KABANATA 6
ㅤㅤㅤㅤDURING the entire time that he and Lorraine traveled back to his manor, he couldn’t understand why he couldn’t take off his eyes off her little bastard. The whole ride, the kid kept looking outside with wide and almost sparkling eyes, fascinated by the scenery outside of the car. The child kept grinning and would look at Lorraine, then she would smile at him as if she found solace despite the shit she’s in. Hindi maiwasan ni Justin ang mairita. Nakukuha ng isang iyan na ngumiti kahit alam nito kung gaano kalaki at kabigat ang kasalanan nito sa kanya at kay Rika? Napaismid si Justin. Inalis na rin nya ang mga matang kanina pa nakatuon sa rear mirror ng sasakyan nang hindi na nito makita pa ang itsura ni Lorraine at ng bastardo nito. “Boss,” tawag sa kanya ng drayber nila. Mahina lamang ang boses nito pero sakto para marinig ni Justin ang lalaki. Imbes na sumagot, mahina lamang siyang humimig. Sandali siyang pinasadahan ng tingin ng drayber bago ito napatingin din sa rear mirror ng sasakyan. Hindi nagtagal, tumikhim ito. “Hindi naman sa nanghihimasok ako,” panimula nito bago ito nagpeke ng pag-ubo. “...Pero napansin ko kasing kahawig mo iyong batang bitbit ni ma’am Lorraine.” Justin hissed. “Don’t call her ‘ma’am’—” He was just about to snap at the driver but then he mentioned something that Justin seemed to miss. Kumunot ang noo nya’t mas lalo siyang napasimangot. “Paano ko magiging kamukha iyang bastardo na ‘yan e mukha iyang sampid?” naiirita nyang asik sa driver. Natahimik ang lalaki at nagkibit balikat. “Napansin ko lang naman, ser. Baka mamaya, ikaw pala ang ama niyan.” “Tumahimik ka. Alam ko sa sarili kong walang nangyari sa ‘min ni Lorraine noon.” Isa pa, si Justin pa nga ang nakahuli kay Lorraine na may ibang lalaki. Kung hindi pa dahil kina Adrian at Rika, hindi nya malalamang ginagàgo na pala siya ng ex-fiancée nya. Táng ina talaga. Halos buong buhay nya ang ialay dito at handa na siya noon na ipagtanggol si Lorraine tapos ito ang isusukli sa kanya? Lorraine would never know how Justin broke. She wouldn’t know how he picked up the pieces of his broken heart and mended it all alone. Bumuga nang marahas na hangin si Justin bago muling pasimpleng nag-angat ng tingin sa rear mirror nang tignan kung anong itsura ng bastardo ni Lorraine. He never really got a chance to look at that bastard properly but as soon as his eyes focused on that little face, he thought the bastard did resemble someone. “Baka nagkataon lang. O baka naman ako ang napaglihian. Who the héll knows?” he muttered to himself to alleviate whatever he felt and thought. ㅤㅤㅤㅤNAPALUNOK si Justin habang pinagmamasdan si Jared na hanggang ngayon, nakatanaw lamang mula sa ikalawang palapag ng mansyon nila. Nakangisi ang nakatatandang kapatid habang pabalik-balik ang paningin kay Lorraine at sa batang bitbit ng dalaga. The driver was wrong. The child didn’t look like Justin. Ngayong pinagmamasdan nya ang nakatatandang kapatid, napagtanto nyang malaki ang pagkakahawig nito sa bastardo ni Lorraine. But that’s impossible. Lorraine only met Jared several times and as far as he was concerned, these two never interacted. “Anong ginagawa nyo riyan? ‘Di na ba kayo kikilos?” nagtatakang tanong ni Jared nang mapansing ni isa sa kanila nina Lorraine, hindi umalis mula sa kinatatayuan. Si Justin ang unang gumalaw dahil napahilamos siya ng mukha’t napamasahe sa sentido. “You distracted us, how would we move?” balik nya rito bago ipinagkrus ang mga braso. Ipinilig ni Jared ang ulo. “I don’t think I ever asked you all to stop moving, though. So? What’s up?” “It’s none of your business.” Umismid lamang si Jared