Eunice's pov.
"Bes, you ready? They were waiting downstairs."
Bumuntong hininga ako. This is it Eunice, harapin mo na ang naging desisyon mo. Tumayo ako at tipid na ngumiti kay Trish.
"I'm ready, let's go."
Nandito kami ngayon sa bahay nila Tita Kim, nandito rin sila mom and dad. Pag-uusapan na ang tungkol sa nangyari kahapon at syempre, ang kasal na sinasabi nila.
Ngayon malalaman ang desisyon namin ni Travis.
Kung parehas kaming pumayag, ikakasal daw agad kami next week. Ayon ang sabi sa`kin ni Trish. Narinig daw niya kasing nag-uusap sila Tito Troy at Tita Kim.
Grabe, agad agad ikakasal kami, matatali na ba talaga ako? Hindi ko na ba magagawa ang mga gusto ko? Ang pangarap ko? Magiging maybahay nalang ako? Sana naman kahit ikasal kami magawa ko pa rin ang mga gusto ko gawin, lalo na ang pangarap ko..
Nang makababa kami ni Trish, dumiretso kami sa dinning area kung saan naghihintay ang mga magulang namin.
"Oh they are here na. Maupo na kayo. Honey, nasaan na ba ang anak mo? Siya na lang ang kulang," Naupo ako sa tabi ni mom habang si Trish naupo sa tabi ni Tita Kim.
"Ang batang 'yon, sinabi niya kanina pauwi na siya."
"It's okay Troy. Baka busy lang si Travis kaya siya nahuli. Hindi naman tayo nagmamadali."
"Kahit na pare, alam niyang mahalaga ang pag-uusapan natin. Hindi niya dapat tayo pinaghihintay. Hindi ba niya naisip na kadadating niyo lang galing America? Dumiretso agad kayo dito samin para mapag-usapan ang kasal nila ng unica hija mo. Hay! Tumitigas na ang ulo ni Travis." Naiiling na lamang si Tito Troy. Parang stress na stress na siya sa kanyang panganay.
Sabi ni Trish hindi raw umuwi kagabi si Travis. Siguro masama pa rin ang loob nito sa dad niya dahil sa sagutan nila kahapon at doon sa pinakita na picture.
Ano kayang nangyari sa kanila ng girlfriend niya? Ano kaya ang desisyon niya? Baka hindi talaga sila nag hiwalay, baka kaya wala si Travis ngayon dahil ayaw niya ma—
Bumalik ako sa wisyo nang makita kong pumasok sa loob ng dinning area si Travis. He's here na. Ano kayang desisyon n'ya?
"I'm sorry, I'm late." Dire-diretso lang itong naupo sa kabilang dulo ng lamesa.
"Bakit ngayon ka lang? Hindi mo ba alam na kanina pa kami naghihintay sa ’yo? Ang Tita Erin at Tito Ariel mo galing pa ng America, dito na agad dumiretso. Hindi pa sila nakakapagpahinga." Dahil sa sinabi ni Tito Troy, lumingon si Travis kila mom and dad. Pero bago `yun, nagtama muna ang mga tingin namin. Ako na ang umiwas ng tingin dahil iba 'yung tingin niya, sobrang lamig. Tipong mag-tataasan ang mga balahibo mo.
"I'm so sorry Tito Ariel and Tita Erin, naparami ang inom ko kagabi kaya tinanghali po ako ng gising." Magalang na sabi nito kila mom.
"Okay lang hijo, ang mahalaga nandito ka na." Nakangiting sagot naman ni mommy.
"Kumain na muna tayo para masimulan na ang importanteng pag-uusapan." Singit naman ni Tito Troy. Nagsi-tanguan naman sila dad bago kami nagsimulang kumain.
Jeez, hindi ako makakain ng maayos. Kanina ko pa nararamdaman ang tingin ni Travis, nakakailang..
"So, Travis, nakapagdesisyon ka na ‘ba?" Napahinto ako sa pagkain dahil sa biglaang tanong ni Tito Troy. Gosh, eto na. Mas lalong dumagundong sa kaba ang dibdib ko. Lahat sila nakatingin kay Travis pero ako mas pinili kong tingnan ang kinakain ko. Ewan ko, ayaw ko siyang tingnan at kinakabahan ako sa magiging sagot niya.
"Yes, dad. Nakapag-desisyon na ako."
"So, what's your decision?" Oh God, eto na.
