Loving My Brother: Thrale’s Stupidity

Loving My Brother: Thrale’s Stupidity

last updateTerakhir Diperbarui : 2024-04-01
Oleh:  ItsyourgirlZiryangTamat
Bahasa: Filipino
goodnovel16goodnovel
Belum ada penilaian
150Bab
7.7KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

Bakit ganoon? Bakit ako nakakaramdaman nito? Nakadidiri. Nasasaktan ako because he can't love me back? So over acting and what a stupid, Thrizel? Talagang hindi niya ako mamahalin pabalik, magkapatid kami. Doon palang dapat ay alam ko na pero ako itong pilit na bumubuo ng sariling pag-asa.

Lihat lebih banyak

Bab 1

Prologue:

I died in a cellar due to asphyxiation.

By the time I woke up again, I found that my soul had reappeared next to my three older brothers. The three of them had just returned to our huge villa.

The eldest, Ian Haldeman, and the second eldest, Will Haldeman, were holding our stepsister, Lorelei Surridge's hands. In a kind voice, one of my brothers began, "Thank goodness we got you to the hospital just in time. Otherwise, it might take you a longer time to recover."

Harry Haldeman, my third eldest brother, sounded really concerned. "The doctor has said that you're still weak. You need to gain more nutrients by having nutritious meals."

He scooped a big piece of meat onto Lorelei's plate while saying that.

A maid standing at the side could no longer bring herself to stay silent. "Mr. Ian, Ms. Rebecca has been locked inside the cellar for three days now. She hasn't made any noise for an extended period…"

Ian snorted and cut her off, "We're celebrating Lori's discharge from the hospital today. Why are you bringing that girl up?"

The maid wanted to say something more, but she stopped upon receiving Will's and Harry's stony gazes.

"That awful wench must be aware that Lori has a seafood allergy. So, she purposely made that seafood porridge!"

"I thought she was finally going to learn to accept Lori's presence now. It turned out she had come up with this nasty scheme!"

Lorelei adopted a fearful expression and said hesitantly, "Rebecca was punished because of me. Wouldn't she be angry about having been locked inside the cellar for so many days when we let her out later on?"

Ian had a frigid look on his face.

"Don't worry, Lori. It's our fault for spoiling her too much and not educating her properly in the past. She won't bully you anymore after we've punished her this time."

He took his phone out reflexively and started refreshing the chat window with my name on it. However, only messages from three days ago and older were shown in our chat history.

During the past three days, I had not sent Ian a message nor given him a call. His eyes burned with rage.

"That awful wench! It's been so many days, and she hasn't even sent a message to ask about Lori's condition!"

Lorelei held Ian's hand and said in a choked voice, "I don't want Rebecca to misunderstand me instead. I just wanted to have her company. I wasn't trying to steal anything from her."

Ian quickly put down his phone and patted Lorelei's head gently. He replied, "Lori, you're so kind. Unlike Rebecca, who's utterly heartless and ungrateful."

Will's eyes shone with a cold light as he thought of me. "Exactly! She harmed her family just because she wanted more attention for herself. That's absolutely vicious!"

Harry nodded in agreement and scoffed. "She's been confined in the cellar for three days. If she won't admit her mistakes and kneel before Lori to offer an apology, I'm going to kick her out of the house."

Standing to one side, I merely found it ridiculous as I listened to my brothers' remarks. However, no one in the room could see my soul or what I was doing.

My parents passed away due to illnesses when I was still young. Since then, my three older brothers had given most of their attention to me.

At some point, I wanted to have someone of similar age to be my playmate. So, my brothers eventually found Lorelei at an orphanage for that purpose.

I had treated Lorelei with nothing but sincerity ever since she came to our home. However, she lied to my brothers and slandered me time and time again, making my brothers grow distant from me gradually.

It was the same at that time. My brothers locked me inside the tiny, narrow cellar without giving me a chance to explain myself.

I pushed against the door with all my might, yet I could only feel the air inside the cellar growing thin.

I pounded on the cellar's door and begged my brothers desperately to let me out. Yet, my brothers scolded me expressionlessly instead.

"What are you shouting now for? You got what you deserved! If it weren't for what you did, Lori wouldn't have had to suffer from an allergic reaction."

"It's because we've been too nice to you that you keep bullying Lorelei. You should stay in there and repent for your mistakes!"

Will tied the chains around the door himself, whereas Harry placed a heavy object to block the door. They removed the slightest bit of possibility I had at self-preservation.

Looking at Lorelei, who had a fake smile plastered on her face, I smirked as disappointment set in.