bago ito nagsimulang pumunta sa hagdan at mabagal na naglakad. Bagamat kanina, nakatingin ito sa kanya, napansin ni Justin na muling lumipat ang tingin nito sa mag-inang Lorraine at Laurence. His eyebrows knitted in agitation. Bakit ba parang interesado rin itong nakatatanda nyang kapatid kay Lorraine? “Dito rin ako nakatira, Justin. May karapatan naman siguro akong malaman kung ba’t mo inuwi itong ex-fiancée mo, ‘di ba?” anito nang makalapit sa kanila. Hindi pa ito tumigil sa harap nya kung hindi sa harap nina Lorraine at Laurence na noo’y napaatras. Ang dalaga, halos protektahan pa ang bastardo nito mula kay Jared na mataman lamang na nakamasid sa dalawa. “I didn’t know you had a child,” Jared then said. Si Justin ang sumagot dito. “Sa sobrang tagal mong nawala, pa’no mo malalaman? Isa pa, ano bang pakialam mo, kuya?” “She was your fiancée.” Jared shrugged. “Is that not yours?” Lorraine responded almost immediately, “he isn’t the father.” Sa sobrang bilis ng pagdi-deny ni Lorraine, hindi malaman ni Justin sa sarili kung anong mararamdaman. Mao-offend ba siya? Maiinis? Ang bilis nitong nakasagot at nakatanggi. Ikinuyom ni Justin ang mga kamao. Something about this whole thing made him even more irritated. Gusto nyang sigawan si Lorraine na hindi nito kailangang sumagot nang ganoon kabilis pero kung sasabihin nya iyan, mawiwirduhan siya sa sarili at isa pa, ano bang pakialam nya sa babaeng nagtaksil sa kanya? Hindi pa nakatulong na mukhang na-entertain si Jared sa sagot ng dalaga. “I thought so. Masyadong cute ang anak mo para maging anak ng kapatid ko,” paggatong pa ni Jared. Napahigop siya nang malalim na huminga’t sumagitsit. “Kuya, kung manggugulo ka lang naman dito, pupwede bang umalis ka na nang maipahatid ko na si Lorraine sa kwarto nya?” Jared gaped and stared at him in amusement. “She’s staying here?” “Labag man sa loob ko pero oo. I need her to get better for Rika’s kidney transplant.” Jared’s expression turned serious and he took another glance over Lorraine who was only looking down. His brother stared at her for a moment before he turned back to him and shrugged. “Is that so?” bakas ang walang kainteresan sa boses nito noong magsalita. “I’m not sure what you’re up to, but that’s surely a douchébag move.” Justin couldn’t believe that his brother sounded not so supportive about Lorraine’s fate. Ano ba ang inaasahan nito? Na papakawalan lang nila si Lorraine na parang wala lang matapos lahat ng kasalanan na ginawa nito? Although the agitation was painted all over his face, Jared only turned his back against them and seemed to decide that it’s best to go back upstairs. Naguguluhan nyang pinagmasdan ang nakatatandang kapatid. Nang ibalik nya ang mga mata kay Lorraine at sa bastardo nito, pareho ring walang imik ang dalawa, ngunit sinusundan ng tingin noong bata si Jared hanggang sa tuluyan na itong mawala sa paningin nito. Muli siyang sumagitsit at tumawag ng maid. “Pakihatid na si Lorraine pati iyong bastardo nito sa kwarto nila.”KABANATA 7ㅤㅤㅤㅤAYOS lang ba talaga na rito sila?Hindi na mabilang ni Lorraine kung ilang beses siyang tumingin sa kapaligiran ng kwarto na ibinigay sa kanila ni Justin. It wasn’t anything great. Maliit ang kwarto at medyo marumi, papasa pa nga itong bodega pero kung ikukumpara sa bilibid, mas maayos at malinis ang kwartong ito.Laurence kept on looking around, fascinated because even though the room wasn’t grand, it was bigger than the room he shared with his uncle.“Mama, dito na po tayo?” inosenteng tanong ni Laurence.Napukaw ng tanong nito ang atensyon nya bago siya marahang umiling. “Sandali lang tayo rito, ‘nak.”“Babalik pa po tayo kay tito?”“Ayaw mo na ba ro’n?”“Gusto ko po! Ayoko rito Mama, maganda bahay pero ang sungit ng mga tao. Away po nila ako, sama po tingin nila sa ‘kin.”Hindi napigilan ni Lorraine ang mahinang matawa sa pagnguso ng anak habang nagsusumbong. Umupo siya sa gilid ng kama ‘tsaka nya minuwestrahan ang anak na lumapit sa kanya. Dali-dali rin namang luma