"Pakakasalan ko si Aaliyah." Malamig nitong sagot.
Hindi ako makapaniwalang nag-angat ng tingin at bumaling sa kanya, Sigurado ba siya? Magpapakasal siya sa`kin? Pumapayag siya? Paano si Mayell? Anong nangyari sa kanila? Ang dami kong gusto itanong sa kanya pero pinili ko na lang sarilihin dahil wala naman akong karapatan na mag-tanong. Baka iba pa ang isipin niya.
"Good decision son, akala ko'y hindi ka susunod sa`kin. Ikaw naman hija?" Kinakabahan akong bumaling kay Tito Troy na ngayon ay malawak ang pagkakangiti sa`kin, kitang kita sa mga mata niya ang saya dahil sa naging desisyon ng anak.
"U-uhm.. ano po... u-uhmm.. pumapayag po ako, magpapakasal po ako kay Travis." Nauutal kong sagot sabay lingon kay mommy nang hawakan niya ang kamay ko at tumango ito sa akin. Jeez wala na, ikakasal na kami parehas kaming pumayag 'e. Hayyy..
"Mabuti kung ganoon! Masaya ako na parehas kayo ng naging desisyon. So, pareng Ariel, next week na ang kasalan?" Masayang sambit ni tito.
"Oo pare, mas magandang maaga.”
“Sa simbahan ba o sa huwes?” Tanong ni Tita Kim. Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain dahil ayun lang naman ang hinihintay ng mga magulang namin. Sila na ang bahala sa lahat. Napatingin ako kay Trish nang sipain niya ang paa ko.
Sa titig pa lang niya, alam ko na ang ibig sabihin no'n. Tinatanong niya kung okay ako. Tipid lang akong ngumiti at tumango tango. Alam kong nag-aalala siya sa`kin dahil sa ganitong set up namin ng kuya niya.
“Sa huwes na lang muna kung ayos lang sa inyo. Mas mabilis pag sa huwes sila magpapakasal. Para tayo tayo lang din ang makaalam ng kasalanan na ito. Ang importante makasal sila at may maipapakita sa board members na kasal na si Travis. Pag okay na ang lahat, pwede na magpakasal sa simbahan si Eunice at Travis. Doon tayo babawi, ibobongga natin ang kasalanan. Ayos lang ba sa inyo iyon pareng Ariel? Sa 'yo Erin? Sa inyo Travis?” Sunod-sunod na tanong ni tito.
Mas pabor ako na sa huwes lang kasi kami kami lang. Ang pangarap ko talagang kasal sa simbahan kasama ang lalaking mahal ko at mahal ako. 'E samin naman ni Travis ako lang 'yung nagmamahal.
“Okay lang sakin dad.” Tipid na sagot ni Travis.
“Okay lang din samin pare.” Sagot naman ni Daddy
“Ikaw hija?” Tipid akong ngumiti kay Tita Kim.
“Okay lang din po sa`kin, tita.” Nahihiya kong sagot.
“Finally! Ang pinapangarap natin, Erin mangyayari na." Masayang sabi ni Tita Kim habang nakatingin kay mommy na abo't langit din ang ngiti sa labi.
“Mapapanatag na tayo.” Sagot naman ni Mommy.
Napabuntong hininga na lang ako at tinapos na ang kinakain. Hinayaan ko na sila mag-usap. Ayoko na makisali. Naging tahimik kaming tatlo nila Trish habang ang mga magulang namin ay masayang masaya na nag-uusap.
****
Nakangiti ako habang pinagmamasdan ang kalangitan, napakaganda nito napaka-aliwalas at halatang maganda ang panahon ngayon. Nang umihip ang hangin ay napapikit ako at dinama ang malamig na hangin na lumalapat sa balat ko.
Nasa ganoon akong ayos nang may biglang humigit sa`kin.
“Aay!” Napatili ako dahil sa gulat nang tingnan ko kung sino ang humila sa `kin ay nanlaki ang mga mata ko. Anong ginagawa niya dito? anong kailangan sa akin ni Travis?
“Come with me, Aaliyah.” Malamig niyang sabi. okay, parang deja vu lang? Pero bakit ganoon? Nakakatakot siya magsalita, parang may nag-iba sa kanya.
“Saan mo ba ako dadalhin?” Nagtataka kong tanong.
"May pag-uusapan tayo."