My dear brothers, you had killed the sister who loved you the most in this world with your own hands!
Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Komen

Tidak ada komentar
150 Bab
Prologue:
Prologue."I'm sorryyyyyyyyy!" Sunod-sunod kong hingi ng tawad sa kaniya. "Please, stop." Pagpapatigil ko dahil lalapit ito sa akin. Baka kapag lumapit siya, magawa ko na naman ang kamaliang iyon."Thrizel!" Tawag niya sa akin, may ekpresyong nagtataka. Naguguluhan siya. Hindi ko na alam ang gagawin. Gusto kong magpaliwanag pero papaano?"Don't you come near me." Matigas na aking utos na naiiyak. Huwag kang lalapit. Huwag mong hayaang palapitin mo ulit ang sarili mo sa akin.Nangunot ang noo niya at alam kong nag-uumpisa na siyang magalit. "Thrizel." Matigas pa nitong banggit sa aking pangalan. Marahil ay nagtataka na siya sa aking kinikilos. Pumikit ako. Dahan dahang umiling habang ang dalawang kamay ay nakapigil sa kaniya. "Tama na, kuya." Ngumiti ako ng pilit kahit ang mga luha ko'y nag-uumpisa nang bumagsak."Thrizel! I don't understand you! Why are you acting like this?!" Sigaw niya sa akin pero hindi ako natinag. Bakit nga ba ganito ako umakto? Bakit ganito ang kinikilos ko?"K
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-15
Baca selengkapnya
Chapter 1:
Thrizel's POV"Thrizel, nandiyan na ang kuya mo!" Sigaw ng kaibigan kong si Amira.Mabilis kong binitawan ang buhok ng ka-eskuwela ko bago umayos ng tayo. Nakikipagsabunutan ako sa kaniya dahil akala niya inagaw ko ang boyfriend niya."Sa susunod, tanongin mo muna iyang boyfriend mo, huh!" Tinuro ko pa ang nobyo niyang nasa likuran. Ngumisi ako ng nakakaasar. "Hays, ang hirap maging maganda. Ang daming naghahabol sa akin." Animo ko pa itong iniinis kaya iyon ang sinabi ko. Kung ganiyang ugali lang din naman ang ilalaan niya sa akin, patigasan na lang kami."Anong ibig mong sabihin? Boyfriend ko pa ang naghabol sa 'yo?" Nanggagalaiti niyang tanong habang hawak-hawak ang kaniyang boyfriend. Wow, huh? Oo naman.Kumindat ako sa nobyo niya para dumagdag ang inis nito. "Of course, sa tingin mo ba papatol ako riyan sa cheap na iyan? Mukha ba akong walang taste?" Pinakita ko talagang nandidiri ako. Masama na kung masama. Ang sama kasi ng mukha niya.Umirap muna ako sa babae bago nilihis ang k
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-15
Baca selengkapnya
Chapter 2:
Thrizel’s POVHindi na ako nagtuloy sa pag-ayos ng sarili. Naligo na lang at pagkatapos ay bumaba. Naabutan ko pa si kuyang nasa sala habang nagcecellphone at pangiti-ngiti. Kausap na naman niya si Ate Anissa."Lolokohin ka rin niyon." Pang-aasar ko pa nang hindi siya nililingon. Nasa ibang direksyon ang paningin ko dahil makakakuha na naman ako sa kaniya ng masamang tingin. Humarap lang ako nang makababa ako sa hagdan. Nakakunot ang noong nakatingin siya sa akin. Parang hindi inaasahan na sasabihin ko iyon."Are you insane?" Tanong niya at muling tumingin sa cellphone. Halata ang iritasyon."Are you stupid?" Muli siyang napaharap sa akin dahil sa sinabi ko. Napailing-iling siya at tumingin na naman sa cellphone. Kingina talaga! Binubuwisit ko siya! Bakit ayaw gumana? Masiyado siyang seryoso!"Kuya naman, e." Umaakto na naman akong bata. "Hindi mo ba nahahalata na nagpapansin ako sa 'yo?""Hindi," kaswal na sagot niya."Okay."Nagpapadyak akong lumabas ng bahay. Gusto ko lang naman
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-15
Baca selengkapnya
Chapter 3:
Thrizel’s POVNagising ako dahil sa tunog ng aking alarm clock. Tumayo ako para buksan ang bintana, tumama agad ang sinag ng araw sa aking mukha kaya humikab ako at nag-unat. Napatigil lang ako nang nakita ko si kuyang nasa harapan ng aming bahay at may kausap, si Ate Anissa.Napasinghap ako at pumunta na sa banyo. Naligo muna ako bago bumaba. Hays. Ngayong araw na ito ay hindi na naman ako papansinin ni kuya dahil kahapon. Gano’n naman lagi ang nangyayari. Kapag sinabi niya, gagawin niya talaga. Matigas pa sa bato si Thrale."Gising ka na pala, anak." Bungad ni mom sa akin nang makarating ako sa kusina. Tinutulungan niyang maghain si Manang Perry."Hija, kumain ka na at nang makapasok."Napabuntong-hininga ako at napasandal sa pinto ng kusina na nakasarado. Naghalukipkip at pinanood na lang sila. Tinatamad ako ngayong araw. Ilang minuto rin akong nasa gano’ng posisyon hanggang sa mapadaing ako."A-Aray!" May biglang nagbukas ng pinto. Inis kong binuksan iyon. "Ano ba iyan?! Magdadaha
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-15
Baca selengkapnya
Chapter 4:
Thrizel’s POV"K-Kuya." Nauutal na tawag ko habang nakayakap siya sa akin.Ibang-iba talaga ang aking nararamdam kanina. Matagal na akong yinayakap ni kuya pero bakit kanina ko lang naramdaman iyon. Sobra tuloy ang pagkakailang ko. Hanggang ngayon ay mabilis pa rin ang tibok ng puso ko. Heart, tumigil ka, please.Sa wakas ay kumalas na siya sa pagkakayakap. Umayos siya ng tayo at inayos din ang aking buhok. "Ayos ka lang? May kalmot ka sa mukha. Wait lang, ah? Magtatanong lang ako kung may first ai—""Kuya." Pigil ko sa kaniya dahil halata ko sa kilos niyang natataranta siya. "Ayos lang ako."Nakahinga siya nang makuwag. "I know," sagot niya. "Diyan ka muna. May first aid kit naman yata ang cafe rito, hihiramin ko na lang."Napabuntong-hininga ako. "Sige."Umupo ako sa silya. Hays. Sayang ang pagkain ko. Nagpapasalamat nga ako dahil dito ako sinugod ng babaeng iyon, bihira lang kasi magpuntahan ang mga guro dito. Kapag may nakakita sa amin, malamang sa malamang, detention slip ang abo
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-15
Baca selengkapnya
Chapter 5:
Thrizel’s POVNagmamadali akong maglakad dahil hindi ko maintindihan ang aking nararamdaman. Ramdam kong nakasunod sa akin ang kaibigan ko. Alam kong nagtataka na siya kung bakit ganito ang kinikilos ko. Huminto ako sa pinakadulo ng pasilyo kung saan kakaunti ang estudiyanteng dumadaan. Tahimik dito at ang tatlong silid ay hindi ginagamit."Uy, ano bang nangyayaring sa 'yo? Umayos ka nga!"Tuloy pa rin ako sa pagluha. "Hindi ko alam! Hindi ko alam kung ano ‘to! Am I over acting?""Pinapalabas mo na naman na may gusto ka sa kaniya?""Hindi, ayoko!""Pati ako ay naguguluhan sa 'yo, nagseselos ka 'no?" Tumango ako na may pag-aalinlangan. "Ituon mo kasi ang atensyon mo sa iba, huwag lang sa kuya mo. Alam kong wala kang gusto sa kuya mo. Kaya ka nakakaramdam ng ganiyan ay baka gusto mo ay sa 'yo lang siya nakatuon, ayaw mo na siyang mapalapit sa ibang babae." Kinukumbinsi niya ang aking sarili.Natigilan ako. Gumaan ang loob ko dahil sa sinabi niya. "Siguro ganoon nga." Malumanay at tumigi
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-15
Baca selengkapnya
Chapter 6:
Thrizel’s POVNagmamadali akong maglakad dahil hindi ko maintindihan ang aking nararamdaman. Ramdam kong nakasunod sa akin ang kaibigan ko. Alam kong nagtataka na siya kung bakit ganito ang kinikilos ko. Huminto ako sa pinakadulo ng pasilyo kung saan kakaunti ang estudiyanteng dumadaan. Tahimik dito at ang tatlong silid ay hindi ginagamit."Uy, ano bang nangyayaring sa 'yo? Umayos ka nga!"Tuloy pa rin ako sa pagluha. "Hindi ko alam! Hindi ko alam kung ano ‘to! Am I over acting?""Pinapalabas mo na naman na may gusto ka sa kaniya?""Hindi, ayoko!""Pati ako ay naguguluhan sa 'yo, nagseselos ka 'no?" Tumango ako na may pag-aalinlangan. "Ituon mo kasi ang atensyon mo sa iba, huwag lang sa kuya mo. Alam kong wala kang gusto sa kuya mo. Kaya ka nakakaramdam ng ganiyan ay baka gusto mo ay sa 'yo lang siya nakatuon, ayaw mo na siyang mapalapit sa ibang babae." Kinukumbinsi niya ang aking sarili.Natigilan ako. Gumaan ang loob ko dahil sa sinabi niya. "Siguro ganoon nga." Malumanay at tumigi