KABANATA 8ㅤㅤㅤㅤKAHIT pa na pinatuloy ni Justin sina Lorraine at Laurence sa manor nito, hindi ibig sabihin noon e magiging madali ang pamumuhay nilang mag-ina sa puder ng mga Elizalde.Ni hindi sila makalabas sa kwartong pinagdalhan nila. Kahit pa na halos umiyak na si Laurence dahil gusto raw nitong mamasyal sa hardin ng mga Elizalde, walang magawa si Lorraine kung hindi panoorin lamang ang anak dahil hindi maganda ang naging karanasan nila noong subukan nilang pumunta ro’n.“Sa’n kayo pupunta?”Natigilan si Lorraine noong marinig ang boses ng isa sa mga katulong ni Justin. Noong lumingon siya, natagpuan nya itong masama ang tingin sa kanila nina Lorraine at Laurence.“Bibisita sana kami sa hardin—”Bago pa man matapos ni Lorraine ang sasabihin, malalaki ang yapak na lumapit sa kanila ang katulong. Hinawakan nito nang mahigpit ang braso nya’t hinila siya, at bilang mas malaki ito at mas malakas, kaagad nitong nahila ang dalaga’t tumama ang likod nya sa pader.“A—aray!” reklamo nya.“
KABANATA 9ㅤㅤㅤㅤISA sa mga napansin ni Lorraine nitong nakaraan ay ang kuryosidad ng anak nya kay Jared. Magmula noong iligtas sila nito mula sa katulong na ibinigay ni Justin sa kanila, naging mataas ang tingin ng anak sa lalaki.Hindi rin maiwasan ni Lorraine ang magtaka sa kung anuman ang pakay ni Jared sa kanya o sa anak nya.Hindi naman sila magkakilala kaya alam nyang wala siyang ginawang masama rito. Maliban na lang kung pinipeke nito ang kabaitang ipinapakita nang maipaghiganti ang nakababata nitong kapatid mula sa mga ‘kasinungalingan’ nya noon.The point is, Lorraine didn’t trust Jared.Kahit pa na ganoon, wala sa loob nyang ilayo ang anak mula sa lalaki dahil gustung-gusto ito ng anak nya. Wala pa rin naman itong ginagawang masama kay Laurence kaya minabuti ni Lorraine ang maging alerto na lamang.“Gustung-gusto ng anak mo sa labas,” komento ni Jared nang umupo ito sa tabi nya.Kasalukuyan silang nasa hardin noon dahil inaya silang mag-ina ni Jared na lumabas. Nagtanong kasi
KABANATA 10ㅤㅤㅤㅤ“HINDI pa ba sapat sa ‘yo na ako iyong naloko mo noon at mukhang pati si kuya, dinadamay mo sa kalokohan mo?”Iyan ang ibinungad sa kanya ni Justin oras na makauwi ito mula sa ospital. Sa pagkakaalam ni Lorraine, binisita ng binata si Rika na magpahanggang ngayon ay naka-confine pa rin sa ospital dahil hinihintay ang pagdu-donor nya.Noong ayain silang lumabas ni Jared kanina, alam nyang mayroong isang alipores ni Justin ang magsusumbong sa binata. Hindi nga siya nagkamali dahil noong umuwi si Justin, masama kaagad ang timpla nito.Kung sa bagay, kailan ba umayos ang mood ni Justin t’wing makikita siya samantalang magmula noong sirain nina Adrian at Rika ang imahe nya, ni hindi na siya matignan nang maayos ni Justin.Bumuntong hininga si Lorraine. “Wala akong ginagawa kay Jared.”“‘Wag kang magsinungaling, ‘di kami tanga para ‘di malaman na sinusubukan mong mapalapit sa kuya ko,” nanggagalaiting sagot nito.“Justin, wala talaga akong ginagawa. Si Jared ang lumapit sa ‘
