KABANATA 63ㅤㅤㅤㅤLORENZO’S déath was sudden and when it finally sank in, Lorraine couldn’t sleep a blink because she knew her brother was living peacefully and quietly in their house, yet they somehow found him déad inside the house their mother left him.It was... rather disappointing in her part because she didn’t know him a lot.She didn’t spend a lot of time with him nor was she ever given a chance to grow up with her real brother. Ang unfair pa ng buhay dito dahil ipinalaga nga nya ang anak sa lalaki pero hindi man lang nya nagawang bumawi rito habang nabubuhay pa ito.Though, she did plan to start anew with her brother and son but... Life played them again.“Mama, ‘kala ko po uuwi tayo kay tito? Bakit po nasa bahay po ulit tayo ni papa? ‘Di na po ba tayo aalis?” inosenteng tanong ni Laurence habang abala itong gumuhit sa sketchbook na iniregalo ni Jared dito.Hanggang ngayon, hindi nya malaman kung paano sasabihin sa anak kung ano ang kinahinatnan ng pinakamamahal nitong tito.It
KABANATA 64ㅤㅤㅤㅤANG hirap sabihin kay Laurence ng totoo pero noong sinabi na nila sa anak ang nangyari sa tito nito na nagpalaki rin dito, hindi matigil ang pag-iyak ni Laurence.Lorraine expected that her son wouldn’t understand, or might have a difficult time understanding what happened to her brother but… he comprehended every detail quickly.“Mama! Ayoko po iwanan tayo ni tito!”Kanina pa panay reklamo si Laurence at iyak na ayaw maiwanan ni Lorenzo, na bagamat hindi na nya ito nakakasama madalas e malaki pa rin ang puwang nito sa puso ng bata lalo na’t ito ang nakasama nito sa paglaki.“Hindi ko po ta-tanggap, mama! Ayoko… ayoko po!”Naaawang pinagmasdan ni Lorraine ang anak na magwala sa kama nito. Panay ang pagkakalat nito sa mga unan at kumot, sisipain iyon tapos maglilikot sa kama, pero hinayaan lamang nya ang anak na ilabas lahat ng nararamdaman nito.She didn’t want to hush him down right now because it’s Laurence’s right to express how hurt he was on Lorenzo’s sudden passi
KABANATA 1ㅤㅤㅤㅤHALOS maningkit ang mga mata ni Lorraine noong oras na masilayan ang liwanag ng araw. Humigop siya nang malalim na hininga’t ikinalma ang sarili, ninanamnam ang simula ng kalayaan matapos ang limang taon na pagkakakulong.Napalunok siya noong sumagi sa isipan nya na limang taon din siyang bihag ng nakaraan, binabayaran ang ‘krimen’ nya, habang tinitiis ang mga bangungot na naranasan nya sa loob.‘Ayoko na lang isipin.’ Ang mahalaga, makakapagsimula na ulit siya ng panibago.There’s no need to dwell in the past as it might spoil the excitement bubbling in her chest. After all, she’d finally get to see someone whom she’d been dying to meet again.“Sana dumating na sila…” bulong nya sa sarili.Dala ng pagkabagot, tumungo si Lorraine sa gilid ng bilangguang pinanggalingan para sumandal sana sa barandilya ng hagdan upang maghintay.“Lorraine.”Napasinghap siya kasabay ng mabilis na pagkabog ng dibdib nya noong marinig ang isang pamilyar na boses. Hindi iyon dala ng tuwa kung
KABANATA 2ㅤㅤㅤㅤTILA ba wala sa sarili si Lorraine noong makarating na sila sa ospital kung nasaan si Rika ngayon.Buong byahe kanina, nakatungo lamang si Lorraine habang binabalikan ang mga nangyari sa kanya. Naaawa siya sa sarili dahil wala man lang siyang magawa upang iligtas ang sarili… upang kumawala mula sa mga kamay ni Justin.“Get out of the car,” utos ni Justin sa kanya noong buksan ng isa sa mga tauhan nito ang pinto ng sasakyan na malapit sa kanya.Wala sa sariling tumingin si Lorraine sa direksyon ng binata pero hindi siya kumilos mula sa kinauupuan.That irked Justin and the man gritted his teeth. “Pull her out of the car if she doesn’t have plans on moving.”Huli na noong rumehistro kay Lorraine ang gustong mangyari ni Justin. Hindi na siya nakapalag noong paghihilain siya ng mga tauhan ng binata, ni wala man lang itong pakialam noong halos sumubsob siya sa sahig nang makalabas mula sa sasakyan nito.Kaso hindi siya makapagreklamo.Alam ni Lorraine na kung ngayon siya dad
