot sa nakatabon sa aking p*ssy at alam ko na basang-basa na ako doon. Hinalikan niya ang aking buo kong katawan na parang sabik na sabik hanggang napunta ito sa aking pikyas at marahan niya itong dinilaan paulit-ulit.