Prologue:

Prologue.

"I'm sorryyyyyyyyy!" Sunod-sunod kong hingi ng tawad sa kaniya. "Please, stop." Pagpapatigil ko dahil lalapit ito sa akin. Baka kapag lumapit siya, magawa ko na naman ang kamaliang iyon.

"Thrizel!" Tawag niya sa akin, may ekpresyong nagtataka. Naguguluhan siya. Hindi ko na alam ang gagawin. Gusto kong magpaliwanag pero papaano?

"Don't you come near me." Matigas na aking utos na naiiyak. Huwag kang lalapit. Huwag mong hayaang palapitin mo ulit ang sarili mo sa akin.

Nangunot ang noo niya at alam kong nag-uumpisa na siyang magalit. "Thrizel." Matigas pa nitong banggit sa aking pangalan. Marahil ay nagtataka na siya sa aking kinikilos.

Pumikit ako. Dahan dahang umiling habang ang dalawang kamay ay nakapigil sa kaniya. "Tama na, kuya." Ngumiti ako ng pilit kahit ang mga luha ko'y nag-uumpisa nang bumagsak.

"Thrizel! I don't understand you! Why are you acting like this?!" Sigaw niya sa akin pero hindi ako natinag. Bakit nga ba ganito ako umakto? Bakit ganito ang kinikilos ko?

"Kuya." Banggit ko sa kaniyang pangalan. Kung ito ang makakabuti, mas maganda. "Will you stay away from me?"

"Ano ba, huh?! Fix yourself, hindi kita maintindihan!"

Natawa ako ng bahagya. Natatawa nalang ako sa sarili ko. "Alam mo, manhid ka, e!"

"Thrizel!" Tawag nila Amira at Link sa akin. Nagsasabing pigilan ko ang aking sarili.

Hindi ako nakinig. "Look at me now. I don't know what to do." Naiiyak akong humarap sa kaniya. "Nakakadiri 'tong nararamdaman ko! Look what you did to me, kuya!" Habang sinasabi ko 'yon sa kaniya ay nakaturo ako sa aking sarili. Bumubuhos ang mga luha. Ewan, ang sakit ng ganito. Ang sakit ng pangyayaring 'to ngayon.

"Huh?"

Napahilamos ako ng aking mukha. Pilit kapalan ang mukha para sa desisyon kong ginawa. "You don't understand? Same as you, I don't understand what is this. Thrale, it's hurt because we can't. Yes, we can't! Bawal na bawal because we're siblingsssssss!" Doon kumibot ang aking labi. Tuloy pa rin sa pag-iyak.

Mas lalo siyang naguluhan sa akin. Halatang hindi niya maintindihan ang sinasabi ko.

"What do you mean?"

"I'm in love with you, kuya. I'm in love with you for no apparent reason. I want to stop it but I can't. Lapit ka pa rin nang lapit sa akin, ilang beses na kitang nilalayuan pero patuloy ka pa rin! Kaya mo bang panindigan 'to? Tell me, Thrale, para sa akin ang hirap!"

"Thrizel."

"Tell me, kuya..."

Napaiyak nalang ako dahil sa mga sinabi ko kay Thrale. Nandidiri ako sa sarili ko. Sana inalam ko muna kung anong kakahantungan nito. Kapatid ko siya pero bakit ko nararamdaman 'to?

Itutuloy...