KABANATA 11ㅤㅤㅤㅤMATAMANG pinagmamasdan ni Jared sina Lorraine at Laurence habang magkahawak ang kamay ng mga ito na namamasyal sa hardin. Kahit nasa malayo, naririnig nya ang pagtatanong ng bata kung anong bulaklak ba ang mga nakatanim doon at ang kahulugan, si Lorraine naman e masayang sinasagot ang anak.It’s been almost a week since Justin brought those two.Jared knew the reason why they were here. Una pa lang naman ay inamin na ni Justin ang pakay nito kay Lorraine kaya nito inuwi ang dalaga.He didn’t care at first either. He wasn’t one to meddle with other people’s business, after all. Iyon lang, hindi nya maiwasan ang maging interesado sa dalaga at sa anak nito.“Sir Jared.”Mabilis na naagaw ang atensyon nya noong marinig ang boses ng sekretarya nya na nasa likuran na nya pala. Kahit ganoon, hindi siya nag-aksaya ng enerhiya na lumingon para tignan ito.“Anong balita sa pinapahanap ko?” tanong nya.Bagamat hindi nya nakikita si Amir, narinig nya ang pagkawala ng mabigat at ma
KABANATA 12ㅤㅤㅤㅤPARA lang hindi siya guluhin ni Justin, ginawa ni Lorraine ang lahat para umiwas kay Jared. Sa t’wing lalabas sila ni Laurence, bilang hinahayaan na sila ng mga katulong ng mga Elizalde, palagi nyang sinasaktuhan na wala ang binata at mayroong lakad.“Mama, nasa’n po si sir Jared?” inosenteng tanong ni Laurence.Marahang nagbaba ng tingin si Lorraine sa anak at ngumiti. “Busy siya, ‘nak. Bakit mo siya hinahanap?”“Wala lang po. Mas masaya po ‘pag nandiyan siya.”Lorraine cupped her son’s cheeks. “Alam mo Rence, ‘di ka dapat masyadong magtiwala kay sir Jared o ‘di kaya ma-attach.”“Ano pong ma-attach?”“Mapalapit sa kanya,” mas simpleng sagot nya. “‘Di pwede dahil may mga ‘di natutuwa ‘pag nakikita nila tayong malapit kay sir Jared.”“Mama, ‘di po ba mas ligtas tayo kung didikit tayo kay sir Jared?”Hindi tanga si Lorraine para hindi malamang matalino at observant ang anak. Alam nyang ilang beses pa lamang nito nakakasalamuha si Jared pero may kung ano sa binata. Bagama
KABANATA 13ㅤㅤㅤㅤNAKAHALUMBABANG pinagmamasdan ni Jared si Amir habang binabasa nito ang ‘report’ na nakuha nito matapos ang ilang araw na pag-iimbestiga.He was at his office. The daylight casted a shadow behind him which made it seem like he was merely a silhouette. Paminsan-minsan, napapansin nya ang paniningkit ng mga mata ni Amir t’wing titingin sa direksyon nya, kaya hindi nito madalas tagpuin ang paningin nya.“I contacted the hotel again, sir. Hanggang ngayon, ginigiit nila na walang footage noong gabing ‘yon,” panimula nito.Nanatili siyang tahimik at ipinilig lamang ang ulo.“Kinausap ko rin ulit si Pablo pero pinipilit nya ring wala siyang alam.” Bumuntong hininga si Amir. “I have a list of women who were at the hotel at the time, though.”“And? Have you already narrowed down those women to point out who was that woman I’ve slept with?”Noong kamutin ni Amir ang ulo, alam ni Jared na wala itong pag-asa.Jared clicked his tongue and fixed his posture. He leaned against the ba
KABANATA 14ㅤㅤㅤㅤ“TIGNAN mo mama, nag-drawing po ako! Drawing ko po ikaw, si tito Lorenzo, pati ako!” masiglang anunsyo ni Laurence bago nito ipinakita ang drawing nito sa kanya.Napangiti si Lorraine bago nya pinagmasdan ang drawing ng anak.Hindi nya alam kung saan nito nakuha ang mga pangkulay at papel pero ang sabi ni Laurence, mayroon daw nag-abot dito noong tulog siya. Kapag hinuhuli naman nya ang anak, mag-iiwas ito ng tingin at hindi sasagot.Alam naman nyang si Jared iyon. Ilang araw na silang umiiwas sa lalaki at sigurado si Lorraine na naghanap ito ng timing para kausapin ang anak nya.“Ang cute naman ng drawing mo,” puri nya sa anak.Malawak na ngumisi ang bata. “Mama, display po natin!”“Wala tayong pandikit…”Kung si Lorraine lang din, ipapa-frame nya ang unang drawing na nakita nya mula rito pero hindi iyon ganoon kadali. Ipinilig ni Laurence ang ulo bago ito bumalik sa lamesa. And as if like magic, the child showed her a pack of tape.Kumibot ang isang kilay nya. “Sa’n