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-20
Baca selengkapnya
Chapter 7:
Thrizel’s POV"Mom! Dad! Hinalikan ako ni kuya!" Pagdedeliryo ko.Bigla-bigla naman lumabas si mom na may hawak na sandok. Bakas sa mukha nito ang pag-aalala. "Sino?! Sinong humalik sa 'yo?!"Tiningnan ko si kuya. Bakas ang kaba sa mukha nito. "Si kuya."Napasimangot naman si mom habang si dad ay natawa. "Pinakaba mo 'ko, akala ko kung sino."Nagmaktol ako. "Si kuya nga, mom, si kuya!"Hindi man lang sila nagalit! Nakakainis! Dapat magalit sila! Magalit! Pati si dad tinawanan lang ako! Sama ng pamilya ko! Dapat magalit sila! Babae ako at lalaki siya!"Ano naman kung hinalikan ka, anak?" Sabi ni mom habang tinatali ang apron. "Magkapatid naman kayo, walang problema ro'n.""Kahit na, mom! Malaki na ako, malaki na siya! Bawal na 'yon." Naiinis na sabi ko at pumunta kay kuya. Pinagpapalo ko ito."Oy, ano ba, Thriz—Ouch! Pwede na—sabihin mong gusto mo pa ng is—""Kapal ng mukha mo!" Saka ako umupo sa sofa habang nakacross arm. Masamang tingin ang pinukol ko kay kuya. Masyado siya."Tama na
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-21
Baca selengkapnya
Chapter 8:
Thrizel’s POV"Buhay ka pa?" Tanong ko kay kuya habang naglalakad kami patungo sa school. Oo, ayaw niyang magdrive dahil nahihilo siya. Hang-over ang kumag. Inom pa!"Tumahimik ka na nga lang diyan!" Pagsusungit niya. Kaaga-aga ang sungit-sungit! Pwe!"Inom pa kasi," pang-aasar ko pa lalo."Wala ka namang natutulong so please, shut up.""Pero kay ate Anissa, gustong gustong kasama." Mahinang bulong ko. Sabagay, kapag mahal naman talaga, gustog makasama. Sino bang tatanggi roon?Pero unfair!"Anong sabi mo?!""Wal—""Fck!" Sabay kaming natumba ni kuya sa lupa nang may bigla dumaan na motor sa aming harapan. Sobrang bilis no'n kaya sabay kaming na-out balance."Hoy!" Inis na tawag ko rito ngunit patuloy pa rin ito sa pagmamaneho."Baka naman gusto mo nang tumayo?"Ngayon ko lang rin napansin na nakapatong ako kay kuya. Potek na motor iyan! Hindi man lang tumitingin sa daan, maneho nalang nang mameho."Sorry naman, 'di ba? May payakap-yakap ka pa kasing nalalaman tapos nadaganan kita, m
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-23
Baca selengkapnya
Chapter 9:
Thrizel’s POVTiningnan ko si Amira sa mga mata na kaya ko na ito. Nagets naman niya pero habang paalis ay bakas pa rin sa kinikilos niya ang kinikilig.Hays.Pumasok na ako sa cafeteria. Marami-rami ang tao kaya hindi ko agad nakita si Ryke. Pinuntahan ko siya, nandoon siya malapit-lapit sa gitna. Walang pasintabi akong umupo sa kaniyang harapan."Nandiyan ka na pala." Puna niya sa akin at inabutan ng pagkain. Mukhang umorder na.Ngumiti ako. "Ano bang pag-uusapan natin?"Uminom muna ito ng tubig at tumingin sa aking mga mata ng diretso. "Nasaan ang kuya mo?""Hindi ko siya kasama, ewan ko ro'n.""Buti naman, bawal niya kasing malaman." Tumingin muna siya sa aming paligid kung may naririnig ba o wala. "Thrizel, huwag kang magagalit kapag sinabi ko.Kinabahan ako roon pero tuloy pa rin sa pagkain. Mga ilang segundo ako bago sumagot. "Yeah.""S-Si Kristina Altejano.""Anong mayro'n sa kaniya?"Thrale’s POVNapangiti ako nang matapos ko na ang aking ginuguhit. Nagpapag na ako at nilikgp
last updateTerakhir Diperbarui : 2023-09-24
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status