Malamig niyang sagot, ano naman kaya 'yon? Hinayaan ko na lang siya kung saan niya ako dadalhin.
******
Tumigil kami sa isang pinto malapit sa maid quarters. Anong gagawin namin dito? May kinuha ito sa bulsa niya.. Susi? Bigla naman akong kinabahan! Oh no, h'wag niyang sabihin.. oh geez, Eunice ang isip mo na naman! Pero bakit kasi dito? Bakit may kwarto pa? Kahit sabihing ikakasal na kami ayoko pa gawin ang bagay na 'yon! Nang mabuksan na niya ang pinto, hinatak na niya ako papasok sa loob at binitiwan. Napapikit ako ng mariin dahil sa takot. Geez ano bang gagawin namin dito? “What are you doing? Para kang t*nga.” Huh? Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko, bumungad sa`kin ang mukha niya, Nakakunot noo ito. Pero sandali, anong sabi niya? Ako, t*nga? Bubungangaan ko sana siya kaso mabilis na niya akong tinalikuran, bastos! Pero napanganga ako nang makita ko ang itsura ng loob ng kwarto. “Wow!” Namamangha kong sambit habang nililibot ang tingin sa paligid. Ang daming paintings! ang gaganda lahat. Kanino kaya ang mga 'to? bakit dito nakatago? “Come here, Aaliyah!”
“Do you Travis, take Eunice to be yours? And do you Eunice, take Travis to be yours? Do you both promise your hearts to be with each other? Will you walk hand and hand wherever life's journey takes you? Will you keep living, learning, loving, and growing together for the rest of your lives?” “I do/ I do.” Parehas naming sagot ni Travis. Nakatitig kami sa isa't-isa pero wala akong makitang emosyon sa mga mata niya, parang wala lang talaga sa kaniya ang nangyayari. Sumasakay lang siya sa agos ng seremonyas na ito. “And now for the rings, Travis, please place this ring on Eunice and repeat after me.” Sabi ng judge. Tumango naman si Travis. Muli akong nag-angat ng tingin kay Travis habang kinukuha niya ang singsing at inulit ang sinabi ng judge. “I give you this ring as a symbol of my love and vows, to cherish always and forever.” Dahan dahan niyang sinuot ang singsing sa aking daliri, kumirot ang puso ko dahil habang binibigkas niya ang bawat salita ay wala itong emosyon
Fast forward. Kinagabihan.. Pagod akong bumaba ng kotse ni Travis, hindi ko akalain na aabutin na kami ng gabi. Sila mom at Mommy Kim kasi ang daming pinag-usapan. Tapos sinabayan pa ng pag-inom. Well, kami ni Trish nagwine lang habang ang parents namin at si Travis hard drinks. Tumingin ako sa kabababa lang na si Trish galing sa kabilang kotse. Naglakad ito patungo sakin. "Bes! Congrats ulit. Mauuna na ako ah? Sobra talaga pagod ko 'e. Good night! Love you, mhuaaa!" Matapos makipagbeso beso, naglakad na siya papasok ng bahay. Ang parents ko nandoon na sa bahay. Magpapahinga na raw sila at bukas pupunta sila sa company. Naglakad na rin ako papasok sa loob. Sinilip ko muna si Travis, kausap niya ang parents niya. Kibit-balikat akong pumasok sa loob at dumiretso sa kusina, nauuhaw a
I woke up with the sun shining brightly on my face. I smiled and got up. Nag-unat ako, ahhhh! Ang sarap ng tulog ko ah? Kahit nasa ibang kwarto ako at kahit na naging pangit ang gabi ko. Oh, naalala ko nilipat ko nga pala dito sa paanan ng kama ang hinihigaan ko. Baka kasi daan daanan ako ng mahal na hari, baka maapakan pa ako. Lumingon agad ako sa kama para tingnan kung nandoon pa ang asawa ko. Nandoon pa ito at masarap na natutulog. Tiningnan ko ang oras at mag-aalasyete na ng umaga. Bakit hindi pa siya gumigising para mag-asikaso pumasok? Alas otso dapat nasa opisina na siya. Gusto ko siya gisingin kaso baka magalit na naman siya, hays. Hayaan na nga, baka pagod at inaantok pa kaya hindi pa gumigising. Tumayo na ako at dumeretso sa CR para maghilamos. Habang nagtotoothbrush ay may biglang pumasok sa isip ko. Alam ko ngayon pa lang nagluluto ng almusal ang mga katulong, tutulun