KABANATA 3ㅤㅤㅤㅤHABANG patungo si Justin kasama si Adrian na noo’y kinakaladkad si Lorraine sa doktor na mag-eeksamina rito upang maisagawa ang kidney transplant, natigilan silang lahat noong bigla na lamang mawalan ng malay ang dalaga.Who knows what exactly happened? Basta habang patungo sila sa opisina ng isa sa mga doktor, napansin nyang pagewang-gewang na kung maglakad ang dalaga. Hindi nya iyon pinansin noong una hanggang sa tuluyan itong bumagsak sa sahig.And the way Justin stilled at the sight of an unconscious Lorraine had almost made his defenses crumble—that made him feel dizzy as he was holding onto the hatred he felt towards the woman.“Anong nangyari sa kanya?” tanong nya kay Adrian na noo’y sandali ring nagitla sa nangyari. “Ba’t siya nawalan ng malay?”Nang marinig ang boses nya, ‘tsaka lamang nakabalik sa huwisyo ang binata bago ito napaismid. Unti-unting kumunot ang noo nito kasabay ng paniningkit ng mga mata nito bago ito umismid.Bumaling sa kanya si Adrian bago it
KABANATA 4ㅤㅤㅤㅤFIVE years ago, she was dubbed as the Saavedra family’s jewel, their most treasured daughter. She was pampered because besides being Saavedra’s princess, she also had congenital heart disease. Alam ng mga Saavedra ito dahil noong limang taong gulang pa lamang siya, kinailangan nyang mag-undergo ng surgery para mabuhay—she did, but barely. She still carried the burden of her heart disease.Even so, she decided to make up for it by being a role model. Not only her family but her peers adored her for her beauty, brain, and elegance—she was truly the pride of the Saavedra family back then.She never let her congenital heart disease drag her down, Lorraine Saavedra was the epitome of perfection.However, on her 25th birthday, her life drastically changed. Lahat iyon, nagsimula sa pagbabalik ng ‘orihinal na Saavedra’—si Rika Vicente. On her 25th birthday, Rika revealed that she was the real daughter of Albert and Joana Saavedra, and that Lorraine’s mother had swapped them out
KABANATA 5ㅤㅤㅤㅤPERHAPS Lorraine was lucky because the hospital room where she was situated in was located on the first floor. After she jumped off the window, Lorraine quickly ran away to find her son.Ininda nya ang paninikip ng dibdib kaya madalas, lakad-takbo siya, pero sa bawat paghakbang ay bakas ang pagmamadali nya.‘Laurence’—Lorraine had to meet her son at least before anything else happened to her! Honestly, if she could even escape from the Saavedra and Elizalde family in a matter of hours, she would do just that!It didn’t take long when she entered a small village-like place.“Laurence!” her voice almost broke when finally, she saw a glimpse of her son.Hindi siya pupwedeng magkamali. Kahit na ilang beses pa lamang nyang nakita noon ang anak, alam nya ang maliit nitong pigura.Noong marinig ng bata ang boses nya, lumingon ito at nang makita siyang tumatakbo patungo rito, awtomatiko ang pagguhit ng malawak na ngiti sa mga labi nito.“Mama!” maligayang tawag nito sa kanya ‘t
KABANATA 6ㅤㅤㅤㅤDURING the entire time that he and Lorraine traveled back to his manor, he couldn’t understand why he couldn’t take off his eyes off her little bastard. The whole ride, the kid kept looking outside with wide and almost sparkling eyes, fascinated by the scenery outside of the car.The child kept grinning and would look at Lorraine, then she would smile at him as if she found solace despite the shit she’s in.Hindi maiwasan ni Justin ang mairita. Nakukuha ng isang iyan na ngumiti kahit alam nito kung gaano kalaki at kabigat ang kasalanan nito sa kanya at kay Rika?Napaismid si Justin. Inalis na rin nya ang mga matang kanina pa nakatuon sa rear mirror ng sasakyan nang hindi na nito makita pa ang itsura ni Lorraine at ng bastardo nito.“Boss,” tawag sa kanya ng drayber nila.Mahina lamang ang boses nito pero sakto para marinig ni Justin ang lalaki.Imbes na sumagot, mahina lamang siyang humimig. Sandali siyang pinasadahan ng tingin ng drayber bago ito napatingin din sa rear