"Son hindi si manang ang gumawa ng almusal mo ngayon. Your wife cooked all of that." Nakangiting saad ni Daddy Troy. Napatigil naman sa pagkain si Travis at hindi makapaniwalang tumingin siya sakin, "You cooked all of this?" Tinuro niya ang bacon, omelette at toasted bread na nasa harap niya. "Yes, tinulungan ko sila manang magprepare ng almusal. Maaga kasi ako nagising." Nahihiyang sabi ko. Tumango tango ito. "Masarap. Buti na lang pala hindi ako pumasok ngayon, natikman ko ang luto mo. Thank you baby." Napatigil ako sa pagkuha ng omelette nang halikan niya ako sa noo, oh gosh! Ang ganda ba ng gising niya kaya siya ganito? Ang sweet at lambing niya sakin ngayon. "Honey ang ganda nila pagmasdan ano? Napakasweet." Kinikilig na sabi ni Mommy Kim. Nag-init ang pisnge ko dahil lahat sila nanonood samin. "Nakakatuwa ngang pagmasdan
"D*mn it! Ilang beses ko bang sasabihin sayo Aaliyah? H'wag na h'wag mong pakikialaman ang gamit ko! Hindi ka ba makaintindi?!" Napapikit na lamang si Eunice nang sigawan na naman siya ng asawa. "Sorry, nakakalat kasi kaya inayos ko na." Salubong ang kilay na binalingan ni Travis ng tingin ang asawa. "Kahit nakakalat pa 'yan o ano, basta pag sinabi kong h'wag mong galawin, h'wag mong galawin! Mahirap bang intindihin 'yon Aaliyah? Hindi ka naman siguro bobo o tanga 'di ba? Nakapag-aral ka naman! Bwiset! Lumabas ka nga ng kwarto! Naiirita ako sa'yo! Baka ano pang magawa ko!" Umiiyak na lumabas ng kwarto si Eunice. Dalawang buwan na ang nakakalipas, araw-araw na ganito ang nangyayari sa kanila. Noong dalawang linggo pa lang silang kasal ni Travis ay malambing pa ito dahil nga nandito pa ang mga parents nila. Kaso nang umalis na ang mga ito dahil kailangan nang bumalik sa ibang bansa, nagi
Nang makarating sa parking lot, dumeretso sa loob ng kotse 'yung lalaki at nagpalit ng damit. Agad din 'tong lumabas ng kotse habang nakangiti. "Here." Inabot nito ang damit sa dalaga. Nakangiting tinanggap naman ito ni Eunice at nilagay sa bag na dala, "Pag nalabhan ko na 'to kuya, ibabalik ko sa'yo. Nga pala pwede ko makuha ang number mo? Para pag okay na 'yung damit mo, itetext o tatawagan na lang kita." "Alright, no problem." Inabot ni Eunice ang phone niya sa lalaki. Ewan ba niya, hindi naman siya ganito. Pwede namang hindi niya bayaran o labhan ang damit ng estrangherong kaharap, kaso iba talaga 'e, ang gaan gaan ng pakiramdam niya sa tao. Matapos malagay ng lalaki ang number niya sa phone ni Eunice, binalik niya na ito sa dalaga. "Thank you! Sorry talaga ha? Itetext na lang kita pag okay na 'tong damit mo." Tiningnan ni Eunice ang phone niya p
Iuurong na sana niya ang upuan para maupo nang biglang dumagundong ang nakakatakot na boses ni Travis galing sa kusina. "AALIYAH!" Halos atakihin siya sa puso nang sumigaw ito. Umusbong ang kaba sa dibdib niya. Ano na naman kaya ang kinagalit ng asawa? Agad siyang nagtungo sa kusina. Naabutan niya ito na nakaharap sa lababo. Nang maramdaman ang presensya niya, dahan dahan itong lumingon sa kanya na salubong na salubong ang kilay, kitang kita na galit ito! Mas lalong kumabog ang dibdib ni Eunice nang makita ang nakakatakot na itsura ng asawa. "Who is the fcking owner of this fcking t-shirt Aaliyah!?" Dinuro duro pa ito ni Travis. Kitang kita ang mga ugat nito sa leeg at noo sa sobrang galit. Halos mawalan ng kulay ang mukha ni Eunice. Bakit niya nakalimutan na may asawa nga pala siyang ganito ang ugali? Bakit nakalimutan ni